บท
ตั้งค่า

LOVE 10 | คู่แข่ง

สองวันต่อมา…

กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง~ โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังสนั่นปลุกคนที่กำลังนอนหลับใหลอยู่บนเตียง คนถูกปลุกชักสีหน้าหงุดหงิดพยายามควานหามันไปด้วย

“ฮัลโหล” วีร่ากรอกเสียงใส่ปลายสายอย่างไม่สบอารมณ์ที่ถูกปลุกทั้งที่ยังนอนไม่เต็มอิ่ม

(ผมโทรมารบกวนเวลาพักผ่อนของคุณหนูรึเปล่าครับ)

“รู้ใช่ไหมว่าถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญจะเป็นยังไง” น้ำเสียงเยือกเย็นของเธอทำเอาลูกน้องในสายถึงกับเสียวสันหลังวาบ ก่อนจะละล่ำละลักตอบกลับมา

(วันนี้คุณหนูมีแข่งรถตอนสามทุ่มครึ่งนะครับ)

“ฉันรู้แล้ว นายบอกฉันตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ” วีร่าพ่นลมหายใจอย่างรำคาญ แล้วหยัดตัวลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง เป็นจังหวะเดียวกับที่มีคนเปิดประตูเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอปรายตามองเขาด้วยสายตาราบเรียบ

(ครับ แต่คู่แข่งขอเปลี่ยนสนามเป็นสนามxxx ครับ)

“ฉันไม่เปลี่ยน มันอยากแข่งกับฉันก็ให้มันมาที่สนามฉัน”

(อีกฝ่ายบอกว่าคุณหนูเก่งแต่ในสนามตัวเองอย่างเดียว…)

“เหอะ! ไม่อยากตายดีสินะไอ้เวร!” วีร่าสบถกับคำบอกกล่าวของลูกน้องคนสนิท พยายามผ่อนลมหายใจแล้วตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นกว่าเดิม “งั้นก็ตกลงรับคำท้ามันไป แล้วฝากบอกมันด้วยฉันจะส่งมันลงไปในนรกเอง”

ตุ้บ! มือเรียวโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงอย่างไม่สบอารมณ์ กัดฟันแน่นเมื่อนึกถึงคำพูดดูถูกของคู่แข่งในวันนี้ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะอยากลองดีกับเธอจนลืมไปว่าเธอเลือดเย็นมากแค่ไหน

“หงุดหงิดอะไร”

“มีคนมาท้าฉันแข่งรถ มันหาว่าฉันเก่งแต่ในสนามตัวเอง” วีร่าปรายตามองเจ้าของคำถามด้วยสายตาราบเรียบ ก่อนจะบิดขี้เกียจแล้วเอียงศีรษะวางลงบนหัวเตียงโดยที่สายตายังจดจ้องอยู่ที่เรือนร่างกำยำมีหยดน้ำแพรวพราวเกาะ

“ฮ่าๆ สงสัยนรกเปิดรับมันแล้วสินะ” เมื่อได้รับคำตอบเสียงระเบิดหัวเราะก็ดังออกมาจากริมฝีปากหนา ก่อนที่เขาจะเดินมาหยิบบุหรี่ที่โต๊ะข้างหัวเตียงขึ้นมาสูบ

“ช่วยมียางอายหน่อยได้ไหมไอ้คิง แกจะมาแก้ผ้าอะไรในห้องฉัน”

“เขิน? หรือเห็นแล้วมีอารมณ์?”

“จะอ้วก ของแกไม่ได้น่ารักสำหรับฉันนะ” วีร่ากลอกตาอย่างเอือมระอาแล้วปรายตามองส่วนนั้นของเพื่อนด้วยหางตา เธอไม่ได้รู้สึกพิศวาสตรงนั้นของผู้ชายเลยสักนิด

“ไม่อยากเปลี่ยนจากเพื่อนมาเป็นเมียฉันเหรอ” คิงถามเย้าแหย่แล้วเดินมาหย่อนตัวนั่งลงบนขอบเตียงข้างวีร่า แล้วพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าเธออย่างกวนประสาท

“ถ้าฉันอยากได้แกเป็นผัว ฉันเอาไปนานแล้วไอ้คิง หรือว่าแกอยากนอนกับฉัน? คิดไม่ซื่อกับฉันเหรอ” ร่างเล็กกัดริมฝีปากเบาๆ แล้วเลื่อนมือลูบไล้แผงอกแกร่งอย่างยั่วยวน ทำเอาคนถูกกระทำถึงกับแค่นหัวเราะในลำคอ

“อย่ายั่ว เพื่อนฉันก็เอาได้นะ”

“แต่ฉันไม่อยากกินกันเองแบบอีมารีกับไอ้วินซ์”

“รอยที่หน้าอกเธอไปทำอะไรมา ปกติเธอไม่ให้ใครทำรอยไม่ใช่รึไง”

“อย่าพูดถึงเลย โคตรหงุดหงิด” วีร่าชักมือกลับมาลูบรอยเขี้ยวบนเนินอกของตัวเองเบาๆ ไมเคิลเป็นคนแรกที่กล้าทำรอยบนตัวของเธอซึ่งไม่มีใครเคยทำเลย “วันนี้แกจะไปดูฉันแข่งรถไหม ไปเก็บกวาดให้หน่อย”

“วันนี้ฉันคุยงานกับลูกค้า เดี๋ยวให้ไอ้องศาตามไปดูแล”

“แล้วใครจะไปกับแก องศามันเป็นมือขวาแกนะ”

“ฉันมีมันเป็นลูกน้องคนเดียวรึไง”

“ฝากบอกองศาด้วยนะ ดูแลว่าที่นายหญิงให้ดีๆล่ะ เผื่อฉันกับแกได้เป็นผัวเมียกันจริงๆ” วีร่าพูดติดตลก ก่อนจะก้าวขาลงจากเตียง แล้วเลื่อนลิ้นชักข้างหัวเตียงหยิบยางมัดผมออกมารวบผมยางขึ้นเป็นหางม้า

“แบบนั้นแม่ฉันคงชอบใจนะ”

“ถ้าได้แม่ผัวอย่างป้าควีนฉันโอเคนะ” เพราะเธอได้รับความเอ็นดูจากควีนมาตลอดราวกับเป็นลูกสาวอีกคนหนึ่งของหล่อน “แกจะกลับตอนไหน”

“อีกสักพัก”

“ฝากองศาซื้อข้าวกลางวันมาให้หน่อยสิ หิวมากเลย”

“ใช้เป็นเมียเลยนะ”

“ถ้าเป็นเมียฉันจะใช้แกมากกว่านี้อีก อย่าบ่นมาก” วีร่ากรีดยิ้มหวาน โน้มตัวลงไปหอมแก้มคิงฟอดใหญ่ ทิ้งท้ายด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย ก่อนจะเดินอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป “ขอบคุณค่ะสุดหล่อ”

“หึ” มาเฟียหนุ่มส่ายหัวน้อยๆ กับความกวนประสาทของเพื่อนรัก หากเป็นคนอื่นก็คงคิดเล็กคิดน้อยกับการกระทำของเธอ แต่น่าเสียดายเพราะเขากับวีร่าไม่ได้คิดอะไรกันมากไปกว่าเพื่อนเลย

หลายชั่วโมงผ่านไป…

@สนามแข่งรถ

“ตุลย์”

“ครับคุณหนู”

“เช็กรถให้เรียบร้อยนะ รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบความผิดพลาด อย่าให้มีอะไรผิดพลาดเป็นอันขาด” เจ้าของดวงตาสีฟ้าหม่นกำชับด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด สำหรับเธอการผิดพลาดเป็นอะไรที่เธอรับมันไม่ได้และมีบทลงโทษให้สำหรับความผิดพลาดที่เกิดขึ้นอย่างไม่น่าให้อภัย

“วันนี้คุณหนูไม่ใช่คันเดิมเหรอครับ”

“วันนี้ฉันจะเล่นแรงสักหน่อย ให้สมกับที่มันปากดีไว้” วีร่าไม่มีวันเอารถยนต์ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกรักของเธอลงมาเล่นกับความรุนแรงที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แม้ราคารถทั้งสองคันจะไม่ได้ต่างกันเลยก็ตาม

“ครับ” ลูกน้องคนสนิทก้มหัวทำความเคารพ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปจัดการตามคำสั่ง วีร่าเดินกลับมานั่งบนเก้าอี้พลางมองไปฝั่งตรงข้ามซึ่งเป็นคู่แข่งของเธอ “องศา”

“ครับคุณวีร่า”

“นายรู้จักมันหรือเปล่า”

“ครับ นายให้ผมสืบเรื่องมันมามันเป็นแค่นักเลงปลายแถว ไม่ใช่นักแข่งรถมืออาชีพ”

“ไม่ใช่นักแข่งแล้วมันมาท้าฉันหาพระแสงอะไร มันไม่อยากแก่ตายรึไง” วีร่าแค่นหัวเราะอย่างนึกสมเพช ดูเหมือนวันนี้การเล่นกับความตายของใครสักคนจะน่าเบื่อกว่าที่คิด เพราะเธอสามารถเอาชนะคนพวกนี้ได้เพียงแค่พริบตาเดียว

“คุณวีร่าจะเอาถึงตายเลยรึเปล่าครับ”

“คิดว่าฉันจะปล่อยให้คนอวดดีอย่างมันมีชีวิตต่อไปเหรอ ฉันสมเพชชีวิตมันหรอกนะถึงอยากจะพาไปส่งในนรกไวๆ”

“เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องมาจัดการหลังจบการแข่งขันนะครับ”

“อือ นายจะไปเล่นสนุกที่ไหนก็ไปเถอะ” วีร่าพยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงเข้าใจ

“นายให้ผมดูแลคุณวีร่า”

“ไม่ต้องหรอกน่า ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว”

“ไม่ได้ครับ นายฝากบอกคุณวีร่าด้วยว่าอย่าสร้างปัญหาให้มันมากนัก”

“งั้นก็ฝากบอกมันกลับไปด้วยว่าจะสร้างปัญหาให้มันมาตามล้างตามเช็ดแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไอ้มาเฟียเวร” วีร่ามองค้อนใส่ลูกน้องของเพื่อนสนิทด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะหยัดกายลุกจากเก้าอี้แล้วเดินลงมาจากอัฒจันทร์

หญิงสาวยืนกอดอกมองลูกน้องที่กำลังเช็กสภาพรถยนต์กันอย่างตั้งใจ ก่อนที่หางตาของเธอจะเหลือบไปเห็นคู่แข่งค่อยๆ ก้าวขาเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับผู้ชายอีกหนึ่งคน

“สวัสดีคนสวย” วีร่าไล่สายตามองเจ้าของคำทักทายตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยแววตาเหยียดหยาม ก่อนจะกรีดยิ้มร้ายกาจทักทายกลับไป

“สวัสดีค่ะ”

“ผมไม่คิดว่าจะได้แข่งกับผู้หญิงสวยๆ อย่างคุณเลยนะ…”

“ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้แข่งกับคุณ” หญิงสาวมองหน้าอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิดเมื่อเขาลากไล้สายตามองเรือนร่างของเธออย่างไร้มารยาท

“วันนี้วางเดิมพันเป็นอะไรดีครับ เงิน รถหรือตัวคุณดี”

“ฮ่าๆๆ อยากได้ตัวฉันเหรอ? ก็ได้นะ” เสียงหัวเราะเขย่าประสาทของวีร่าทำเอาชายหนุ่มทั้งสองคนชะงักไป แววตาของเขาตกใจที่เห็นดวงตาของหญิงสาวแปรเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นเพียงแค่เสี้ยววินาทีหลังจากเงียบเสียงลง “แต่ของแลกเปลี่ยนมันต้องคุ้มค่าหน่อยถึงจะน่าสนใจ”

“…”

“เอาชีวิตของนายมาเดิมพันกับตัวฉันดีไหม มันน่าจะสมเหตุสมผลนะ”

“…” คู่แข่งของวีร่าถึงกับผงะเมื่อเห็นรอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าสะสวยของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาอย่างที่คิดไว้ในตอนแรก

“ฉันจะถือว่าความเงียบเป็นคำตอบก็แล้วกันนะ…” หญิงสาวเจ้าของส่วนสูงกว่าหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตรก้าวขาอย่างเชื่องช้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าอีกคน แล้วเอ่ยออกมาผ่านเสียงราบเรียบแต่ทำให้คนฟังขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว “…ขอให้สนุกกับความตายก็แล้วกัน”

####ใครแข่งกับน้องวีไม่รู้ แต่เกี่ยวกับพี่ไมค์แน่ๆ แหละ 55555555555555555

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ ไรท์อ่านทุกคอมเมนต์งับบ***

แค่คนละหนึ่งคอมเมนท์ หนึ่งไลก์ไรท์จะได้มีกำลังใจเขียนมากขึ้นนะคะ?

????????

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel