- EP.4 STILL LOVE ทวงรัก - ทิ้งกลางห้าง

EP.4 STILL LOVE ทวงรัก

ตอน ทิ้งกลางห้าง

________________________________

"วันนี้ฉันจะไปดูหนังและก็ช้อปปิ้งต่อกับเพื่อนฉัน"ฉันพูดต่อทันทีอย่างไม่รีรอ

เพราะอยากให้วินด์เป็นฝ่ายถูกทิ้งซะบ้าง

ฟุ๊บ!! ยัยขิงดึงแขนของฉันเข้าไปหาเล็กน้อย

"แต่กูมีเรียนภาคค่ำ"มันกระซิบบอกข้าง ๆหูของฉันแต่วินด์เซอร์ที่นั่งอยู่ไม่ไกลก็คงได้ยินอยู่ดี

"ก็โดดเรียนไปกับกูดิ"ฉันก็หยิกแขนยัยขิงไปเล็กน้อย

"กูเด็กทุนจะโดดเรียนยังไง?"นางก็กัดฟันตอบมาด้วยสีหน้าลำบากใจ

แต่จู่ ๆวินด์เซอร์ลุกขึ้นจากโต๊ะทันที

…

…..

"นี่นายจะกลับเลยงั้นเหรอ?"ฉันหันไปถามวินด์ด้วยน้ำเสียงเหวี่ยง ๆ

"เปล่า..จะเดินไปสั่งกาแฟ"เขาก็ตอบมาอย่างเรียบ ๆ

"ก็เห็นพวกเธอกระซิบกันยังไม่เสร็จ"วินด์ตอบอย่างหน้าตาย ๆ

ก่อนที่สายตาของเขา จะค่อย ๆลดระดับสายตา ลงมามองที่กระโปรงของฉันและเขาก็นิ่งไปสักพัก ซึ่งฉันก็รีบขยับเปลี่ยนขาที่นั่งไขว่ห้างอยู่ ให้กระโปรงมันดูสั้นมากยิ่งขึ้น เผื่อว่าเขาจะ..

"ไม่หนาวเหรอ?"เขาพูดขึ้นเบา ๆเพราะเมื่อตัดภาพมองไปทางยัยขิงที่ใส่ชุดนักศึกษา กระโปรงยาวถึงพื้น ผ้าใบ และมันยังใส่เสื้อคลุมคาร์ดิแกนซ้ำด้วยอีกชั้นนึง เพราะว่าแอร์ในร้านกาแฟก็เย็นจริง ๆ

"ไม่! ฉันร้อน"ฉันกอดอกตอบไปแบบลอยหน้าลอยตาทั้ง ๆที่หนาวปากแทบสั่นอยู่แล้ว

"..."เขาพยักหน้ารับอย่างไม่พูดอะไรต่อ

พร้อมกับเดินออกไปสั่งกาแฟที่เคาน์เตอร์ทันที อย่างหน้าตาเฉย

…

…….

"มึงเห็นไหม?"ฉันหันไปถามยัยน้ำขิงทันทีที่วินด์เซอร์เดินออกไปจากโต๊ะ

"นี่ขนาดกูใส่ชุดนักศึกษารัดรูป กระโปรงก็สั้น ขนาดนี้แล้ว"

"ดูแฟนกูดิ!!"ฉันกระแทกเสียงและมองไปทางวินด์เซอร์ที่ยืนรอกาแฟหน้าเรียบนิ่งอยู่ไกล ๆ

"ไม่หึง ไม่หวงกูเลยสักนิด!"

"ถ้าเป็นแฟนคนอื่นก็คงพูดอะไรแล้ว"

"นี่ผู้ชายคนอื่นมองกูตลอดทั้งทาง แต่วินด์กลับเมินเฉยแบบเนี่ย"ฉันระบายให้ยัยขิงฟังอย่างหัวเสีย

"วินด์อาจจะไม่อยากเปลี่ยนความเป็นตัวของมึงเองมั่ง?"ยัยขิงก็พยายามหาข้อแก้ตัวดี ๆให้กับแฟนจอมเย็นชาหมาดนิ่งของฉัน

"นี่มึงเพื่อนกูหรือเพื่อนวินด์?"ฉันถามกลับไปอย่างควันออกหู

"เพื่อนมึงไงค่ะ"ยัยขิงลูบไหล่ของฉันเบา ๆ

"ถ้ามึงอยากให้เขาหึง ให้เขาด่า เรื่องที่มึงแต่งตัวแรดๆแบบนี้"

"ก็แล้วทำไมมึงไม่บอกวินด์ไปตามตรงวะ ว่าต้องการให้เขาเป็นแบบไหน?"ยัยขิงก็มองฉันสลับวินด์เซอร์อยู่สักพัก

"เฮ่ออออ"ฉันถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

"เป็นแฟนกันนะเว้ย หึงหวงกันบ้าง"

"สนใจใส่ใจบ้างสิ"ฉันพูดออกไปอย่างตัดพ้อ

"เรื่องแค่นี้ควรรู้ได้เองปะ?"ฉันพูดอย่างพยายามข่มอารมณ์เอาไว้ในใจ

"อันนี้ก็ไม่รู้ว่ะ เพราะกูโสด"ยัยขิงเกาหัวอย่างไม่รู้ว่าควรจะให้คำปรึกษาฉันยังไง

"จิ!"ฉันก็จิ๊จ๊ะตอบยัยขิงไป

"แต่มีแฟนไม่ขี้หึงก็ดีแล้วป่าวว่ะ"

"หรืออยากได้หึงโหด ตามติดทุกฝีก้าวแบบยัยวิเวียนน้องรหัสมึงละ?"ยัยขิงเอียงคอและตั้งคำถามกับฉัน

"ก็ดีกว่า มีแฟนแล้วเหมือนไม่มี เปล่าวะ?"ฉันบ่น ๆ

"ไม่รู้แหละ วันนี้ไปดูหนัง ไปช้อปปิ้งด้วยไม่ได้นะ"ยัยขิงรีบพูดต่อรัว ๆ

"วันนี้กูโดดเรียนไม่ได้จริง ๆ"ขิงย้ำๆด้วยสีหน้าที่ลำบากใจ

"คลาสหน้ากูมีพรีเซนงานหน้าห้อง ไม่เข้าเรียนไม่ได้"ยัยขิงวกกลับมาที่เรื่องเดิมทันที เมื่อเห็นว่าวินด์เซอร์กำลังถือกาแฟเดินกลับมาทางเรา

"อิขิง แล้วกูจะไปกับใครล่ะ?"ฉันถลึงตาใส่ยัยขิง

"ถ้าเพื่อนเธอไม่ว่าง"วินเซอร์วางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ

"ก็ไปกับฉันสิ...ฉัน ว่าง~"เขาทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆฉันอีกครั้ง พร้อมทั้งเอ่ยตอบขึ้นมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งเช่นเคย ๆ

"จำได้ว่าครั้งล่าสุดที่เราดูหนังด้วยกัน"ฉันก็หันไปมองหน้าแฟนของตัวเองทันที

"ดูได้ยังไม่ถึงครึ่งเรื่อง"ฉันกระแทกเสียงใส่หน้าของวินด์เซอร์ไป

"นายก็ทิ้ง ให้ฉันดูคนเดียวจนจบเรื่องอยู่ดี"ฉันพูดตอบคนตรงหน้าอย่างเสียงแข็ง ๆ

"…"วินด์เซอร์ยังคงเอาแต่เงียบ

หลังจากที่ฉันเหวี่ยงไปอีกรอบ บรรยากาศทั้งโต๊ะก็เงียบกริบ จนกระทั่งยัยน้ำขิง ที่นั่งมองเราสลับไปสลับมาอยู่สักพัก นางก็ตัดสินใจพูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า...

"มึงไปดูหนัง ไปช้อปปิ้งกับวินด์เถอะน่า"ยัยน้ำขิงสะกิดแขนของฉันเบา ๆ

"เมื่อวานก็ไม่ได้ฉลองวันครบรอบด้วยกันไม่ใช่เหรอ?"

"วันนี้วินด์ก็มาหาแกถึงคณะเลยนะ"

"ถือว่าไปเดตกันชดเชยเมื่อวานก็แล้วกัน"ยัยขิงรีบหยิบกระเป๋าสะพายชาแนลของฉันยัดใส่มือ พร้อมกับพูดคะยั้นคะยอฉัน อย่างออกนอกหน้าให้ฉันไปกับวินด์ให้ได้

"ยัยน้ำขิง!"ฉันจ้องยัยเพื่อนรักอย่างเคือง ๆเพราะว่าฉันไม่อยากจะหายงอลวินด์ง่าย ๆแบบนี้ เขายังไม่พยายามง้อเลยสักนิด

"งั้นฝากยัยไอร์ด้วยนะวินด์"ยัยขิงก็รีบหันไปฝากฉันกับวินด์เซอร์เสร็จสรรพอย่างไม่สนใจว่าฉัน มองจิกใส่มันจนตาแทบจะหลุดออกมา

ยัยน้ำขิงรีบก้มหน้าก้มตาเก็บหนังสือต่าง ๆเข้ากระเป๋าเรียนของตัวเองอย่างไม่รีรอ

"วันนี้นายคงไม่ทิ้งเพื่อนเรากลางโรงหนังอีกใช่ไหม?"หลังจากที่มันเก็บกระเป๋าเสร็จ ก็เงยหน้าถามวินเซอร์ไปแบบตรง ๆ

"ใช่ ไม่ทิ้งอยู่แล้ว"วินด์เซอร์หันมามองทางฉันนิ่ง ๆ

"ได้ยินแล้วนะ คุณไอรีน~~"ยัยน้ำขิงส่งยิ้มให้ฉันก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะทันที

"ไปเรียนก่อนนะ"ยัยขิงหันมาบอกกับฉัน

"เลิกเรียนแล้วโทรหากูด้วยนะ"ฉันก็เอ่ยบอกยัยขิงไปก่อนที่มันจะสะพายกระเป๋าเดินออกจากร้านกาแฟไป

และที่ดูเหมือนยัยขิงเรียนหนักกว่าฉันก็เพราะว่า ยัยนั่นเป็นต้องเรียนให้จบภายในสามปีครึ่ง จึงทำให้ต้องอัดหลาย ๆวิชาเป็นสองเท่าของฉัน

ในเทอม ๆเดียว

หลังจากที่แยกย้ายกับน้ำขิงเสร็จฉันก็เดินออกมากับวินด์เซอร์เพื่อที่จะตรงไปยังลานจอดรถทันที

"แล้วรถของนายละ จอดที่ไหน?"ฉันเอ่ยถามเพราะวินด์เดินตามหลังของฉันมาติด ๆ

"ฉันติดรถฟาเรนมา"เขาตอบกลับมาเบา ๆ

"เอากุญแจมาสิ"เขาเลิกคิ้วขึ้น พร้อมกับยื่นมือมาตรงหน้าของฉัน

"อะ.."ฉันหยิบกุญแจรถให้กับวินด์เหมือนทุก ๆครั้ง

@โรงภาพยนตร์ FS

ฉันยืนมองดูโปสเตอร์หนังต่าง ๆ

จนไปสะดุดเข้ากับหนังใหม่ล่าสุดที่ขึ้นบนหน้าจอมอนิเตอร์ใหญ่กลางโรงหนัง

_______________

LOVE DIE รักสุดท้าย

"สำหรับบางคน อยู่ในความทรงจำ"

"อยู่ในหัวใจ"

"แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน"

"และนี่คือบทพิสูจน์รักแท้ด่านสุดท้ายของพวกเขาทั้งคู่"

"เมื่อความตายได้พรากคนรักไป และมอบคนใหม่กลับมาในร่างเดิม"

- ฉายพร้อมกันแล้วทั่วประเทศ -

_______________

"ดูเรื่องนี้แล้วกัน น่าจะโรแมนติกดี"ฉันชี้ไปที่หน้าจอมอนิเตอร์จอใหญ่นั่น

ฉันเลือกหนังรักโรแมนติกเรื่องใหม่ล่าสุดที่เพิ่งจะเข้าโรงหนังวันนี้เป็นวันแรก

เป็นภาพพยนตร์ที่ถูกสร้างขึ้นมาจากหนังสือนวนิยายขายดีอันดับหนึ่ง

ที่มีชื่อว่า LOVE DIE รักสุดท้าย ของผู้เขียนนามปากกว่า...อยู่ในโคมไฟ

"อื้ม"วินด์ก็พยักหน้าก่อนจะกดซื้อตั๋วจากตู้อัตโนมัติหน้าโรงหนังทันที

และนี่คือหนังเรื่องที่สอง ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีกับอีกสองวัน ที่ฉันกับวินด์คบกันมา

@ในโรงภาพยนตร์

-30 นาทีผ่านไป-

กับการที่นั่งดูหนังไปก็เอามือถูที่แขนและขาของตัวเองไปเรื่อย ๆเพื่อเพิ่มไออุ่นให้กับร่างกายของตัวเอง ที่ตอนนี้เย็นเฉียบแทบจะชาไปทั้งตัว เพราะว่า....

แอร์ในโรงหนังบ้านี่แหละ!! ไม่รู้ว่ามันเปิดให้หมีขั้วโลกเหนือมาอยู่หรือว่ายังไง ฉันเม้มปากแน่นทั้ง ๆที่สั่นไปทั้งตัว และพยายามไม่แสดงท่าทีว่าหนาว เพราะกลัววินด์เซอร์จะซ้ำเติมเอาเรื่องที่ฉันใส่เสื้อบางและกระโปรงที่สั้นแทบจะเห็นไปถึงข้างในตัวนี้

"...."ท่ามกลางความเงียบและหนังยังคงดำเนินเรื่องต่อไปเกือบจะถึงจุดพีคของเรื่องนี้..

ฟุ๊บ!!วินด์เซอร์ถอดเสื้อช็อปวิศวะตัวใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มของเขา คลุมให้ฉันทันทีทั้ง ๆที่สายตาของเขา ก็ยังคงมองตรงไปที่หน้าจอที่ฉายหนัง เหมือนไม่ได้สนใจอะไรนอกจากดูหนังต่อไป

ฉันรีบหันไปทำท่าจะคืนเสื้อให้กับเขา เพราะคิดว่าเขาต้องขำฉันในใจแน่ ๆเลยที่ฉันหนาวจนตัวสั่นเป็นเข้าขนาดนี้

"ใส่ไว้เถอะน่า"แต่วินด์รีบหันมาคว้าเสื้อของเขาและติดกระดุมให้ฉันแทบจะครบทุกเม็ด

เรายังคงดูหนังกันต่อไป โดยไม่มีการจับมือ อิงซบไหล่ หรือใด ๆเลย

เพราะถ้าฉันไม่เป็นคนเริ่ม วินด์เซอร์ก็เอาแต่นั่งนิ่ง ๆเป็นพระอิฐพระปูนอยู่แบบนี้

อื้อออ อื้อออ อื้อออ ~~ (เสียงโทรศัพท์สั่น) โทรศัพท์ของวินด์อยู่ในกระเป๋าข้างเสื้อช็อปวิศวะของเขา

และมันสั่นไม่ยอมหยุดเลย ฉันเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าก่อนจะกดตัดสายใส่ทันที

และหันมาดูหนังต่อ แต่ว่า

อื้อออ อื้อออ อื้อออ ~~ (เสียงโทรศัพท์สั่นกระเป๋าเสื้อ)

ฉันหันไปมองทางวินด์เซอร์ที่ยังคงมองตรงดูหนัง ฉันจึงแอบหยิบโทรศัพท์มาดูว่าใครมาขัดขวางความสุขของฉันหนักหนาเนี่ย และใช่

"ฟาเรนไฮท์!!"ฉันก้มหน้าจอโทรศัพท์ที่ยังคงโชว์เบอร์โทรของเพื่อนสนิทคนดีคนเดิมของวินด์เซอร์

อย่างฟาเรน หรือชื่อเต็มมันก็คือคุณชายฟาเรนไฮท์ นี่ถ้าไม่ติดว่ามันเจ้าชู้และเอาผู้หญิงไม่เลือกนะ

ฉันจะคิดว่ามันแอบคิดอะไรกับแฟนของฉันแล้วนะ

"วันนี้วันของฉันย่ะ"ฉันกัดฟันพูดคนเดียวก่อนจะกดปิดโทรศัพท์ของวินด์เซอร์ไปทันที

…

…..

"นายว่าพระเอกเขาจะตายจริง ๆไหม?"ฉันรีบหันไปถามวินด์เซอร์อย่างเนียน ๆหลังจากที่ฉันแอบปิดโทรศัพท์ของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"ไม่น่าตาย"วินด์เซอร์ก็หันมาตอบฉันด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง

"พระเอกเขาแสดงให้เห็นชัดดีนะ"ฉันมองตรงไปที่แฟนของตัวเองนิ่ง ๆ

"ว่าเขารักนางเอกมาก ๆ"ฉันเอ่ยตอบไปขณะที่เราสองคนยังคงหันมามองหน้ากันท่ามกลางความมืดมิดในโรงหนัง

"งั้นเหรอ"วินด์ก็ทำแค่เพียงพยักหน้าเบา ๆ และหันไปดูหนังต่ออย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรในคำพูดของฉัน

หลังจากที่หนังจบลง เราก็เดินออกมาจากโรงหนังตามปกติ

"หนังสนุกดีนะ"

"สงสัยต้องไปหาซื้อหนังสือมาลองอ่านดูบ้างแล้วละ"ฉันหันไปบอกกับวินด์เซอร์หลังจากที่เราก้าวเท้าออกมาจากโรงหนัง

"สนุกจนร้องไห้เลยเหรอ?"วินด์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เพราะฉันดันบ่อน้ำตาแตกไปตอนฉากที่พระเอกป่วยเป็นหัวใจ

แถมหลังจากผ่าตัดยังลืมความรักที่มีต่อนางเอกไปจนหมดสิ้น

"ก็ฉันสงสารนางเอกนี่"ฉันพูดพลางปาดน้ำตาเบา ๆ

"ปกติฉันไม่ใช่คนเซนซิทีฟนะ แต่เรื่องนี้มันอินไปกับความรักของพวกเขาจริง ๆ"ฉันเอ่ยบอกกับวินด์เซอร์ไป แต่เหมือนว่าคนข้าง ๆฉันจะไม่อินกับอะไรเลยสักอย่าง เขาก็ฟังฉันสาธยายต่อไปอย่างไม่ขัด ไม่ออกความคิดเห็นใด ๆเลย จนเราทั้งคู่เดินออกมาถึงโซนด้านหน้าของโรงหนัง

"เออ..ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะ"ฉันรีบรั้งแขนของวินด์เอาไว้ทันที

"พอดีตอนดูหนังฉันดื่มน้ำไปเยอะเลยอะ"ฉันชี้ไปที่ป้ายห้องน้ำหญิง และฝากกระเป๋าชาแนลคลาสสิคใบสุดรักพาดลงบนไหล่กว้าง ๆของวินด์ ก่อนจะถอดเสื้อคืนให้เขา ก่อนจะรีบเดินไปต่อคิวเข้าห้องน้ำทันที