TRICK 3

“เฮ้อ…ง่วงจังเลย” ทิชาบ่นอุบอิบหลังจากที่กลับมาถึงห้องแล้วอาบน้ำอาบท่าจนเสร็จเรียบร้อย ร่างเล็กล้มตัวนอนลงบนเตียงขนาดคิงไซซ์ของตัวเองอย่างหมดแรง หยิบโทรศัพท์ที่โยนทิ้งไว้บนเตียงมาเปิดเพลงกล่อมให้นอนหลับฝันดี

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง~ เสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังจะหลับสะดุ้งตกใจ ก่อนที่จะหยิบแว่นกรองแสงบนโตข้างหัวเตียงขึ้นมาใส่หรี่ตามองข้อความที่มีคนส่งมา

LP : สวัสดีครับ

LP : ใช่ไลน์ของคุณครูทิชาที่สอนว่ายน้ำหรือเปล่าครับ

TICHA : สวัสดีค่ะ

LP : ครูทิชาใช่ไหมครับ พอดีผมต้องการสมัครเรียนว่ายน้ำให้กับหลานชายอะครับ

TICHA : ใช่ค่ะ

TICHA : ไม่ทราบว่าน้องที่จะเรียนอายุเท่าไรคะ

LP : 6 ขวบครับ วัยกำลังโตเลย

TICHA : นี่คือคอร์สเรียนที่ทางเราเปิดรับค่ะ ผู้ปกครองลองศึกษาดูก่อนได้เลยนะคะ

TICHA : หากต้องการทราบรายละเอียดเพิ่มสามารถเข้ามาที่สระว่ายน้ำได้เหมือนกันค่ะ

LP : พอดีผมต้องการให้คุณครูมาสอนนอกสถานที่ได้ไหมครับ เป็นคอนโดมีสระว่ายน้ำส่วนตัวครับ เนื่องจากหลานผมค่อนข้างเก็บตัว

TICHA : การสอนนอกสถานที่จะมีรายละเอียดตามคอร์สดังนี้เลยค่ะ

LP : ผมขอสมัครคอร์สละ 4 วันช่วงหนึ่งทุ่ม จำนวน 3 คอร์สครับ ผมสามารถชำระเงินยังไงได้บ้าง

TICHA : เลขที่บัญชี xxx-xxxx-x ชื่อบัญชีนางสาวทิชา เมธาวัฒน์ ยอด 18000 บาทค่ะ

LP : นี่สลิปครับ

“เลปกร ลูเธอร์” ทิชามองชื่อบนสลิปธนาคารแล้วพึมพำออกมาเบาๆ มันเป็นชื่อที่เธอเคยได้ยินมาก่อน แต่จำไม่ได้ว่าได้ยินจากที่ไหน

TICHA : ขอบคุณค่ะ ผู้ปกครองต้องการเริ่มคอร์สวันไหนดีคะ

LP : ผมขอเป็นวันจันทร์ที่จะถึงเลย คุณครูสะดวกไหมครับ

TICHA : ยินดีค่ะ รบกวนผู้ปกครองแจ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ทิชาด้วยนะคะ

LP : ครับผม แล้วเจอกันครับ

TICHA : ขอบคุณค่ะ

เมื่อทิชาตอบข้อความของผู้ปกครองเสร็จเรียบร้อย เธอก็ถอดแว่นตาที่สวมใส่อยู่ออกพร้อมกับวางโทรศัพท์ลงบนเตียง แล้วฮัมเพลงเบาๆ ผล็อยหลับไปในที่สุด

เช้าวันต่อมา…

@Berkly U, คณะนิเทศ ภาคอินเตอร์

“ผิวปากอารมณ์ดีมาแต่เช้าเลยนะมึง” เซนต์ที่นั่งรวมกับเพื่อนอีกสองคนเอ่ยทักทายลูแปงที่เดินยิ้มแย้มเข้ามาหาพวกเขาอย่างอารมณ์

“มึงติดนิสัยไอ้กวินมาหรือไง เสือกเก่งจริงๆ”

“ไอ้สัดแปง มึงด่ากูเหรอ”

“ชื่อมึงหรือเปล่า ถ้าใช่ก็มึงไง” ลูแปงหยิบบุหรี่ออกมาสูบแล้วพ่นควันใส่หน้าเพื่อนด้วยความกวนประสาท

“กวนตีนแต่เช้าไอ้เวรนี่ มีเรื่องอะไรดีๆ มาหรือไง”

“ไม่ต้องเสือกเรื่องของกูสักเรื่องเหอะ”

“เออไอ้สัด แล้ววันนี้จะไปเดินงานมอกันไหมได้ข่าวว่ามีน้องเฟรชชี่ใหม่ๆ เพียบเลย มึงไปปะไอ้แปง ไอ้เซนต์”

“กูไม่ไป” เซนต์ปฏิเสธออกมาเป็นคนแรก ก่อนที่กวินจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“มึงไม่ไปจริงๆ เหรอ สาวคณะบริหารเปิดบู๊ตด้วยนะ”

“กูไป”

“ไม่ต้องบอกก็รู้ปะ คนอย่างมึงไม่มีทางพลาดงานพวกนี้อยู่แล้วหนิ”

“เสือก” ชายหนุ่มไม่สนใจคำพูดกระแนะกระแหนของเพื่อนสนิท เขาหยัดตัวลุกเต็มความสูงก่อนที่จะเดินมายังตึกหลักของคณะบริหาร

“พี่แปง~” เสียงหวานของฟ้าใส ทำให้ลูแปงหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองทางด้านหลัง

“มีอะไร”

“พี่แปงมาทำอะไรที่คณะฟ้าเหรอคะ”

“ฉันไม่เห็นรู้ว่าจะต้องบอกเธอทุกเรื่องนะ” คำพูดที่ดูไม่แคร์คนเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งทำให้คนถามถึงกับสะอึกแล้วไปต่อไม่ได้

“เอ่อ…ฟ้าก็แค่ถามดูเฉยๆ เผื่อพี่แปงมีอะไรให้ฟ้าช่วย”

“อย่าแสดงตัวฉันไม่ชอบ” ลูแปงเปล่งเสียงราบเรียบปนหงุดหงิดบอกรุ่นน้อง เขารู้ดีว่าที่ฟ้าใสตั้งใจจะมาทักทายเขาท่ามกลางสายตาของคนอื่นๆ มันเป็นเพราะว่าเธอต้องการเปิดตัวว่าเขาเคยสนใจเธอด้วยเหมือนกัน แต่ไม่รู้เลยว่ามันทำให้เขาไม่อยากจะเล่นสนุกด้วยอีก

“ฟะ…ฟ้าขอโทษค่ะ อย่าโกรธฟ้าเลยนะคะ”

“ไปให้พ้นหน้าฉัน” ชายหนุ่มทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้น ก่อนที่จะเดินลัดมานั่งแถวๆ ใต้ตึกคณะ เมื่อเหลือบไปเห็นเป้าหมายคนล่าสุดของตัวเอง