FRIEND 5 | เด็กรุ่นน้อง

มารียากรีดยิ้มหวานแล้วขยิบตาซุกซนให้ชายหนุ่มรุ่นน้อง ก่อนจะหันเดินกลับมาที่โต๊ะของเพื่อน เมื่อหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้เฮร่าก็เอ่ยถามขึ้น

“แล้วไหนข้าวแกอะ”

“เดี๋ยวมีผู้ชายเอามาส่ง”

“ผู้ชายที่ไหนของแกอีก”

“เด็กน่ะ กำลังน่ารักน่าชัง…” ดวงตาเฉี่ยวเหลือบสายตาไปมองแผ่นหลังของชายหนุ่มรุ่นน้องเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับมากัดริมฝีปาก “…น่ากลืนลงท้องจริงๆ”

“แกไปอ่อยเด็กมาเหรอ”

“ฉันไม่ได้อ่อยสักหน่อย เด็กมันอยากเข้ามาเป็นเหยื่อฉันเอง”

“แน่ใจนะว่าแกไม่ได้เป็นเหยื่อแล้วโดนเด็กมันขย้ำ?” วีร่าแค่นหัวเราะกับท่าทางมั่นใจของเพื่อนรัก แต่ก็รู้ว่าคนอย่างมารียาคงไม่ยอมเป็นเหยื่อใครง่ายๆ

“อยากโดนขย้ำดูบ้างเหมือนกันนะ ช่วงนี้ไม่มีใครตกถึงท้องเลย”

“อาทิตย์ก่อนแกลากเดือนคณะแพทย์กลับไป ฉันเห็นนะ อย่ามาตอแหล”

“ก็หมอมันอร่อยนี่นา” เจ้าของใบหน้าเซ็กซี่แลบลิ้นเลียริมฝีปากเบาๆ กระตุกยิ้มมองเพื่อนอย่างมีเลศนัย

“แซ่บป้ะ?”

“อยากรู้เรื่องบนเตียงฉันจังเลยนะ” มารียาเลี่ยงตอบคำถามของเพื่อนรัก เพราะระหว่างเธอกับผู้ชายพวกนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมากไปกว่ากอดจูบลูบคลำกันหรอก

“แกไม่อยากลองกับไอ้วินซ์บ้างเหรอ”

“ฉันไม่นิยมกินเพื่อน”

“แต่มันอยากลากแกไปกินนะ”

“ช่างหัวมันสิ…” ยังไม่ทันที่มารียาจะพูดจบเสียงทุ้มก็เอ่ยเรียกเธอขึ้นมาเสียก่อน

“พี่มารียาครับ”

“มาแล้วเหรอน้องไปป์ มานั่งข้างพี่สิ” มือเล็กตบลงบนที่ว่างข้างตัวสองสามครั้ง นั่นจึงทำให้คนถูกชักชวนเดินไปหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ โดยมีสายตาของวีร่ากับเฮร่ามองอย่างให้ความสนใจ

“นี่ข้าวพี่ครับ”

“รู้ได้ยังไงว่าพี่ชอบกินข้าวมันไก่เนี่ย รู้ใจพี่จังนะ” คำพูดของมารียาทำเอาวีร่าเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้ เธอรู้ว่ามารียาไม่ได้ชอบกินข้าวมันไก่ แต่พูดเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าตัวเองพิเศษ “พวกแกนี่น้องไปป์ ส่วนนี่เพื่อนพี่นะ ชื่อเอริสกับวีร่า”

“สวัสดีครับพี่ๆ”

“ดูน่ารักน่าชังแบบที่แกบอกจริงๆ ด้วยมารี…” เฮร่ากระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นความใสซื่อจากแววตาของชายหนุ่มรุ่นน้อง “…จะมาจีบมารีสู้มันไหวเหรอน้องไปป์”

“สู้กับอะไรเหรอครับ”

“เป็นเด็กที่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ สินะ” วีร่าหัวเราะเบาๆ มองหันไปมองหน้ามารียาเป็นเชิงบอกว่าคนนี้ผ่าน สามารถเล่นสนุกได้ตามสบาย เพราะคงไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเธอ

“อย่าไปสนใจมันสองคนเลย สนใจพี่ดีกว่านะ”

“ครับ”

“น้องไปป์เรียนคณะนี้เหรอถึงมากินข้าวที่นี่”

“ใช่ครับ”

“เรียนอยู่ปีอะไรล่ะ”

“ปีหนึ่งครับ”

“หืม? เด็กกว่าที่พี่คิดอีกนะ” เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเด็กกว่าหลายปีก็รู้สึกเอ็นดูมากกว่าที่จะเล่นสนุก เพราะหากอยู่มหาวิทยาลัยมากกว่านี้สักหน่อยก็คงรู้กิตติศัพท์ของเธอ ส่วนมากไม่มีใครกล้าเข้ามาจีบตรงๆ ทุกคนจะรู้ว่าสาวแก๊งนี้ไม่ควรมาเล่นด้วย นอกจากจะมีใครอยากลองดีนั่นแหละ

“พี่ไม่ชอบคนเด็กกว่าเหรอครับ”

“ชอบสิ…” รอยยิ้มหวานแฝงไปด้วยความพึงพอใจบนใบหน้าของมารียา ทำให้วีร่ากับเฮร่ากระตุกยิ้มมุมปากออกมาพร้อมกัน ดูเหมือนเพื่อนเธอจะเจอเหยื่อพรีเมียมเข้าให้แล้ว “…ก็บอกแล้วว่าพี่ชอบไปป์”

“ไปป์ที่เอาไว้สูบเหรอครับ”

“ไปป์ที่สามารถดูดได้น่ะ”

“…” เด็กหนุ่มวัยสิบแปดปีกลืนน้ำลายเมื่อเห็นสายตาเซ็กซี่ของหญิงสาวรุ่นพี่ ยิ่งอยู่ใกล้ชิดก็ยิ่งเห็นว่ามารียาสวยจนเกือบถูกสะกด

“หึ กินข้าวกันดีกว่านะ พี่ต้องไปเรียนต่อ…”

“ครับ” เด็กหนุ่มพยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงเข้าใจ แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวโดยเหลือบมองมารียาเป็นระยะ ไม่ว่าจะมองมุมไหนเธอก็ดูดีไปหมดจนไม่อยากละสายตาไปไหน

“น้องไปป์เอามือมาให้พี่หน่อยสิ” หลังจากที่มารียากินข้าวเสร็จ เธอก็หันไปพูดกับชายหนุ่มรุ่นน้องข้างๆ ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“อ่าครับ”

“นี่เบอร์พี่นะ จะแอดไลน์หรือโทรมาก็ได้…” มารียาหยิบปากกาออกมาเขียนเบอร์ตัวเองลงบนฝ่ามือของไปป์ ทิ้งหัวใจดวงน้อยๆ ไว้หลังเลขตัวสุดท้าย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาที่ทำให้หัวใจของเด็กหนุ่มสั่นไหว “…พี่จะรอนะ”

สิ้นเสียงทั้งสามสาวก็ลุกจากเก้าอี้เดินออกมาจากโรงอาหารโดยมีสายตาของนักศึกษามากมายจ้องมองพวกเธออย่างให้ความสนใจ เพราะแต่ละคนมีบุคลิกที่แต่งต่างกันอย่างสิ้นเชิง แถมพื้นเพทางบ้านก็ยิ่งน่าสนใจจนไม่มีใครกล้ามายุ่งวุ่นวายด้วย

“แกจะกินเด็กคนนั้นจริงเหรอ ดูซื่อมากเลยนะ” เมื่อเดินพ้นออกมาจากโรงอาหาร เฮร่าก็เอ่ยถามเพื่อนด้วยความสงสัย

“ไม่หรอก เด็กมันน่ารักดี”

“ไม่อยากเปิดจุกเด็กมันเหรอ”

“น่าสนใจเหมือนกัน แต่ฉันไม่มีอารมณ์มาสอนพวกอ่อนหัดหรอก”

“ไอ้วินซ์ไง ไม่อ่อนหัดแถมจุกด้วย”

“ถ้าแกไม่เลิกพูดถึงไอ้แฝด ฉันจะเอาหัวแกโขกกับผนังแล้วนะวีร่า” มารียาตวัดสายตามองวีร่าอย่างไม่จริงจังมากนัก เพราะทุกครั้งที่พูดชื่อนี้ขึ้นมาทีไร อีกฝ่ายก็จะโผล่หน้ามาทันทีราวกับรอเวลาอยู่แล้ว และครั้งนี้ก็เช่นกัน

“พวกเธอนินทาฉันอยู่เหรอ”

“แกมาทำอะไรที่คณะฉัน”

“มาดูเห็บหมัด”

“เห็บหมัดอะไรของแกวินซ์” วีร่าขมวดคิ้วถามน้องชายฝาแฝดด้วยความงุนงง แต่ถ้าให้เดาก็คงจะเกี่ยวกับมารียาและผู้ชายคนใหม่นั่นแหละ เพราะหากอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้วินซ์จะรู้เกือบทุกอย่าง

“เห็บหมัดน่ารำคาญ” เจ้าของดวงตาสีฟ้าหม่นดึงสายตาไปมองใบหน้าสะสวยของอีกคนด้วยสายตาราบเรียบแฝงความเยือกเย็นอยู่ในนั้น

“คนที่น่ารำคาญน่าจะเป็นแกมากกว่านะวินซ์” มารียาแค่นหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วลอยหน้าลอยตากลับไป

“ไม่มีเรียนหรือไงถึงมาโผล่ที่คณะพวกฉันได้” เฮร่าถาม

“มี แต่ไม่อยากเรียน อยากกระทืบคนมากกว่า”

“เลือดร้อนจังนะ” มารียากระแนะกระแหนเสียงใส แต่ก็เอื้อมมือไปดึงเสื้อวินซ์ให้เดินออกมาจากตรงนั้นพร้อมกับเธอด้วย เพราะหากปล่อยไว้เขาต้องขึ้นไปอาละวาดไปป์บนโรงอาหารแน่นอน

“ปล่อย”

“อย่างี่เง่าน่าวินซ์” หญิงสาวปรามเสียงหงุดหงิดเพราะอีกฝ่ายพยายามแกะมือเธอออกจากเสื้อของเขา วินซ์ทำเพียงแค่สบถหยาบคาย แต่ก็ยอมเดินมาด้วยกันอย่างจำใจ

“ไม่คิดว่าแกจะเชื่อฟังอีมารีเหมือนหมาซื่อสัตย์กับเจ้าของขนาดนี้นะ เสียระบบลูกมาเฟียหมด” วีร่าเยาะเย้ยน้องชายฝาแฝดพร้อมกับเสียงหัวเราะในลำคอ ทั้งที่วินซ์เป็นคนเลือดร้อนเหมือนกับพ่อมากแค่ไหน แต่ถ้ามารียาพูดหรือปรามอะไรเขาก็จะอ่อนลงในทันที

“หุบปากไปเหอะอีแม่มด”

“นี่เป็นคำด่าจากน้องชายเหรอเนี่ย น่าเสียดายนะที่ฉันไม่เจ็บ”

“แกกลับคณะไปได้แล้วไปวินซ์ พวกฉันจะขึ้นเรียน” มารียาเอ่ยปากไล่ในตอนที่เดินมาถึงบริเวณบันไดขึ้นคลาสเรียน

“ให้ยัยสองตัวนี้ขึ้นไปก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”

“มีอะไร” สิ้นคำถามวินซ์ก็ลากมารียาออกมาจากตรงนั้นโดยไม่สนใจสายตาของใคร แม้แต่วีร่ากับเฮร่าที่ยืนมองอยู่ห่างๆ ก่อนที่ทั้งสองจะเดินขึ้นบันไดไป เพราะสถานการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ “ปล่อย! จะลากหาพระแสงอะไรไอ้เวรนี่!”

“วันศุกร์ที่แล้วไปนอนที่ไหนมา”

“นอนที่บ้านใหญ่” มารียาเลือกที่จะโกหกคนตรงหน้า เธอให้เขารู้ไม่ได้หรอกว่าที่จริงเธอไปนอนที่โรงแรมมาต่างหาก

“บ้าน? ฉันให้โอกาสตอบอีกที”

“ก็ตอบแล้วนี่ไง จะเอาอะไร” มารียากอดอกถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “แล้วนี่แกรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่ได้นอนคอนโด? แกเข้าห้องฉันโดยไม่ได้ขออีกแล้วใช่ไหม”

“…”

“บอกแล้วไงว่าแกไม่ใช่ผัวฉัน อย่าทำอะไรที่มันล้ำเส้น ฉันไม่ชอบ” ร่างเล็กกดเสียงต่ำด้วยความไม่พอใจ เธอชักจะหงุดหงิดกับการกระทำของวินซ์จนรู้สึกรำคาญมากเสียแล้ว

###มารีลูกกกกกกก อีวินซ์หูตามันยิ่งกว่าสับปะรดอีกนะ ชอบที่วีร่าด่าน้องตัวเอง 55555555 ความปากร้ายของฝาแฝด ?

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ ไรท์อ่านทุกคอมเมนต์งับบ***

แค่คนละหนึ่งคอมเมนท์ หนึ่งไลก์ไรท์จะได้มีกำลังใจเขียนมากขึ้นนะคะ?

????????