EP01 จะทำเบาๆ

EP01 จะทำเบาๆ

10PM

@NOX CLUB

"อ้าว จะไปไหนวะไอ้มาร์"

ร่างสูงที่นั่งกระดกเครื่องดื่มสีอำพันอยู่ดีๆ วางแก้วลงแล้วลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกคลับไปท่ามกลางสายตางุนงงของเพื่อน อะไรกันเพิ่งมาได้ไม่นานจะกลับแล้วหรอ

"กูกลับล่ะ"

"เอ๋า มึงเพิ่งมาเองนะเว้ย" ไมล์ผละออกจากสาวทรงโตที่นั่งข้างๆ แล้วหันมาถามมาร์ ช่วงนี้เพื่อนมาร์ของเขาช่างนัดยากนัดเย็นแล้วนี่ยังจะมาหนีกลับก่อนอีก

"กูมีธุระ"

"ธุระไรของมึงวะ" พอร์ชที่นั่งอยู่อีกฝั่งถามบ้าง นั่นน่ะสิธุระอะไรของเขากันนะแค่เมื่อกี้นั่งไถโทรศัพท์เปิดไอจีแล้วเห็นอลิซอัพรูปที่ค่อนข้างจะโป๊เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเอาดื้อๆ เหมือนแมวที่เลี้ยงไว้ไม่เชื่องต้องรีบกลับไปจัดการซักหน่อย

"ไม่เสือก" อืม นิ่งๆ แต่เฉียบพูดน้อยเหมือนกลัวดอกพิกุลร่วงออกจากปากไอ้นี่

"อะ เพื่อนก็อยากใส่ใจเนาะ"

"เออ ทำตัวมีความลับกับเพื่อนหรอเดี๋ยวนี้"

"พูดมาก กูกลับล่ะ" มาร์ตัดบทไม่สนใจเสียงบ่นของเพื่อนที่ไล่ตามหลังมานานๆ ทีจะออกมากินเหล้ากันทั้งทีก็ทิ้งเพื่อนกลับก่อนเจ้าชายก็อีกคนมีเมียแล้วหายหัวเลยทิ้งให้ไมล์กับพอร์ชนั่งดื่มกันเหงาๆ สองคนได้ลงคอ หึ! บอกเลยว่างอน! -^-

11PM

@คอนโดอลิซ

Alice’ s Part

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง!

เสียงออดหน้าประตูดังขึ้นทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อกำลังจะเผลอหลับไปหน้าทีวี ดึกขนาดนี้แล้วใครมากันนะ ฉันสะบัดหัวสองสามทีเพื่อตั้งสติแล้วรีบเดินไปเปิดประตูด้วยความกังวลว่าคนที่มาหาจะรอนานจนลืมไปเลยว่าตัวเองอยู่ในสภาพไหน

"อ้าวมาร์...? "

"ขอเข้าไปหน่อย" พอเปิดประตูมาก็เจอกับร่างสูงเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติที่อยู่ตรงหน้า มาร์ขมวดคิ้วมองฉันนิดหน่อยก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในห้อง หงุดหงิดอะไรของเขากันนะ

"มาได้ไงเนี่ยไหนบอกมีนัดกับเพื่อนไง"

"ง่วง ขี้เกียจขับรถกลับ"

คนตัวสูงว่าพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาไปด้วย อ่า ฉันเห็นเพื่อนเขาเช็คอินคลับแถวๆ คอนโดฉันน่ะเวลาที่มาร์มากินเหล้าแถวนี้เขาก็จะแวะมานอนที่คอนโดฉันแต่ไม่บ่อยหรอกนะแค่ตอนที่เขามามากๆ ซึ่งมันก็นานๆ ทีน่ะ แต่วันนี้เขาไม่ได้เมานี่นาและเราเพิ่งแยกกันเมื่อเช้าเองนะกลางคืนก็มาหาฉันอีกแล้วหรอ ช่วงนี้มาร์อยู่กับฉันบ่อยเกินไปจนฉันกลัวว่าตัวเองจะติดเขาซะแล้วสิ

"อ๋ออ หิวมั้ยเดี๋ยวหาไรให้กิน"

"ไม่ต้อง มานี่ดิ๊" เขาเรียกพร้อมกับเอนหลังพิงโซฟา ท่าทางหงุดหงิดของคนตัวสูงทำให้ฉันยอมเดินเข้าไปหาเขาแต่โดยดีไปหงุดหงิดอะไรมาเนี่ย

"หื้ม? มีอะไรหรอ อ๊ะ! "

ฟุ่บ!

แขนเรียวโดนกระชากแรงๆ จนฉันล้มลงไปนั่งลงบนตักแกร่งมาร์กอดรัดเอวฉันไว้แน่นเพื่อไม่ให้ฉันดิ้นลงจากตักเขาร่างกายของเราใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกันกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ และกลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของเขาทำเอาฉันมึนหัว

มันไม่ได้เหม็นแต่พอมันมาจากเขาแล้วรู้สึก...เซ็กซี่ชะมัด

"ห้ามใส่แบบนี้ไปเปิดประตูอีกนะ"

สายตาคมมองชุดที่ฉันใส่อย่างไม่พอใจ ทำไมต้องไม่พอใจด้วยอะ? ปกติก็ไม่เห็นจะมีปัญหากับการแต่งตัวของฉันสักหน่อยนี่นา อ๋า อยู่ดีๆ ก็รู้สึกดีใจจนใจเต้นแรงขึ้นมาแบบนี้เขาหวงฉันรึเปล่านะ? ไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองเลยแต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ

"ทำไมอะ อื้อ มาร์หนวดทิ่ม"

ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยคนใต้ร่างก็ซุกหน้าลงกับร่องอกฉันที่มันโผล่พ้นเสื้อเชิตออกมา มาร์ถูใบหน้าไปมาบนอกฉันจนฉันทั้งเจ็บทั้งจั๊กจี้ไปหมดเพราะหนวดของเขามันกำลังเสียดสีกับผิวกายฉันนี่สิ ต้องแดงมากแน่ๆ

"มันไม่ปลอดภัย” พูดเสียงอู้อี้อยู่กับหน้าอกฉันไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามือซนๆ ก็ลูบไล้ไปมาบนร่างกายฉันเหมือนจะปลุกเร้าอารมณ์กันกระดุมเสื้อที่ถูกติดอยู่ไม่กี่เม็ดโดนปลดออกจนเสื้อแทบหลุดจากร่างกายฉันไปแล้ว

มาร์เป็นคนนิ่งๆ แต่หื่นมาก! เอะอะจับกดตลอดอะอยู่กับเขาไม่เคยจะได้คุยกันดีๆ หรอก ถ้าอยากจะคุยต้องคุยบนเตียงเท่านั้นเพราะเขาจะพูดมากเป็นพิเศษเวลาอยู่บนเตียงน่ะ...

“อ้ะ ไม่ปลอดภัยยังไงแค่ใส่อยู่ห้องเอง ฮื้ออ มาร์หยุดก่อน”

มือร้อนๆ เริ่มสอดเข้ามาในเสื้อลูบไล้บนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉันก่อนจะหยุดอยู่ที่ตะขอบราเซียสีหวานที่กำลังจะถูกเขาปลดออกในไม่ช้า

“ถ้าคนที่มาไม่ใช่ฉันจะทำยังไง?” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอีกครั้งด้วยความหงุดหงิด พูดแบบนี้จะคิดจริงๆ แล้วนะว่าเขาหวงฉันน่ะ

“อย่าดุซี่” ฉันจิ้มนิ้วลงบนหว่างคิ้วเข้มเพื่อให้เขาคลายปมออก ก็ปกติไม่มีคนมาหาฉันดึกๆ แบบนี้นี่นาใครจะคิดล่ะว่าเขาจะมาแล้วแต่งตัวแบบนี้อยู่ห้องตัวเองมันผิดตรงไหนไม่ทราบ!

“อย่าใส่อีก”

“จะใส่ อื้ออ มาร์เดี๋ยวก่อน” ใส่แค่ชุดชั้นในถ่ายแบบก็ทำมาแล้วใส่แค่นี้เองจะเป็นไรไปแต่เหมือนคำตอบของฉันจะยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดเนี่ยสิ แย่แล้วอลิซ

คลิ๊ก!

บราเซียสีหวานจากแบรนด์ดังที่ฉันเป็นพรีเซนเตอร์ได้ถูกคนตัวสูงถอดออกและโยนทิ้งไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วทำให้ตอนนี้หน้าอกฉันเปลือยเปล่าดีดเด้งโชว์อยู่ตรงหน้าเขาเต็มๆ

เรามีอะไรกันมาตั้งหลายครั้งแต่ฉันไม่เคยชินเลยสักครั้งกับสายตาร้อนแรงของคนที่กำลังจ้องมองหน้าอกฉันอยู่อย่างหื่นกระหาย มาร์แอบแลบลิ้นออกมาเลียปากด้วยท่าทางสุดฮอตของเขาทำเอาฉันรู้สึกร้อนที่หน้าไปหมดปกติเขาเก็บอารมณ์เก่งจะตายมาแสดงออกว่าต้องการขนาดนี้มันก็เขินๆ อยู่นะ

“มาร์... อ๊ะ จะทำหรอ?”

“อือ อยากว่ะ ทำได้มั้ย?” คำถามที่ต่อให้ฉันตอบว่าไม่เขาก็จะทำเพราะตอนนี้คนหื่นได้ครอบริมฝีปากลงบนยอดอกฉันเรียบร้อยแล้ว มาร์สลับดูดกินบีบเคล้นมันทั้งสองข้างอย่างมูมมามสัมผัสลิ้นร้อนๆ ของเขาที่ตวัดอยู่บนยอดอกฉันทำเอาฉันขนลุกไปหมดได้แต่แอ่นหน้าอกขึ้นขยุ้มกลุ่มผมสีดำของเขาแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านจากปลายลิ้นร้อน

“อ๊ะ ตะ แต่เขาเรียนเช้านะ”

จ๊วบ แผล็บ.....

“อืม เรียนพร้อมกันเดี๋ยวไปส่ง”

“อื้ออ จะ จะค้างนี่หรอ?”

ทำไมวันนี้มาแปลกจังนะทั้งมาหารอบที่สองของวันทั้งจะค้างด้วย มาร์ทำเอาฉันมวลในช่องท้องใจเต้นตึกตักไปหมดแค่เขาบอกจะค้างด้วยแค่นี้ทำเอาฉันที่ตั้งใจว่าจะปฏิเสธเขาพูดไม่ออกใจอ่อนไปหมดยอมเขาไปหมด ใจง่ายฉิบหายเลยอลิซ!

“อืม ก็บอกแล้วว่าขี้เกียจขับรถ” คนตัวสูงพูดเสียงอู้อี้เพราะปากเขากำลังดูดกินยอดอกฉันอยู่

“อ้ะ แต่ถุงที่ห้องหมดแล้ว...” ถ้าไม่มีถุงเราจะไม่ทำกันเพราะความสัมพันธ์ของเรามันเป็น ‘แค่เซ็กส์’ ถ้าพลาดขึ้นมาแล้วจะยุ่งและมาร์ก็แมนพอที่จะไม่เอาเปรียบฉันและเลือกที่จะป้องกันเอง

“ซื้อมาแล้ว” ทะ ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงพร้อมจังนะคนบ้านี่! เขาพูดหน้าตาเฉยพร้อมกับล้วงเอาถุงยางในกระเป๋ากางเกงออกมาโชว์ด้วย

3 กล่อง.... กล่องหนึ่งมี 3 อันเขาคงไม่ได้กะมาใช้มันให้หมดทั้ง 9 อันหรอกใช่มั้ยนะ T.T

“อ๊า! ตะ แต่ว่า...”

“อืม พูดมากน่า”

คนหื่นผละออกจากอกฉันแล้วดูดดึงริมฝีปากฉันแรงๆ ทีนึงเพื่อให้ฉันหยุดพูดพร้อมกับบังคับเอวฉันให้ขยับไปมาบนตักแกร่งจนกลางกายเสียดสีกับส่วนนั้นของเขาที่มันกำลังแข็งคัดขึ้นจนแทบจะทะลุกางเกงยีนสีเข้มที่เขาใส่อยู่ อ่า มันโดนตรงนั้นของฉันน่ะ

“ฮื่ออ เพิ่งทำไปเมื่อคืนเองยังเจ็บอยู่เลยนะ” เขาทำเบาที่ไหนล่ะเอาแต่ล่ะที ‘ดุ’ จะตายมีอะไรกันทีฉันนี่ระบมไปหมดทั้งตัว

“จะทำเบาๆ...นะครับอลิซ”

เหมือนโดนน็อคเอ้าท์แค่เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาเรียกชื่อฉันเบาๆ และพูดจาอย่างออดอ้อนฉันก็พร้อมจะยอมแพ้ให้เขาทุกครั้งไป มาร์คือคนที่ซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้หน้านิ่งๆ แต่เจ้าเล่ห์ชะมัด อะไรที่จะทำให้ฉันแพ้เขารู้ดีไปหมดและถึงจะรู้ทันแต่ฉันกลับยอมเขาทุกครั้งไปนี่สิ...

“ฮื้อ ระ รอบเดียวนะ อ๊ะ อื้ออ มาร์...”

(ตัดภาพไปที่โคมไฟ)