Ep.7 เป็นแค่เพื่อนกัน..แน่ใช่ไหม?

Ep.7 เป็นแค่เพื่อนกัน..แน่ใช่ไหม?

" ใช่...ฉันแค่อยากเป็นเพื่อน.....เหมือนที่เธอเป็น... " อลิซพูดออกมาตรงๆ โดยสายตาก็มองฉันอย่างจริงใจ ก่อนจะยื่นมือมาทางฉัน

" อืม" ฉันก็พยักหน้าและก็จับมือกับเธออย่างเป็นมิตร

……

…

"งั้นฉันกลับก่อนนะ" ฉันยิ้มให้อลิซเล็กน้อย

" เดี๋ยวดิ วาเลน.... " อลิซเรียกฉันไว้ก่อน

ฉันก็หันไปตามเสียงเรียก...

" แล้วปกติเธอกลับบ้านยังไงเหรอ? " อลิซถามขึ้น

" เดินไปขึ้นรถตู้มหาลัยนะ ตรงโน้นเอง" ฉันชี้ไปทางที่ฉันจะเดิน

…

อลิซเอื้อมมือมาจับข้อมือฉันทันที

" งั้นไม่ได้ต้องเดินหรอก...เดี๋ยวฉันไปส่งถึงบ้านเลย" อลิซพูดขึ้นโดนไม่สนใจจะรับฟังคำตอบอะไร เธอก็ลากฉันเดินไปจอดหน้า ตึกซ้อมเชียร์ ก่อนจะเปิดประตูเชิญให้ฉันขึ้นไปนั่งรถสุดหรูของเธอ

" งั้นส่งที่รถตู้ก็ได้นะ" ฉันพูดออกไปอย่างเกรงใจ

" บอกที่อยู่บ้านมาซะดีๆ .. " อลิซหันมาชี้อย่างออกคำสั่ง เสียงขู่แบบแกล้งๆ

แต่ก็ดีเหมือนกันที่ไม่ต้องเดินไกล... ถึงแม้ว่าตอนแรกฉันก็เกร็งๆ อยู่เหมือนกันนะ เธอเป็นเพื่อนผู้หญิงคนแรกๆ เลยมั้งที่เข้าหาฉัน...แต่พอเราคุยกันไปสักพัก..ฉันก็ผ่อนคลายมากขึ้น

เพราะอลิซเป็นคนพูดตรง เธอคิดอะไรก็พูดมาแบบนั้น ไม่จำเป็นต้องมานั่งคาดเดาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ

" เธอหิวไหมอะ? " ระหว่างทางอลิซก็ลูบท้องและหันมามองทางฉันเล็กน้อย

" หะ?? " ฉันมองอลิซที่ทำหน้าหงอยๆ

" เธอเลือกเลย ฉันกินก็ได้" ฉันก็พยักหน้าอย่างลำบากใจเล็กน้อย ..

@ ร้านอาหารฝรั่งเศส

ร้านนี้เรียบหรูและราคาค่อนข้างสูง คนจึงไม่เยอะมากเท่าไหร่

" เอาจริงๆ คือ....ฉันไม่มีเพื่อนกินข้าว" อลิซพูดออกมาทันทีหลังจากที่เราสั่งอาหารเสร็จ

" ฉันก็หิวพอดีเลย...ไม่มายด์ๆ " ฉันตอบไปแบบชิวๆ

เราก็นั่งกินกันไป คุยเรื่องแฟชั่นบ้าง การรักษาหุ่นกันบ้าง

" ฉันไดเอทมาสามวันแล้ว วันนี้ขอตะบะแตกสักวันเถอะ" อลิซพูดก่อนจะม้วนสปาเกตตี้สวยๆ เข้าปาก

....

" ฉันเองยังไม่เคยมีเพื่อนสนิทผู้ชายมาก่อนเลย..." อลิซยังคงชวนคุยโน้นนี่นั่น

" ปกติฉันก็ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเหมือนกัน " ฉันก็ตอบกลับไป

" ฉันยังสงสัยเลยว่า...ผู้หญิงกับผู้ชาย....สามารถเป็นเพื่อนกันได้จริงๆ นะเหรอ? " อลิซเอ่ยขึ้นก่อน ตักอาหารใส่จานของตัวเอง

" มันก็คง...แล้วแต่คนละมั้ง " ฉันตอบไปตามความรู้สึก

จริงๆ คำว่าเพื่อนมันไม่ได้แบ่งเพศ หรือฐานะอะไรเลย...คำว่าเพื่อนคือคนที่เข้าใจ ค่อยๆ อยู่ข้างๆ หัวเราะ และร้องไห้ไปด้วยกัน....หน้าที่มันอาจจะคล้ายๆ กับแฟนไปบ้าง....แต่สำหรับฉัน เพื่อน มันยืดยาวกว่า สถานะคนพิเศษ

ฉันได้แต่คิดเพียงในใจ

อลิซก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก่อนที่เราสองคนจะกินไปเม้าส์เปลี่ยนTopic ไปเรื่อยๆ

@หอพัก

" ขอบใจนะ" ฉันหันไปขอบคุณอลิซทันทีที่เธอมาจอดส่งฉันถึงหน้าหอพัก

" ชิวๆ นะ อย่าลืมใช้ยานวดละ" เธอรีบออกคำสั่ง

" เค เค" ฉันก็ตอบเธอไปอย่างยิ้มๆ

บรื้นนนนน ก่อนที่เธอจะซิงรถออกไป

ยังไม่ทันที่ฉันจะไขประตูเปิดประตูห้องได้เลย.....เสียงไลน์ก็เด้งขึ้น

ฮื้ด ฮื้ด ฮื้ด จนเครื่องแทบพัง

Line

Final : W r u? (where are you)

ฉันเปิดอ่านข้อความแรกที่ส่งมา ก็เจอเจ้าตัวปัญหาทันที

Valen : เพิ่งถึงหอ

Valen : ทำไม?

…..

..

มันก็เงียบหายกันไปเกือบๆ ห้านาทีได้..

Final : สน.ทองหล่อ

Valen : หะ?

Final : มาหาที @ สน.ทองหล่อ

นี่ถ้าฉันไม่รีบนั่งแท็กซี่มาโดยทันที คืนนี้ไอ้ไฟนอลคงโดนไปกระทงแล้วละมั้ง ทั้งทำลายข้าวของ ทั้งทะเลาะกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ

" มึงอะไม่ต้องพูดเลย” เมาและยังจะขับอีกนะ!! " ฉันบ่นเจ้าตัวดีหลังจากที่ฉันลากมันออกจากโรงพัก เพราะมันจะต่อยกับตำรวจหนุ่มคนหนึ่ง

" กูไม่ได้เมา... แต่ไอ้เครื่องเป่าเวรนั้น กินแค่ครึ่งแก้วก็ขึ้นแล้ว เชี้ยเอ้ยย!! " มันพูดอย่างอารมณ์ไม่ดี ทั้งที่มันน่าจะดื่มมาไม่เบาเหมือนกัน

เห็นไอ้ฟอลยียวนกวนประสาทแบบนี้ แต่มันไม่ได้เป็นแบบนี้กับทุกคนหรอกนะคะ ใจดีแค่กับสาวๆ กวนตีนแค่กับเพื่อนสนิท ส่วนกับคนอื่น มันก็คือคนพาลดีๆ นี้เอง

" นี่ๆ พยายามยืนดีๆ หน่อยได้ไหมเนี่ย.. " ฉันกะชากแขนไอ้ไฟนอลเข้ามา เพื่อด่ามันใกล้ๆ

" มึงทำผิด ตำรวจเขาจับก็ถูกแล้วปะ...เมาแล้วขับเป็นอันตรายมากๆ กับทั้งตัวมึงเองและชีวิตคนอื่น.. " ฉันเดินไปบ่นมันไปตลอดทาง

ฟุบ!! อยู่ๆ มันก็ดึงหน้าของฉันไปจ้องหน้ามัน

"กูไม่ได้เมาซะหน่อยเว้ย... " มันพูดอย่างหนักแน่นทั้งที่ลำคอมันแดงก่ำไปหมด เนื้อตัวก็รุ่มร้อน

เดินก็ไม่ตรง พูดจาก็ไม่รู้เรื่อง แบบนี้เขาเรียกว่าคนเมาเว้ย ไอ้เพื่อนบ้า

"ไม่เชื่อใช่ปะ...งั้น.. มึงก็พิสูจน์" พูดจบมันก็จับใบหน้าจ้องตากับมันอย่างเอาเรื่อง... ก่อนจะปล่อยลมหายใจออกมาเบาๆ

…….

…..

…

.

"มึง เมา!! " ฉันตอบไปนิ่งๆ มีทั้งกลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่ ไม่ต้องเครื่องเป่าของตำรวจหรอก แค่ได้กลิ่นก็รู้แล้วว่าเกินมาตรฐาน

" เออๆ เมาก็ได้" แล้วไอ้ไฟนอลก็ยักคิ้วหลิ่วตาก่อนจะ...ยื่นกุญแจรถสปอร์ตของมันให้ฉัน

" งั้นไปส่งกูหน่อยเดะ....เพื่อนรัก" แล้วมันยอมรับแบบโง่ๆ แถมโยนภาระให้ฉันอีก

@คอนโด ไฟนอล

ฉันกับมันค่อนข้างสนิทกันมาก เรียกได้ว่าแทบไม่มีคำว่าเรื่องส่วนตัวกันเลยด้วยซ้ำ

คอนโดมันฉันก็มาได้ทุกเวลา..รถมันฉันก็ขับจนชินไปแล้วละงงเพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันต้องมารับไอ้เพื่อนภาระกลับจาก โรงพัก...

" เข้าห้องสิว่ะ" ฉันหันไปเรียกไอ้ไฟนอล..ที่ยืนเก๊กเท่อยู่หน้าห้องตัวเองไม่ยอมเดินเข้า

" ฮื้อ.." มันก็ตอบอย่างเชืองช้า และเดินเซไปมา เข้าไปในห้อง ก่อนจะควักบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างมึนๆ

คนอย่างไอ้ไฟนอล มันไม่ได้เมาเพราะมีเรื่องลำบากใจอะไรหรอก มันเมาเพราะมันออกไปล่าแต้มมามากกว่า ดูจากรอยลิปสติกที่ต้นคอของมันแล้ว

และก็คงไปกับ ไอ้ฟีรุส ไอ้คาซัค นี่ก็ไม่รู้ว่าพวกมันเป็นยังไงบ้าง เพราะโทรไม่รับกันทั้งคู่

" เราเป็นเพื่อนกันมานานยังว่ะ? " อยู่ๆ ไอ้ไฟนอลก็ถามขึ้น ขณะที่ฉันกำลังเปิดแอร์ห้องมันอยู่

" ถามทำไม? อย่าบอกนะว่าจะชวนกูซึ้งตอนนี้อะ" ฉันหันไปอย่างสยองๆ

ไอ้ไฟนอลหันมามองฉันนิ่งๆ

"กูแค่รู้สึกว่าตั้งแต่ม.ต้น จนถึงตอนนี้ .........นมมึงไม่เห็นใหญ่ขึ้นเลย" มันพูดขึ้นเสียงกวนๆ ก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ

ฉันนั่งลงข้างมันบนเตียง ก่อนจะมองหน้ามันชัดๆ

" กูก็รู้สึกว่า ตั้งแต่ม.ต้นจนถึงตอนนี้ สมองมึงก็... "

ฟุบบบ!! ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ...ไอ้ไฟนอลก็ดึงฉันเขาไป เพื่อ...

จูบ?????????????????????

......

....

..

ไฟนอลจับมือที่ท้ายทอยของฉันแน่น และกระแทกริมฝีปากกดทับลงมา...

.......

...

..

ผลักกกก ฉันผลักมันออกสุดแรงด้วยความตกใจ

" ไฟนอลล.. "