Chapter 3 ...อย่ากัดริมฝีปากสิ...

ที่โรงพยาบาล

พี่มิยาบิและพี่ฮิเดกิเพิ่งลุกจากเตียงบริจาคเลือดในห้องที่ผู้คนแน่นขนัด พยาบาลสาวหน้าแดงเมื่อประคองถุงอันอัดแน่นด้วยเลือดของผู้ชายที่หล่อยิ่งกว่านายแบบแมกกาซีนทั้งสองคน

ตั้งแต่เมื่อครู่แล้วที่การปรากฏตัวของพี่ทั้งสองทำให้ห้องบริจาคเลือดตกอยู่ในความอลหม่าน ทั้งเหล่านางพยาบาล ทั้งคนบริจาค ความหล่อเหลาของพวกเขาทำให้พยาบาลสาวทำงานถูกๆ ผิดๆ เผลอปล่อยสำลีหลุดมือก็มี เดินสะดุดขาเตียงล้มคว่ำก็มี

หากแต่ฉันชินเสียแล้ว เพราะไม่ว่าพี่มิยาบิและพี่ฮิเดกิจะไปที่ไหนก็มักเกิดเรื่องวุ่นๆแบบนี้

พี่มิยาบิไม่ร้องสักแอะขณะที่ปลายเข็มแหลมแทงเฝังแขน พยาบาลเสียอีกที่ดูเจ็บแทน แถมยังมือสั่นเหงื่อแตกไปหมดขณะแทงแขนพี่

ส่วนพี่ฮิเดกิ...นางพยาบาลได้แต่มองเขาอย่างเคลิบเคลิ้ม ไม่ยอมแทงเข็มสักทีสิน่า จนร่างสูงต้องเอ่ยขอเร่งอย่างสุภาพ

และแล้วถึงคราวบริจาคของฉันบ้าง หัวใจสั่นรัว...รู้สึกหวิวๆ เมื่อเอนร่างนอนราบเหนือเตียง ก็ฉันกลัวเข็มนี่ ...

แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ตัดสินใจแล้วที่จะฉลองวันเกิดด้วยการทำดี บริจาคเลือดให้โรงพยาบาล และที่ฉันชวนพี่ๆ มาเจ็บตัวด้วยก็เพราะพวกเขาเป็นหนุ่มหล่อแข็งแรงที่ชอบทำดีเหมือนกัน เชื่อได้เลยว่าโรงพยาบาลจะต้องได้เลือดที่มีคุณภาพดีที่สุดไปแน่ๆ

พี่มิยาบิออกไปนั่งอ่านคู่มือปฏิบัติตัวหลังบริจาคเลือดข้างนอกห้องแล้ว แต่เคียงข้างเตียงของฉันยังมีพี่ฮิเดกิ

ดวงตาคมคายสีอ่อนมองต่ำลงมาที่ฉัน “ซาริดูเกร็งนะครับ แน่ใจเหรอว่าจะทำจริงๆ...?”

“ค่ะ แต่ก็กลัว...”

ฉันเกร็งเมื่อพยาบาลแตะสำลีเย็นเฉียบเหนือข้อพับแขน สันหลังวาบเมื่อเห็นปลายเข็มเคลื่อนเข้าจ่อ เตรียมแทง...

“กอดแขนพี่สิ” เสียงทุ้มเอ่ยข้างหู ทำให้ฉันรู้ว่าพี่ฮิเดกินั่งลงข้างเตียงเป็นเพื่อนฉันแล้ว ตั้งแต่เด็กพี่ไม่เคยทิ้งฉัน หนำซ้ำตอนนี้ปกป้องฉันมากขึ้นด้วยซ้ำ

มือของฉันเคลื่อนกอดแขนแข็งแรง

“หลับตาสิ หรือไม่ก็มองพี่”

“โอ๊ย...” ฉันกัดริมฝีปาก สะดุ้งแผ่วเมื่อทั้งร่างเปิดรับความเจ็บปวดจากปลายเข็มที่แทงลึก...

แต่ในมือของฉันที่บีบแน่นยังมีมืออุ่นของพี่...

และนั่นก็ทำให้ง่ายขึ้นเวลาที่ถูกทิ่มแทงแบบนี้...

-ฮิเดกิ-

...ซาริกัดริมฝีปาก...

เข็มนั่นแทงเข้าไปในเนื้อของเธอจนได้ ให้ตายสิ...

รู้สึกเจ็บแทน....

นั่นเพราะฉันไม่เคยอยากให้เธอเจ็บ แม้แต่เส้นผมของเธอฉันยังไม่อยากให้ใครแตะต้อง แล้วต้องมาถูกเข็มแทงแบบนี้…

หากแต่...ริมฝีปากที่กัดทำให้ฉันสัมผัสถึงความรู้สึกรุนแรงอย่างหนึ่งภายในตัวเอง มันก่อตัวขึ้นสักพักหนึ่งแล้ว และเริ่มควบคุมยากขึ้นทุกที...

อยากจูบซาริ อยากครอบครองริมฝีปากของเธอ

และหากได้ขบริมฝีปากสีชมพูนั้นแผ่วๆ ด้วยก็คงดี

พักหนึ่งแล้วที่รู้สึกแบบนี้...

ฉันอยากได้เธอ อยากทำให้เธอเป็นของฉัน...ทั้งหัวใจ ทั้งเรือนร่าง ทำทุกอย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำ ไม่ว่าอ่อนโยนหรือรุนแรง...

ทั้งที่รู้ว่าสำหรับซาริแล้วฉันเป็นแค่พี่...

ซาริ...ฉันควรทำอย่างไรกับเธอดี...