ประทับใจ 4/5

ช่วงพักเบรกดื่มกาแฟบุรฉัตรลากแนทตี้ไปคุย

“แนทมึงมาช่วยกูคิดเลย ทำยังไงจะได้รู้จักคุณติณห์มากขึ้นวะ”

แนทตี้ถึงกับเกาหัวเมื่อได้ยินคำถาม

ระดับอย่างคุณติณห์ถ้าไม่มาทำงานเป็นตัวแทนที่พิริยะก็แทบจะนึกไม่ออกเลยว่า จะเจอเขาได้ยังไง

ที่ผ่านมาที่เคยชมว่าเขาหล่อจะจีบเขาอย่างนั้นอย่างนี้ก็เป็นแค่ความสนุกที่พูดเล่นๆไปพอให้หัวใจกระชุ่มกระชวย

ที่คุยเล่นกับเพื่อน ก็คิดว่าเพื่อนมันรับมุกพูดเล่นพอสนุกไปด้วยกัน ไม่คิดว่ามันจะเอาจริงๆ และท่าทางดูจริงจังมากด้วย

แนทตี้คิดไม่ออกเลยว่าคนชนชั้นล่างอย่างอีบลูจะไปจับคุณติณห์เป็นผัวได้ยังไง

ในชีวิตของคุณติณห์น่าจะรักใคร่ชอบพอกับลูกหลานไฮโซด้วยกัน ไม่น่าจะมามองคนธรรมดาอย่างอีบลูได้เลย

“แล้วนิยายที่มึงอ่านมา เขาทำยังไงกันบ้างล่ะ คนธรรมดาถึงจะมีผัวเป็นไฮโซได้”

จะตัดความหวังเพื่อนก็กลัวบาปชาติหน้าเดี๋ยวเกิดมาครึ่งๆกลางๆจะมีกีก็ไม่มีจะมีกรวยก็กรวยลีบ

คนมันกำลังมีความหวังก็อย่าเพิ่งไปดับฝันมันเลย

“นิยายที่เคยอ่านเหรอมึง”

บุรฉัตรพยายามทบทวนมีหลายเรื่องเลย นี่ไงเรื่องล่าสุดที่เพิ่งอ่านไป

“เรื่องนี้เลยมึง‘เมียบำเรอซาตาน’พ่อแม่นางเอกเอานางเอกไปขัดดอก อารมณ์แบบพ่อแม่เป็นหนี้ไม่มีเงินใช้หนี้เลยเอาตัวนางเอกไปใช่หนี้แทน พอพระเอกได้กินนางเอกผู้ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ก็เกิดความรู้สึกหวงแหนและกลายเป็นความรักในที่สุด”

แนทตี้เกาหัว

“แล้วพ่อกับแม่มึง จะเอาเครดิตที่ไหนไปกู้เงินคุณติณห์จนมึงต้องเอาตัวไปขัดดอกแทนได้ ห๊า อีบลู”

เออ จริงว่ะ ใครจะยอมให้กู้เงินวะ เครดิตอะไรก็ไม่มี มีแต่บ้านเช่าโทรมๆกับรถมอเตอร์ไซค์เก่าๆของแม่

งั้นเอาเรื่องอะไรดีวะ

“งั้นเอาเรื่องนี้มึง’แค้นพิศวาส’นางเอกสร้างความแค้นให้กับพระเอกทำให้น้องชายพระเอกตาย พระเอกก็เลยเอานางเอกไปทรมาน ทรมานกันไปทรมานกันมาก็เลยเกิดเป็นความรัก”

พลอตนี้โคตรคลาสสิค ละครหลายเรื่องก็มีพลอตประมาณนี้

“โอ๊ยอีบลูคุณติณห์เขาไม่มีน้องชาย แล้วมึงจะไปทำอะไรจนน้องเขาตายห๊า สติค่ะเพื่อน”

แนทตี้เหนื่อยใจกับมันจริงๆ ปกติก็ดูเป็นคนมีความคิด พออยากมีผัวทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ไปได้

“ไม่ดีเหรอมึงงั้นเรื่องนี้ไหม'เมียเช่ารายวัน’นางเอกมีความจำเป็นต้องใช้เงิน เลยไปเสนอขายให้พระเอกพระเอกเลยซื้อไว้ สุดท้ายอยู่ด้วยกันจนกลายเป็นความรัก”

แนทตี้ยกมือขึ้นเคาะหัวบุรฉัตรหนึ่งที

“ขอสักทีเถอะมันไม่ไหวจริงๆ แต่ละไอเดียที่คิดมา คนปกติดีดีที่ไหนเขาทำกัน ห๊า”

บุรฉัตรทำหน้ามุ่ยยกมือมาลูบหัวตัวเอง

“ก็ไม่รู้นี่มึง ถ้ามึงว่ามันไม่เข้าท่า มึงก็ช่วยกูคิดทีสิว่ากูต้องทำยังไง กูอยากสร้างครอบครัวกับเขา”

แนทตี้ถอนหายใจ

“ทำตัวเองให้รวยค่ะ ทำตัวเองให้มีคุณค่า ทำให้เขาหันมามองเพราะมึงมีประกายเปล่งแสงในตัวเอง ขายประกันให้ได้เยอะๆจนได้รับรางวัลตัวแทนดีเด่น แล้วก็หาโอกาสทำความรู้จักกับเขาแบบคนปกติเขาทำกัน ยูโนว์”

บุรฉัตรมองเพื่อนอย่างอึ้งๆ นี่ผีมีการศึกษาที่ไหนเขาสิงมัน มันถึงพูดจาเป็นผู้เป็นคนกับเขาขนาดนี้

“แนทตี้ในหัวมึงไม่ได้มีแต่ขี้เลื่อย โอ๊ยเพื่อนกูคิดอะไรแบบมีคุณค่าอย่างนี้ได้ด้วย”

บุรฉัตรชมเพื่อนแม้ในใจจะอดขำไม่ได้ ปกติมันไม่ชอบพูดอะไรที่มีสาระแต่วันนี้สาระมาเต็ม

จริงๆวิธีการคิดของแนทตี้เป็นวิธีการที่ถูก

แต่ถ้าทำแบบนั้นชาตินี้ทั้งชาติจะได้คุณติณห์มาเป็นผัวไหม โอ๊ยกว่าจะสำเร็จระดับนั้น คุณติณห์คงมีลูกจนเข้าโรงเรียนแล้วมั้ง

“โน่นค่ะ โอกาสที่มึงจะได้ใกล้ชิดเขา สาวๆตัวแทนรอเข้าคิวถ่ายรูปกับคุณติณห์อยู่นู้นมึงไปเลย ไปหาโอกาสพูดคุยกับเขา เขาจะได้จำมึงได้”

แนทตี้ชี้ให้บุรฉัตรดูติณห์ที่ยืนเด่นเป็นสง่าท่ามกลางวงล้อมของสาวๆ

บุรฉัตรเห็นแล้วอยากจะถอนหายใจออกมาดังๆ ดูจากสายตาของสาวๆแต่ละคนแล้วคงไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวล่ะมั้งที่คิดอยากจะสร้างครอบครัวกับคุณติณห์

ดูเหมือนว่าสาวๆทุกคนต่างก็อยากจะได้เขามาเป็นผัวกันทั้งนั้น

เฮ้อ!พลอตซินเดอเรลล่าคงมีแต่ในนิยายเท่านั้นแหละอีบลู

อกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลยมึง