FRIEND 9 | สัมผัส

แสงแดดยามเช้าสาดเข้ามากระทบใบหน้าเกลี้ยงเกลาของร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงราวกับปลุกให้เธอตื่นจากการหลับใหล คนถูกรบกวนการพักผ่อนครางงัวเงียในลำคอ แล้วขยับตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของคนที่นอนอยู่ข้างกายอย่างไม่รู้ตัว

“…” วินซ์ลืมตาขึ้นมองมารียาด้วยสายตาราบเรียบ แม้ว่าเขาจะมีสิทธิ์นอนบนข้างกายของเธอ แต่ทว่ากลับมีสถานะได้แค่เพื่อนสนิท ทั้งที่เขาไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับเธอเลยสักนิด

“นอนมองฉันแล้วมีความสุขเหรอ” เสียงงัวเงียพึมพำออกมาจากริมฝีปากเล็ก ก่อนที่เจ้าของเสียงจะค่อยๆ ปรือตาสบตากับคนตรงหน้า

“ถ้าไม่มีความสุขจะมองเหรอ”

“แกจะมานอนที่ห้องฉันทุกวันเลยหรือไง ทำตัวเป็นผัวฉันมากเกินไปแล้วนะ”

“ก็ยอมให้ฉันเป็นผัวสักทีสิ”

“อยากนอนกับฉันอีกเหรอ? หรือว่าติดใจฉัน คนอย่างแกผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน มาตกม้าตายเพราะฉันเนี่ยนะ” มารียาแค่นหัวเราะเสียงใส แล้วพลิกตัวนอนหงายกวาดมองไปรอบๆ ห้องที่ยังมืดสลัว ก่อนจะลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจ

“ไม่เท่าเธอหรอก”

“นับผู้ชายของฉันด้วยเหรอ รู้แล้วยังจะอยากได้ฉันเป็นเมียอยู่อีกเนี่ยนะ?” ร่างเล็กหันมาเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม ก่อนจะลากไล้เล็บสีแดงเพลิงของตัวเองไปบนมัดกล้ามเนื้อหน้าท้องด้วยสัมผัสบางเบา

“เลิกทำตัวแบบนี้สักที”

“แบบไหนเหรอ”

“ยุ่งกับผู้ชายคนอื่นไปทั่ว”

“ฉันหาความสนุกให้กับร่างกายตัวเองไม่ได้เหรอ ทีแกยังนอนกับผู้หญิงคนอื่นได้เลย แล้วทำไมฉันต้องเป็นผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัวด้วย” กฎการเป็นผู้ชายของเธอ มีสิทธิ์จับทุกส่วนบนร่างกายของเธอได้ ยกเว้นส่วนนั้น แม้ว่าจะรักสนุกมากแค่ไหน มารียาก็ไม่เคยถลำลึกกับพวกผู้ชายไปมากกว่านั้นเลย

“ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงพวกนั้น”

“อย่าพูดอะไรที่มันน่าขำหน่อยเลยวินซ์”

“แล้วเธอมีอะไรกับพวกมันหรือเปล่า?”

“คิดว่ามีไหมล่ะ” มารียากรีดยิ้มเอียงคอมองเพื่อนด้วยท่าทางซุกซน ในขณะที่มือของเธอยังสัมผัสร่างกายของวินซ์ตามใจชอบ เหมือนกับที่เขาชอบสัมผัสร่างกายของเธอ

“คำตอบน่าโมโหดีนะ”

“หึ ฉันไม่ผิดข้อตกลงกับนายหรอก ถึงจะไม่ได้อยากทำตั้งแต่แรก…แต่ถ้าเจอคนที่ถูกใจมากๆ ก็ไม่แน่นะ” เธอกลัวว่าถ้าเผลอไปมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นเหมือนที่มีกับวินซ์ จะทำให้ผู้ชายพวกนั้นมาทำตัวแสดงความเป็นเจ้าของเธอเลยเลือกที่จะตัดปัญหาโดยการไม่มีเสียดีกว่า “คำตอบของฉันยังน่าโมโหอยู่ไหม”

“สิ่งที่เธอทำมาตลอดหนึ่งปีมันน่าโมโหมากกว่า”

“ไม่เอาน่า ช่วงนี้หึงเก่งนะ”

“มันก็เพราะเธอไม่ใช่หรือไง”

“หรือว่านี่จะเป็นการปั่นหัวในแบบของฉันนะ…แกถึงได้สติหลุดตลอดเลย” หญิงสาวหัวเราะอย่างนึกสนุก แล้วลากไล้มือลงไปจนถึงขอบกางเกงของวินซ์ เหลือบสายตามองบริเวณกลางกายของเขาเล็กน้อย รอยยิ้มมุมปากก็ปรากฏบนใบหน้าเซ็กซี่

“อย่ายั่ว”

“ของขึ้นง่ายจังเลยนะ” มารียากรีดยิ้มแล้วชักมือออกจากร่างกายของวินซ์ ก่อนจะล้มตัวนอนลงอีกครั้ง เพียงแค่เสี้ยววินาทีอีกฝ่ายก็ขึ้นมานอนคร่อมอยู่บนร่างกายของเธอ โดยใบหน้าของเขาแนบชิดอยู่กับหน้าท้องเปลือยเปล่า

“ไปสักที่ไหนมา”

“ต้องรู้ทุกเรื่องเลยไหม”

“ไม่เห็นสวย” วินซ์สัมผัสที่รอยสักตัวอักษรภาษาอังกฤษบนหน้าท้องฝั่งขวาของมารียาด้วยปลายลิ้น พลางช้อนสายตามองเธอไปด้วย ท่าทางเซ็กซี่ทำเอาคนที่ได้เห็นถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง

“ของแกสวยตายนักแหละ” มารียาเบะปากให้กับรอยสักรูปมังกรเต็มแผ่นหลังของวินซ์ด้วยความหมั่นไส้ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ดูสวยงามเหมาะกับเขามากเหมือนกัน

“ก็สวยกว่าชื่อโง่ๆ ของเธอนะ”

“แกสิโง่”

“เธอสักที่เดียวเหรอ”

“แล้วเห็นตรงอื่นอีกไหมล่ะ ทำไมแกชอบถามคำถามโง่ๆ …ไอ้แฝด!” มารียาแหวเสียงในคำพูดสุดท้ายเมื่อวินซ์กระชากแพนตี้ลายลูกไม้ของเธอลง เผยให้เห็นเนินสาวเกลี้ยงเกลาที่ถูกดูแลรักษามาเป็นอย่างดี

“ตรงนี้ไม่เห็นนะ…” วินซ์กระตุกยิ้มมุมปาก แล้วเอื้อมมือขึ้นมากระชากบราเซียร์ลายเดียวกันลงมาใต้ราวนม ส่งผลให้หน้าอกขนาดใหญ่โผล่พ้นออกมาให้ได้เห็นอย่างชัดเจน “…ตรงนี้ก็ไม่เห็น”

“ก็ฉันสักที่เดียวไงวะ!” มารียาโพล่งอย่างหงุดหงิดกับการกระทำของวินซ์ ก่อนจะยกเท้าทั้งสองข้างดันบ่าแกร่ง พร้อมกับดันตัวลุกขึ้นนั่ง ดึงบราเซียร์กลับมาอยู่ในสภาพเดิม แล้วดึงเสื้อคลุมซีทรูเข้าชุดกับชั้นในมาปิดร่างกาย ทั้งที่มันปกปิดอะไรไม่ได้เลย

“นอนใส่ชุดนี้มาทั้งคืน เพิ่งจะอายตอนนี้น่ะเหรอ”

“คิดว่าคนอย่างฉันจะอายหรือไง ฉันแค่เกลียดสายตาของแกเท่านั้นแหละ” ดวงตาเฉี่ยวมองอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิด ก้าวขาลงจากเตียงทำท่าจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ทว่าสายเรียกเข้าดันดังขึ้นมาพอดี “โทรมาแต่เช้ามีอะไรยะ”

(อีวีให้ชวนไปสนามแข่งรถวันนี้ไปไหม)

“กี่โมง”

(หนึ่งทุ่ม)

“งั้นเดี๋ยวฉันขับรถไปจอดที่คอนโดแกนะ แล้วค่อยไปด้วยกัน”

(แกอย่ามาสายนะอีวีมันแข่งทุ่มครึ่ง)

“โอเค” มารียาครางรับเสียงเรียบ แล้วเลื่อนโทรศัพท์ออกจากหูพร้อมกับกดวางสาย จากนั้นจึงโยนมันลงบนเตียงอย่างไม่ได้แรงมากนัก

“ใครโทรมา”

“เฮร่า”

“มีอะไร”

“มันชวนไปเที่ยว” หญิงสาวตอบอย่างขอไปที ก่อนจะก้าวขายาวๆ เดินมาทางห้องน้ำ แต่ก็ถูกวินซ์คว้าข้อมือไว้เสียก่อน

“ที่ไหน?”

“โอ๊ย! ถามมากไอ้แฝด จุกจิกชะมัด” มารียาสะบัดมืออย่างแรง แล้วเดินกระทืบเท้าปึงปังเข้ามาในห้องน้ำ ทิ้งให้คนตัวสูงยืนหัวเสียอยู่ข้างนอก เพราะไม่ได้รับคำตอบจากปากเธอ

19.00 @สนามแข่งรถ

“อีมารี ถามอะไรหน่อย”

“ว่า” มารียาขานรับในขณะที่เดินเข้ามาในสนามแข่งรถพร้อมกับเฮร่า

“รอยที่หน้าอกแกใครทำ ไอ้แฝดเหรอ”

“ผู้ชายฉันสิ จะเป็นไอ้วินซ์ได้ยังไง”

“เดี๋ยวมันเห็นก็คลั่งเอาหรอก แล้วทำไมไม่ปิดให้มันเรียบร้อย” มารียาแค่นหัวเราะในลำคอ วินซ์ไม่มีทางคลั่งรักหรอก เพราะคนที่ทำก็คือเขาและคนที่ไม่ยอมให้เธอปิดร่องรอยพวกนั้นก็คือเขาเหมือนกัน

“ปิดแล้วมันได้เท่านี้” โชคดีที่ในรถยนต์ของเธอพอจะมีเครื่องสำอางอยู่บ้าง แต่มันก็ยังไม่สามารถปกปิดรอยแสดงความเป็นเจ้าของสีแดงที่วินซ์ฝากไว้มากมายเอาไว้ได้หมด

“แล้วนี่ไอ้เด็กบ้าของแกไม่มาด้วยเหรอ”

“ฉันไม่ได้ตัวติดกับไอ้เด็กนั่นตลอดเวลานะ เลิกพูดถึงมันเถอะ เจ๊าะแจ๊ะเป็นบ้า”

“เข้าใจความรู้สึกฉันหรือยังล่ะ เวลาวินซ์มันทำตัวจุกจิกประหนึ่งเป็นผัวฉันน่ะเป็นยังไง” มารียาหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อเฮร่าทำหน้าเซ็งออกมาอย่างเปิดเผย “รู้สึกดีชะมัดที่แกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน”

“ไอ้วินซ์มันทักมาถามฉันด้วยนะว่าเราจะไปเที่ยวกันที่ไหน ก่อนหน้านี้แกอยู่กับมันเหรอ”

“อือ แล้วแกตอบไปว่ายังไง อย่าทำตัวเหมือนอีวีที่ชอบให้ไอ้แฝดมันมาตามคุมฉันนะ”

“ฉันหลอกมันไปว่าเราจะไปครูซผับกัน”

“ทำดี” หญิงสาวยกนิ้วโป้งให้เพื่อนด้วยความถูกใจ อย่างน้อยก็ยังมีเฮร่าที่ช่วยเหลือเธอบ้าง แม้จะไม่บ่อยก็ตาม ก่อนที่เธอทั้งสองคนจะควงกันเดินขึ้นมาหาวีร่าบนอัฒจันทร์ท่ามกลางสายตามากมายที่จ้องมองมาอย่างให้ความสนใจ…ดูเหมือนว่าวันนี้พวกเธอทั้งสามคนจะตกเป็นเป้าสายตาไปแล้วล่ะสิ

####มารียา=มีนา 555555555 ยั่วเก่งที่สุดเลยลูกสาววววว ??

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ ไรท์อ่านทุกคอมเมนต์งับบ***

แค่คนละหนึ่งคอมเมนท์ หนึ่งไลก์ไรท์จะได้มีกำลังใจเขียนมากขึ้นนะคะ?

????????