บทนำรัก

"กรี๊ดดดดดด ไม่จริงใช่ไหมหมอ ฉันเป็นเชื้อราในช่องคลอดได้ยังไง ฉันยังไม่เคยมี...แบบนั้นเลยนะ"

ต้องตาไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่หมอพูด วันนี้มาตรวจภายใน กลัวเป็นมะเร็งมดลูก ยังไม่ทันรู้ผลมะเร็งก็เป็นเชื้อราเสียแล้ว ใบหน้าสวยแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย

"มันไม่เกี่ยวกับว่าคุณยัง...ไม่นะครับ หมอจะอธิบายให้คุณต้องตาฟังนะครับว่ามีสาเหตุมาจากอะไร คือเชื้อราในช่องคลอดเกิดจากการเพิ่มจำนวนเชื้อรามากกว่าปกติภายในช่องคลอด จนทำให้สภาพภายในช่องคลอดเสียสมดุล ปกติเชื้อราเหล่านี้มักอาศัยอยู่ตามปากอวัยวะเพศ ระบบทางเดินอาหาร หรือบนผิวหนังของคนเราในปริมาณน้อยและไม่ก่อให้เกิดโรค แต่ถ้าเชื้อราเหล่านี้มีปริมาณมากขึ้นจึงพัฒนาให้เกิดการติดเชื้อขึ้นได้ เชื้อราที่ทำให้เกิดการติดเชื้ออาจเกิดได้จากหลายสายพันธุ์ แต่สายพันธุ์ที่พบว่าเป็นสาเหตุของการติดเชื้อในช่องคลอดได้มากที่สุดมีชื่อว่า แคนดิดา อัลบิแคนส์ (Candida Albicans) ซึ่งเป็นเชื้อราในกลุ่ม แคนดิดา (Candida) ส่วนเชื้อราสายพันธุ์อื่นที่พบได้ไม่บ่อย อาจส่งผลให้ผู้ป่วยมีอาการรุนแรงได้มากขึ้น และต้องอาศัยการรักษาที่ซับซ้อนมากขึ้น"

หมอหนุ่มเชื่อว่าคนตัวเล็กไม่เคยผ่านมือชาย มันทั้งแน่น ทั้งสวย ตอนแรกจะใช้เครื่องมือ แต่ไม่รู้เพราะอะไรถึงได้ใช้มือเปล่า นิ้วเปล่าไม่มีถุงมือสอดแทรกเข้าไปในร่างของสาวเจ้า

ไม่เข้าใจสักอย่างที่คุณหมออธิบายมา ศัพท์แต่ละคำมันยากต่อการเข้าใจของต้องตาเหลือเกิน อยากรู้อย่างเดียวคือวิธีรักษา

"รักษายังไงคะหมอ แล้วมะเร็งมดลูกตรวจอีกไหมคะ หรือว่าตรวจเสร็จแล้ว"

แม้จะอาย แต่เธอห่วงร่างกายสุขภาพมากกว่า ก็ตอนนี้อายุ 30 ปีแล้ว สามียังหาไม่ได้ ชายใดก็ไม่เข้ามาจีบ ทอดสะพานไปถึงพระรามเก้าก็ยังไม่มีหลงเข้ามา ที่มาตรวจมะเร็งปากมดลูกเพราะกลัว แม้จะไม่มีสามีแต่เธอก็มีมดลูก ต้องฉลาดและรักษาตัวเองไว้ก่อน

หมอหนุ่มยิ้มกริ่มก่อนจะพูดอธิบายให้คนตัวเล็กฟัง แล้วให้เธอขึ้นนอนบนเตียงอีกครั้ง ถึงเวลาต้องตรวจให้สาวเจ้าจริงจังแล้ว ต้องตามีอะไรให้ค้นหา ชายหนุ่มบอกกับตัวเองแบบนั้น หลังจากตรวจเสร็จ เขาจะสานต่อกับสาวเจ้า แน่นอนเธอเป็นของเขาตั้งแต่เขาสอดแทรกนิ้วเข้าไปในตัวของหญิงสาวแล้ว

"หมอ วันหลังได้ไหมคะ วันนี้ไม่พร้อมเลยค่ะ" บอกอย่างอาย ๆ ก็เมื่อกี้ก่อนจะทำใจตรวจได้ก็นาน ทำไมต้องมาถ่างขาให้ผู้ชายดูรอบสองอีก แถมหมอก็หล่อ บอกให้เอาหมอผู้หญิง ทำไมถึงมีแต่หมอผู้ชายนะที่เรียนสายนี้

"แล้วแต่คนไข้ครับ แต่สำหรับผม ผมว่าตรวจให้เสร็จ ๆ ไปเลยดีกว่าครับ"

"งั้นก็ได้ค่ะ" หล่อนดีดตัวลงจากเตียง "แต่ไม่ดีกว่าครั้งหน้านะคะ"

"ครับผม แล้วคุณต้องตาจะไปไหนต่อรึเปล่าครับ หลังจากนี้" แสดงออกชัดเจนว่ากำลังจีบเธอ

"จะจีบฉันเหรอหมอ" ไม่ใช่เด็กนะ จะดูไม่ออกว่าผู้ชายกำลังจะจีบ

"ครับ แล้วได้ไหมล่ะ ถ้าได้ เราไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันเลยนะ หมอพักเที่ยงพอดี" รุกเต็มที่ เมื่อเธอตรงเขาก็ตรงกลับ

"ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันไม่อยากคุยกับหมอ ฉันกลัว มีข่าวหมอฆ่าเมีย ฆ่าคนเยอะไปสมัยนี้ ฉันกลัว พวกหมอโรคจิต แถมฆ่าคนราวกับผักปลา" ใช่...ต้องตาคิดแบบนั้นจริง ๆ

"ไม่ลองไม่รู้นะครับ อาจจะไม่ฆ่าแบบนั้นก็ได้ ผมอาจจะฆ่าคุณด้วยความเร่าร้อนก็ได้นะ" ครั้งนี้หมอหนุ่มขยับเข้าชิดร่างเล็ก จนเธอเซถอยหลังล้มไปกับเตียงคนป่วย

"มะ...ไม่ค่ะ ฉันคงไม่มาหาหมออีกแล้วแบบนี้ ฉันจะไปหาหมอโรงพยาบาลอื่น ฉันจะร้องเรียนคุณด้วย" หล่อนขู่เขาทั้ง ๆ ตัวเองกำลังจะพ่ายแพ้ให้เขา

"เอาสิครับ ทำเลย ผมจะจีบคุณก็คือจีบ และต้องได้คบเป็นแฟนด้วย"

ยักคิ้วให้อย่างท้าทาย เอาสิถ้าหล่อนกล้า เขาก็จะไม่รอช้าจับแม่นวลนางเป็นแม่ศรีภรรยาเสียตอนนี้เลย เอาสิ อยากรู้เหมือนกันว่าใครจะแน่กว่ากัน

“ลาละคะ” หล่อนบอกพลางเดินหนีอกจากห้อง ขืนอยู่ตรงนี้นานมีหวังเสียสุขภาพจิตและได้ต่อยหมอเป็นแน่ คิดได้ยังไงจะจีบเธอ แม้จะหล่อ แต่ไม่สนหรอก พวกหมอมักโรคจิต น่ากลัว หล่อนคิดตามแล้วขยาด

ต้องตา รัศมีโชติ หรือตา วัย 30 ปี หล่อนเป็นพนักงานธนาคารแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ สาวเจ้าเป็นคนต่างจังหวัด ถิ่นกำเนิดอยู่แดนอีสาน เป็นคนจังหวัดมุกดาหาร ที่บ้านเป็นร้านขายวัสดุก่อสร้าง ฐานะก็มั่นคงดี แต่ด้วยความที่หัวแข็ง ดื้อรั้น เลยออกมาทำงานเป็นพนักงานเงินเดือนที่เมืองหลวงแห่งนี้ ทำไมถึงนึกอยากมาตรวจมะเร็งปากมดลูกนั้นเพราะหล่อน 'ยังไม่เคยได้ใช้งาน' แถมเพื่อนรุ่นเดียวกันก็แต่งงานมีครอบมีครัวหมดแล้ว บ้างก็ลูกหนึ่ง บ้างก็ลูกสอง บ้างก็มีสองผัวสามผัวแล้ว แต่ดูเธอสิแม้แต่ผัวเดียวก็ยังไม่มี อย่าว่าแต่ผัวเลยแฟนก็ยังไม่มี เพราะวัน ๆ ทำแต่งาน พอจีบใครก็โดนเททุกที

นี่หล่อนจะไม่ได้ใช้งานมดลูกที่พ่อแม่ให้มาจริง ๆ เหรอ ด้วยกลัวจะเป็นมะเร็งปากมดลูก เป็นโรคนิยมของผู้หญิงในยุคสมัยนี้ เลยตัดสินใจมาตรวจที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้ แต่สิ่งที่ได้มาคือ 'เชื้อรา' มะเร็งก็ยังไม่ได้ตรวจ แล้วยังมาเจอหมอลามก ทะลึ่งใส่อีก คิดแล้วจี๊ดขึ้นสมองเลยทันที

ไม่รู้อะไรทำให้หมอหนุ่มวิ่งตามเจ้าหล่อนมายังลานจอดรถของเธอ พอมาถึงก็พูดขึ้นอีกครั้ง เพื่อย้ำเตือนให้เธอรู้ว่าตอนนี้เธอเป็น 'เชื้อรา' ย้ำให้คนตัวเล็กอายนั้นเอง จริง ๆ ก็แค่เพียงอยากแกล้งอยากหาเรื่องคุยก็เท่านั้นเอง เขาเชื่อว่ายังไงเสียเจ้าหล่อนจะต้องกลับมาหาเขาอีก เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะเขาเชื่อในสัญชาตญาณของตัวเขาเอง

“อย่าเพิ่งไปสิครับคุณต้องตา” ร้องเรียกคนตัวเล็กไว้ก่อนที่เธอจะเปิดประตูขึ้นรถไป

“อะไรอีก” หยุดมือที่จะเปิดประตูรถพลางกระชากเสียงแข็งถามอีกฝ่าย

"คุณเป็นเชื้อราครับ"

หล่อนไม่ได้มาตรวจเชื้อรา ทำไมต้องเป็นเชื้อรา มันไม่จริง ไม่จริงใช่ไหมหมอบ้า แล้วจะมาย้ำให้อายทำไมเนี่ย

"จริงนะครับ คุณเป็นเชื้อรา"

กระตุกยิ้มมุมปากเอ่ยเสียงหนักแน่นยืนยันอีกครั้ง เมื่อเห็นสายตาคำถามของคนไข้คนสวยส่งมาทางตน ยิ่งได้มองสายตามีคำถาม สายตาแข็งกระด้าง สายตารังเกียจของคนตัวเล็กตรงหน้าแล้วมันชุ่มชื่นหัวใจดีจริง ๆ

“ฉันรู้แล้วค่ะ ไม่ต้องย้ำให้ฉันอายหรอกค่ะ ไม่มีอะไรแล้ว ดิฉันขอตัวค่ะ” เอ่ยจบก็รีบเปิดประตูรถขึ้นรถติดเครื่องกระชากออกไปจากตรงนั้นทันที

ด้านหมอหนุ่มก็ได้แต่มองตามหลังรถของคนสวยไปด้วยสายตากรุ้มกริ่ม เพิ่งเคยเห็นผู้หญิงสาวใสบริสุทธิ์ก็วันนี้แหละ แถมกุหลาบของแม่นวลนางนั้นช่างสวยงามเหลือเกิน ก็แค่เชื้อราจริง ๆ เชื้อราแม้เราจะรักษาตัวเองดีทำความสะอาดดีแค่ไหน หากมันจะเป็นก็เป็นอยู่ดี แต่เรื่องแค่นี้สบายมาก เพราะสิ่งที่สนใจคือ 'ต้องตา' ต่างหาก หล่อนทำให้เขาหัวใจเต้นแรงตั้งแต่เปิดประตูห้องเข้าไปแล้ว มันทำให้รู้สึกว่าโลกทั้งโลกหยุดหมุน โลกทั้งใบมีแค่เธอ