HURTS 10 | ทำเพื่อตัวเอง

“หยีช่วงนี้พี่เห็นเราไม่ค่อยสดใสเลยนะ เป็นอะไรหรือเปล่า”

“ช่วงนี้หยีแค่เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ” ยาหยีปั้นคำโกหกคำโต แล้วระบายยิ้มบางๆ ส่งให้กับผู้เป็นเจ้านาย

“เจอลูกค้าไม่โอเคเหรอ”

“เปล่าค่ะ ลูกค้าโอเคมาก หยีรับมือได้หมดเลย”

“ถ้ามีเรื่องอะไรไม่สบายก็ปรึกษาพี่ได้นะ”

“ขอบคุณนะคะ ช่วงนี้หยีแค่เหนื่อยเฉยๆ ไม่ได้มีเรื่องอะไรหรอกค่ะ แต่ถ้าหยีมีอะไรหยีจะปรึกษาพี่เป๊กคนแรกเลย” จะว่าไม่มีมันก็ไม่มี แต่จะว่ามีมันก็มี เพราะที่เธอไม่ค่อยสดใสร่าเริงก็คงเป็นเพราะหลายวันมานี้เธอไม่ได้คุยกับฟาริสเลย แม้เธอจะทักข้อความไปหาเขาในทุกๆ วันเหมือนเดิมก็ไม่มีข้อความตอบรับกลับมา…ราวกับว่าข้อความของเธอมันไม่สำคัญกับเขาขนาดนั้น ซึ่งมันก็เป็นความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะเธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน

“ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมตัวนะ เดี๋ยวอีกสักพักจะมีแขกวีไอพีอีกคนเข้ามา พี่อยากให้เราไปดูแลเขา”

“ได้ค่ะ” ยาหยีพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะยิ้มโทรศัพท์ตัวเองออกมาจากกระเป๋าสะพายเพื่อส่งข้อความบอกการทำงานของตัวเองให้กับใครคนหนึ่งรับรู้อย่างเช่นทุกครั้ง

YAYEE : หยีจะรับลูกค้าแล้วนะคะ ถ้าวันนี้มาอาจจะไม่เจอหยีน้าาา (อิโมจิกะพริบตา)

…และเป็นอีกหนึ่งวันที่อีกฝ่ายไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เธอเริ่มท้อเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ถอดใจ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

“ขออนุญาตเข้าไปนะคะ”

“เชิญ” เมื่อมีเสียงตอบรับจากคนข้างในยาหยีจึงเอื้อมมือเปิดประตูทันที ทว่าใบหน้าของลูกค้าในวันนี้ทำให้เธอชะงักไป “…คุณฟาริส”

“…” ดวงตาคมกริบจ้องมองที่ใบหน้าของหญิงสาวไม่ละสายตา ชื่อแสนคุ้นเคยทำให้เขากระตุกยิ้มมุมปากออกมา “เด็กไอ้ฟาริสเหรอ”

“คะ?”

“ฉันชื่อฟีรุส…เป็นพี่ชายมัน”

“อ๋อ~ ฉันชื่อยาหยีค่ะ” ยาหยียกมือไหว้ลูกค้าอย่างอ่อนน้อม ซึ่งปกติเธอไม่ได้ทำอะไรแบบนี้ แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นพี่ชายของคนที่เธอชอบมือจึงเด้งขึ้นเป็นอัตโนมัติ

“นั่งสิ เธอเป็นเด็กไอ้ฟาริสมันเหรอ”

“เปล่าค่ะ หยีเคยดูแลคุ้นฟาริสอยู่สี่ห้าครั้ง” ยาหยีส่ายหัวปฏิเสธ ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกันกับลูกค้าแต่เว้นระยะห่างไว้เกือบหนึ่งช่วงแขน “คุณฟีรุสดื่มอะไรดีคะ เดี๋ยวหยีชงให้”

“อะไรก็ได้”

“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ แล้วจึงหันไปชงเครื่องดื่มให้กับอีกฝ่ายโดยเลือกเป็นเครื่องดื่มแบบเดียวกันกับที่น้องชายเขาชอบ ซึ่งนั่นทำให้ฟีรุสยกยิ้มที่มุมปากเพราะดูเหมือนว่ายาหยีจะจดจำอะไรเกี่ยวกับฟาริสได้เป็นอย่างดี “หยีไม่ทราบว่าคุณฟีรุสชอบดื่มอะไร หยีเลยชงออนเดอะร็อกให้นะคะ”

“เพราะไอ้ฟาริสมันชอบดื่มใช่ไหม ถึงคิดว่าฉันจะชอบเหมือนมัน?”

“ปะ…เปล่าค่ะ”

“สายตาของเธอมันปิดปังฉันไม่ได้หรอกนะ แต่เอาเถอะ ฉันมาวันนี้เพราะมีเรื่องต้องพูดคุยกับเธอ”

“คุยกับหยีเหรอคะ?”

“เธอใช่เด็กคนเดียวกับที่ฟาริสมันลากกลับไปที่เพนต์เฮาส์หรือเปล่า”

“ถ้าคุณฟีรุสหมายถึงเดือนที่แล้วก็ใช่ค่ะ” เพราะนี่ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วหลังจากวันนั้นที่เธอไปค้างที่ห้องของฟาริส

“ฉันจะพูดกับเธอตรงๆ ก็เลยแล้วกันนะ”

“ค่ะ”

“ฉันจ้างเธอหนึ่งล้าน ทำยังไงก็ได้ให้ฟาริสมันรักเธอให้ได้”

“หยีไม่เข้าใจค่ะ” ฟีรุสพ่นลมหายใจหนักๆ ออกมาด้วยความหงุดหงิด เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฟาริสสร้างเอาไว้ในอดีตและปัจจุบัน มันเป็นเรื่องที่เขาไม่ต้องการให้เกิดขึ้นซ้ำรอยอีกเป็นครั้งที่สอง เพราะครั้งนี้เขาไม่สามารถช่วยปิดบังได้อีกแล้ว

“เธอชอบไอ้ฟาริสมันใช่ไหม”

“…”

“สายตาของเธอถ้าไม่อยากให้คนอื่นอ่านออกก็ควรจะซ่อนมันไว้ให้ดีกว่านี้นะ” อดีตมือขวามาเฟียแค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ มองเด็กสาวตรงหน้าด้วยสายตายากจะคาดเดา

“หยียอมรับค่ะ ว่าหยีชอบคุณฟาริส แต่หยีไม่เข้าใจว่าทำไมคุณฟีรุสถึงต้องจ้างหยีให้ทำแบบนั้นด้วย”

“เพราะฟาริสมันกำลังจะสร้างปัญหาใหญ่…และฉันไม่อยากให้มันสร้างปัญหาอะไรไปมากกว่านี้”

“คุณฟาริสสร้างปัญหาอะไรเหรอคะ” ยาหยีโพล่งถามออกไปด้วยความอยากรู้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรของฟาริส เธอก็อยากรู้มันทั้งหมด

“เรื่องนั้นเธอไม่ต้องรู้หรอก แค่ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ”

“แล้วถ้าหยีไม่ทำล่ะคะ” ยาหยีถามออกไปอย่างใจกล้าทั้งที่ฟีรุสดูน่าเกรงขามมากกว่าฟาริสเสียอีก แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้เธอทำอะไรตามใจชอบ

“…”

“ถ้าคุณฟีรุสอยากให้หยีทำให้คุณฟาริสรัก หยีสามารถทำให้ได้ค่ะ แต่หยีจะไม่รับค่าจ้างใดๆ ทั้งนั้น เพราะหยีไม่รู้ว่าหยีจะทำมันสำเร็จหรือเปล่า และความรู้สึกที่หยีมีต่อคุณฟาริสมันคือเรื่องจริง หยีขอทำเพื่อตัวเองดีกว่าทำเพื่อคนอื่น”

“หึ ฉันชอบความมุ่งมั่นของเธอนะ แล้วฉันยินดีรับเธอมาเป็นน้องสะใภ้” หากเป็นยาหยีก็ยังดีกว่าเป็นเฮร่าหลานสาวของผู้มีพระคุณของเขา เขารู้มาตลอดว่าระหว่างฟาริสกับเฮร่าเริ่มมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนมากขึ้นจึงอยากจะตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

“หยีก็ยินดีเหมือนกันค่ะ” ยาหยียิ้มดีใจส่งกลับไป ก่อนจะเอ่ยถามเขาขึ้นมาอีกครั้ง “วันนี้คุณฟีรุสอยากให้หยีดูแลแบบไหนคะ เป็นเพื่อนคุยหรือว่าอยากให้หยีเป็นเพื่อนดื่ม”

“วันนี้เธอไม่ต้องดูแลฉันเหมือนที่ดูแลไอ้ฟาริสก็ได้ ฉันไม่อยากยุ่งกับอนาคตเมียน้องตัวเอง” ฟีรุสแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะเอนตัวพิงพนักโซฟา พลางมองใบหน้าสะสวยของเด็กสาวไปด้วย เขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ต้องกลายมาเป็นน้องสะใภ้ของเขาในอนาคตแน่นอน

“ค่ะ” ยาหยีนึกคิดในใจว่าหากคนตรงหน้าของเธอเป็นฟาริสก็คงจะดีกว่านี้ ถึงแม้ทั้งสองคนจะเหมือนกันไปหมดทุกอย่าง แต่แววตาที่เขาทั้งสองคนมองเธอมันช่างแตกต่างกัน

“อยากให้ฉันตามไอ้ฟาริสมาไหม ดูเหมือนสายตาของจะอยากให้มันนั่งอยู่ตรงนี้แทนฉันนะ”

“คุณฟีรุสอ่านความคิดจากสายตาหยีเหรอคะ” เด็กสาวขมวดคิ้วมองคนตรงหน้าด้วยความไม่พอใจที่เขาอ่านความคิดของเธออย่างถือวิสาสะ

“ฉันบอกแล้วไงว่าให้ซ่อนไว้ดีๆ”

“แล้วคุณฟาริสมีความสามารถแบบคุณฟีรุสไหมคะ”

“ฉันกับมันถูกฝึกมาด้วยกัน เธอคิดว่ามันจะอ่านออกไหมล่ะ”

“…” เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ยาหยีเงียบไป หากฟาริสอ่านความคิดของเธอจากสายตาได้จริงๆ เขาก็น่าจะรู้สิว่าเธอรู้สึกยังไงกับเขา “แปลว่าคุณฟาริสก็น่าจะรู้ว่าหยีชอบเขาไม่ใช่เหรอคะ”

“เรื่องนั้นฉันตอบไม่ได้ แต่ตอนนี้ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกบางอย่างของมันได้” มันเป็นความรู้สึกปวดหนึบในหัวใจบางอย่างจากฟาริสที่กำลังรบกวนหัวใจของเขา ไม่ว่าฟาริสหรือเขาก็ต่างรับรู้ความรู้สึกของกันและกันได้

“…”

“เดี๋ยวฉันจะลองเรียกมันมาที่นี่ แล้วเธอก็สังเกตมันให้ดีล่ะว่ามันกำลังรู้สึกอะไรอยู่…เพราะมันจะทำให้เธอเข้าใจและทำสิ่งที่ต้องการได้สำเร็จ”

—————————————————

##น้องยาหยียังไม่ทันได้เป็นเมียแด๊ดดี้ ฟีรุสก็ต้อนรับน้องสะใภ้แล้วเหรอคะ 55555555555

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ”