เส้นทางใหม่ 3/3

“บลูคุณติณห์เนี่ยนับว่าเป็นของดีอย่างหนึ่งของบริษัทเลยนะ แนทตี้ไม่ได้เวอร์หรอกงานดีจริงๆ แถมยังเป็นคนที่ใจดีมากๆอีกด้วย หล่อภูมิฐานดูดีมากๆ สาวๆตัวแทนใหม่นะใครเห็นคุณติณห์ก็เพ้อกันทั้งนั้นแหละ”

ระดับผู้บริหารบริษัทหมื่นล้านหน้าตาขนาดนี้ถือว่าไม่ธรรมดาอยู่แล้ว คนรวยน่ะมีเยอะ แต่คนรวยที่ดูดีด้วยเนี่ยหาไม่ได้ง่ายๆเลยนะ ที่สำคัญยังโสดอีกต่างหาก นี่ถ้าตอนที่เจอคุณติณห์ครั้งแรกไม่ท้องอยู่ก็คงจะอยากได้เหมือนกันแหละ

“แหมชักอยากจะเห็นเสียแล้วสิคะว่าจะหล่อขนาดไหน”

บุรฉัตรตั้งหน้าตั้งตารอเจอคุณติณห์อะไรนี่มาก ถ้าหล่อนะแม่จะจีบทำผัวเสียเลยนี่

“เออ เจ๊ว่าแต่คุณติณห์อะไรเนี่ย เขาอายุเท่าไหร่แล้วล่ะเจ๊ หล่อขนาดนั้นยังไม่มีลูกมีเมียอีกเหรอ”

มันก็ดูแปลกๆนะ หล่อรวยแต่โสดเหรอ ถ้าดีจริงสาวๆก็วิ่งเข้าหาแล้วไหม ไม่น่าจะเหลือรอดให้ทำพันธุ์นะ

“สามสิบห้าแล้ว โสดนะ ยังไม่แต่งงาน วงในบอกว่าไม่มีแฟน ก็คุณติณห์น่ะวันๆทำแต่งาน แต่จะแอบเลี้ยงอีหนูที่ไหนหรือเปล่าอันนี้พี่ไม่รับรอง”

สามสิบห้า! โอ๊ยแก่ น้ำคงเดินไม่ลงหรอกแก่ขนาดนั้น เธอเพิ่งอายุยี่สิบเองนะ ไม่เอาล่ะ คนแก่

“อายุขนาดนี้ยังไม่มีแฟน แปลกไหมเจ๊ เขาอาจจะไม่ชอบผู้หญิงก็ได้มั้ง”

“อีบลู ก็ถ้าเขาไม่ชอบผู้หญิงกูก็คงอ่อยไปแล้วล่ะย่ะ”

แนทตี้จีบปากจีบคอบอกเพื่อน

“ไหนว่ามึงเป็นผู้หญิงไงอีแนท มึงคือผู้หญิงมึงคือข้อยกเว้น”

“นี่อย่าเอ็ดไป เจ๊จะบอกอะไรให้คุณติณห์น่ะผู้ชายทั้งแท่ง มีคนเคยเล่าให้เจ๊ฟังว่า เคยเห็นคุณติณห์ไปหาสาวๆที่เลี้ยงไว้ที่คอนโดเดียวกับเขา สาวคนนั้นน่ะนักศึกษาอยู่เลยนะจ๊ะ”

นี่ก็ว่าจะไม่เมาท์แล้วนะ แต่ให้ภาพคุณติณห์เป็นคนเจ้าชู้ ยังดีกว่าให้มองว่าไม่แมน

“อ้อ ไม่มีแฟนแต่ชอบซื้อกินนี่เอง”

“ขายไหมบลู”

“ขายอะไรอีแนท”

“ขายกีไง”

“อีบ้า แนะนำเพื่อนแต่ละอย่างดีดีทั้งนั่นเลยมึงเนี่ย”

แนทตี้หัวเราะขำพอใจ จนบุรฉัตรต้องหัวเราะตาม พูดเล่นกันทั้งนั้นถ้าใครมาได้ยินคงจะเข้าใจผิดคิดว่าเธอกับเพื่อนคงผ่านมาเยอะมาก แต่ที่จริงทั้งเธอทั้งอีแนทตี้ยังปักตะไคร้ได้ทั้งคู่

เจ๊พราวส่ายหัวให้กับสองสาวตัวแทนของเธอ ที่พูดเล่นกันอย่างสนุกสนาน นี่ถ้าไม่ปรามกันบ้างเดี๋ยวมีคนมาได้ยินจะเข้าใจผิดได้

“ไปไป มัวแต่พูดเล่นกันอยู่นั่น เจ๊จองที่นั่งไว้ให้แล้วด้านหน้าเลยนะ ตั้งใจเรียนกันล่ะ จะได้มีความรู้เอาไปแนะนำลูกค้าได้”

แนทตี้เดินส่ายสะโพกนำบุรฉัตรไปยังที่นั่งที่เจ๊พราวจองไว้ให้ เท่าที่สังเกตดูคร่าวๆคนที่มาวันนี้ส่วนใหญ่อายุมากกว่าเธอกับบุรฉัตรกันทั้งนั้น

แนทตี้เองเข้ามาเป็นตัวแทนที่นี่ได้สามเดือนแล้ว เพิ่งสอบโค้ดตัวแทนผ่านเมื่อเดือนที่แล้ว ยังคงต้องขยันมาเรียนรู้อยู่

“บลูกูสวยแล้วใช่ไหม”

แนทตี้หันมาถามบลูอีกรอบ อย่างคนที่ไม่ค่อยมั่นใจ

“สวยแล้วมึง”

“เนี่ยโดยปกติแล้วตอนเริ่มงานคุณติณห์เขาต้องมากล่าวเปิดงานแล้วก็จะนั่งอยู่มุมโน้น กูอยากจะแน่ใจว่ากูดูดีพอแล้ว”

แนทตี้หยิบแป้งตลับมาดูอีกรอบ แล้วกดพัฟตบๆลงที่หน้าอีกที

“โอ๊ยพอแล้วมึงทาอีกรอบก็ไปเล่นงิ้วได้แล้ว”

หน้าหนาไปสามนิ้ว คอนกรีตที่หน้าบ้านของเธอยังไม่หนาเท่าหน้าของอีแนทตี้ในตอนนี้เลย

“สวัสดีค่ะตัวแทนทุกท่าน พักผ่อนตามอัธยาศัยไปกันก่อนนะคะ ใครต้องการเข้าห้องน้ำสามารถไปเข้าตอนนี้ได้เลย แปดโมงห้าสิบห้านาทีถึงจะเริ่มปิดประตูห้องประชุมค่ะ ห้องน้ำมีสองฝั่งนะคะ ฝั่งด้านซ้ายกับฝั่งด้านขวาสามารถใช้ทั้งสองฝั่งได้เลยค่ะ”

เสียงพิธีกรของงานทักทายผู้เข้าร่วมประชุมอย่างไม่เป็นทางการ ในช่วงเช้า

เสียงเพลงมาร์ชบริษัทดังคลอแผ่วๆ ทำให้บรรยากาศดูคึกคักมากขึ้น บุรฉัตรเริ่มตื่นเต้นนิดๆแล้ว

“อีแนทกูปวดขี้”