SET เสพกายเร้นรัก + ฟ้าคำราม + ตรึงใจใฝ่รัก + ไอ้เหี้ยมรสชมพูหวาน

บทย่อ

“อือ มะ...ไม่ไหวแล้ว...ฉันไม่ไหวแล้ว ให้ฉันกลับเถอะนะ” หน้าสวยชื้นเหงื่อเซซบอกแข็งแรงของเขา สองมือเล็กจับเอวหนาของเขาไว้แน่นเพื่อไม่ให้ตนเองล้มลงกับพื้น “อ่า เป็นเมียผมต้องอดทน ไม่ว่าเหนื่อยแค่ไหนถ้าผมยังไม่อิ่มคุณก็ต้องอ้าขาให้ผมนะทิมมี่” เขาผลักร่างน้อยออกห่างแล้วกดไหล่เล็กให้ย่อตัวคุกเข่ากับพื้น ชญาดาย่อตัวตามแรงกดของมือใหญ่อย่างอ่อนแรง พอได้นั่งคุกเข่าระดับการมองเห็นของหล่อนก็อย่ากับแก่นกายแข็งร้อนที่ชูชันของเขา หล่อนถึงกลับก้มหน้าแดงซ่านเขินอาย “ฉันไม่ใช่เมียคนบาปอย่างคุณ ฉันไม่ใช่” หล่อนบอกปฏิเสะทั้งๆ ที่มันคือความจริงว่าตอนนี้ลหล่อนตกเป้นของเขา และหัวใจดวงน้อยๆ ก็เริ่มมีคนบาปแทรกแซงเข้ามาทีละน้อยๆ แล้วเช่นกัน “ชูว์ คุณกล้าบอกพวกข้างนอกไหมล่ะว่าเราไม่ได้เมคเลิฟกันในนี้ เสียงของคุณครางเสียวดังขนาดนั้นแล้วคุณจะกล้าหน้าด้านบอกพวกเขาอีกเหรอว่าไม่ใช่เมียคนบาป” เขาเน้นย้ำทุกคำพูดในประโยคแล้วโน้มลงมาเชยคางมนคนที่นั่งคุกเข่ากับพื้นให้แหงนเงยขึ้นรับจูบร้อนอ่อนโยนของตน “ปากของคุณเป็นขอผมคนเดียวเท่านั้นทิมมี่” ผละจูบอ่อนโยนออกมาเอ่ยยิ้มมุมปากให้คนตัวเล็กที่นั่งคุกเข่าตัวสั่นตรงหน้าตน มือใหญ่ปัดปอยผมที่ติดข้างแก้มชื้นเหงื่อและเปียกของชญาดาออกมาทัดหูให้หญิงสาวด้วยความเผลอไผก่อนจะโมลงไปดึงปลายผมสีดำยาวสลวยมาสูดดม “อ่า หอมเหลือเกินทิมมี่ จำไว้ไม่ว่าจะวันนี้หรืออนาคตคุณเป็นของคนบาปคนนี้คนเดียวเท่านั้นที่รัก อ่า ทำให้ผมสิ ผมต้องการปากน้อยๆ ที่บอกว่าเกลียดผมดูดกลืนผมทูนหัว” บีบไหล่มนเพื่อกระตุ้นให้หล่อนทำตาม ชญาดาจ้องมองสิ่งใหญ่โตของคนบาปตรงหน้าที่มใหญ่โตอลังการของชายหนุ่ม แล้วกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างยากลำบากเมื่อคิดว่าต้องทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะทำในชีวิต “ไม่นะไทรีส ฉันไม่ทำแน่น” หล่อนส่ายหน้าปฏิเสธ “แต่เธอต้องทำ ถ้าเธอไม่ทำฉันจะบังคับยัดมันเข้าปากเธอเอง เลือกเอาต้องการแบบนุ่มนวลอ่อนโยนหรือดุดันคนสวย” น้ำเสียงแข็งแรงเอ่ยอออกมาอย่างคนมำอนาจ ดวงตาสีเขียวมรกตก็จ้องมองดวงหน้าสวยที่แหงนเงยขึ้นมาสบตาตนเอง ---------------------------- ฟ้าคำราม “อือ...ฟ้าเจ็บ!” “สำออย! จำไว้ อย่าพูดว่าเกลียดพี่อีก ฟ้าเป็นเมียพี่ เป็นของพี่ อย่าคิดมาเกลียดผัวแบบพี่อีก” พูดพร้อมกับปล่อยมือที่บีบคางมนออกมาจับไหล่บางพร้อมลูบไล้มายังต้นแขนเล็กของหญิงสาว “ถ้าไม่ให้ฟ้าเกลียดแล้วจะให้ฟ้ารักพี่แบบที่พี่เพื่อนรักพี่รามงั้นเหรอคะ ไม่ได้หรอก ฟ้าทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ฟ้ารักคนที่ทำลายฟ้าไม่ได้หรอก อีกอย่างฟ้าเกลียดคนมักมาก เห็นแก่ตัว ปล่อยค่ะ” พูดจบก็ผลักร่างใหญ่ออกห่างแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างของคำรามไม่ขยับเขยื้อนไปไหนเลย “ฟ้าอย่าบังคับให้พี่ต้องร้ายกับฟ้า พี่ไม่อยากทำให้ฟ้ากลัว” เขาบอกเสียงแหบห้าวพร้อมกับบีบต้นแขนเล็กให้เจ็บจำ โอ๊ย! “ถ้าพี่คิดว่าตอนนี้พี่ทำดีก็อย่าทำเลยค่ะ เป็นคนเลวให้เต็มขั้นเลย เพราะยังไงฟ้าก็รักพี่ไม่ลง ฟ้าเกลียด! เกลียด! กะ...อุ๊บ! อื้อ...” คำรามทนฟังไม่ไหวบดริมฝีปากหนาปิดปากน้อยทันที มือใหญ่เคลื่อนมาบีบคางเล็กให้แหงนขึ้นรับจูบดิบเถื่อนของตัวเอง มือใหญ่ข้างที่จับข้อมือเล็กก็เคลื่อนมากอบกุมสองเต้าที่เบียดดุนดันเสียดสีหน้าอกของตนอย่างไม่ถนอม เขาคงใจดีกับฟ้ารดามากเกินไปสินะ หล่อนถึงได้กล้าเถียงกลับและไม่เกรงกลัวเขา ได้...หลังจากนี้เขาจะทำให้เธอได้รู้ว่าเหวลึกมันน่ากลัวแค่ไหน เรียวลิ้นสากรุกเร้าเข้าไปในโพรงปากเล็กไล่ต้อนลิ้นน้อยของฟ้ารดาที่กำลังถดถอยหนี แต่ก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถ เขาบีบขยำเคล้นคลึงสองเต้าของร่างเล็กที่เขากดทับให้แนบไปกับต้นไม้ใหญ่อย่างไม่ถนอม และรู้ด้วยว่าตอนนี้น้องนางเจ็บหน้าอก เพราะเขาบีบเคล้นด้วยความโกรธมากกว่าความใคร่ ฟ้ารดาดิ้นรนขัดขืนพร้อมผลักดันหน้าของคำรามออกห่างจากตนเอง แต่เธอยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งบีบบังคับใบหน้าหล่อนให้รองรับจูบน่ารังเกียจของเขา น้ำตาใสๆ อาบสองแก้มไม่หยุดด้วยความเสียใจและโกรธแค้นคนตัวโตที่ทำกับเธอเหมือนผู้หญิงไร้ค่า ไร้ราคา “อ่ะ...อือ...” ปากหนาถอนริมฝีปากออกมาพร้อมกับยิ้มหยันหญิงสาวตัวเล็กตรงหน้าแล้วเคลื่อนมือใหญ่ที่บีบขยี้สองเต้านั้นมายังสะโพกกลมกลึงของฟ้ารดาแล้วเคลื่อนถลกดึงรั้งกระโปรงของหล่อนขึ้นมากองที่เอวเล็ก “ยะ...อย่า! อย่าทำแบบนี้กับฟ้า พี่รามหยุดทำกับฟ้าแบบนี้ได้แล้ว” หล่อนจับมือใหญ่ห้ามปรามไม่ให้เขาถลกดึงกระโปรงตัวเองขึ้นมาสูง หึหึ “พี่ต้องเชื่อฟังคำของฟ้าด้วยเหรอ เกลียดพี่มากไม่ใช่เหรอ เกลียดพี่ก็เกลียดต่อไป พี่จะเอาฟ้าที่นี่ ใครจะทำไม” เขาพูดถ้อยคำหยาบออกมาพร้อมกับบีบคางเล็กแน่นอีกครั้ง มือเล็กทุบต้นแขนของเขา เขาเจ็บแต่เขาไม่ใส่ใจ เพราะตอนนี้อารมณ์กรุ่นโกรธของเขาอยู่เหนือทุกอย่าง “เลว!” ฟ้ารดากัดฟันแน่นไม่หวาดกลัวต่อสายตาที่จ้องเขม็งมาทางตน ไม่สนใจด้วยว่าคนตัวโตจะกำลังเดือดดาลแค่ไหน หล่อนรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักร่างใหญ่ออกห่างพร้อมกับตวัดมือเล็กไปยังใบหน้าสากของเขาแรงๆ หนึ่งครั้ง เผียะ! มือเล็กกระแทกกับหน้าสากของคำรามทำให้เขาหันไปตามแรงตบของคนตัวเล็ก เขากัดฟันแน่นพร้อมถุยน้ำลายไปกับพื้นเมื่อรู้สึกถึงรสเค็มๆ ในปาก ปากเขาแตกเพราะแรงตบของฟ้ารดา หล่อนมือหนักไม่เบา “ไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าพี่ ฟ้ากล้าดียังไงฮึ...แควก!” พูดจบความก็ไม่สนใจว่าร่างเล็กจะขัดขืนดิ้นแรงแค่ไหน เขากระชากเสื้อยืดของหล่อนขาดผ่าครึ่งทิ้งทำให้เปิดเผยเห็นยกทรงที่ปกปิดสองเต้าอวบอูม เขาไม่รอช้าที่จะกระชากยกทรงให้ขาดออกมาตามเสื้อ “คนเลว...คนเห็นแก่ตัว ตัวเองมีแฟนแล้วมาทำแบบนี้กับฟ้าทำไม” เธอฟาดทุบตีคนที่กระชากเสื้อตัวเองและยกทรงตัวเองแรงๆ ด้วยความโกรธและเสียใจ “อยากทำอะไรก็ทำเลย พี่จะสั่งสอนฟ้าในแบบของพี่ จำไว้ พี่เป็นผัวไม่ใช่คนอื่น ฟ้าเกลียดพี่ยังไง ฟ้าก็มีพี่เป็นผัวคนเดียวเท่านั้นแหละชีวิตนี้ เรื่องของพี่กับเพื่อนมันคนละเรื่อง อย่าดึงมาเกี่ยว เพื่อนคือแฟน ฟ้าคือเมีย จำไว้” น้ำเสียงแหบห้าวเอ่ยรีบร้อนพร้อมกับอีกมือปลดกระดุมกางเกงยีนส์รูดซิปกางเกงแล้วล้วงความเป็นชายออกมาเสียดสีกับหน้าขาเรียวเล็กของฟ้ารดาที่เปิดถลกกระโปรงขึ้นมากองไว้ที่เอวเล็กคอด “ฟ้าเกลียดพี่ ให้ตายพี่ก็เป็นผัวฟ้าไม่ได้หรอก พี่ได้แค่ร่างกาย แต่ใจฟ้าพี่ไม่มีวัน อ่ะ...อือ...” แล้วเธอก็ต้องแอ่นร่างเด้งกระแทกกับต้นไม้ที่ถูกบดเบียดร่างไปพิงเมื่อแก่นกายแข็งแรงของเขากระแทกดุนดันเข้ามาในร่างของเธออย่างรวดเร็ว ด้านคำรามเมื่อเสียดสีความอุ่นร้อนของท่อนเนื้อชายของตนเองกับเรียวขาแล้วก็ดึงกางเกงชั้นในและกางเกงซับในของสาวเจ้าออกแล้วสวนกระแทกความอวบอูมที่ตื่นตัวขยายเหยียดยาวเข้าไปในโพรงเนื้อคับแคบของสาวเจ้าทันที -------------------- ตรึงใจใฝ่รัก ‘สวัสดีค่ะดิฉันนางสาวชลาลัย งามพิลาส ชื่อเล่นน้ำ สถานะภาพ โสดถึง 5 เดือน หลังจาก 5 เดือนไปจะมีสามีค่ะ’ "พายุ" คือ "เทพบุตร" ที่ตรึงใจ "ชลาลัย" ตั้งแต่ครั้งแรกเห็นเมื่อ 4 ปีก่อน แล้วมาวันนี้เธอกับเขาได้มาเจอกันอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างถูกโชคชะตาชักนำให้มาเจอกัน ความรัก ความรู้สึก ประทับใจเมื่อครั้งแรกก็หวนกลับมาอีกครั้ง -------------------- ไอ้เหี้ยมรสชมพูหวาน “เสียตัวให้มันรึยัง” กัดฟันถามคนใต้ร่างแล้วจับร่างเล็กพลิกตัวขึ้นนอนหงายแล้วรวบมือเล็กทั้งสองไปตรึงไว้เหนือหัว มือใหญ่ของเขากำข้อมือเล็กของเธอกดไว้แล้วอีกมือก็บีบคางมนเชยคางเล็กขึ้นให้สบดวงตาสีเหล็กของตน อือ ปุณณ์ดิ้นรนไปมาเมื่อถูกบีบคางแรงและถูกกำข้อมือแน่น หล่อนเจ็บแต่พูดไม่ได้จนเขาต้องคลายแรงบีบคางของหล่อนแล้วเอ่ยถามเสียงเหี้ยมอีกครั้ง “เสียตัวให้มันรึยัง” “ละ...แล้วยุ่งไรด้วย” คำตอบของปุณณ์ยิ่งไปกระตุ้นความโกรธของเหี้ยม ตอนนี้อารมณ์ของเขาคุกรุ่นอยู่ในทรวง ใบหน้ารกเคราเกร็งแน่นจนสันกรามปูดโปนขึ้นเด่นชัด แล้วเสียงกัดฟันก็ดังออกมาให้ได้ยิน กรอด! ให้ตายเถอะ เมื่อกี้เธอคุยกับผู้ชายเปิดกล้องโดยไม่ใส่ชั้นใน ช่วงล่างเขาโอเค แต่ตอนนี้ท่อนบนของหล่อนก็ไม่มียกทรงปกปิด แถมชุดนอนก็เป็นสายเดี่ยว แล้วเมื่อกี้ไอ้ผู้ชายในกล้องนั้นก็เห็นไปหมดแล้วสิ “แม่งเอ๊ย!” สบถหยาบออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดเมื่อคิดว่าผู้ชายคนเมื่อกี้เห็นเต้าทั้งสองของปุณณ์ ทั้งๆ ที่ปุณณ์เอาหมอนปิดหน้าอกไว้ตอนคุย แต่เขาไม่เห็นเลยคิดว่าปุณณ์คุยในสภาพยั่วยวนเหมือนที่ยั่วยวนเขาตอนนี้ อือ! ปุณณ์พูดอะไรไม่ออกเมื่อมือใหญ่นั้นเพิ่มแรงบีบคางของเธอแรงขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บ และดวงตาคู่งามก็อาบล้นไปด้วยน้ำใสๆ “พี่จะค้นหาคำตอบด้วยตัวพี่เอง ยั่วมันขนาดนี้หิวมากนักใช่ไหม...ได้ เดี๋ยวไอ้เหี้ยมคนนี้จัดให้สาสมใจเลย” ปุณณ์ส่ายหน้าแรงๆ ไปมาด้วยความหวาดกลัวและไม่เข้าใจในคำพูดของเขา เขาหมายถึงอะไร แล้วมีสิทธิ์อะไรมาทำกับเธอแบบนี้ “อะ...อื้อ” มือใหญ่บีบคางเล็กเชิดขึ้นรับริมฝีปากหนาของตน ความดิบเถื่อน ความหยาบโลนไม่มีความอ่อนโยนของเหี้ยมกระแทกประกบปากน้อยของเธอ สาวเจ้าได้แต่เบือนหน้าดิ้นรนหนี แต่ก็พ่ายแพ้เมื่อถูกมือของเขาบีบล็อกไว้ เหี้ยมยิ่งเดือดเมื่อปากน้อยไม่ยอมเปิดรับเขาจึงขบเม้มริมฝีปากของปุณณ์เพื่อให้เธอเปิดปากต้อนรับแล้วก็ได้ผล เมื่อปากน้อยเปิดรับเขาก็ฉวยโอกาสสอดแทรกเรียวลิ้นสากจาบจ้วงล้วงลึกเกี่ยวเรียวลิ้นร้อนที่กำลังถอยหนีลิ้นสากของตนเอง “อือ...อ่า” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาปนเสียงสะอื้นไห้ของปุณณ์พร้อมกับน้ำตาไหลอาบสองแก้มนวล มือใหญ่ที่กำข้อมือเล็กรวบตรึงไว้เหนือหัวก็ปล่อยผละออกมากดไหล่มนให้อยู่นิ่งแล้วปากหนาก็ทำหน้าที่บดจูบเร่าร้อนเอาแต่ใจตัวเองโดยไม่สนใจว่าปุณณ์จะร้องไห้สะอื้นแค่ไหนตอนนี้ “อ่า...ทำเป็นจูบไม่เป็น อย่าไร้เดียงสาหน่อยเลย แต่งตัวอ่อยมันในกล้องยังทำมาแล้ว แค่พี่จูบนิดจูบหน่อยทำเป็นร้องไห้สะอื้น อ่อนว่ะ” ถอนจูบถ่อยของตนออกมาแล้วพูดจาเยาะเย้ยถากถางดูถูกสาวเจ้า ถุย! ปุณณ์ถุยน้ำลายใส่หน้าของคนเลวทันทีเมื่อถูกดูถูก “แม่งอยากนอนซดน้ำข้าวต้มก็ไม่บอก...แควก!” ยกมือขึ้นเช็ดคราบน้ำลายเปื้อนหน้าตัวเองออกพร้อมกระชากชุดนอนซีทรูสีเนื้อของปุณณ์ขาดผ่าครึ่งทันที กรี๊ดดด หล่อนร้องกรี๊ดดิ้นหนีและเอามือปกปิดหน้าอก แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อมือของเธอถูกมือใหญ่ของเขาดึงกระชากเปิดออกไปกดกักไว้ข้างลำตัว