NAUGHTY 8 | ต้องการอีก NC

“แม่งเอ๊ย!” มือซ้ายหนุ่มสบถออกมาอย่างหัวเสียทันทีที่รู้สึกตัวว่าเผลอทำสิ่งที่ไม่ควรทำลงไป เขายกมือขึ้นมาลูบใบหน้าเบาๆ พลางก้มมองสองสิ่งที่กำลังเชื่อมต่อกัน แล้วค่อยๆ ดึงแก่นกายออกมาจากร่องสวาท ส่งผลให้หยาดน้ำรักไหลทะลักหยดลงบนผ้าปูที่นอนของเขา

“อ๊าาา…ยะ…ยังร้อนอยู่เลย” ไมล่าเปล่งเสียงครางกระเส่าสลับกับหอบหายใจถี่ๆ เมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดในร่างกายราวกับคนข้างหลังยังสอดใส่ตัวตนไว้ในกายของเธอ ก่อนที่เธอจะพลิกตัวนอนหงายแล้วมองคนตัวสูงด้วยแววตาหยาดเยิ้ม “ทะ…ทำต่อหน่อย…ข้างในมันร้อน”

“…” คลินต์มองใบหน้าชุ่มเหงื่อแดงก่ำของไมล่าด้วยสายตาเย็นชา ทั้งที่เธอพยายามยั่วยวนให้เขาเริ่มบทรักครั้งใหม่อีกครั้ง

“คะ…คลินต์…ช่วยไมล์หน่อย”

“เดี๋ยวลูกน้องเอายาถอนพิษมาให้ ทนหน่อยครับ” ชายหนุ่มบอกอย่างใจเย็น เพราะหากเขาทำตอนนี้เธออาจจะรับมันไม่ไหวและเขาไม่อยากทำผิดพลาดอีก แม้จะรู้ว่าการปลดปล่อยจะช่วยให้ฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กซ์ทุเลาลงก็ตาม

“มะ…ไม่เอา…อยากได้ของคลินต์” หญิงสาววิงวอนทั้งน้ำตาเพราะฤทธิ์ของยาที่กำลังครอบงำสติสัมปชัญญะจนแทบหมด พยายามลุกจากเตียงอย่างทุลักทุเลแล้วยกมือโอบรัดลำคอหนาไว้แน่น “อึก! ทำหน่อยได้ไหม ข้างในมันเจ็บแล้วก็ร้อนมากเลย”

“ถ้าผมทำคุณหนูจะเจ็บมากกว่านี้นะ” มือหนาปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มเบาๆ แล้วรั้งศีรษะทุยเล็กเข้ามาแนบอก พยายามสงบสติอารมณ์ของเธอด้วยไออุ่นจากร่างกายของเขา

“ฮึก! ระ…ร้อน อ๊าา~”

“อ๊า…คุณหนู” ริมฝีปากหนาคำรามต่ำอย่างสุดกลั้นเมื่อมือบางเลื่อนมาสัมผัสแก่นกายใหญ่พลางชักรูดมันเบาๆ สร้างความเสียวซ่านให้กับเขาไม่น้อยเลย

พรึ่บ! มือเรียวสั่นเทากระชากคนตัวสูงลงมานอนที่เตียงอย่างแรงโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนที่เธอจะคลานขึ้นมาคร่อมกลางลำตัวของเขา แล้วยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับสอดใส่ความใหญ่โตเข้าไปในร่องสวาทแดงช้ำอีกครั้ง

ปึก!

“อื้อ! จะ…เจ็บ” ร่างกายเล็กสั่นเกร็งจนร่างกายสั่นเทา พยายามขยับสะโพกขึ้นลงอย่างเนิบนาบ บิดเร่าร่างกายไปมาอยู่บนตัวของชายหนุ่ม

คลินต์มองการกระทำของหญิงสาวด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป ก่อนจะเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เกินขนาดที่กำลังกระเพื่อมตามแรงกระแทกกระทั้นของเธออย่างแรง แววตาหยาดเยิ้มปลุกเร้าอารมณ์กระสันของเขาให้ลุกฮือขึ้นมาอีกครั้ง

“อ๊าาา…สะ…เสียวจังเลย…อ๊ะๆ” ริมฝีปากบางเปล่งเสียงครางออกมาไม่เป็นภาษา เริ่มขยับสะโพกหนักหน่วงกว่าเดิม ความปรารถนาในร่างกายทำให้เธอลืมอายไปชั่วขณะ “ดะ…ดูดมันหน่อย”

“อืมมม~” มือซ้ายหนุ่มทำตามที่คนตัวเล็กร้องขออย่างว่าง่าย เขาตะโบมดูดดุมยอดสีชมพูอย่างมูมมามจนมันแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือก สูดดมกลิ่นหอมจากร่างกายของเธอด้วยความพึงพอใจ “กระแทกแรงกว่านี้หน่อยครับ”

“อ๊าาา…จะ…จุก…ของนายมันจุก”

“อยากโดนมันนักไม่ใช่รึไง” คลินต์กระตุกยิ้มมุมปากแล้วรั้งใบหน้าหวานลงมาประกบจูบแนบชิด ยกสะโพกมนขึ้นเล็กน้อยแล้วเป็นฝ่ายกระแทกกระทั้นเข้าหาร่องสวาทด้วยตัวเอง

ปึก! ปึก! ปึก!

“อื้อออออ~” ไมล่าครางอื้ออึงในลำคอเมื่อชายหนุ่มยังมอบจูบดูดดื่มให้กับเธอ ความหนักหน่วงจากร่างกายท่อนร่างทำให้สติของเธอกระเจิดกระเจิง

“จะเสร็จแล้วเหรอครับ” คลินต์ผละริมฝีปากถามคนตัวเล็กทันทีที่รับรู้ได้ถึงแรงตอดรัดถี่ๆ ภายในกายสาว เขารั้งใบหน้าเธอลงมาที่บ่าแกร่งแล้วเร่งจังหวะรักของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เสียงลามกจากเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วห้องนอนนานหลายนาที ก่อนที่เสียงครางห้วงสุดท้ายของเธอและเขาจะดังขึ้นพร้อมกัน

“อร๊ายยย/อ๊าาสส” ไมล่าหอบหายใจถี่กระชั้นแล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาโอบรัดลำคอหนาไว้หลวมๆ ความร้อนรุ่มในร่างกายยังไม่จางหายไป ทำให้เธอเผลอส่งเสียงครางกระเส่าข้างกกหู

“ยะ…ยามันยังอยู่เลย”

“มันไม่ใช่ของที่คุณหนูควรกินตั้งแต่แรก”

“ฮึก! ขะ…ขยับอีกได้ไหม”

“พอแล้วครับ เดี๋ยวรอให้ลูกน้องเอายาถอนพิษมาให้” ชายหนุ่มบอกคนบนร่างอย่างใจเย็น กดแผ่นหลังบางไว้หลวมๆ เพื่อไม่ให้เธอเริ่มบทรักของใหม่ด้วยตัวเอง ทั้งที่แก่นกายใหญ่ยังสอดใส่อยู่ในร่องสวาท

“คะ…คลินต์…ไมล์อยากให้ทำอีก” หญิงสาวส่งเสียงงอแงแล้วซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอหนาแล้วขบเม้มมันอย่างแรง ชายหนุ่มหลับตาลงปล่อยให้เธอทำตามใจ หากมันช่วยให้ฤทธิ์ของยาทุเลาลง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~ เสียงเคาะประตูห้องทำให้ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะอุ้มร่างเล็กลงไปนอนที่เตียงแล้วรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมใส่

“ห้ามส่งเสียงนะครับ เดี๋ยวผมกลับมา” เขาทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้น ก่อนจะเดินเลี่ยงออกจากห้องนอนออกมาเปิดประตูให้กับลูกน้อง “กูบอกให้ใช้เวลายี่สิบนาทีไม่ใช่รึไง”

“ผมรีบมาที่สุดแล้วพี่ ผมขับจากเพนต์เฮาส์มาที่นี่แค่สิบห้านาทีเองนะ” แม็กซ์ตอบพร้อมกับมองลูกพี่ตัวเองอย่างอึ้งๆ เมื่อเห็นรอยขบเม้มตามลำคอของเขา ก่อนจะส่งของที่ต้องการให้ “พี่วางยาผู้หญิงเหรอถึงต้องใช้ยาถอนพิษ”

“ไม่ต้องยุ่งเรื่องของกู มึงกลับไปได้แล้ว”

“ใช้เสร็จถีบหัวส่งเลยนะพี่”

“อยากให้กูถีบมึงจริงๆ ไหม?”

“งั้นผมกลับละพี่ แต่เบาๆ หน่อยนะ เดี๋ยวผู้หญิงช้ำหมด” คลินต์พ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดเมื่อลูกน้องเดินออกไป เขาจึงหมุนตัวเดินกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง

พรึ่บ! ชายหนุ่มผงะถอยหลังเล็กน้อยทันทีที่เปิดประตูเข้ามาร่างเล็กก็พุ่งเข้ามาคลอเคลียเขาอย่างยั่วยวน ก่อนที่เขาจะยกมือประคองแผ่นหลังบางไว้หลวมๆ แล้วอุ้มจนตัวลอยเดินมาที่เตียง

“คุณหนูพอได้แล้วครับ” คลินต์ปรามไมล่าที่พยายามถอดเสื้อคลุมอาบน้ำของเขาออก แต่เธอกลับต่อต้านด้วยการสอดมือเข้ามาสัมผัสแก่นกายใหญ่จนมันผงาดแข็งชันขึ้นมาอีกครั้ง “กินยาถอนพิษก่อนครับ”

“มะ…ไม่เอาอยากกินของคลินต์”

“กินยาถอนพิษแล้วผมจะให้กิน” มือหนาบีบริมฝีปากเล็กเบาๆ ให้เธอเปิดปาก ก่อนจะกรอกยาถอนพิษเข้าไปในปากของไมล่าจนหมดซอง

“อึก!” รสชาติฝาดของมันทำให้ไมล่าเบ้หน้า ก่อนจะปัดมือหนาออกจากใบหน้าตัวเอง แล้วดึงให้เขาล้มตัวลงมานอนบนเตียงอีกครั้ง จากนั้นจึงก้าวขาขึ้นมาคร่อมลำตัวของเขาเพียงแค่เสี้ยววินาที “มะ…ไมล์กินได้แล้วใช่ไหม”

“มานอนเฉยๆ ครับ” ไมล่าส่ายหัวเป็นพัลวันแล้วยกสะโพกขึ้นจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้าไปในกายสาวอีกครั้ง คลินต์พ่นลมหายใจให้กับความดื้อรั้นของเธอหนักๆ ก่อนจะกระชากเธอลงมานอนบนแผงอก โอบรัดเรือนร่างเปลือยเปล่าเอาไว้แน่น “ใส่ไว้เฉยๆ ก็พอ เดี๋ยวคุณหนูจะรู้สึกดีขึ้น”

“จะ…จูบได้ไหม”

“จูบเสร็จแล้วนอนนะ”

“อื้อ” ร่างเล็กพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะโน้มเข้าไปทาบทับริมฝีปากหนาอย่างรวดเร็ว มือซ้ายหนุ่มจูบตอบกลับไปด้วยความเร่าร้อน สอดเรียวลิ้นเข้าไปหยอกเย้ากับเรียวลิ้นเล็ก เมื่อรับรู้สึกอุณหภูมิร่างกายที่เริ่มกลับมาเป็นปกติของเธอจึงผละริมฝีปากออก “จะ…เจ็บ~”

“อย่างอแงเพราะคุณหนูเลือกเอง” มือซ้ายหนุ่มพึมพำเสียงเบา แล้วรั้งใบหน้าหวานแนบชิดกับบ่าแกร่ง เมื่อรับรู้ถึงลมหายใจสม่ำเสมอของเธอจึงค่อยๆ ยกสะโพกมนขึ้นให้แก่นกายใหญ่หลุดออกจากร่องสวาท พลางหลับตาลงอย่างช้าๆ ผล็อยหลับไปโดยที่ยังโอบกอดคนบนร่างเอาไว้

_____________

####กรี๊ดดดดดดดดดดด~ น้องไมล์อ้อนอยากกินพี่อีก อยากเป็นไมล่าค่าาาา

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ ไรท์อ่านทุกคอมเมนต์งับบ***