EP : 2

“มึงไม่กลัวเขาจับมึงทำเมียเหรอวะ” มิลาน เพื่อนสนิทที่ฉันไว้ใจให้รู้ความลับทุกเรื่องถามฉันหลังจากที่ฉันเล่าให้มันฟังว่าออสตินมาค้างห้องฉันเมื่อคืน

“ไม่หรอกมึง เขาไม่คิดอะไรกับกูเกินเพื่อนหรอกน่า”

“เออคิดหรือไม่คิดไม่รู้แต่เวลาเขามานอนห้องมึงเขามาด้วยสภาพเมา คนเมาไว้ใจได้เหรอ”

“ไม่หรอกมึงปกติเขามาก็เมาตลอดเขาก็ไม่เคยทำอะไร สบายใจได้” ฉันบอกมิลานไปให้มันหมดห่วง ซึ่งมันก็เรื่องจริงนั่นแหละ ออสตินไม่เคยทำอะไรเลยนอกจากแค่กอด ซึ่งก็คงแค่เผลอนึกว่าฉันเป็นหมอนข้างเท่านั้น

“อื้ม” มิลานรับคำแต่ฉันรู้ว่ามันก็ยังเป็นห่วงฉันอยู่ดี

“ชะนี~” เสียงแหลมของแมน หรือแมนนี่ เพื่อนเกย์รับ หุ่นล่ำ หน้าหล่อ อีกหนึ่งเพื่อนสนิทที่คุยกันได้ทุกเรื่องของฉันตะโกนเรียกพวกฉันมาแต่ไกล

“ว่าไงตุ๊ด” มิลานเอ่ยทักอีแมนนี่ทันทีที่มันเดินมาถึง

“วันนี้วันศุกร์ ไปล่าผู้กัน ห้ามเทเพราะกูจองโต๊ะแล้ว” แมนนี่ชวนแกมบังคับให้ออกไปล่าผู้กับมันอีกแล้ว ฉันไม่ได้ชอบเที่ยวหรอกนะแต่ก็ไปกับพวกเพื่อนไปงั้นแหละแค่ไปนั่งเม้าท์กับเพื่อนเพลิน ๆ

“ที่?” มิลานถามแมนนี่ สองคนนี้มันสายเที่ยวอยู่แล้ว

“The most”

“เลิศมากค่า~” มิลานปรบมืออย่างถูกใจ

ผับที่แมนนี่มันจองเป็นผับที่หรู หรูมาก แค่โซนข้างล่างยังหรูกว่าผับทั่วไป อย่าให้เอ่ยถึงโซน VIP เลย รวยแค่ไหนถ้าไม่เจ๋งจริงก็ขึ้นไม่ได้หรอก แล้วที่สำคัญคนที่เป็นเจ้าของผับยังหล่อ รวย แซ่บ โหด ดิบ เป็นที่กล่าวขานของนักเที่ยวที่สุด เจ้าของผับบที่ว่าก็คือออสตินไงล่ะ

“เดี๋ยวไปแต่งตัวที่คอนโดกูนะคะ ไปเลยไหมเลิกเรียนแล้ว” มิลานชักชวนแล้วพวกเราก็เดินทางไปที่คอนโดของมิลานทันที เป็นปกติเวลาจะไปเที่ยวคอนโดมิลานคือที่รวมตัวเสมอ

“อีมินี่ชุดเที่ยวหรือชุดเสียตัว แรดมากค่า~” แมนนี่เอ่ยแซะด้วยความหมั่นไส้หลังจากเห็นชุดของ มิลานที่มันเซ็กซี่มากจนไม่รู้จะบรรยายยังไงดี

“ได้หมด อิจฉาเหรอ”

“อีผี!”

“ไม่ต้องมาแซะกู ไปแต่งตัวให้ลูกสาวมึงเหอะ” มิลานมันบอกแมนนี่อย่างขำ ๆ แล้วไล่ให้แมนนี่มาแต่งตัวให้ฉัน แมนนี่มันชอบจับพวกฉันแต่งตัวน่ะแต่มิลานมันไม่ยอมกรรมเลยมาตกที่ฉันคนเดียว

“เออ มานี่ค่ะลูกสาว วันนี้คุณแม่จะแต่งตัวให้เลิศที่สุด” แมนนี่เดินยิ้มเข้ามาหาฉันด้วยท่าทางกระดี้กระด้า

“มึงต้องกระดี้กระด้าอะไรเบอร์นั้น” มิลานหันมาถามด้วยความหมั่นไส้

“วันนี้พิเศษกูมี how to การแต่งตัว”

“how to อะไรของมึง” มิลานถามด้วยความสงสัย ฉันเองก็เหมือนกัน หวังว่ามันคงไม่เล่นอะไรพิเรนกับหน้าตาฉันหรอกนะ

“how to แต่งตัวยังไงให้ได้เจ้าของผับเป็นผัว” พอมันพูดจบมิลานก็สำลักน้ำที่กำลังกินทันที ส่วนฉันได้แต่อ้าปากค้างหน้าแดงเพราะอาย

“แค่ก ๆ มึงยังไม่หยุดเชียร์มันสองคนอีกเหรอแมน ออสตินมันสันดานยังไงมึงก็รู้”

“เออกูรู้ แต่มินมันก็ไม่ได้เหมือนผู้หญิงคนอื่น มันนี่แหละที่จะเอาไอ้ตินอยู่มึงเชื่อกู กูมีองค์”

“องคชาติสิมึงน่ะ”

“อีนี่! ตบปาก” พวกมันกัดกันเสร็จก็สาละวนกับการแต่งตัว พอถึงเวลาพวกเราก็นั่งแท็กซี่ออกไป กะจะปล่อยผีเต็มที่นั่นล่ะ ไม่อยากเมาแล้วขับด้วย

-The most-

“เฮ้ย! พวกมึงดูดิวะใครมา” เสียงไอ้เชี่ยเควินตะโกนด้วยความตื่นเต้นแล้วชี้นิ้วลงไปที่โซนข้างล่าง ถึงแม้ผมจะรำคาญแต่ก็ยอมมองตามลงไป

“ใครวะ?” ไอ้แอลฟ่าถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบติดจะเบื่อโลกของมัน ทั้งที่มีสาวสวยนั่งเอานมหนีบแขนอยู่ข้าง ๆ

“เออใครวะ” ผมก็สงสัยเหมือนไอ้แอลฟ่านั่นแหละ แล้วแม่งผับก็มืด มองยากฉิบหาย ไอ้ห่าเควินก็ชอบพูดให้สงสัย

“นั่นไง ๆ เห็นยัง วันนี้โคตรแซ่บ” ไอ้เควินพูดแล้วสูดปาก ไอ้เหี้ยนี่แม่งโคตรของความหื่น ผมเกิดมายังไม่เคยเห็นใครหื่นเท่ามันมาก่อนเลย

“อ่อ กลุ่มมินตรา” ไอ้แอลฟ่ามองเห็นแล้วพูดออกมาทำให้ผมรู้ว่าคนที่มันพูดถึงคือมินตรา ว่าไงนะ! ยัยนั่นมาเที่ยวเหรอ จะมาทำไมไม่บอกก่อนวะ!

“เชี่ยโคตรเด็ดเลย ยิ่งแต่งตัวแบบนี้ยิ่งเด็ด กูอยากได้ว่ะ”

“เพื่อนกันมาตั้งนานมึงเพิ่งจะคิดวันนี้เหรอวะ” ไอ้แอลฟ่าถามแปลก ๆ แล้วหันมามองหน้าผมนิดนึง

“ฮะ! มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงวะ อย่าบอกนะว่า...”

“หึ!” ไอ้เหี้ยแอลฟ่าแค่นเสียงออกมาแล้วยิ้มมุมปาก ซึ่งมันเป็นการกระทำที่ผมโคตรไม่ชอบ ไม่รู้สิ ผมว่ามันเหมือนจะอ่านความคิดคนออกแล้วก็รู้ทันชาวบ้านไปทุกเรื่อง บางทีก็เหมือนจะรู้ความรู้สึกคนอื่นยิ่งกว่าเจ้าตัวซะอีก

“แต่วันนี้มินแม่งสวยเชี่ย ๆ มึงดูสิผู้ชายมองกันตาเป็นมัน” ไอ้เควินพยักหน้าไปทางมินตรา ซึ่งมันก็จริงอย่างที่มันบอก ผู้ชายจ้องยัยนั่นกันตาแทบถลน แถมบางคนยังแอบเขาไปใกล้แล้วสัมผัสตัวยัยนั่น แม่งไม่รู้ตัวรึไงวะว่ามีคนแอบลวนลาม ปกติผมชอบนะมีคนเที่ยวผับผมเยอะ ๆ แต่วันนี้โคตรไม่ชอบเลย อ้อ! ผมไม่ได้หวงหรอกน่ะผมแค่ห่วงในฐานะเพื่อนอย่าเข้าใจผิดล่ะ

“เดี๋ยวกูมา” ผมบอกพวกมันแล้วลุกขึ้นอย่างหงุดหงิด แล้วรีบเดินไปโซนข้างล่าง แม่งเอ้ย! คนยังกะปลวก พวกมึงไม่เคยเที่ยวกันรึไงวะไอ้พวกห่า!

“มาเที่ยวกับเพื่อนเหรอครับ” ผมเดินมาถึงข้างหลังยัยนั่นพอดี ก็มีเสียงไอ้หน้าอ่อนที่ไหนก็ไม่รู้ยิ้มแล้วก็ชวนยัยนั่นคุย

“คะ? อ๋อ ค่ะมากับ...”

“มากับผัว” ผมตอบมันไปเสียงนิ่ง ซึ่งมันเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เพลงจบลงเลยทำให้ทั้งไอ้หน้าอ่อนแล้วก็ยัยนั่นได้ยินเสียงผมชัดเต็มสองหู

“เอ่อ ขอโทษครับ” ไอ้นั่นยิ้มแหยให้ผมแล้วรีบหลบไปด้วยความเร็ว ส่วนมินตราน่ะเหรอยัยนั่นหันขวับมาทำตาโตมองผมด้วยความตกใจตั้งแต่ผมตอบไอ้หน้าอ่อนนั่นไปละ คิดว่าทำหน้าแบบนี้มันน่ารักมากเลยรึไงวะ

“อะ ออสติน” เออ กูชื่อออสติน จะนิ่งอีกนานไหม

“เออ ฉันเอง มานี่!” ผมพูดจบก็กระชากยัยนั่นให้เดินตามไปที่โซน VIP

“อ้าว~ ออสติน อ้าวไปไหนกัน” ผมลากมินตราผ่านฝูงชนผ่านแมนนี่กับมิลานไป แมนนี่มันก็รีบทักทันทีที่เห็นพวกผม

“มีธุระต้องคุยกับยัยนี่น่ะ ย้ายขึ้นข้างบนนะแมนนี่ มิลาน VIP 1” ผมบอกแมนนี่เร็ว ๆ แล้วก็โอบมินตราไว้เพราะรู้สึกว่าคนเริ่มเบียดกันมากขึ้น

“ว้าย~ เลิศ เลิศมากค่า~” เสียงแมนนี่ตะโกนตามหลัง คงเพราะดีใจมั้งที่ได้ขึ้นไปโซนข้างบน ผับผมโซน VIP ไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะขึ้นได้นะครับ ต้องเจ๋งและพิเศษเท่านั้น แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ

ผมลากมินตราขึ้นมาที่ชั้น 3 ซึ่งเป็นชั้นที่เป็นห้องทำงานแล้วก็มีห้องพักผ่อนของผม ไม่เชิงห้องพักผ่อนหรอก มันเป็นห้องที่ผมเอาไว้สนุกกับสาว ๆ มากกว่า ส่วนห้องพักของผมอยู่ที่ชั้น 4

ปัง!

“ติน! ปล่อยได้แล้ว!” มินตราบอกผมเมื่อผมพามาถึงห้องทำงาน ผมก็เลยปล่อยมือเธอแล้วหันมามองหน้าคนตรงหน้า ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่ผมหงุดหงิด หงุดหงิดฉิบหาย

“มาเที่ยวทำไมไม่บอก”

“ฉันมาเที่ยวกับพวกแมนนี่ มิลานเฉย ๆ นี่ ฉันไม่ได้กะจะมาหานายสักหน่อย” หึ! ตอบได้กวนตีนฉิบ แต่แม่งมันก็ผับผมไหมวะ จะมาเที่ยวผับผมก็ต้องบอกผมก่อนสิ

“เออรู้ แต่นี่ผับฉันจะมาทำไมไม่บอกก่อน”

“อะไรของนาย ทุกคนที่จะมาเที่ยวผับนายต้องบอกนายก่อนรึไง” ก็ถูกของยัยนี่ แต่ไม่รู้ล่ะถ้าเธอจะมายังก็ต้องบอกผมก่อน

“แล้วดูสิแต่งตัวอะไรของเธอฮะ!” ผมมองชุดของมินตราตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แต่งมาได้ไงวะชุดรัดรูปโชว์สัดส่วนแถมกระโปรงก็สั้นแค่คืบก้มทีก็แทบเห็นกางเกงชั้นใน

“ทำไม ก็ไม่ได้น่าเกลียดตรงไหนนี่ แมนนี่กับมิลานก็ชมว่าสวย” เออสวย ผมยอมรับว่าวันนี้มินตราสวยมาก แต่เป็นความสวยที่มองแล้วหงุดหงิดฉิบหาย

“หึ! ชอบมากเลยรึไง แต่งตัวโป๊ ๆ ให้ไอ้หื่นข้างล่างมันแอบแต๊ะอั๋งน่ะ”

“เฮ้อ! ออสตินนายเป็นอะไรของนายเนี่ย ตกลงนายลากฉันขึ้นมาเพราะอะไร” ยัยนั่นนิ่งไปแล้วถอนหายใจ ก่อนที่จะถามคำถามออกมา ซึ่งเป็นคำถามที่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงได้ทำแบบนี้

“แม่งเอ้ย!” ผมตอบไม่ได้ ตอนนี้ทั้งหงุดหงิดตัวเองแล้วก็หงุดหงิดผู้หญิงตรงหน้า ผมทำได้แค่ตะโกนออกไปแล้วก็เตะถังขยะข้าง ๆ เพื่อระบายอารมณ์

“ลงไปนั่ง VIP 1 แล้วก็ห้ามไปนั่งใกล้ไอ้วินไอ้แอล ถ้าอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาเข้าห้องทำงานฉัน” ผมบอกมินตรา ยัยนั่นก็ดูงงกับท่าทางเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของผมแล้วก็เดินออกไปจากห้องทำงาน ส่วนผมขอนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ตรงนี้สักพักแล้วกัน

หลังจากที่ใจเย็นลงแล้วผมก็เดินลงมาข้างล่าง แอบรู้สึกผิดกับยัยนั่นเหมือนกันที่ต่อว่าเธอทั้งที่เธอยังไม่ได้ทำอะไรผิด เอาเป็นว่าวันนี้ผมจะไปส่งยัยนั่นเป็นการขอโทษแล้วกัน นี่ผมยอมไม่เอาสาว ๆ กลับไปนอนเพื่อยัยนั่นหนึ่งวันเลยนะ