บทที่ 7

ณ โรงพยาบาลนาวารินทร์

หลังจากยุ่งอยู่กับเคสผ่าตัดด่วนนานเกือบห้าชั่วโมง กองทัพก็หาเวลาว่างให้กับตัวเองได้ในที่สุด แต่แทนที่จะพักผ่อนให้หายเหนื่อย รอให้ร่างกายมีพละกำลังขึ้นมาบ้าง เขากลับขอเข้าพบกับผู้อำนวยการเพื่อปรึกษาเรื่องสำคัญที่เกี่ยวกับนางสาวเอรินทร์ทันทีที่ทำได้

คุณหมอสุดฮอตแจ้งว่าต้องการทำความรู้จักกับสาวน้อย ขอโอกาสสร้างความคุ้นเคยด้วยการอยู่ก่อนแต่งกับคู่หมั้นก่อนแต่งสักสามเดือน เผื่อจะรู้ว่าต้องปรับเปลี่ยนนิสัยตรงไหนบ้าง แน่นอนว่าคำตอบเป็นไปตามคาด คุณพ่อของเอรินทร์ไม่ได้เห็นด้วยกับความคิดของเขานัก

‘ผมสัญญาแล้วว่าจะให้เกียรติน้องจนกว่าจะเรียนจบ เมื่อคืนน้องก็นอนที่บ้านของผม ผมก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดี…’

‘อะไรนะ!’

‘เมื่อคืนน้องรินทร์เมาแล้วอาละวาด เพื่อนของเธอเลยโทร. ตามให้ไปรับน่ะครับ’

‘ยังไงฉันก็ต้องขอบใจแกมากนะที่ช่วยดูแลน้องรินทร์ แล้วเรื่องผ่าตัดเป็นยังไงบ้าง’

‘เรียบร้อยดีครับ พี่กานต์ ผมรู้ว่าพี่ลำบากใจเรื่องของน้องรินทร์ แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ ผมคงไม่มั่นใจว่าชีวิตคู่ของผมกับน้องจะไปรอด”

คุณกานต์เปลี่ยนความคิดของเขาทันทีที่ทราบถึงพฤติกรรมของลูกสาว แต่ก็ยังย้ำหนักว่าอย่าทำอะไรเกินเลย แค่สร้างความคุ้นเคยก่อนจะแต่งงานกันจริง ๆ ก็พอ

เอรินทร์เป็นเด็กฉลาด ทว่าก็รับมือได้ยาก

ภรรยาของคุณกานต์เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ ส่วนลูกสาววัยสิบสามปีรอดมาได้ราวกับปาฏิหาริย์ ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นเอรินทร์ก็เริ่มเปลี่ยนไป เธอกลายเป็นเด็กดื้อแพ่ง ไม่ได้ว่านอนสอนง่ายอย่างที่เคย

หลายครั้งที่เอรินทร์แวะมายังโรงพยาบาล เธอสร้างเรื่องปั่นหัวทุกคนจนแทบคลั่ง แต่กลับไม่มีใครกล้าว่าอะไร เพราะเห็นใจสาวน้อยที่เพิ่งสูญเสียมารดาไปได้ไม่นาน

ช่วงเวลานั้นกองทัพเพิ่งจะเริ่มทำงานที่โรงพยาบาลนาวารินทร์ จึงไม่รู้ว่าเด็กหญิงที่วิ่งวุ่นไปทั่วโดยไม่มีใครกล้าว่ากล่าวตักเตือนนั้นคือใคร เขามักจะดุเธอเสียงดังและสั่งให้นั่งเงียบ ๆ ทุกครั้งที่ก่อเรื่องรบกวนการทำงานของคนอื่น

แรก ๆ เอรินทร์ก็ดื้อด้านไม่ยอมรับฟัง แต่สุดท้ายก็ยอมนั่งนิ่งทำตาแป๋วไม่พูดจา กว่ากองทัพจะทราบว่าเธอคือลูกสาวของเจ้านาย เขาก็สั่งให้เธอนั่งทำสมาธิไปหลายรอบแล้ว

เขาอธิบายกับผู้อำนวยการว่าไม่ได้ตั้งใจลงโทษเอรินทร์ และแสดงความเสียใจกับความสูญเสียที่เกิดขึ้น แต่อีกฝ่ายกลับขอบคุณเขาเป็นการใหญ่ พร้อมทั้งแจ้งข่าวดีว่าสาวน้อยเริ่มจะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว

เอรินทร์รู้สึกดีขึ้นมากเพราะเขาไม่ได้ประคบประหงมเธอเหมือนกับทุกคนที่อยู่รอบตัว

กองทัพทำให้สาวน้อยเข้มแข็งโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ…

การผ่าตัดในช่วงบ่ายที่กินเวลาค่อนข้างนาน บวกกับอาการนอนไม่หลับเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้กองทัพเพลียจัดและอยากจะพักสายตาสักสิบห้านาที แต่ก่อนที่จะได้งีบตามที่ตั้งใจไว้ เจ้าเพื่อนตัวแสบก็ดันโผล่พรวดเข้ามาเสียก่อน

ตุลย์ วงศ์ไพศาล แพทย์กระดูกหรือศัลยแพทย์ออร์โธปีดิกส์ เพื่อนสนิทของกองทัพบ่นเรื่องคนไข้ไม่ยอมดูแลตัวเองตามคำแนะนำของแพทย์อยู่พักใหญ่ ก่อนจะถามว่าทำไมเมื่อคืนไม่มาตามนัด ปล่อยให้สาว ๆ นั่งยิ้มรอจนเหงือกแห้ง

“อยู่กับรินทร์ รินทร์ไหนวะ”

“น้องรินทร์…” กองทัพเผลอยิ้มยามนึกถึงคู่หมั้นคนสวยที่เขาวางแผนว่าจะจัดการขั้นเด็ดขาดในเร็ววันนี้

“เฮ้ย! แล้วมึงไปอยู่กับลูกสาวของผอ. ได้ยังไงวะ!”

“คู่หมั้นของกู เรื่องของกู” กองทัพปาหมอนใบเล็กใส่เพื่อน พร้อมกับไล่ไปให้พ้นหน้าก่อนที่เขาจะอารมณ์เสีย

“แล้วน้องรินทร์เขาเป็นยังไงบ้าง ไม่ตกใจแย่เหรอที่เห็นหน้ามึง” ตุลย์อยู่ในเหตุการณ์เมื่อหลายปีก่อน เขากับนางพยาบาลอีกคนช่วยผู้อำนวยการทุบประตูห้องและพบว่าเพื่อนสนิทยืนเปลือยท่อนบ่น ในขณะที่เอรินทร์ หรือน้องรินทร์นอนกอดผ้าห่มแน่นในสภาพเกือบเปลือย

“ดูกลัว ๆ แต่ก็ดี จะได้ไม่ต้องทำอะไรแผลง ๆ อีก”

“นี่มึงยังไม่เลิกคิดถึงเรื่องนั้นอีกเหรอวะ”

“ใช่… กูเชื่อว่าน้องรินทร์วางแผนทั้งหมด หรือว่ามึงมีคำตอบที่ดีกว่านั้น” กองทัพดูกล้องวงจรปิดและพบว่าเอรินทร์แวะดื่มที่บาร์ หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนนำคีย์การ์ดมาให้เธอ ขอให้กลับเข้าไปเปลี่ยนชุดเตรียมตัวเข้างาน

เอรินทร์จงใจมอมตัวเอง เขาเชื่ออย่างนั้นมาโดยตลอด

“น้องรินทร์ยังเด็กอยู่เลยนะเว้ย คงไม่ได้มานั่งวางแผนอะไรอย่างที่มึงว่า แล้วอีกอย่างคนเขาก็รู้กันทั่วว่ามึงเป็นคนโปรดของคุณกานต์ เขาเคยพูดกับกูนะว่าอยากจะได้มึงเป็นลูกเขย เสียดายที่ลูกสาวอายุยังน้อย โตไม่ทันใจ ไอ้เรื่องมาวางแผนจับกัน มันคงไม่ใช่หรอกมั้ง”

“ทำไมมึงมั่นใจนักวะ”

กองทัพยังไม่ทันจะได้คำตอบ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น เขาภาวนาไม่ให้มีเคสเร่งด่วนอะไร เพราะเมื่อคืนก็นอนหลับไม่เต็มอิ่มนัก เสี้ยววินาทีที่ตุลย์เปิดประตู พยาบาลสาวสวยอายุยี่สิบปลาย ๆ ก็เข้ามาพร้อมกับกาแฟหอมกรุ่นสองแก้วและอาหารว่างหน้าตาน่ารับประทาน

“กาแฟค่ะ อาจารย์”