PART_2 มารยาผู้หญิง

@ BAR ROCKS

ฉันเดินเข้ามาในบาร์ร็อคท่ามกลางสายตาของหนุ่มๆ ที่มองฉันด้วยสายตาหื่นกระหาย (อยากเอาหล่ะสิ! ดูออก) บาร์นี้เป็นของเฮียร็อคเพื่อนสนิทของพี่เตวิชญ์ที่ฉันเรียกหมอนั่นว่าพี่เพราะอายุมากกว่าอะนะ แต่นิสัยของเขา..ก็อย่างที่รู้ๆ กัน (หื่นตัวพ่อ!)

บาร์นี้ดังพอๆ กับทูไนท์ผับที่เป็นผับของเพื่อนคณะเดียวกันฉัน ผับของพวกนั้นส่วนมากจะเป็นนักศึกษาที่มีฐานะไปใช้บริการ ส่วนคนที่มาบาร์ร็อคส่วนมากจะเป็นวัยทำงาน แต่ที่เราชอบมาที่นี่ก็เพราะยัยพีชนางชอบรุ่นใหญ่ไง เรียกง่ายๆ ว่าหาผู้มาเปย์นั้นแหละ ส่วนฉัน..ยังไงก็ได้ เพราะไม่ได้ตั้งใจจะมาหาผู้อยู่แล้ว

" นั่นพี่ชายแกหนิ "

ยัยพีชชี้ไปยังโต๊ะวีไอพีที่มีผู้ชายนั่งอยู่สามคน และทั้งสามคนก็มีผู้หญิงนั่งนัวเนียอย่างถึงพริกถึงขิง รวมถึงพี่เตวิชญ์ด้วย ดูจากท่าทางแล้ว อีกไม่นานคงไปจบที่เตียงหรือไม่ก็ห้องน้ำแถวนี้แน่ๆ

" แกไปก่อน เดี๋ยวฉันไปทักทายพี่ชายก่อน "

ฉันบอกยัยพีชก่อนจะเดินตรงมายังโต๊ะวีไอพีที่พี่ชายนั่งอยู่ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ แค่เข้าไปทักทายตามประสาคนรู้จักเผื่อจะได้ตังค์ไปช็อปปิ้งชุดสวยๆ เตรียมไปเที่ยวทะเลก็เท่านั้น

ตึก! ตึก! ตึก!

ฉันก้าวเดินไปหยุดที่โต๊ะวิไอพีด้วยท่าทางสุดมั่นใจ โดยไม่สนใจสายตาของผู้ชายที่นั่งอยู่กับพี่เตวิชญ์ เพราะเป้าหมายของฉันคือพี่เตวิชญ์ ผู้ชายที่มีอำนาจรองลงมาจากคุณลุง แต่ก็มีอำนาจมากพอที่จะเซ็นเช็คให้ฉันไปช็อปปิ้งสักแสน สองแสน

" บ้านไม่กลับ แต่มีเวลามาดื่มเหล้า "

" ทิชา " พี่เตวิชญ์มองฉันด้วยท่าทางแปลกใจ ก่อนจะยกยิ้มออกมาราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้ จากนั้นพี่เตวิชญ์ก็หันไปบอกผู้หญิงที่นั่งอยู่บนตักให้ลุกออกไป แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ แต่ใครจะสนหล่ะ!

หมับ!!

มือหนาคว้าแขนฉันแล้วออกแรงกระชากให้ลงไปนั่งบนตักของเขา ซึ่งฉันก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร คิดซะว่าเปลืองตัวนิดๆ หน่อยๆ เพื่อแลกกับเงินก้อนใหญ่

" นั่งกับพี่ก่อนสิ พี่กำลังคิดถึงเราอยู่พอดี " พี่เตวิชญ์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหื่นแล้วกดจมูกลงที่ไหล่ของฉัน

" ตัวหอม " แค่นี้ถึงกับเสียงกระเส่า ก็อยากที่บอกว่าเขามันหื่นตัวพ่อ นอนกับผู้หญิงได้ไม่ซ้ำหน้า และตอนนี้มือไม้ของเขาก็ลูบไล้ไปเรื่อย

" เฮ้ย! เบาๆ หน่อย นั่นน้องนะเว้ย "

มือหนาหยุดที่โคนขาของฉัน เมื่อได้ยินเพื่อนแซว ส่วนฉันก็ได้แต่ยิ้มอ่อนให้กับพวกเขาตามมารยาท

" อย่าเสือกครับเพื่อน "

อุป! แรงมากจ้าพ่อ พ่นคำว่าเสือกใส่หน้าเพื่อนซะหน้าแหกเลย

" ตกลงมาหาพี่มีธุระอะไรเหรอ หรือว่าเปลี่ยนใจ อยากรับข้อเสนอของพี่ "

หึ!! ข้อเสนอเฮงซวยที่จะให้ฉันไปเป็นนางบำเรอกามเนี่ยนะ น่าสนตายหล่ะ!

" เรื่องนั้นทิชายังไม่ได้คิดหรอกค่ะ ทิชาแค่จะมาบอกว่าวันมะรืนทิชาจะไปทริปฉลองเรียนจบกับเพื่อนที่ต่างจังหวัด ทิชายังไม่มีชุดสวยใส่เลย พี่ซื้อให้ทิชาหน่อยได้มั๊ยคะ "

ฉันอ้อนเสียงหวาน พร้อมกับยกมือขึ้นไปวางที่หน้าอกแกร่ง จากนั้นก็ใช่นิ้วเขี่ยวนไปมาตรงหัวนมที่คิดว่าน่าจะเป็นจุดอ่อนไหวของผู้ชาย และดูเหมือนว่าฉันจะคิดถูก เมื่อร่างกำยำเริ่มมีอาการบางอย่าง เพราะฉันเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรดันก้นฉัน หึ! มีอารมณ์สินะ!

" เอากี่ชุดบอกมาเลยครับ แต่.... "

“ฟอด!!” ฉันกดจมูกลงที่แก้มของคนหื่นดังฟอด เพราะฉันรู้ดีว่าเขาจะขออะไร

" พี่ยังไม่ได้บอกเลยว่าต้องการอะไร "

" ไม่รู้แหละ ทิชาหอมไปแล้ว เพราะฉะนั้น..พี่ต้องเซ็นเช็คให้ทิชาเดี๋ยวนี้เลย "

" เด็กขี้โกง พี่ไม่ได้อยากโดนหอมสักหน่อย ทิชาก็รู้ว่าอยากได้อะไร " เขาบอกเสียงกระเส่าพร้อมกับซุกใบหน้าไปที่ซอกคอของฉัน เอาซะฉันขนลุกเลย แต่ไม่ได้มีอารมณ์นะ รู้สึกจั๊กจี้มากกว่า

" ไว้ทิชาเรียนจบก่อน ค่อยเอามากกว่านี้นะคะ " ฉันยิ้มตาหยีให้ดูน่าเอ็นดูแต่เน้นคำว่าเอาอย่างชัดเจน ก่อนจะซบลงที่หน้าอกแกร่งด้วยท่าทางออดอ้อน “นะคะ ซื้อให้ชาหน่อยนะ”

" ก็ได้ๆ ทำไมอ้อนเก่งจังเลยฮึ! "

มือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบหัวฉันเบาๆ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดปลดล็อคหน้าจอ อย่าบอกนะว่าจะโอน แบบนี้ยิ่งดีต่อการใช้งานเลย ฉันยังคงซบที่หน้าอกแกร่งรอเสียงเตือนในกระเป๋าดัง

" เรียบร้อยแล้วครับ ถ้าไม่พอ..มาเอากับพี่นะ "

เน้นจังเลยนะ คำว่าเอาเนี่ย! หลังจากโอนเสร็จ เขาก็กดจมูกลงที่หัวของฉันแล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกง

" ขอบคุณนะคะ " ฉันยกยิ้มออกมาขณะที่ตรวจสอบยอดเงิน บอกเลยว่าได้เยอะกว่าที่คิด แล้วฉันก็ต้องทนนั่งอยู่สักพัก ก่อนจะขอตัวออกมาหาเพื่อน

.

ตึก! ตึก! ตึก!

ขณะที่ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ มือถือในกระเป๋าของฉันก็สั่นขึ้นมา ฉันจึงล้วงกระเป๋าเพื่อค้นหามือถือ แต่แล้ว..

พรึบ!!

ฉันดันไปชนเข้าไปใครบางคน ที่น่าจะเป็นสุภาพบุรุษพอสมควร เพราะเขาช่วยประคองฉันไว้ แต่พอได้ยินในสิ่งที่เขาพูดออกมา ฉันก็รู้ว่าฉันคิดผิด

" ซุ่มซ่าม "

หึ! ที่แท้ก็เป็นหมอนี่ ไม่แปลกเลยทำไมถึงปากหมา หมอนี่ชื่อภีมเป็นเพื่อนห้องคณะเดียวกันกับฉันเอง ถึงเราจะเรียนด้วยกัน แต่เราก็ไม่ได้สนิทหรือรู้จักกันหรอกนะ รู้แค่ว่าหมอนี่ร้ายกาจและใช้ผู้หญิงเปลืองมาก เรียกง่ายๆ ว่าเจ้าชู้นั่นแหละ

" ไม่คิดจะขอโทษเลยหรือไง " หมอนั่นถามฉันด้วยท่าทางยียวนขณะที่ก้าวเข้ามาประชิดตัวฉัน

" ทำไมต้องขอโทษ " ฉันเชิ่ดหน้าถามอย่างไม่เกรงกลัว

" หึ! จริงๆ แล้วฉันก็ไม่ได้หวังจะได้ยินคำนั้นจากผู้หญิงอย่างเธอหรอกนะ "

What? ด่าแล้วเดินหนี คืออะไร?

" ผู้หญิงอย่างฉัน มันทำไมห๊ะ... "

ฉันได้แต่ตะคอกตามหลังร่างสูงที่เดินออกไปหน้าตาเฉย เหอะ! บอกแล้วว่าหมอนี่มันร้าย

Rrrrr~

ใครโทรมาอีกหล่ะเนี่ย! คนยิ่งหงุดหงิดอยู่ ฉันละสายตาจากร่างสูงแล้วเปิดกระเป๋าเพื่อเอามือถือออกมาดู

>> eyeta

ฉันกรอกตามองบนทันทีที่เห็นเบอร์ที่โชว์อยู่บนหน้าจอ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกนะ แต่เป็นยัยอายตาเพื่อนในกลุ่มของฉันเอง และที่ฉันต้องมองบนก็เพราะ..

...

>>> Next part

1 คอมเมนท์ = ล้านกำลังใจ

EBOOK มาเร็วๆ นี้ค่ะ