ชุดคอสตูม

''ปะไปกัน'' เทพกล่าวกับเก่งที่เพิ่งเปิดประตูห้องเปลี่ยนอาชีพออกมา

''ไปๆ'' เก่งกล่าวจบก็ปิดหน้าต่างสกิลนักเวทย์ลงเเล้วเดินตามเทพไป

''สกิลของนักเวทย์ที่สำคัญตอนเปลี่ยนอาชีพครั้งเเรกมีเเค่ ยิงมานา กับสร้างเกราะมานา'' เทพกล่าวกับเก่งที่เพิ่งเปลี่ยนอาชีพเป็นนักเวทย์

''เราจะออกทางหลังกิลด์'' เทพกล่าวเพื่อความสงบสุขของตน

''ส่วนสกิลอื่นๆ...เราสามารถหาและดร็อปได้จากดันเจี้ยน บอสหรือกล่องสมบัติ'' เทพอธิบายเกี่ยวกับสกิลส่วนเก่งก็เดินตั้งใจฟังที่เทพกล่าว

''มึงรู้ข้อมูลพวกนี้ได้ยังไงวะ...มึงไม่ได้เข้าเป็นโคลสเบต้านี่หว่า'' เก่งเริ่มสงสัยเพื่อนของตน

''ถ้าเรื่องหาสกิลยังไง...มึงกดเมนูสกิลแล้วกดตรงเครื่องหมายคำถามล่างขวารูปเล็กๆนั่น'' เทพเปิดหน้าต่างสกิลเเล้วชี้ให้เก่งดูเครื่องหมายคำถาม

''ส่วนเรื่องสกิลสำคัญของนักเวทย์...ดูจากพวกยูทูปเบอร์เอา'' เทพกล่าวจบเก่งก็ ''อ๋อ'' ทันที

''เรารีบไปที่หน้าเมืองดีกว่าคุณไกอัสน่าจะรอมานานเเล้ว'' เทพกล่าวจบก็เริ่มเดินเร็วขึ้น

หน้าเมืองเอเด็น

''เอ่อ'' เทพที่จับสัมผัสของจอมพลไกอัสเลเวลห้าสิบจากตุ้มหูของตนได้ก็เดินไปหาทันที

''มีอะไรให้ช่วยงั้นรึนักผจญภัย?'' ยามกล่าวทันทีเมื่อเทพเดินมาหา

''ผมเอง'' เทพกล่าวจบจอมพลไกอัสก็เดินเข้าไปในกำเเพงเเล้วเปลี่ยนเปลี่ยนชุดกลับทันที

''ไปกัน'' ท่านจอมพลทำเป็นลืมเรื่องมาเป็นยามเเล้วเดินถือสัมภาระนำทางไปเพื่อขึ้นภูเขา

''ท่านไกอัส...สัมภาระคุณให้ผมช่วยถือได้ครับ'' เก่งยื่นมือไปเพื่อขอกระเป๋าสัมภาระมาช่วยถือ ที่เทพไม่เอาสัมภาระของไกอัสมาใส่กระเป๋ามิติของตนก็เพราะว่าถ้าใส่ไปเเล้วมันจะผูกมัดเป็นชื่อของเทพทันทีเเละหลังจากนั้นจะมีปัญหากัน

''จะดีเหรอ...ขอบใจมาก'' ท่านไกอัสกล่าวเกรงใจเเต่สุดท้ายก็ให้ช่วย

''อีกใบผมช่วยครับ'' เก่งยื่นมือไปเพื่อรับกระเป๋าใบเล็กที่มือของไกอัสมาทำให้ไกอัสสะพายเเค่กระเป๋าใบใหญ่เท่านั้น

''เฮ้ยดูตี้นั้นดิ''

''ฮ่าๆแบกสัมภาระไปไหนกันว่ะ''

''สงสัยจะไปสร้างบ้านกันมั้งฮ่าๆ'' นักผจญภัยคนอื่นที่เก็บเลเวลอยู่บริเวณนั้นเริ่มนินทากลุ่มของเทพ

ซึ่งทั้งสามก็ไม่ได้สนใจอะไรก็ยังเดินต่อไปได้ปกติเพราะเทพและเก่งไม่สนใจคำดูถูกพวกนั้นอยู่เเล้วส่วนไกอัสเองเขาก็ไม่ได้ห่วงศักดิ์ศรีหรือยศถาบรรดาศักดิ์ต่างๆซะด้วยเขาเเค่ต้องการมีอิสระ

''ท่านไกอัส...ไปภูเขาเลเวลสิบห้าเลยครับ'' เทพกล่าวกับไกอัสที่เดินนำอยู่

''อืม'' ไกอัสก็ไม่ได้ท้วงอะไรเพราะว่าทั้งสองได้จัดการมอนส์เลเวลสิบกว่าตั้งเเต่ทั้งคู่อยู่เเค่เลเวลศูนย์หรือหนึ่งเท่านั้นส่วนถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆตนที่มีเลเวลห้าสิบก็สามารถช่วยได้อยู่เเล้วเพราะว่ามอนส์เตอร์พวกนี้เลเวลเเค่สิบห้าถึงยี่สิบเท่านั้น

''ท่านออกจากเมืองมาล่ามอนส์เตอร์บ่อยไหม?'' เทพเริ่มชวนจอมพลไกอัสคุย

''อืม...อาทิตย์ละครั้ง'' ท่านไกอัสกล่าวไปด้วยเดินไปด้วย

''ทำไมท่านไม่มาบ่อยๆล่ะ'' เก่งที่เข้าใจว่าเทพต้องการเพิ่มความสนิทก็ช่วยถามทันที

''เพราะว่าภาระกับหน้าที่ยังไงล่ะ'' ไกอัสกล่าวจบเทพและเก่งก็พยักหน้าเข้าใจทันทีเพราะว่ายศระดับจอมพลไกอัสต้องมีงานเยอะแน่ๆทั้งงานนั่งโต๊ะและนอกพื้นที่

''ท่านอยากเป็นอิสระไหม?'' เทพกล่าวจบก็ยิ้มมุมปากทันทีส่วนเก่งก็หันมามองเทพด้วยความสงสัยว่าเพื่อตนต้องการทำอะไรอีก

''อยาก...สิ?'' จอมพลไกอัสหันมามองเทพเล็กน้อยก่อนจะเดินต่อไป

''ผมสามารถให้อิสระกับคุณได้'' เทพกล่าวจบก็ยิ้มด้วยความตื่นเต้นทันที

''หืม?'' คราวนี้จอมพลไกอัสหยุดเดินทันที

''มาทำงานกับผมสิ'' เทพยังคงยิ้มอย่างตื่นเต้น

''ทำงาน?'' ไกอัสงงเล็กน้อยงานอะไร

''ใช่ครับ...ส่วนรายละเอียดพอเลเวลยี่สิบผมจะมาบอกอีกที'' ปัจจุบันเทพได้ใส่บุคคลระดับจอมพลไกอัสเป็นส่วนหนึ่งในแผนการเรียบร้อย

''อืม'' ท่านจอมพลไกอัสส่ายหัวไล่ความคิดเพื่อรอเวลาตามที่เทพบอกเพราะ NPC ได้ถูกตั้งระบบไว้ว่าจะไม่ก้าวก่ายผู้เล่น

'เหลืออีก 28 ชั่วโมงในเกมจะถึงตอน 6 โมงเช้านอกเกม' เทพเทียบเวลาจบก็นึกขึ้นได้

''เชี่ย...เก่ง!!'' เทพหันไปหาเก่งด้วยความตกใจ

''อะไร!!'' เก่งก็ตกใจเทพที่หันมาเรียกชื่อตน

''เรายังไม่ได้กินข้าวเที่ยงกับเย็นนอกเกมกันเลยนี่หว่า'' เทพชี้เมนูเครื่องคิดเลขที่ตนคิดเวลานอกเกมให้เก่งดู

'จริงๆมันจะมีอุปกรณ์ที่สามารถให้สารอาหารกับเราเวลาเล่นเกมที่ต้องต่อกับเครื่องเล่นเกมอยู่...เราลืมไปได้ยังไง' เทพเคาะหัวตนเอง

'นิสัยอีกอย่างของตัวฉันที่ฉันเกลียดก็คือไอ้การตื่นเต้นนี่เเหละ...มันจะทำให้ฉันลืม!!' เทพกล่าวจบก็หันไปมองเก่ง

''เเล้วพ่อกับเเม่งมึงไม่ว่าเหรอว่ะ'' เทพที่คิดถึงพ่อกับเเม่ตนก็หันมากล่าวกับเก่งทันที

''เรื่องนี้...พอฉันบอกว่าฉันสามารถหาเงินจากเกมนี้ได้พ่อกับเเม่ก็บอกว่าจะไม่ยุ่งกับการเล่นเกมของฉันและฉันก็บอกไปเเล้วว่าจะกินข้าวไม่ตรงเวลา'' เก่งอธิบาย

''อืม...เดี๋ยวเรื่องอุปกรณ์สารอาหารฉันจะซื้อเผื่อ'' เก่งกล่าวจบเทพก็ขอบคุณอยู่ยกใหญ่

'รอก่อนเถอะเพื่อน...เมื่อเลเวลยี่สิบทุกอย่างจะง่ายขึ้น' เทพคิดถึงตอนที่ตนเเละเพื่อนถึงเลเวลยี่สิบก็อดยิ้มไม่ได้

''ถึงเเล้ว'' จอมพลไกอัสกล่าวเมื่อเดินมาถึงทางขึ้นเขาเลเวลสิบห้าของเมื่องเอเด็น

''ถ้าอย่างนั้น...ท่านจอมพลมีภารกิจอะไรให้มั่งหรือขอรับ?'' เทพทำท่าอ้อนวอน

''ก็มีเเต่พวกภารกิจจัดการบอสล่ะนะ'' จอมพลไกอัสกล่าวเเล้วมองขึ้นไปบนเขาปรากฏถ้ำอยู่สองจุด

''จะมีบอสราชาเสือป่าและบอสราชาหมีป่า'' จอมพลไกอัสชี้ถ้ำเเต่ละจุดแล้วบอกว่าถ้ำนั้นเป็นของบอสอะไร

''ส่วนพวกมอนส์เตอร์เล็กๆน้อยๆไว้ทีหลังก็ได้'' ที่จอมพลไกอัสกล่าวแบบนี้เพราะว่าตนต้องการให้เทพและเก่งเป็นคนจัดการบอสกลุ่มเเรกเนื่องจากตนได้ฟังพวกนักผจญภัยแถวนั้นคุยกันว่าใครจัดการบอสที่เมืองนี้เป็นคนเเรกจะได้ดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสและยังมีคอสตูมมาให้ด้วยแถมยังให้ทั้งปาร์ตี้อีกต่างหาก

''รับทราบ'' เทพยิ้มอย่างพอใจทันทีที่ทราบว่าจอมพลไกอัสต้องการช่วยเหลือพวกตนเพราะตนก็ทราบเรื่องของดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์สำหรับกลุ่มหรือคนเเรกที่จัดการบอสอยู่เเล้ว

''เอาล่ะ...ไปที่บอสราชาเสือป่ากันก่อนดีกว่า'' จอมพลไกอัสเดินนำขึ้นไปที่ถ้ำเเรก

เมื่อทั้งสามมาถึงถ้ำบอสราชาเสือป่าท่านจอมพลก็ได้เดินเข้าไปข้างในถ้ำประมาณห้านาทีแล้วเดินออกมา

''เข้าไปได้ละ'' ท่านจอมพลเดินออกมาพร้อมกับเก็บดาบไว้ที่เอวของตนและจามด้วยทั้งสองที่เดินเข้าไปในถ้ำตามที่จอมพลไกอัสกล่าว

พอทั้งสองเข้าไปก็พบกับบอสราชาเสือป่าเลเวลสิบแปดที่ตัวใหญ่กว่าเสือธรรมดาทั่วไปถึงสามเท่าที่กำลังนอนหอบอยู่ที่พื้นและพวกแผลเต็มตัวไปหมด

''ไกอัสเขาโหดจริง'' เทพกล่าวจบก็ใช้ดาบระดับ A ของตนฟันไปที่คอของบอสราชาเสือป่า

พอฟันเสร็จบอสราชาหมาป่าก็นอนไม่หายใจประมาณสามวิก่อนที่ร่างจะสลายไปและขึ้นหน้าต่างแจ้งเตือนกับทั้งสอง

[ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านได้สังหารบอสราชาเสือป่าของเมืองเอเด็นคนเเรก...ท่านได้รับการดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละคอสตูมเสือสองเซ็ต]

[เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 1,000 T]

''มึงเก็บไว้ละกัน...รอใส่คอสตูมหมีของมึงอะ'' เทพกล่าวจบก็หยิบคอสตูมราชาเสือป่าที่อยู่ในคลังปาร์ตี้เข้ากระเป๋าของตนซึ่งตอสตูมจะมีหูเสือ เขี้ยวเสือ หางเสือและถุงมือเท้าเสือ ซึ่งคอสตูมพวกนี้มันจะสุ่มออฟชั่นตอนสวมใส่ครั้งเเรก

เทพไม่รอช้ากดสวมใส่คอสตูมพวกนี้ในเมนูคอสตูมทันที

[ติ้ง : คอสตูมหางเสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]

[ติ้ง : คอสตูมถุงมือเท้าสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]

[ติ้ง : คอสตูมเขี้ยวสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]

[ติ้ง : คอสตูมหูเสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม]

ตอนที่เทพเหมือนเสือเข้าไปทุกทีถ้าเทพเดินด้วยการคลานนี่ใช่เลยเพราะว่าหูมนุษย์ของเทพได้ถูกเปลี่ยนเป็นหูเสือที่แปะติดอยู่บนหัวและเขี้ยวเสือที่ปรากกฏตรงฟันของเทพยังมีหางเสือที่เทพสามารถบังคับได้อีกด้วยและถุงมือเท้าเสือเช่นกัน

''อืม...มีเเค่หูกับถุงมือที่ได้ออฟชั่นดี'' เทพเปิดเมนูคอสตูมเพื่อตรวจสอบออฟชั่น

''หูเสือ...สามารถเจาะจงการพูดคุยได้หนึ่งร้อยเมตร'' เจาะจงการพูดคุยคือถ้าเราอยากได้คนไหนคุยกันภายในหนึ่งร้อยเมตรเราสามารถเจาะจงไปที่เขาเเล้วจะได้ยินเสียงเขา

''ถุงมือเท้าเสือ...เพิ่มพลังโจมตีในการใช้มือเป็นอาวุธ 200, สามารถเรียกเล็บเสืออกมาจากถุงมือและใช้ต่อสู้ได้''

''ส่วนของดร็อปร้อยเปอเซ็นต์สินะ'' เทพมองดูไอเท็มกว่าสิบชิ้นที่อยู่ในคลังปาร์ตี้

*ถ้ามีปาร์ตี้ของดร็อปจากดันเจี้ยนหรือบอสจะเข้าสู่คลังปาร์ตี้และหัวหน้าปาร์ตี้เท่านั้นที่สามารถเเบ่งให้ใครก็ได้ในปาร์ตี้

''ของพวกนี้มีไม่เกี่ยวกับอาชีพฉัน'' เก่งลองอ่านชื่อและคำอธิบายไอเท็มที่ดร็อปจากบอสเสือแล้วกล่าว

''ถ้าอย่างนั้นของทั้งหมดของบอสหมีนายก็เอาไปล่ะกัน'' เทพกล่าวจบก็หยิบไอเท็มในคลังปาร์ตี้ลากเข้าคลังส่วนตัวของตนทันที

'มีดสั้นจากเขี้ยวของบอสราชาเสือป่า...ระดับ S' เทพสนใจเเต่มีดสั้นเพราะนอกจากชิ้นนี้แล้วชิ้นอื่นระดับเพียงเเค่ B-A

'ดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์มันดีจริงๆ' เทพยิ้มมุมปากจริงๆการจัดการบอสราชาเสือป่าเพียงเเค่สองคนถือว่ายากมากถึงตนจะผ่านประสบการณ์มาเยอะก็เถอะอาจจำมีโอกาสสำเร็จในการจัดการมันเพียงเเค่ 20% ถึงจะใช้กลยุทธ์ด้วยก็เถอะ

'ในอดีตกิลด์ SAD ได้ยกปาร์ตี้มาถึงสามปาร์ตี้เพื่อจัดการมันซึ่งตอนนั้นในปาร์ตี้มีเพียงเลเวล 21 ที่มากที่สุด...เเต่หลังจากนั้นก็มีคนค้นพบบัคขึ้นทำให้สามารถจัดการได้เเค่ปาร์ตี้เดียว...' กิลด์ SAD เป็นอันดับหนึ่งในเมืองเอเด็นเพราะมีสมาชิกถึงสามพันคนเเต่หลังจากเลเวล 25 หลายคนก็ออกจากกิลด์ไปเพื่อตั้งกิลด์เป็นของตนเองหรือย้ายออกไปอยู่กับเพื่อนในกิลด์อื่น

''ขอบคุณมากครับ'' เทพกล่าวขอบคุณจอมพลไกอัสหลังจากที่เดินออกมาจากถ้ำบอสราชาเสือป่า

''ถ้าอย่างนั้นไปบอสตัวต่อไปกันเถอะ'' จอมพลไกอัสเดินนำไปสู่ถ้ำบอสราชาหมีป่า

ซึ่งจอมพลไกอัสก็ทำเหมือนเดิมเข้าไปจัดการให้บอสปางตายเเล้วส่งต่อให้ทั้งสองคน

[ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านได้สังหารบอสราชาหมีป่าของเมืองเอเด็นคนเเรก...ท่านได้รับการดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละคอสตูมหมีป่าสองเซ็ต]

[เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 1,000 T]

ซึ่งไอเท็มที่ดร็อปจากบอสราชาหมีป่าจะเกี่ยวกับสายเวทย์หรือนักบวชโดยตรงมีทั้งอุปกรณ์เพิ่มมานา เพิ่มความแรงเวทย์และยังมังมีเพิ่มพวกบัฟต่างๆเยอะแยะมากมายเพราะส่วนใหญ่อุปกรณ์ของนักเวทย์และนักบวชจะเยอะกว่าอาชีพอื่นอยู่เเล้วเพราะอาชีพอื่นมีเเค่อาวุธกับเกราะดีๆก็พออยู่ได้เเล้ว ส่วนนักเวทย์และนักบวชจะต้องมีทั้งโพชั่นเพิ่มมานา สกิลลึกลับต่างๆ และยังมีของจิปาถะต่างๆด้วย

และคอสตูมที่ดร็อปจากบอสราชาหมีป่าก็มีจะหูหมี หางหมี มือหมีและเท้าหมีซึ่งเก่งได้สวมใส่ไปการสุ่มออฟชั่นดีหมดเลยยกเว้นเเค่หูหมีเท่านั้นที่ได้เพิ่มเเค่พลังเวทย์ส่วนอื่นก็จะเป็นพวกกันไฟ เพิ่มความไวในการฟื้นฟูมานาและความเร็วในการร่ายเวทย์

''ของดร็อปก็ดีเหมือนกันนะเนี๊ย'' เทพมองดูของที่ดร็อปจากบอสอยู่ในคลังปาร์ตี้เเล้วตบไหล่เก่งด้วยความโชคดีของมัน

'จี้เขี้ยวบอสราชาหมีป่าระดับ S เลเวลยี่สิบถึงสามสิบ , กำไลเล็บหมีระดับ SS เลเวลยี่สิบถึงสามสิบ' สองสิ่งนี้เป็นไอเท็มที่พวกนักเวทย์อยากได้มากๆทั้งสเตตัสเเละออฟชั่นของมันถือว่าอยู่ในขั้นโกงเลยก็ว่าได้

'เขี้ยวบอสราชาหมีป่าระดับ S พลังเวทย์ 600 , ความเร็วในการร่ายเวทย์เพิ่มขึ้น 50%' ส่วนใหญ่สายเวทย์และนักบวชจะร่ายคาถานานสิ่งที่เพิ่มความเร็วในการร่าจำเป็นมาก

''กำไลเล็บหมีระดับ SS เพิ่มพลังเวทย์ 600 , สามารถใช้กำไลเล็บหมีในการปัดกระสุนมานาที่ยิงมาจากศัตรูได้ 90%'' ถึงอีกสิบเปอเซ็นต์จะได้หนึ่งร้อยเเต่ว่าเพียงเเค่ 90% เพียงพอเเล้ว

'ส่วนใหญ่พวกนักเวทย์จะเป็นพวกที่หักล้างกันเอง 'เทพที่นึกประโยคนี้ได้ก็ยิ้มมุมปากทันที

''พวกนักเวทย์และนักบวชจะใช้ทรัพยากรเยอะมาก...เเต่ถ้าเลี้ยงให้ดีก็จะคุ้ม'' เทพกล่าวกับเก่งแล้วเดินออกจากถ้ำไปขอบคุณท่านไกอัสอีกครั้ง

''กดส่งเควสมาสิ'' ท่านไกอัสกล่าวเทพที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้

''ขอบคุณครับ'' เทพกล่าวขอบคุณอีกครั้งที่จริงพวกตนไม่ได้ทำอะไรเลยเเค่ออกเเรงฟันเเค่ฉับสองฉับเควสก็เสร็จเเล้วเพราะว่าคนที่ให้เควสพวกตนนั้นเเหละคือคนช่วยพวกตนนั่นเอง

[ติ้ง : ท่านได้รับค่าประสบการณ์จากการทำเควสสำเร็จสองเควส 100,000]

[เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งเลเวล]

[ท่านได้รับเงิน T จำนวน 5,000 T]

'ค่าประสบการณ์เยอะขนาดนี้ดูมันไม่เหมาะกับพวกเราเลย' เทพมองดูค่าประสบการณ์ที่ทำเควสเสร็จก็ทำหน้าเซ็งๆนิดหน่อยเพราะว่าพวกตนเเทบไม่ได้ทำอะไรเลยเเต่ เข้าใจเเหละว่าจอมพลเขาอยากช่วยเเต่เขาช่วยเยอะไป

เทพที่นึกคำพูดได้ว่า ช่วยเยอะไป ก็ตรวจสอบสถานะของจอมพลไกอัสทันที

'ค่าประทับใจ 90%' เทพมองดูค่าประทับใจต่อตนเเล้วทำหน้างงเล็กน้อยเพราะว่าตนแทบไม่ได้ทำอะไรให้จอมพลไกอัสเลยเเต่ทำไมค่าความประทับใจมันเยอะขนาดนี้

'เเต่ช่างเถอะ...ถือว่าดีเเล้ว' เทพยักไหล่ครั้งนึงเเล้วมองดูเวลาที่ตนตั้งไว้

''ท่านจอมพลสนใจไปล่าสัตว์บนภูเขานี้ไหมครับ'' เทพกล่าวชวนให้จอมพลพาตนไปเก็บเลเวล

''ได้เหรอ'' ท่านจอมพลหันไปทำหน้าเป็นประกายใส่เทพ

''ครับ'' เทพกล่าวจบก็เดินนำไปจุดเกิดของเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดทันที

''เดี๋ยวผมจะล่อพวกมันมาให้...ท่านจอมพลจัดการเลยนะครับ'' เทพกล่าวจบท่านจอมพลก็ทำหน้างงเล็กน้อยทำไมเจ้าไม่จัดการเอง?

''มันคือเทคนิคของนักผจญภัยครับ...คือให้ผู้เเข็งแกร่งช่วยผู้อ่อนแอเก็บเลเวล'' เทพเน้นคำว่านักผจญภัย

''โอ้...มันคือเทคนิคของนักผจญภัยงั้นรึ'' ท่านจอมพลทำหน้าเข้าใจเเล้วตั้งท่าสู้ทันที

''ถ้าอย่างนั้นจัดมา!!'' ท่านจอมพลตะโกนเสียงดังลั่นเรียกพละกำลังของตน

เทพหันไปหาเก่งเเล้วยักคิ้วข้างเดียวใส่พร้อมกับเดินนำไปลากมอนส์เตอร์มาให้ท่านจอมพลจัดการโดยวิธีเดิม...ปาหินใส่

'อีก 2 ชั่วโมงในเกมจะ 6 โมงเช้านอกเกมสินะ' ระหว่างที่กำลังลากมอนส์เตอร์ให้จอมพลไกอัสจัดการเทพก็คำนวณเวลาที่ตนจะต้องออกเกม

'ตอนนี้ก็เลเวลสิบสามเเล้วสิแถมไอเท็มดร็อปยัง...'' เทพมองดูไอเท็มที่ดร็อปจากมอนส์เตอร์แล้วถึงกับถอนหายใจ

''ท่านไกอัสผมว่าหยุดเเค่นี้ดีกว่าครับ'' เทพกล่าวจบจอมพลไกอัสตรงหน้าระหว่างกระโดดหลบไปทางอื่นให้จอมพลไกอัสใช้สกิล

''ก็ดีเหมือนกัน...ฉันเพิ่งรู้ว่าการเป็นนักผจญภัยต้องเหนื่อยขนาดนี้'' จอมพลไกอัสใช้สกิลดาบฟันเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดสามตัวตายพายในฉับเดียว

''ถ้าอย่างนั้นก็กดส่งเควสซะสิ!!'' เก่งตะโกนกล่าวกับเทพระหว่างลากมอนส์เตอร์เซ็ตสุดท้าย

''อ่า'' เทพกล่าวจบก็กดส่งเควสให้กับจอมพลไกอัส

[ติ้ง : ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 200,000]

[เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งเลเวล]

[เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 10,000 T]

เสียงระบบกล่าวจบเทพก็นั่งลงบนพื้นดินเพื่อพักทันที

''ขอบคุณท่านไกอัสมากครับ'' เทพเงยหน้ากล่าวขอบคุณคนที่ช่วยตนเก็บเลเวล

''เล็กน้อย'' ท่านไกอัสปักดาบใหญ่ของตนลงบนพื้นเเล้วยืดเส้นสักพัก

หลายชั่วโมงที่ผ่านมาเทพเเละเก่งช่วยกันลากมอนส์เตอร์เพื่อให้จอมพลไกอัสจัดการซึ่งเป็นเรื่องดีที่จุดเกิดของเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดมันมีถึงสามจุด

เทพเเละเก่งจึงเเยกกันไปคนล่ะจุดทำให้เวลาที่ผ่านมาหลายชั่วโมงที่จอมพลไกอัสสามารถสั่งหารเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดได้ถึงห้าร้อยตัว

''ท่านไกอัส...พวกผมคงจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งวันกว่าๆ'' เทพเริ่มกล่าวลา

''อืม...ข้าเข้าใจ'' จอมพลไกอัสพยักหน้ารับรู้

''ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปที่เมืองกันก่อนไหมครับ'' เทพลุกขึ้นเชิญชวนจอมพลไกอัสเดินกลับเมืองด้วยกัน

''ข้าก็กำลังจะชวนอยู่เหมือนกัน'' จอมพลไกอัสกล่าวเเล้วดึงดาบใหญ่ที่ปักบนดินขึ้นมาเก็บไว้ที่ปลอกดาบบนหลังตน