EP 6 | ไม่คาดคิด

วันเวลาเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ อย่างรวดเร็วชนิดที่ไม่สนใจคำภาวนาร้องขอของเคทให้เวลาเดินช้าลงเลยสักนิด

เคทและไบรซ์ยังคงคุยกันผ่านแอปพลิเคชันเมจิกเดทเหมือนเดิม ส่วนที่พัฒนาขึ้นคงจะเป็นบทสนทนาที่ทะลึ่งตึงตังมากขึ้น หญิงสาวยังคงพิมพ์ยั่วยวนอารมณ์ของอีกฝ่ายโดยไม่ได้คิดเลยว่าจะมีผลลัพธ์ตามมาถึงตัวเธอยังไงบ้าง

Magic date | bb

bb: ฉันกำลังจะกลับเบคาเทีย

“ห๊ะ!เอ่อ..ขอโทษค่ะ”

แจ้งเตือนข้อความที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์ทำให้เคทเผลออุทานออกมาในคลาสเรียนอย่างลืมตัว เธอรีบเอ่ยขอโทษอาจารย์ในคลาสเรียนทันที

c-cat: นายเรียนจบแล้วเหรอ

c-cat: ไหนบอกอายุน้อยกว่าฉันไง

bb: มีธุระที่บ้านที่ฉันต้องไปจัดการ

c-cat: แล้วนายอยู่เมืองไหน

c-cat: เปโดร เลออน

bb: เปโดร

นะ...นี่เธอกับเขากำลังจะได้เจอกันแล้วเหรอเนี้ย หัวใจดวงน้อยที่ไม่เคยหวั่นไหวกับใครเต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

ช่วงที่คุยกันแรกๆ เธอแทบจะไม่มีความรู้สึกอะไรเลยแค่คิดว่าคุยขำๆ คลายเครียดและเขาก็ตลกดี ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อเขามันเปลี่ยนไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีมันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในความสุขของเธอไปเสียแล้ว

“เจ้าหมาน้อยพิมพ์อะไรมายะ ถึงได้นั่งยิ้มหวานขนาดนี้”

เกรซโน้มตัวเข้ามากระซิบถามเพราะเคทเอาแต่ยิ้มกับโทรศัพท์ไม่หยุดและเรื่องเดียวที่ทำให้เพื่อนสาวของเธอยิ้มมาตลอดสองปีก็หนีไม่พ้นหนุ่มน้อยในโลกออนไลน์คนนั้น

“ฉันกำลังจะได้เจอกับเขาแล้วนะ”

“จริงเหรอ!”

แม้จะตกใจแต่เธอก็พยายามพูดให้เสียงเบาที่สุดเพราะไม่อยากโดนอาจารย์ไล่ตะเพิดออกจากคลาสเรียนไปทั้งคู่

“แล้วว่าที่คู่หมั้นของแกอ่ะ เอาไง”

คำถามของเกรซทำให้รอยยิ้มหวานหุบลงทันที เธอมัวแต่ดีใจจนลืมไปเลยว่าไบรซ์ก็กำลังจะกลับมาเหมือนกัน

“ฉันตั้งใจไว้แล้วว่าถ้าฉันกับบีบีไปกันได้ดี ฉันจะบอกเรื่องนี้กับม้า”

“ไปกันได้ดี? แม้แต่ชื่อจริงๆ ของแกเขาก็ยังไม่รู้เลยแถมบอดี้การ์ดของพ่อแกก็คอยตามส่องอยู่ตลอดจะเอาเวลาไหนไปพัฒนาความสัมพันธ์ให้มันดีขึ้น ถามจริง”

เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงลงกลางศีรษะ ความจริงข้อนี้เล่นเอาเคทถึงกับนั่งนิ่งไปพักใหญ่

“มันต้องมีสักทางสิแก ฟ้าคงไม่กลั่นแกล้งฉันขนาดนั้นหรอก!”

@สนามบิน เปโดร

‘นี่ฟ้าจะไม่เห็นใจหนูเลยจริงๆ เหรอค่าาาาาา’

เคทได้แต่ยืนโอดครวญอยู่ในใจเมื่อเธอถูกครอบครัวบังคับให้มารับไบรซ์ที่สนามบินพร้อมกับบอดี้การ์ดของเธออีกสองคน

“แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าอีตานั่นคือคนไหน”

เสียงหวานบ่นพึมพำตลอดเวลาราวกับหมีกินผึ้ง ดวงตากลมโตภายใต้แว่นกันแดดสีน้ำตาลสอดส่องไปทางผู้โดยสารที่เดินออกมาจากอาคารและเธอก็สะดุดตาเข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง

ไม่ใช่แค่เธอที่สะดุดตากับเขาเพราะความออร่าของเขามันฉายแสงจนใครๆ ต่างก็ต้องหันมอง ด้วยความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรบวกกับผิวขาวที่ขาวมากเสียจนเคทอดไม่ได้ที่จะก้มลงมองแขนของตัวเองเพื่อเปรียบเทียบกับเขา

แว่นตากันแดดสีดำที่สวมอยู่ไม่ได้บดบังความหล่อเหลาของเขาเลยสักนิด จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหยักสวยเป็นอย่างดี หูข้างซ้ายที่ถูกเจาะยิ่งความความเซ็กซี่ทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากกว่า

และตอนนี้เขากำลังเดินตรงมาทางเธอ เคทเริ่มหันซ้ายหันขวาเพื่อมองว่าข้างหลังของเธอมีใครยืนรออยู่บ้างหรือเปล่า ซึ่งพบเพียงแค่บอดี้การ์ดทั้งสองคนของตัวเองเท่านั้น

‘ยะ...อย่าบอกนะว่าเขาคือ...’

“สวัสดีครับคุณไบรซ์”

คำตอบกระจ่างแจ้งขึ้นมาทันทีเมื่อบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้างหลังคนตัวเล็กเอ่ยทักทายพร้อมโค้งคำนับเพื่อทำความเคารพทายาทมาเฟียของกลุ่มแอรีส

ไบรซ์หยุดยืนหน้าคนตัวเล็กที่ส่วนสูงระดับปลายคางของเขา มือหนาถอดแว่นกันแดดสีดำออกเพื่อจะมองหน้าคนที่ยืนนิ่งราวกับถูกสาปให้ชัดเจนขึ้นกว่าเดิม

‘ตัวจริงแมร่งน่าฟัดกว่าในรูปอีกล้านเท่าเลยยัยแมว’

สายตาคมไล่มองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา ดวงตากลมโตราวกับลูกแมวเปอร์เซียต่างกันเพียงแค่ตาของเธอเป็นสีน้ำตาลเข้มที่ได้เชื้อมาจากทางพ่อไม่ใช่สีฟ้าเหมือนแม่ ทรงจมูกบาร์บี้ทำให้หน้าหวานดูมีมิติและปลายที่เชิดรั้นก็บ่งบอกถึงนิสัยดื้อดึงของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี ริมฝีปากรูปหัวใจคล้ายธนูของคิวปิด

สวย...

สวยมาก...

สวยฉิบหาย...

‘ดึงมากอดตอนนี้เลยได้มั้ยวะ บ้าเอ้ย!’

ไบรซ์สบถในใจก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ ตัว แน่นอนว่าตอนนี้ทั้งคู่กำลังเป็นจุดเด่นอยู่ในสนามบินและเขาก็ไม่ชอบสายตาของผู้ชายทุกคนที่กำลังมองมาทางเธอ

“เป็นใบ้เหรอ”

คำทักทายปนหงุดหงิดเอ่ยสร้างความประทับใจแรกพบกับหญิงสาวตรงหน้า เคทถึงกับหลุดออกจากภวังค์ความหล่อของคนตัวสูงทันที

‘หึ! เป็นผู้ชายรักสัตว์สินะ หล่อแต่เลี้ยงหมาไว้ในปาก’

ใบหน้าสวยบูดบึ้งตามอารมณ์ของตัวเอง เธอไม่คิดจะปิดบังความไม่พอใจเลยสักนิด เขาเป็นใครทำไมเธอจะต้องรักษามารยาทด้วยในเมื่อทำทักทายของเขาน่ะมันไร้มารยาทสิ้นดี

“กลับ!”

เคทไม่ตอบคำถามของเขาแต่หันหลังกลับไปทางประตูทางออกพร้อมเอ่ยคำสั่งห้วนๆ กับบอดี้การ์ดของตัวเอง

ไบรซ์ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อนึกถึงแผนการที่เขาวางเอาไว้ มือหนาล้วงเข้าในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบโทรศัพท์ราคาแพงของตัวเองออกมาแล้วก้าวขาเดินตามคนตัวเล็กไป ส่วนรถเข็นกระเป๋าเดินทางปล่อยให้เป็นหน้าที่ของบอดี้การ์ดแทน

Magic date | bb

bb: ฉันถึงสนามบินแล้วนะ

bb: เราจะได้เจอกันเมื่อไหร่

เสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้นทำให้คนหงุดหงิดเปิดกระเป๋าสะพายของตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์ราคาแพงขึ้นมาเปิดอ่านทันที รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวยเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนส่งข้อความมาโดยไม่ได้สังเกตว่ามีใครกำลังแอบมองปฏิกิริยาของเธออยู่

ไบรซ์เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเล็กน้อยเพื่อเดินนำคนตัวเล็กขึ้นไปข้างหน้า เคทเงยหน้าขึ้นมองพลางแบนปากใส่ก่อนจะก้มลงพิมพ์ตอบแชทคนในโทรศัพท์

Magic date | bb

c-cat: วันนี้เลยมั้ยล่ะ

c-cat: ถ้านายกล้าเจอฉัน

เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของคนข้างหน้าที่ดังขึ้นทันทีเมื่อเธอกดส่งข้อความไปทำให้ขาเรียวของเคทชะงัก ในขณะที่ไบรซ์ยังคงแกล้งเดินต่อไปด้วยท่าทางปกติ

ทั้งหมดมันอยู่ในแผนการของเขา เขาจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ว่าเธอเป็นใครแต่จะแสดงออกให้เธอสงสัยและสืบจนรู้เอง อยากรู้จริงๆ ว่ายัยแมวตัวแสบจะเป็นยังไงถ้ารู้ว่าเขาคือคนที่เธอขอเป็น FWB ด้วย

จะยอมรับความจริงแล้วเดินเข้ามาถามเขาตรงๆ หรือทำไมเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วตีเนียนต่อไป

Magic date | bb

bb: ที่ไหน

bb: กี่โมง

“เฮือก!”

เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงข้างหน้ายกโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ตอบและแจ้งเตือนแอปพลิเคชันของเธอก็ดังขึ้น เคทรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอหยุดเต้นไปชั่วขณะ มันไม่ใช่เรื่องจริงหรอก โลกมันจะกลมและแคบอะไรขนาดนั้น

แต่ไบรซ์ก็อยู่ที่สนามบินในขณะที่บีบีพิมพ์บอกเธอว่าถึงเบคาเทีย

“ไม่ๆๆๆๆ”

เคทหลับตาปี๋เธอพูดขึ้นมารัวๆ พลางส่ายศีรษะเพื่อสะบัดความคิดเลวร้ายที่สุดออกจากสมองของตัวเอง ไบรซ์หยุดชะงักก่อนจะหันกลับมามองเธอพลางขมวดคิ้วราวกับกำลังจะถามว่าเธอเป็นอะไร

“คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

บอดี้การ์ดอีกคนรีบเดินเข้ามาเอ่ยถาม เคทค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาสบตากับไบรซ์ก่อนจะหันไปมองหน้าบอดี้การ์ดของตัวเอง

“ปะ...เปล่า รีบกลับได้แล้ว!”

พูดจบขาเรียวก็สาวเท้ายาวๆ เดินนำคนตัวสูงไปที่ลานจอดรถข้างนอกทันที บอดี้การ์ดถึงกับยืนงงที่คำถามด้วยความเป็นห่วงของเขาได้รับคำตอบเป็นความหงุดหงิดจากเจ้านายสาวแทน

ต่างจากอีกคนที่หัวเราะในลำคอเบาๆ เพราะเริ่มสนุกกับแผนการที่ตัวเองวางเอาไว้