07 แอบชอบรุ่นพี่

สองวันต่อมา

"พี่เสือคะ"

"ครับ?"

"เอ่อคือว่า มีคนฝากเงินซื้อของไปให้กับเด็กๆ ด้วยค่ะ" วันใหม่ยื่นซองสีขาวที่ด้านในมีเงินอยู่หลักหมื่น ให้กับชายหนุ่มตรงหน้า

"ใครเหรอ?"

"เป็นผู้มีพระคุณของใหม่เองค่ะ ท่านฝากเงินมาเอาไปซื้อของและก็ซ่อมแซมโรงเรียนให้กับน้องๆ ค่ะ"

"อ๋อ พี่ฝากขอบคุณท่านด้วยนะ ว่าแต่เราก็ได้ไปเหมือนกันใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ ใหม่ขออนุญาตผู้ปกครองแล้ว"

"ชื่อใหม่เหรอ?"

"ค่ะ ชื่อวันใหม่ เรียกว่าใหม่เฉยๆ ก็ได้"

"อ่าครับ แล้วรู้จักชื่อของพี่ได้ยังไง?"

"เพื่อนเป็นคนบอกมาน่ะค่ะ เห็นบอกว่าพี่เป็นหัวหน้าคณะการเดินทางในครั้งนี้"

"อ๋อ"

"....." วันใหม่มองหน้ารุ่นพี่ที่ชื่อเสือ หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นแรงจนจับจังหวะไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงใจสั่นทุกครั้งที่ได้เจอหน้ารุ่นพี่คนนี้

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่เข้าเรียนก่อนนะ"

"เอ่อ ดะ เดี๋ยวค่ะพี่เสือ!"

"มีอะไรหรือเปล่าใหม่?"

"คือใหม่จะถามว่าเราจะนัดกันไปกี่โมงคะ"

"เดี๋ยวพี่ส่งไปในไลน์อีกทีก็แล้วกัน พี่ต้องไปตกลงกับคนขับรถทัวร์ก่อน"

"อ๋อค่ะ"

"พี่ไปนะ"

"ค่ะ"

เมื่อรุ่นพี่ที่ชื่อเสือเดินออกไป วันใหม่ก็ยืนบิดตัวยิ้มกริ่ม เหมือนกับว่ากำลังเขินอาย

ก่อนจะเดินกลับไปยังกลุ่มเพื่อนที่นั่งเล่นกันอยู่โต๊ะม้าหินอ่อนที่ประจำ

"แน่ะๆ เดินยิ้มมาเชียวนะสาว"

"บ้า ยิ้มที่ไหนกันล่ะ"

"เฮ้ยๆ มีคนอายด้วยว่ะ ฮันแน่แกแอบชอบพี่เสือใช่ไหมเนี่ย"

"บ้า!! แอบชอบที่ไหนกันเล่า ฉันก็แค่ยิ้มของฉันไปเรื่อยเปื่อยก็เท่านั้นแหละ พวกแกเนี่ยขยันจับผิดฉันกันจังเลยนะ"

"ก็แกชอบทำตัวให้น่าจะผิดไง"

"....."

"แต่จะว่าไปพี่เสือแกก็นิสัยดีนะ ไม่เจ้าชู้"แถมยังเป็นนักศึกษาเรียนดีประจำปีด้วย ฉันว่าใครได้เป็นคู่ชีวิตคงจะโชคดีไปตลอดเลย"

"....." ได้ยินแบบนั้นวันใหม่ก็หุบยิ้มไม่ได้เลย หรือว่าเธอกำลังแอบชอบรุ่นพี่คนนี้จริงๆ นะ

เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่เธอรู้สึกดีกับใครสักคน เพราะที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้จักคำว่ารักเลย ไม่เคยมีความรักกับใคร

"วันใหม่"

"หือ?? ว่าไงพวกแก"

"ฉันรู้ว่าแกคิดยังไงตอนนี้ แต่ฉันอยากจะบอกแกว่าถ้าแกมีคนดีๆ เข้ามาในชีวิตแกก็ควรรับไว้พิจารณานะ เพราะเดี๋ยวนี้ผู้ชายมันหาง่ายแต่จะหาคนที่อยู่กับเราไปนานๆ มันหายากนะ"

"จ้า ขอบคุณนะสำหรับคำแนะนำ แต่ตอนนี้ฉันยังเด็กอยู่เลย ฉันอยากโฟกัสแค่เรื่องเรียนก่อน"

.........

เวลาต่อมา >>> บ้านกระทิง

วันนี้เป็นวันที่ดารินกับกระทิงเดินทางไปต่างประเทศ ซึ่งเธอต้องอยู่บ้านนี้กับพวกการ์ดแม่บ้าน และที่สำคัญภาคินก็อยู่ที่บ้านหลังนี้ด้วย

ดูเหมือนว่าเขาจะรอคอยโอกาสนี้มานาน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ใครคะ?"

"ป้าเองค่ะ ป้าเอานมมาให้คุณหนูค่ะ"

"อ่าค่ะ รอสักครู่นะคะ"

วันใหม่วางโทรศัพท์ไว้บนเตียงก่อนจะเดินไปเปิดประตู

"ขอบคุณมากๆ นะคะ"

"เอ่อ..."

"มีอะไรหรือเปล่าคะป้า"

พรึบ!!

"ว๊าย พี่คิน!?"

"ขอบคุณมากนะครับป้า ผมรบกวนให้ช่วยแค่นี้ล่ะครับ ป้าไปพักผ่อนเถอะ"

"อะไรกันคะเนี่ย!?"

"ป้าขอโทษนะคะคุณหนู แต่คุณคินบอกว่าคุณหนูไม่ยอมคุยกับคุณคินเลย คุณคินก็เลยให้ป้ามาเรียกให้เปิดประตูให้"

"ป้าคะ!"

"ป้าขอโทษจริงๆ ค่ะ"

"ป้ากลับไปพักผ่อนเถอะครับ ขอบคุณมากนะครับ"

"ค่ะๆ"

"ว๊ายพี่คิน ออกไปเดี๋ยวนี้นะ พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้นะพี่คิน"

"มานี่!!" ภาคินแย่งแก้วนมในมือของวันใหม่ไปวางบนหัวเตียง ก่อนจะผลักเธอให้นอนลงบนเตียงแล้วขึ้นไปคร่อมตัวเธอไว้

"พี่จะทำอะไรของพี่!"

"ทำไมเมื่อวานถึงไม่เปิดประตูให้ฉัน?"

"ก็ใหม่เหนื่อย ใหม่จะนอน" เธอตอบ

"....."

"ก็เป็นเพราะพี่นั่นแหละ ที่ทิ้งใหม่เอาไว้กลางทางให้เดินไปมหาลัยเอาเอง รถแท็กซี่ก็หาไม่ได้ต้องเดินไปเกือบ 2 กิโล พี่คิดว่าใหม่อื้อ!!" วันใหม่เบิกตาโพลง เมื่อจู่ๆ ภาคินก้มลงมาจูบปากเธอโดยที่เธอไม่ได้ทันตั้งตัวเลย

"อืมม...."

"อื้อ..!!" วันใหม่เธอพยายามขัดขืน เพื่อให้ภาคินหยุดการกระทำ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรุกหนักมากกว่าเดิม ไม่ปล่อยให้เธอเป็นอิสระเลย

และเธอก็สัมผัสได้ถึงแก่นกายที่กำลังขยายใหญ่สัมผัสอยู่กับกายสาวของเธอ

"อื้อ!!" วันใหม่รวบรวมสติและกำลังภาคินออกไปอย่างแรง "พี่เลิกทำแบบนี้สักที พี่ไม่อยากให้คุณดารินรู้แต่พี่ก็ยังทำ!"

"แล้วทำไมฉันถึงจะทำไม่ได้?"

"ก็เพราะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันไง ใหม่ไม่อยากทำผิดต่อผู้มีพระคุณของใหม่"

"เธอเป็นเด็กของฉันไง ฉันต้องการเมื่อไหร่ก็ต้องได้!"

"แต่ใหม่ไม่ใช่เด็กของพี่ อยากได้มากนักพี่ก็ไปหาเด็กของพี่สิ"

"ไปมาแล้วไง แต่ตอนนี้ฉันอยากได้เธอ"

"อื้ออ ไม่!!"

"วันใหม่!"

วันใหม่โดดลงจากเตียงไปอีกฝั่งนึง ก่อนจะคว้าแจกันไว้เป็นอาวุธคู่มือ

"ถ้าพี่เข้ามา ใหม่จะเอาแจกันอันนี้ฟาดหัวพี่จริงๆ ด้วย"

"กล้าเหรอ? ถ้าเธอกล้าก็ทำเลยสิ" ภาคินค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปหาวันใหม่อย่างช้าๆ

"บอกว่าอย่าเข้ามาไง!!"

เพล้ง!

วันใหม่ขว้างแจกันใส่ภาคินแต่ดีที่เขาเบี่ยงตัวหลบทัน เลยทำให้ไม่เป็นอันตรายอะไร ส่วนแจกันก็ตกลงพื้นแตกกระจาย

"นี่เธอกล้าทำฉันจริงๆ หรอ"

"ใหม่บอกพี่แล้วไงว่าอย่าเข้ามา ใหม่จะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นอีกเด็ดขาด!"

ครั้งแรกเรียกว่าพลาดแต่ถ้ามันมีครั้งที่สองเกิดขึ้นอีก มันก็คงจะเป็นความตั้งใจที่เขาอยากให้มันเกิดขึ้นโดยที่เธอไม่ได้เต็มใจ

และเธอจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด

ติ๊ง ติ๊ง

วันใหม่เหลือบตาไปมองโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียง เพราะมันมีเสียงไลน์ดังเข้ามา

ตุบ!

เธอจะเข้าไปหยิบโทรศัพท์แต่กลับถูกภาคินคว้าโทรศัพท์ของเธอเอาไปซะก่อน

"พี่คิน พี่อย่ามาเสียมารยาทแบบนี้นะ เอาโทรศัพท์ของใหม่คืนมา!"

"เหอะ! เจอกันพรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้านะครับน้องใหม่ พี่จะรอ" ภาคินเปิดอ่านข้อความในโทรศัพท์ของวันใหม่ พร้อมกับเบะปากก่อนจะโยนโทรศัพท์ของวันใหม่ลงบนเตียงตามเดิม

ซึ่งรุ่นพี่ที่ชื่อเสือเป็นคนส่งเข้ามา เพื่อนัดเวลาที่จะไปทำกิจกรรมในวันพรุ่งนี้

"เธอเป็นของฉัน คิดหรอว่าฉันจะให้ใครมาหยามหน้าฉันแบบนี้!"

"ปะ ปล่อยใหม่!"

"ฉันจะทำให้เธอรู้ เธอเป็นของฉัน เธอไม่มีวันเป็นของใครได้!"

"อื้ออพี่คิน!!"