HURTS 8 | รอข้อความ

สองอาทิตย์ต่อมา…

“นายครับ”

“มีอะไร” เสียงลูกน้องคนสนิททำให้มาเฟียหนุ่มละสายตาจากกองเอกสารตรงหน้า แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองด้วยสายตาราบเรียบ

“เมื่อวานคุณเฮร่าออกจากคลับไปพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งครับ”

“ใคร”

“น่าจะเป็นคนที่เธอเจอที่คลับ”

“แล้วไปไหนกัน?”

“คอนโดคุณเฮร่าครับ”

“มึงออกไปได้แล้ว” ฟาริสเอ่ยปากไล่มือขวาคนสนิทด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ เขาทิ้งปากกาลงบนโต๊ะอย่างแรง เอนหลังพิงเก้าอี้พลางยกมือนวดคลึงขมับคลายอาการหงุดหงิด

นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหงุดหงิดกับการกระทำของเฮร่า ถึงแม้จะรู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ทำอะไรอย่างนั้น แต่ก็ไม่สามารถทำใจเห็นหลานสาวตัวเองไปไหนมาไหนกับผู้ชายคนอื่น…ยิ่งเธอโตเป็นสาวเขาก็ยิ่งรู้สึกหวงมากกว่าเดิม

FARIS : คืนนี้ได้ไปดื่มไหม

FARIS : ถ้าจะไปก็บอกลุง

HERA : ไปค่า~ อยากดื่มกับริสเหรอคะ

HERA : (Sent a sticker)

FARIS : จะตามไปเก็บหลานขี้เมา

HERA : ฮ่าๆ เดี๋ยวริสบอกอีกทีนะคะ

“…” ฟาริสอ่านข้อความของเฮร่าแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ก่อนที่เสียงแจ้งเตือนข้อความจะดังขึ้นมาอีกครั้ง

YAYEE : จ๊ะเอ๋~

YAYEE : วันนี้ไม่มาที่คลับใช่ไหมคะ

YAYEE : (Sent a sticker)

FARIS : ถามทำไม?

YAYEE : วันนี้หยีหยุดงานค่ะ หยีแวะมาบอกคุณฟาริสไว้ก่อน ถ้าไปอาจจะไม่เจอหยีนะ (อิโมจิร้องไห้)

YAYEE : แต่หยีว่างนะคะ ไปดื่มเป็นเพื่อนได้

FARIS : วันนี้ฉันติดงาน เอาไว้วันหลัง

YAYEE : ค่ะ งั้นหยีไม่กวนแล้ว (อิโมจิเศร้า)

“หึ” มาเฟียหนุ่มแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อได้เห็นข้อความจากเด็กสาวที่หลายวันมานี้เธอทักมาคุยกับเขาแทบจะทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นหลังตื่น ก่อนนอนหรือแม้กระทั่งจะเข้างาน

ดวงตาคมกริบมองรูปโปรไฟล์ไลน์ของเด็กทั้งสองด้วยความรู้สึกแปลกๆ เพราะพวกเธอมีความคล้ายคลึงกันมาก…มากจนบางทีใบหน้าของเฮร่าซ้อนทับขึ้นมาบนใบหน้าของยาหยีอยู่หลายครั้ง แต่ความรู้สึกที่เขามีต่อเด็กทั้งสองคนมันต่างกัน…

…ยาหยีเขารู้สึกเอ็นดูเพราะเธอเป็นเด็กน่ารัก แต่กับเฮร่าเขารู้สึกรักในเชิงชู้สาว ไม่ใช่แค่ในสถานะที่ขีดเส้นแบ่งไว้ในตอนนี้

เจ้าของร่างสูงวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงาน หยัดกายลุกจากเก้าอี้เดินมาหยิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากชั้นเก็บของเพื่อนำมาดื่มลดความหงุดหงิดของตัวเอง

หลายชั่วโมงผ่านไป…

กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง~ สายโทรเข้าจากโทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงดังสนั่นก้อง ทำเอายาหยีที่กำลังรอคอยข้อความตอบกลับจากฟาริสถึงกับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ และเมื่อเห็นว่าเป็นชื่อเพื่อนรักปรากฏบนหน้าจอก็กดรับสายทันที

(อีหยี~)

“ไม่”

(โอ๊ยอีนี่! ฉันยังไม่ได้พูดเลยนะ ปฏิเสธแล้วเหรอ)

“มีอะไร ฉันกำลังเซ็งอยู่”

(เซ็งอะไรของแก)

“ช่างเหอะ พูดธุระของแกมา”

(วันนี้วันเกิดอีลี่มันให้ฉันชวนแกมาด้วย)

“ที่ไหน คลับฉันเหรอ”

(ไม่ใช่คลับแกค่ะ คลับใหม่แถวทองหล่อ ผู้งานดีปังปุริเย่มาก)

“ตอนนี้เลยเหรอ?”

(ยาหยีนี่สามทุ่มแล้วนะคะ กว่าแกจะเสด็จมาก็น่าจะสี่ทุ่มแล้ว)

“ไปก็ได้ กำลังเซ็งอยู่พอดี”

(เดี๋ยวส่งโลเคชันให้ทางไลน์นะ แค่นี้แหละ) เมื่อเพียงฟ้ากดวางสายไป ยาหยีจึงเด้งตัวลุกจากเตียงเดินรีบก้าวขาเดินเข้ามาทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ

@คลับหรู

ร่างอรชรในชุดเดรสแดงเพลิงกรีดกรายเดินเข้ามาในคลับ พลางกวาดสายตามองหากลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเองไปด้วย ในจังหวะนั้นมีคนเมาเดินเข้ามาชนเธออย่างแรงจนเซไปด้านหลัง แต่โชคดีมีผู้ชายคนหนึ่งรับเธอไว้ได้ทัน “อ๊ะ!”

“ขอโทษครับ เจ็บตรงไหนไหม”

“ไม่เลยค่ะ ฉันต้องเป็นฝ่ายขอโทษคุณมากกว่า”

“ผมก็ไม่เป็นไรเหมือนกันครับ…” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาส่งยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง “…ผมไมเคิลนะ แล้วคุณ…?”

“ยาหยีค่ะ” ยาหยีแนะนำตัวเองพร้อมกับส่งยิ้มกลับไปให้กับคนตรงหน้า เป็นยิ้มน่ารักปนซุกซนที่ใครได้เห็นก็ต้องตกหลุมพรางของเธอ

“มาเที่ยวคนเดียวเหรอครับ”

“มากับเพื่อนค่ะ เพื่อนรออยู่ด้านบน”

“ถ้าอย่างงั้นผมไม่กวนคุณยาหยีดีกว่าครับ แต่ก่อนคุณยาหยีจะไปสนุกกับเพื่อน…ผมขอเบอร์ไว้หน่อยได้ไหมครับ”

“ถ้าฉันเลิกสนุกกับเพื่อนแล้วจะเอามาให้นะคะ” ยาหยีขยิบตาด้วยท่าทางเซ็กซี่เป็นการปิดท้าย ก่อนจะก้าวขาเดินมาหาเพื่อนๆ ที่นั่งดื่มกันอยู่อย่างสนุกสนาน

“มาถึงก็ตกผู้ได้เลยนะคะ”

“แกควรชินได้แล้วนะฟ้า ฉันคือยาหยีนะแกลืมไปหมดแล้วเหรอ” หญิงสาวแค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อเห็นเพียงฟ้าเหลือบตามองบนให้กับคำพูดของเธอ “แต่เสียดายฉันไม่อยากสนุกกับผู้ชายคนนั้นเท่าไร”

“ฉันก็ไม่เคยเห็นแกอยากสนุกกับใครสักคน”

“คิดผิดแล้วค่ะคุณลิลลี่ อีหยีมันมีผู้ชายที่ชอบแล้ว”

“ใคร!” เพื่อนแทบทั้งโต๊ะตวัดสายตาหันมามองยาหยีเป็นสายตาเดียวกัน ทำเอาเธอถึงกับทำตัวไม่ถูก ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่เพียงฟ้าที่เปิดประเด็นขึ้นมา

“ก็ลูกค้าที่คลับนั่นแหละ”

“ลูกค้าต้องงานดีขนาดไหน ถึงทำให้คนที่ถวายหัวให้กับงานอย่างเดียวอย่างแกชอบได้เนี่ย!”

“ฉันบอกเลยนะงานดีมาก ดีแบบดีฉิบหาย” เพียงฟ้าเป็นคนตอบคำถามนี้ของลิลลี่ เพราะเธอเคยเจอผู้ชายคนที่ยาหยีชอบแล้วหนึ่งครั้ง “แต่ไทป์อีหยีแปลกนะ มันชอบคนแก่”

“แก่กว่ามากเลยเหรอ”

“ไม่แก่ขนาดนั้นหรอก เขายังดูหล่ออยู่เลย อีฟ้ามันพูดเว่อร์” ยาหยีแย้งคำพูดของเพียงฟ้าด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก อยู่ดีๆ มาว่าผู้ชายที่เธอชอบว่าแก่ได้ยังไง

“แถมเป็นฝรั่งด้วยนะ อีหยีแกจุกแน่”

“จุกอะไรของแก”

“แกไม่รู้เหรอหยีว่าฝรั่งใหญ่ขนาดไหน”

“…” รู้สิ! เธอรู้ดีเลยแหละ ขนาดไม่ได้เห็นด้วยตายังรู้เลยว่ามันต้องใหญ่มาก เมื่อนึกถึงวันนั้นที่ส่วนนั้นของเขามันดุนดันกับใจกลางความเป็นสาวของเธอ หน้าก็พลันแดงขึ้นมา “แล้วแกจะมาพูดถึงตรงนั้นของผู้ชายทำไม”

“ฉันแค่อยากเตือนแกไง เผื่อแกหลงเขามากจนเผลอมอบความบริสุทธิ์ที่เก็บรักษามากว่ายี่สิบหกปีให้กับเขา”

“เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ฉันยังไม่ได้คิดจะเสียซิงตอนนี้”

“ดูดีๆ ก่อนนะ เดี๋ยวตรงนั้นของแกได้เลือดสาด”

“เออ รู้แล้วน่า” ยาหยีถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ รู้สึกเอือมระอากับความตรงไปตรงมาของเพียงฟ้าที่กล้าพูดถึงเรื่องใต้สะดือได้โดยไม่ได้คิดอะไร ต่างจากเธอที่รู้สึกหน้าร้อนผ่าวทุกครั้งที่ได้ยิน

“เอออีหยี”

“ว่า”

“แล้วแกกับผู้ชายคนนั้นได้เจอกันอีกไหม”

“เจอบ้างเวลามาที่คลับ”

“แค่นั้นเหรอ”

“อือ แต่ก็มีคุยกันผ่านไลน์บ้าง แต่เขางานยุ่ง” ยุ่งจนบางทีก็อ่านแล้วไม่ตอบ หรือบางทีเขาอาจจะรำคาญเธอด้วยซ้ำที่ส่งข้อความไปหาบ่อยๆ

“เขายังไม่มีเมียเหรอ อายุเท่านั้นแล้วนะ”

“ไม่มีหรอก” เพราะยาหยีรู้ว่าที่แท้จริงแล้วฟาริสกำลังรักใครอยู่ จึงมั่นใจว่าที่เขาบอกว่าโสดมันคือเรื่องจริง

“รู้ได้ยังไง”

“เขาพาฉันกลับไปที่ห้อง”

“ฮะ! อย่าบอกนะว่าแกจุกกับเขาไปแล้ว” เพียงฟ้ายกมือป้องปากทำท่าทางตกใจจนดูเวอร์เกินเบอร์

“ยัง! วันนั้นฉันเมามาก เขาเลยพากลับไปด้วย โชคดีแค่ไหนที่ไม่ทิ้งฉันไว้ที่คลับ…” ถึงแม้จะเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอยอมเสียจูบให้ เป็นผู้ชายคนแรกที่เธอรู้สึกชอบ แต่เธอก็ยังหวงความบริสุทธิ์ของตัวเองมากอยู่ดี

“โอ๊ย! ไม่ได้เรื่อง เป็นฉันฉันงาบเขาไปแล้ว”

—————————————————

##ฟาริสต้องกุมขมับอีกรอบ เพราะหำตัวเองไปอยู่ในบทสนทนาของสาวแก๊งใหม่อีกแล้ว ?

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ”