Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่5 นี่คือคำสั่ง!!
สุดท้ายลินดาก็ยอมไปนั่งเพราะไม่อยากจะมีปัญหากับเจ้านาย เธอนั่งโดยเว้นระยะห่างออกมาจากเขาพอสมควร
มาร์ตินปลายตามองแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เขาเคยเจอ!!
ใสสะอาดซะจน…อยากทำใหแปดเปื้อน!!
“คุณเลขามาดื่มด้วยกันสิ่”
“ไม่ดีกว่าค่ะพรุ่งนี้ลินต้องไปทำงานเช้า”
“นิดหน่อยไม่เมาหรอกน่า”
ไซลอนยื่นแก้วเหล้าใบใหม่ที่พึ่งเติมมาให้ลินดา มองจากสีก็รู้ว่าเข้มขนาดไหน…
ที่ไม่อยากดื่มเพราะพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นไปบริษัท และที่สำคัญคือเธอยังรู้สึกไม่ไว้ใจพวกเขา!!
“เอ่อ ดึกแล้วฉัน…”
“จะโดดงาน?”
“ปะ…ป่าวค่ะ”
ลินดาที่รู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ค่อยจะดีจึงหนีกลับ แต่มาร์ตินก็ดันพูดดักไว้ก่อน…
งานเลขาก็เหมือนทาสในเรือนเบี้ย นายสั่งอะไรก็ต้องทำตาม ชีวิตจริงมันไม่ได่สวยหรูอย่างที่คิด!!
แต่นี่มันนอกเวลางานแล้วนะ!!
คอยดูเถอะถ้าไม่ได้โอทีฉันจะฟ้องกรมแรงงาน!!
ลินดารับแก้วเหล้ามาจิบอย่างจำใจ ดีนะที่ไม่ได้เป็นคออ่อน ฉันมันเลขามืออาชีพ!!
ศรีทนได้ทุกสถานการณ์อยู่แล้ว…
ลินดาก็ทำหน้าที่ของตัวเองไม่ขาดตกบกพร่อง เติมเหล้าให้เจ้านายแบบไม่ต้องรอคำสั่ง
แถมยังเผื่อแผ่ไปเติมให้เพื่อนเจ้านายด้วย…
รางวัลเลขาดีเด่นประจำปีนี้ฉันต้องได้ละนะ!!
ก๊อก!! ก๊อก!!
“เด็กใหม่มาแล้วค่ะ รอบนี้เจ๊คัดตัวท็อปเกรดเอพรีเมี่ยมมาให้เลย”
สาวประเภทสองหน้าสวยเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับผู้หญิงอีกสี่ห้าคนที่เดินตามมา แต่ละคนแต่งหน้าจัดเต็ม สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นโชว์สัดส่วนโค้งเว้าขาวเนียน…
แซ่บมากกก!!
ไซลอนกับมาร์ตินเลือกผู้หญิงมาอย่างละคนแต่เซปป์กลับนั่งเฉย ไม่แม้แต่จะหันไปมองเลยด้วยซ้ำ!!
มาร์ตินจึงเลือกให้เขาหนึ่งคนซึ่งเซปป์ก็ไม่ได้สนใจอะไร
พอมีคนเพิ่มเข้ามาพื้นที่ก็เริ่มน้อยลง ลินดาจึงต้องขยับไปนั่งใกล้มาร์ติน แบบอีกนิดจะนั่งติดกันแล้ว
พอมีคนมางั้นแปลว่า…
“ไม่ได้!!”
ยังไม่ทันที่จะอ้าปาก แค่หันไปมาร์ตินก็พูดสวนมาทันที…
แล้วจะให้อยู่ทำหอกอะไร!!
หมับ!!
อ๊ะ!!
ลินดากำลังเอื้อมมือไปหยิบแก้วของสาวคนใหม่ของมาร์ติน แต่เขากลับคว้าข้อมือเธอไว้!!
ลินดาตกใจเลยรีบสะบัดมือเขาออกทันที
“หน้าที่เธอคือทำให้ฉัน…แค่คนเดียว!!”
ลินดาพยักหน้ารับคำสั่ง เจ้านายสั่งอะไรก็ทำแบบนั้นแหละค่ะ…
“ขอนั่งด้วยนะคะ”
“ได้ค่ะ”
ผู้หญิงของเซปป์เดินมาและขอนั่งข้างลินดา พอมองไปที่เขาก็รู้เลย เซปป์ตั้งใจโยนมาให้สิ่นะ!!
ดูท่าแล้วเซปป์น่าจะไม่ค่อยสนใจเรื่องผู้หญิงเท่ากับเพื่อนอีกสองคน
แถมเขาดูเป็นคนดีซึ่งมันช่างต่างจากเพื่อน ๆ ของเขามาก!!
สาวคนนั้นแนะนำตัวว่าชื่อครีม เป็นผู้หญิงที่นิสัยน่ารักและชวนคุยเก่งมาก แต่ที่สำคัญเลยคือครีมมอมเก่งมาก
ครีมชวนลินดาเล่นเกมจระเข้ในโทรศัพท์ ซึ่งมันก็เป็นไปตามคาด คนที่ไม่เคยชนะใครอย่างลินดาก็ยกแก้วเหล้าแทบจะไม่ได้วางเลย . . .
“ครีมลินว่าพอก่อนไหม!!”
“ไม่ไหวเลยนะลิน…อ่อนแอหรอ?”
“ได้เลยดิ่ครีม…ยันพรุ่งนี้ลินก็ไหวนะ” แต่ขอไปอ้วกออกแพบ -_-
ลินดากับครีมที่เริ่มเมา เล่นเกมกันแบบไม่มีใครยอมใคร จนไม่ได้สนใจอีกสองคู่ข้าง ๆ ที่กำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะอยู่ข้าง ๆ
“อื้ออ~ ใหญ่จัง!! ปากหนูจะอมได้ไหมน้าาา”
เสียงที่ดังข้าง ๆ หูทำให้ลินดาชะงักไป ความร้อนในร่างกายตอนนี้ไม่รู้ว่าพิษเหล้าหรือเป็นเพราะเสียงที่ได้ยิน
ลินดาขอสลับที่กับครีม ซึ่งครีมก็ยินดีที่จะสลับด้วยความเต็มใจ
“กลับมานั่งที่เดิม!!” มาร์ตินหันมาพูดเสียงดุ จริง ๆ ก็ไม่ได้อะไร เขาแค่อยากแกล้งเพราะเธอดูตื่นกลัวกับเรื่องแบบนี้มาก
ถ้าจะทำงานกับเขาก็ควรจะชิน เพราะคงจะได้เห็นบ่อย ๆ
“ท่านประธานก็อย่าทำอะไรประเจิดประเจ้อสิ่คะ” ลินดาขมวดคิ้วเถียงเจ้านาย เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ทำให้ความกล้าในตัวสูงขึ้น จนลืมกลัวที่จะตกงาน!!
“รับไม่ได้?” มาร์ตินเลิ่กคิ้วถาม ดูจากสีหน้าเธอคงเมามากแล้ว
“…” ลินดาพยักหน้าเป็นคำตอบ
มาร์ตินเห็นว่าลินดาเมาเลยไม่ได้ถือสาอะไร ถึงจะบอกว่ารับไม่ได้แต่สุดท้ายก็ยอมกลับมานั่งที่เดิม แต่ขยับไปชิดจนแทบจะสิงเข้าไปในร่างของครีมแทน
เธอหันหลังเล่นเกมกับครีมต่อเพราะไม่อยากจะสนใจเรื่องของเจ้านาย แต่แรงกระแทกที่มันสะเทือนมาถึงเธอก็ทำให้รู้สึกแย่อยู่ดี
ไม่มีเงินจ่ายค่าโรงแรมกันหรือไง?
“เล่นด้วยกันไหมคะ?” ลินดาหันไปชวนเซปป์ให้มาเล่นด้วยกัน
“น่าสนใจดีครับ” เขาขยับเข้ามานั่งใกล้ครีม จากนั้นพวกเราสามคนก็กินกันแบบเอาเป็นเอาตาย ไม่มีใครยอมใคร เหมือนห้องนี้มีแค่พวกเราสามคน…
“ฮ่าๆ คุณเซปป์แพ้แล้วหมดแก้ว!!”
“ว้ายยลิน หมดแก้วทั้งคู่เลย”
ลินดาที่พึ่งหัวเราะร่าก็หน้าซีดลงทันที เพราะพึ่งกดตัวที่สองก็โดนงับซะแล้ว
เหล้ากลมที่สองหมดไปอย่างรวดเร็ว เพราะน้องเข้เขางับเก่งมาก!!
“ตามตกลงใครยอมแพ้ต้องจ่ายสองพัน”
“ฮ่าๆ คนอย่างลินดา…เกิดมาไม่รู้จักคำว่าแพ้”
ครีมหันมาแซวเพราะลินดาทำหน้าเหยเก แต่ก็ต้องยอมใจ เพราะลินดาโดนไปขนาดนั้น ยังนั่งไหวถือว่าเก่งมากแล้ว
เคล้ง!!
ปั้ก!!
เสียงชนแก้ยกันของเซปป์กับลินดาก่อนที่ทั้งคู่จะกระดกรวดเดียวจนหมดแก้วและกระแทกลงบนโต๊ะ!!
ลินดาเอียงคอไปซบครีมที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เพราะเริ่มทรงตัวเอาไว้ไม่ไหว เธอนัวเนียอ้อนครีมเหมือนลูกแมวตัวน้อยออดอ้อนขอนมแม่ . . .
เซปป์มองภาพนั้นด้วยความเอ็นดู ลินดาเป็นคนตาหวานยิ่งเมาก็ยิ่งหวาน พอตอนเธอยิ้มทำเอาเขาละสายตาไปไหนไม่ได้เลย
“คุณลินพอได้แล้วครับ”
“พี่คินต์ลินยังไม่เมานะ ถ้าลินแพ้ลินต้องเสียสองพันเลยนะ”
คินต์เดิมเข้ามาปรามตามคำสั่งทางสายตาของเจ้านาย เมื่อเห็นว่าลินดาเริ่มจะไม่ไหวแล้ว แต่ยังฝืนกินอยู่แบบนั้น
แต่ความดื้อดึงของคนเมามีหรอที่จะฟัง!!
ปั้ก!!
เงินจำนานหนึ่งถูกกระแทกลงบนโต๊ะ ลินดาค่อย ๆ เอียงคอไปมองเจ้าของมือที่กำลังทำหน้าเหมือนยักษ์วัดแจ้งมองมาที่เธอด้วยสายตาดุ
“เลิกกิน นี่คือคำสั่ง!!”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
