พี่ชายข้างบ้าน 3

@งานแต่งหลานชายเสี่ยตี้

เวลาหนึ่งทุ่มฉันเข้ามาในงานพร้อมเฮียไฟ เป็นงานเลี้ยงตอนกลางคืนแบบพื้นฐานทั่วไป ไม่ได้ใหญ่โตขนาดที่ต้องจัดในโรงแรมดัง สถานที่ที่ใช้คืออาคารโดมและสนามฟุตบอลของโรงเรียนประจำอำเภอ เลี้ยงแบบโต๊ะจีน จำนวนโต๊ะที่กะจากสายตาก็ประมาณ...สามร้อยกว่าโต๊ะได้นะ หรือบางทีอาจจะมากกว่านั้น ฉันมองจนตาลายหมดแล้ว

มีเจ้าบ่าวเจ้าสาวยืนรอหน้างาน ฉีกยิ้มหวานรอถ่ายรูปกับแขก นี่ถ้าฉันแต่งงานฉันจะเอาแบบเรียบง่าย เพราะไม่อยากเหนื่อย ไม่อยากยืนยิ้มจนเหงือกแห้งแบบนี้ เหนื่อยแย่

ว่าแต่จะแต่งกับใครจ๊ะดาวเหนือ

“โว้ย เฮียไฟควงสาวมาด้วย” ฉันเดาว่าเป็นเจ้าบ่าวที่เอ่ยปากแซวเนื่องจากเขาแต่งตัวเด่นที่สุด ทว่าความหล่อสู้เฮียไฟของดาวไม่ได้

“ดีใจด้วย มีความสุขมาก ๆ” เฮียไม่ได้พูดเรื่องที่โดนแซว เฮียยิ้มให้ทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวและมือยังคงจับมือของฉัน ฉันก็ปล่อยให้เฮียจับ จะขัดทำไมอะ ในเมื่อนี่มันเป็นวิธีเนียน ๆ ที่จะได้อยู่ใกล้เฮียเลยนะ

รู้สึกเหมือนเป็นเจ้าของเฮียด้วย เอาน่า สำหรับคนที่แอบรักอะ แค่นิดหน่อยหัวใจก็ฟูแล้วใช่ไหมล่ะ

หลังจากถ่ายรูปกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวเรียบร้อยเฮียไฟจับมือฉันเดินเข้ามาในโดม ระหว่างนั้นก็มีคนทักทายเฮียเยอะมาก ๆ ฉันก็ต้องฉีกยิ้มตามมารยาทด้วย กว่าจะถึงโต๊ะก็คือเหนื่อยค่ะ ขนาดไม่ใช่เจ้าสาวนะเนี่ย

“ทางนี้ไอ้ไฟ” เสียงเรียกพร้อมมือยกขึ้นแสดงตัว ฉันหันไปตามเสียงเรียกเห็นผู้ชายที่ยกมือขึ้นเรียกเฮียไฟ เขาดู...หล่อดี ใส่ทองเส้นใหญ่ที่คอที่แขน ดูอร่ามไปหมด จะใส่อะไรขนาดนั้น เอาจริงทองทำให้ความหล่อถูกกลบ

“ใส่ขนาดนี้มึงกลัวคนไม่รู้เหรอไอ้ติน”

“กูชอบครับ” เขาตอบด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“อืม เด่นดี” เฮียไฟทำหน้าเอือม ๆ

“แล้วนั่นใครอะ สวยจัง” คนที่เฮียไฟเรียกว่าตินหันมามองฉัน ไม่ใช่แค่ตินสิ ทุกคนในโต๊ะเลย

“น้อ...”

“คนสำคัญ” คำพูดฉันถูกกลบด้วยคำพูดของเฮียไฟเป็นที่เรียบร้อย ฉันจะบอกว่าเป็นน้องสาว ทว่าเฮียชิ่งบอกว่าคนสำคัญ แบบนี้ไง แบบนี้แหละหัวใจฉันถึงไม่ไปไหน

“รู้แล้ว แล้วชื่ออะไรครับ” ใครคนหนึ่งในกลุ่มถาม

“ดาวเหนือ นี่เพื่อนอีกกลุ่มของเฮีย นั่นไอ้จ้อ ไอ้ค่าย ไอ้นัท ไอ้ที่ใส่ทองทำตัวประหลาดอะมันชื่อจัสติน บ้านมันขายทองมันเลยขี้อวด”

“กูไม่ได้อวด กูแค่ชอบ เหมือนคนชอบพระเครื่องอะ กูบอกกี่รอบแล้วทำไมมึงไม่เข้าใจว้า ชอบว่ากูขี้อวดต่อหน้าสาวตลอด”

“สวัสดีค่ะ ดาวเหนือค่ะ” ฉันปล่อยมือจากเฮียไฟแล้วยกมือไหว้คนรอบโต๊ะ ถ้าเฮียบอกว่าเป็นเพื่อนก็แปลว่าห่างจากฉันหลายปี เฮียไฟมีเพื่อนเยอะมากนะ เยอะจนฉันเองก็จำไม่หมดว่าใครเป็นใคร

“นั่งครับน้องดาว น้องดาวอายุเท่าไหร่ สนใจทองไหม บ้านพี่ตินขายทองนะ อยากได้แบบไหนบอกพี่เดี๋ยวพี่จัดให้ พี่คิดราคากันเอง แต่ถ้าอยากได้ฟรี ๆ มาเป็นแฟนพี่พี่ยกให้ฟรีแถมตัวพี่ด้วย”

“ตีนกูไหมไอ้ตีน” เฮียไฟขยับเก้าอี้นั่งข้างพี่จัสติน แล้วให้ฉันนั่งอีกที่ข้างเขา

“ผมชื่อจัสตินครับคุณโคมไฟ ถ้าหวงจะควงมาด้วยทำไม ไม่เก็บไว้ที่บ้านวะ เสียรมหมด”

“มึงจะแหย่มันทำไมไอ้ติน” คนนี้ใครไม่รู้ฉันจำไม่ได้ ที่จำได้ก็คือพี่จัสตินเพราะเขาโดนเฮียไฟว่าหรือไม่ก็เพราะทองตามตัวที่ใส่ทำให้สะดุดตาแล้วจำง่าย