Yes Man! เธอคือคนที่ใช่

ปัง! เสียงประตูรถถูกกระชากปิดโดยแรง

“ไม่! พอกันที! ไปตายซะ!” เสียงสบถดังลั่นอย่างคนที่หมดความอดทน

มือเรียวยกขึ้นปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ เบื้องหลังพวงมาลัยเป็นหญิงสาวร่างเล็กที่มีใบหน้าที่ผสานความเป็นตะวันตกและตะวันออกอย่างลงตัวกำลังร้องไห้ด้วยความช้ำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรก มันเกิดขึ้นซ้ำ ๆ จนมาถึงจุดที่เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เธอเหยียบคันเร่ง ขับรถไปด้านหน้าอย่างไร้จุดหมาย ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป รู้เพียงแต่ว่าทนอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้อีกแล้วและต้องไปเดี๋ยวนี้ตอนนี้เท่านั้น เธอเพิ่งจะบอกเลิกกับสามีจอมเจ้าชู้ เหตุการณ์นี้ไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้นครั้งแรก แต่ครั้งนี้เธอตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องมีความเด็ดขาด ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกเสียใจมากอยู่ดี

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอเหลือบดูมือถือที่วางไว้บนเบาะด้านข้าง สามารถเห็นชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอได้อย่างชัดเจน

“ทนไม่ไหวแล้ว!” เธอตะโกนร้องระบายอารมณ์ที่อัดอั้นอยู่เต็มอก

แอลลี่รู้สึกอ่อนล้าทั้งร่างกายและจิตใจเลยไม่คิดจะฝืนขับรถต่อ เธอตัดสินใจตบไฟเลี้ยวเข้าไปจอดในปั๊มน้ำมันที่อยู่ด้านหน้าพอดี พอรถจอดสนิทดีแล้วก็นั่งนิ่ง ๆ สูดหายใจเข้าออกยาว ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์

เมื่อพอจะควบคุมตัวเองได้ในระดับหนึ่งก็หยิบมือถือขึ้นมาเช็ก มีสายไม่ได้รับสามสายและข้อความจำนวนมากที่ยิ่งเห็นกลับยิ่งทำให้ปวดใจมากกว่าเดิม ตอนนี้เธอกำลังต้องการใครสักคน แต่เธอไม่มีเพื่อนที่ไหน แบลร์ เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอได้กลายเป็นคนที่ทรยศเธออย่างเลือดเย็นที่สุด ทว่าจู่ ๆ ข้อความหนึ่งก็เด้งขึ้นมา ขึ้นชื่อผู้ส่งว่าฮิวโก้ กอนซาเลซ

เธอกับเขาเจอกันที่ปาร์ตี้ที่บ้านแบลร์ เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอหลังเรียนจบไฮสคูล คืนนั้นเป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอกับเขาอีกครั้งในรอบหลายปี เพราะหลังจากที่เธอตัดสินใจคบและย้ายไปอยู่ด้วยกันกับไอเดนก็ไม่มีโอกาสเจอเขาอีกเลย พอได้มาเจอกันทั้งแอลลี่และฮิวโก้ก็พูดคุยกันตามประสาคนรู้จักเพราะก่อนหน้าเรียกได้ว่าเธอสนิทกับเขาพอควร

“คุณคบอยู่กับสเตลล่าเหรอคะ”

เธอค่อนข้างเซอร์ไพรส์มากที่ได้รู้ว่าเขากำลังคบกับสเตลล่า พี่สาวแบลร์

“อืม” ชายหนุ่มพยักหน้า สีหน้าติดจะเย้ยหยันจนแอลลี่สงสัย

“แล้วเธอล่ะแอล เป็นยังไงบ้าง หลังจากจบไฮสคูลก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย”

“ก็เรื่อย ๆ ค่ะ” เธอตอบกลาง ๆ แต่แววตาเศร้าจนชายหนุ่มดูออก

“มีเรื่องทุกข์ใจอะไรรึเปล่าแอล ระบายให้ฉันฟังได้นะ แบบนี้ไม่สมเป็นเธอเลย” เพราะแอลลี่ที่เขารู้จักเป็นคนร่าเริง และสิ่งที่เขาชอบในตัวเด็กสาวคนนี้คือประกายตาสดใสมีชีวิตชีวา

ความห่วงใยที่ส่งผ่านมาทำให้แอลลี่รู้สึกอ่อนแอ อาจเป็นเพราะเธอไว้ใจเขาในฐานะคนที่เคยรู้จักกันมานานจึงตัดสินใจเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวเองให้เขาฟัง และอาจเป็นเพราะเหตุผลเดียวกันทำให้เขาระบายเรื่องตัวเองให้เธอฟังเช่นกัน

กลายเป็นว่าความสัมพันธ์ของเขากับสเตลล่าไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ คบ ๆ เลิก ๆ มาเป็นปี ทะเลาะมากกว่าดีกัน เขาเบื่อหน่ายและอยากจบปัญหาคาราคาซังพวกนี้แต่ยังไม่รู้จะทำยังไง ส่วนเธอก็อยากหาที่ระบายความอัดอั้นใจของตัวเอง พอได้คุยกันก็เกิดความเข้าใจและเห็นใจกันและกัน

หลังจากนั้นต่อมาแต่ละคนเลยกลายเป็นที่ปรึกษาให้กันและกัน ฮิวโก้ทำให้รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นคนขี้ระแวง และเธอไม่ใช่ตัวปัญหาอย่างที่คนรักโทษเธอ

นานวันเข้าแอลลี่ต้องยอมรับว่าเวลาที่ไม่ได้คุยกับฮิวโก้เธอมีความรู้สึกที่ไม่สมควรเกิดขึ้น ไม่สมควรทั้งในด้านศีลธรรมและความเหมาะสม เพราะหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่มีคนรักอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าชีวิตคู่ของเธอจะไม่ราบรื่นก็ตาม สองอายุของเธอกับเขาห่างกันถึงสิบแปดปี เขาอายุสี่สิบห้า แถมเขายังเป็นเพื่อนร่วมงานกับแม่อีก

เขาทำงานเป็นผู้ช่วยให้กับซีอีโอของนอร์แมนกรุ๊ป บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ที่ทรงอิทธิพลของอเมริกา ส่วนแม่เธอเป็นผู้ช่วยรองประธานบริษัท สมัยก่อนเธอตามแม่ไปที่ทำงานบ่อย ๆ และเวลามีงานเลี้ยงบริษัทแม่ก็พาเธอไปด้วยทุกครั้ง ทำให้แอลลี่รู้จักกับเพื่อนร่วมงานแม่หลายคน และฮิวโก้เป็นหนึ่งในคนที่เธอสนิทด้วยที่สุด

ในเมื่อเธอกับเขามีที่มาที่ไปแบบนี้ เป็นเหตุให้เขาไม่เคยมองเธอในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอจะคาดหวังอะไรได้ ในเมื่อเธอเองก็ไม่ได้โสด ความรู้สึกนั้นของเธอคงต้องเก็บไว้ในใจ แต่ตอนนี้เธอต้องการใครสักคนอย่างมาก

แอลลี่มองข้อความในหน้าจอ ฮิวโก้ออฟไลน์ไปแล้ว เขาคงไม่อินังขังขอบว่าเธอจะตอบกลับข้อความในทันทีหรือไม่ เธอพยายามใช้ความคิดว่าจะทำอะไรต่อไปขณะที่รู้สึกคว้างอย่างนี้

แต่สิ่งเดียว ที่เป็นที่พึ่งทางใจของเธอมาตลอดในช่วงเวลานี้ก็คือฮิวโก้ กอนซาเลซ แล้วก็ช่างบังเอิญเสียจริงที่บ้านของเขาอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เธออยู่ เธอควรไปหาเขาดีหรือไม่นะ ถ้าไป เธอควรจะบอกเขาว่าอย่างไรดี ถ้าไอเดนรู้เข้าว่าเธอกำลังจะไปหาผู้ชายอื่นตอนสี่ทุ่มกว่าคงโมโหมาก แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะหึงหวง เขาหมดรักเธอไปแล้ว แต่ต้องเป็นเพราะเขารู้สึกเสียหน้าและคิดว่าจะสูญเสียทาสไปมากกว่า แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจอีกแล้ว ให้เขาไปมีความสุขกับแบลร์เถอะในเมื่อรักกันมากขนาดนั้น

เสียงข้อความดังขึ้นอีกครั้ง

‘แอลเธอโอเคมั้ย’

‘ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ ขอฉันไปหาคุณได้มั้ย’

‘มาสิ ฉันยินดีต้อนรับเธอเสมอ’