EP03 ซักมาคืนด้วย!

EP03 ซักมาคืนด้วย!

​IG

(รูปอลิซหน้ากระจกใส่เสื้อแจ็คเก็ตของมาร์)

Alice'stagram: เยี่ยมไปเลย!

Princeton: ขนาดใส่เสื้อคลุมยังเซ็กซี่เลย ยอมแล้วครับ

Maxxx: หงุดหงิดไรครับคนสวย

Mile: เดี๋ยวคราวหลังผมพกเสื้อมาไว้ให้อลิซใส่บ้างดีกว่า

Porch: เสื้อสวยนะมึง @Mars

Desies: ลำบากใจมีเพื่อนโง่ทำเสื้อเปียกก็ทนร้อนไปนะ

Mars: ซักมาคืนด้วย

Alice’s Part

@class room

“ใส่เสื้อคลุมอะไรขนาดนั้นวะอลิซ มึงหนาวหรอ?”

พอฉันเดินเข้ามาในคลาสเดซี่ก็ทักเสื้อที่ฉันใส่ทันที แล้ววันนี้มันเกิดบ้าอะไรถึงได้มานั่งข้างพวกมาร์กันเนี่ยทั้งเขาและเพื่อนเขาหันมามองฉันเป็นตาเดียวแอบเห็นเจ้าของเสื้อที่ฉันใส่อยู่ยิ้มมุมปากด้วยนะไม่สำนึกเลยสักนิด -*-

“เปล่าพอดีเอ่อ...เสื้อกูเปียกน่ะเปิดน้ำแรงไปแล้วมันกระเด็นใส่อ่ะ”

ฉันบอกเหตุผลที่น่าจะฟังขึ้นที่สุดพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ที่ว่างเพียงตัวเดียวตรงกลางระหว่างมาร์กับเดซี่...แล้วจะเว้นตรงนี้ไว้ให้ฉันทำไมกันนะไม่อยากอยู่ใกล้คนเอาแต่ใจหงุดหงิด ฮึ่ยย

“โง่จริงเลยเพื่อนกูแต่นี่ไม่ใช่เสื้อมึงนี่ เหมือนเสื้อผู้ชายเลอะย” บางครั้งก็เบื่อที่มีเพื่อนช่างสังเกต -*-

“เอ๊ะ แต่ว่าเสื้อที่นางฟ้าใส่คุ้นๆนะครับเหมือนของไอ้มาร์เลย ใช่ม่ะเมื่อเช้ามึงใส่เสื้อแบบนี้ป่ะแล้วตอนนี้ไปไหนแล้ววะ”

‘ไมล์’ ที่ชอบเรียกฉันว่านางฟ้าทักขึ้น เออ เอาเข้าไปแต่ล่ะคนอยากรู้อยากเห็นกันดีจริงๆ

“เออ เสื้อกูเองทำไม?”

ตัวต้นเหตุที่นั่งเงียบอยู่นานพูดเหมือนไม่มีอะไรกล้ายอมรับหน้าตาเฉยเลยว่านี่คือเสื้อของตัวเอง เกินคาดแฮะ

“แล้วเสื้อมึงไปอยู่กับนางฟ้าของกูได้ไงวะครับเพื่อน”

“เห็นเสื้อเปียกเลยสงสาร”

ชิ ก็ตัวเองเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้เองจะมาสงสารอะไรถ้ารู้ว่าจะโดนแบบนี้ฉันจะไม่ดูดคอเขาแค่นั้นหรอกน่าจะกัดๆให้เป็นรอยทั้งตัวเลย โมโห!

“หูย พี่มาร์ของเดซี่เป็นคนดีจังเลยน้า งื้ออ อยากเป็นเมียเลย”

อ่าฉันบอกหรึยังนะว่าฉันสนิทกับเดซี่แค่คนเดียวก็จริงแต่เดซี่น่ะมีเพื่อนเยอะและมันก็ค่อนข้างสนิทกับพวกมาร์ด้วยเพราะไปกินเหล้าด้วยกันบ่อยๆก็เลยกล้าเล่นกล้าแซวกันน่ะแต่เหมือนคนที่มันแซวจะไม่เล่นด้วยจนฉันหลุดขำออกมากับคำตอบของมาร์

“ไม่เอามึง -*-”

“อ่ะ อิมาร์ถ้ามึงนั่งข้างกูนะโดนตบแน่กูออกจะแซ่บขนาดนี้ใครๆก็อยากได้ จริงมั้ยคะเจ้าชาย” เดซี่ที่เพิ่งถูกมาร์ปฏิเสธหันไปขอความเห็นจากเจ้าชายพี่เพิ่งเดินเข้ามาในคลาสด้วยท่าทาง งงๆ เหมือนคนไม่ได้นอน

“อ่า มีเมียแล้วครับ” คำตอบของเจ้าชายทำเอาทุกคนหลุดขำออกมายกเว้นแต่คนที่นั่งข้างๆฉันที่ตีหน้านิ่งอยู่ได้ไร้อารมณ์ชะมัด ทีเวลาอยู่บนเตียงนะ...อ่า ไม่พูดดีกว่า

“ขอบใจมากที่รักกูกันขนาดนี้ กินเหล้าครั้งหน้าไม่ต้องเรียกกูนะ งอน!”

เดซี่สะบัดสะบิ้งใส่เพื่อนอย่างงอนๆแต่ไม่ทันที่เพื่อนจะง้ออาจารย์ก็เข้ามาสอนพอดี ฉันตั้งใจฟังที่อาจารย์กำลังสอนอยู่ดีๆก็ต้องหงุดหงิดเมื่อโดนคนที่นั่งข้างๆก่อกวนโดยการใช้นิ้วมือเขี่ยกับขาฉันที่มันโผล่พ้นกระโปรงทรงเอออกมา คือมันเป็นโต๊ะเล็คเชอร์ที่จัดไว้ให้นั่งติดกันพอดีอ่ะนึกภาพออกมั้ยแล้วฉันก็นั่งติดกับมาร์ คนที่ก่อกวนฉันหน้านิ่งเขี่ยมือกับขาฉันแต่ทำท่าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นยังคงทำเหมือนตั้งใจเรียนอย่างดีจนไม่มีใครสงสัยสักนิด แต่คนที่อยู่ไม่สุขคือฉันเองตีมือแล้วก็แล้วก็ยังไม่หยุดจนฉันต้องมองเขาตาขวาง

‘มองไร’

นั่นคือคำที่ฉันอ่านได้จากปากของคนที่ก่อกวนตัวเองอยู่พอโดนฉันจ้องอย่างคาดโทษ ฉันก็เลยพูดออกไปแบบไม่มีเสียงให้เขาอ่านปากว่า

‘อย่ากวน’

แต่เหมือนคนตัวสูงจะไม่สะทกสะท้านเขาเริ่มสอดมือเข้ามาในกระโปรงฉันสูงขึ้นแล้วลูบไปมาเบาๆที่ต้นขาเนียนจนฉันขนลุกดีนะที่โต๊ะข้างหน้าเป็นแบบปิดทำให้ไม่มีใครมองเห็นแต่โดนเขากวนแบบนี้มันไม่ดีเลยสักนิด เขาลูบต้นขาฉันไปมาจนมันเกือบจะถึงส่วนสงวนของฉันอยู่แล้วฉันจึง...

“โอ๊ย!” ป้าบเข้าให้!

“เป็นไรวะไอ้มาร์”

“เปล่าๆสงสัยยุงกัด” ฉันแอบขำอย่างพอใจเมื่อหยิกแขนคนหน้ามึนที่กำลังลูบขาตัวเองอยู่แรงๆเข้าให้จนเขาเผลอร้องออกมาจนไมล์หันมาถามเอามือออกจากขาฉันแทบไม่ทัน สมน้ำหน้าหื่นไม่รู้เวล่ำเวลาดีนัก

‘เดี๋ยวจะโดน’

อ่ะ ก็ยังไม่วายหันมาพูดแบบไม่ออกเสียงขู่ฉันอีกนะแล้วใครกลัวกันล่ะฉันแลบลิ้นใส่เขาทีนึงแล้วหันไปสนใจที่อาจารย์สอนต่อจนหมดชั่วโมง

2 ชั่วโมงผ่านไป

“สรุปงานกลุ่มล่ะหกคนกูกับอลิซอยู่ด้วยนะ”

“เดซี่แต่ว่ากลุ่มของพวกเพลงก็ยังว่างนะ”

ฉันขัดเดซี่ขึ้นเมื่อมันตัดสินใจเลือกกลุ่มเองโดยไม่ถามฉันสักคำอาจารย์สั่งโปรเจคให้อยู่กลุ่มล่ะหกคนกลุ่มมาร์มีสี่คนรวมฉันกับเดซี่เข้าไปก็ครบหกคนพอดีไม่ใช่ไม่อยากอยู่กับพวกเขานะกลุ่มมาร์อ่ะมีแต่คนเก่งๆทั้งนั้นแม้ภายนอกจะดูไม่ใช่ก็เถอะ แต่ว่าฉันกับเขาหลีกเลี่ยงการอยู่ใกล้กันในที่สาธารณะและต่อหน้าเพื่อนๆมาตั้งนานอยู่ๆต้องมาสุงสิงกันแบบนี้มันปรับตัวลำบากนะต้องพยายามทำตัวเหมือนไม่รู้จักกันหนักกว่าเดิมอีก อีกอย่างมาร์อาจจะไม่อยากให้ฉันอยู่ด้วยก็ได้

“กูไม่ชอบทำงานกับชะนีเรื่องมากน่ารำคาญ”

“แต่กลุ่มนี้มีแต่ผู้ชายนะแล้วกูเป็นผู้หญิงคนเดียวเนี่ย” เออ คิดดูดิผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มเลยนะก็ไม่ได้กลัวหรอกเพราะมีเดซี่อยู่ด้วยแต่มันก็ดูไม่ดีหรึป่าวอ่าไม่อยากโดนเขม่นด้วย

“มีกูอยู่ด้วยทั้งคนมึงจะกลัวไร”

“มึงก็ผู้ชายมั้ยล่ะ” เดซี่หัวใจสาวก็จริงแต่เดซี่ก็ผู้ชายนะอย่าลืมแล้ววิศวะเวลาทำงานกันนะหามรุ่งหามค่ำต้องนอนค้างด้วยกันเลยเหอะกว่างานจะเสร็จ แล้วอลิซก็เป็นผู้หญิงไงคะให้นอนรวมกับผู้ชายหรอ บ้าไปแล้ว

“โถ่นางฟ้าครับ ถึงพวกผมจะแบดบอยก็ไม่เหี้ยขนาดขืนใจผู้หญิงนะ”

“ช่ายยย อยู่ด้วยกันนี่แหล่ะอลิซพวกเราก็ไม่อยากเอาคนอื่นมาอยู่ในกลุ่มเหมือนกันขี้เกียจเก๊กน่ะ” ไมล์กับพอร์ชโน้มน้าวฉันส่วนเจ้าชายก็เอาแต่กดโทรศัพท์ไม่สนใจอะไรมาร์ก็เอาแต่นั่งเงียบฉันส่งสายตาให้เขาช่วยหลายครั้งแต่เขาก็ไม่สนใจ

“แต่ว่า...”

“ไม่อยากอยู่ก็ไม่ต้องอยู่ดิ” ฉันกำลังจะปฏิเสธอีกครั้งแต่โดนเสียงเข้มของคนที่นั่งเงียบอยู่นานขัดขึ้นซะก่อนแต่ก็โดนไมล์เบรกเอาไว้ไม่ให้พูดมากกว่านี้

“ไอ้มาร์หุบปากไปเลยมึง”

“น่าอลิซพวกผู้หญิงมันยิ่งไม่ค่อยชอบขี้หน้ามึงอยู่ด้วยอยู่กับแก๊งผัวกูนี่แหล่ะ” เดซี่พูดต่อก็จริงที่ไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงชอบฉันสักเท่าไรเพราะผู้ชายชอบเยอะบางทีแฟนพวกนางก็เข้ามาจีบฉันไงแต่ฉันไม่ได้สนใจหรอกนะมันก็เลยทำให้พวกหล่อนพาลเกลียดขี้หน้าฉันน่ะ เกิดมาสวยนี่ลำบากจริงๆ

“อยู่ด้วยกันนะครับนางฟ้า”

“อือ อยู่ก็อยู่” โดนคะยั้นคะยอหนักเข้าฉันจึงยอม มาคิดๆดูแล้วก็ดีกว่าไปอยู่กับคนที่ไม่ชอบตัวเองล่ะนะ พอตกลงจับกลุ่มกันได้เรียบร้อยพวกเราก็นัดแนะสถานที่ทำงานกันต่อเลยเพราะต้องส่งภายในวีคนี้แล้วงานเผาไฟลุกที่แท้ทรูบางทีอาจารย์ก็รีบเกิ๊นเพิ่งสั่งแต่จะเอาเร็วๆให้ได้ดั่งใจไม่เห็นใจนักศึกษากันเลย

“นัดทำเย็นนี้เลยมั้ย รีบทำรีบเสร็จ”

“งั้นทำที่ไหนดี”

“คอนโดไอ้มาร์เลยกว้างดี” ไมล์เสนอโดยไม่ถามความเห็นเจ้าของห้องสักนิดซึ่งเขาก็ไม่ได้ขัดอะไร ก็ห้องเขากว้างจริงๆนี่นา

“งั้นหกโมงเย็นที่ห้องมาร์นะ”

“ขอเลทสักครึ่งชั่วโมงได้มั้ยวันนี้เรามีถ่ายแบบอ่ะ” ฉันขอเลทเพราะหลังเลิกเรียนต้องไปถ่ายแบบชุดชั้นในคอลเลคชั่นใหม่ต่อกว่าเสร็จกว่าจะไปถึงคงไม่ทันหกโมงเย็นแน่

“ได้ เดี๋ยวให้ไอ้มาร์ส่งโลเคชั่นไปให้นะ” อยากจะบอกว่าไม่ต้องส่งให้ก็ไปถูกเหอะ แหะๆ

“เค จบแยก”

5PM

Alice: มาร์ เค้าจำได้ว่ามีเสื้อผ้าเค้าอยู่ห้องมาร์ด้วยอ่ะ

Alice: อย่าลืมเก็บไปซ่อนด้วยนะ

Mars: ทำไมต้องเก็บ

Alice: ก็เดี๋ยวเพื่อนเห็น

Mars: อยู่ในตู้มันจะเห็นได้ไง

Alice: ปลอดภัยไว้ก่อนไม่ดีหรึไง

Mars: อยากเก็บก็รีบมาเก็บเองดิ

Alice: รีบได้ไงล่ะก็บอกแล้วว่าติดถ่ายงานๆ

Mars: แล้วแต่

ในระหว่างที่พักรอถ่ายเซตต่อไปฉันนึกขึ้นมาได้ว่ามีเสื้อผ้าตัวเองอยู่ที่คอนโดมาร์ด้วยก็เลยรีบไลน์ไปบอกเขาให้เก็บแต่เหมือนคนซึนจะไม่สนใจเลยสักนิดถ้าโดนจับได้ขึ้นมาจะทำไงล่ะคนบ้านี่ ไม่บ่อยหรอกนะที่ฉันได้ไปค้างที่ห้องเขาน่ะแค่ห้าหกครั้งเองมั้งเหตุผลที่ต้องไปค้างเพราะเวลาฉันอยากเจอเขาแต่เขาไม่ยอมมาหาแต่บังคับให้ฉันไปหาเองแล้วมันมีช่วงที่เขาไม่สบายอยู่ช่วงนึงฉันก็เลยต้องขนเสื้อผ้าไปอยู่เฝ้าไข้เขาเพราะคนดื้อไม่ยอมไปหาหมอ ทั้งๆที่ความสัมพันธ์ของเราฉันไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เลยแต่เพราะ ‘ชอบ’ เขาไงถึงยอมดูแลยอมทำให้ขนาดนี้ ...

6PM

Desies: อลิซถ้าถึงคอนโดมาร์แล้วไลน์มานะเดี๋ยวลงไปรับ

Desies: มึงไม่มีคีย์การ์ดเข้าไม่ได้

.

.

IG

(รูปอลิซถ่ายแบบชุดชั้นในสีน้ำเงิน เอ็กซ์มาก)

Alice’stagram: รอรูปทั้งเซตเร็วๆนี้นะคะ ><

Sunny: OMG ฮอตมากครับ

Jay10: หน้าร้อนที่ไม่ใช่ฤดู

Mile: มาทำงานชุดนี้เลยได้มั้ยครับนางฟ้า 555555 หยอกๆ

Porch: เบาเพื่อนเบาเช็ดกำเดาด้วย @Mile

Desies: อิดอกสวยมาก อยากมีนมเลยกูอยากใส่กรี๊ดๆ

Jaochai: คอลเลคชั่นนี้ขายเมื่อไรครับจะซื้อให้ @Neptune ใส่ -..-

Neptune: ใครเขาจะยอมใส่กัน! @Jaochai

Mars’tagram: ไม่เห็นสวย ห้ามให้น้องกูใส่ @Jaochai