EP.6 | ครั้งแรก (nc)

เอาแล้วค่าาา

ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะเดินแล้ว ขาเปลี้ยแล้ว

แค่เขาจับอุ้มลงจากตักก็ยืนไม่เป็นแล้วแม่

"อ๊ะ!"

"นี่คือนักแสดงเจ้าบทบาทมั้ยครับ"

"ปะ...ปะ...เปล่าค่ะพี่ คือฉันก็ไม่เคยมาถึงจุดนี้มาก่อน"

"งั้นผมอุ้มนะ"

แล้วก็เป็นครั้งแรกในชีวิตจริงที่โดนอุ้มเดินระยะทางไกล แถมยังอุ้มจะไป...ทำอย่างนั้น...สะ...สะ...เสียด้วย

ในใจที่เต้นแรงตอนนี้ อยากพลิกบทกลับมาเป็นสาวละอ่อนน้อย แต่ไม่ได้ เพราะเปิดตัวแรงไปแล้ว ไม่อย่างนั้นพี่ภริศก็จะสับสน ว่าตกลงฉันเป็นสาวสับ หรือสาวไบโพลา

เขาแข็งแรงกว่าพระเอกในกองถ่ายอีก อุ้มฉันเดินพลิ้วราวกับน้ำหนักแค่หมอนข้าง สายตาที่เผลอเหลือบมองมาสบกันนั้นทำเอาหน้าร้อนเลยทีเดียว

"เอ่อ...มีอันนั้นใช่มั้ยคะ"

"คิดว่าซื้ออะไรบ้างที่ปั๊ม"

"พี่คิดจะทำแบบนี้แต่แรกแล้วหรอ!"

"เปล่านะ! แค่เผื่อไว้เฉยๆ"

เสียงปิดประตูห้องนอนดัง ปึง!!!

หัวใจหล่นไปตาตุ่ม

โอ๊ย! เต้นแรงมากแม่

ทำไมทุกอย่างมันผ่านไปไวหมดขนาดนี้

"เราต้องอาบน้ำมั้ยคะ"

"เอาสิครับ เฌอใช้ห้องน้ำนี้ได้เลย ผมจะไปอีกห้อง"

"ฟู่วว!"

"ถอนหายใจทำไม อยากอาบด้วยกันหรอ"

"เปล่าค่า!!! แยกกันอาบดีแล้วค่ะ ขอเวลาฉันทำใจแป๊บ"

"ครับ ใช้เวลาเท่าที่ต้องการได้เลย"

ปัง!

เขาปิดประตูออกไปข้างนอก

และ....

แกรรรรรร ทำไงดี

อยากจะถ่ายรูปที่นอน แล้วลองทวิตถามทุกคน ว่า ครั้งแรกอายุ 24 มีใครชำนาญตีบทแตกบ้าง ฉันจะได้เล่นถูกว่าต้องช่ำชองหรือไร้เดียงสาตามจริงดี

สภาพห้องน้ำก็เหมือนเมื่อคืนที่เราใช้ แต่หัวใจฉันตอนนี้เต้นแรงจนอยากยกมันออกไปวางรอข้างนอก รบกวนกระบวนการหายใจเหลือเกิน สายตามองดูรอบๆ ทำไมห้องน้ำมันกว้างใหญ่เคว้งคว้างเหมือนอยู่ในจักรวาลนักนะ

ฉันรีบอาบน้ำให้เร็วสุด เพื่อเอาเวลาไปนั่งทบทวน.......

จะทบทวนอะไร! ไม่มีบท!

ไม่มีหนังสือที่เคยอ่าน!

ไม่มีรายงานการประชุมที่เคยบันทึกอะไรแบบนี้!!!

ต้องด้นสด

ฉัน จะ ด้น สด

หรอ!?

ไหวหรอ!?

จะไม่หยุดหายใจไปกลางคันแน่นะ!?

แกร่ก

"โอ๊ยแม่!!!"

"ตกใจอะไร"

คนกำลังคิดอะไรเพลินๆ ออกมาเจอเขายืนสวมชุดคลุมอาบน้ำ หยดน้ำเกาะปลายเส้นผมดูเป็นหนุ่มน้อยน่ารัก กำลังยืนดูของในถุงที่คงไปหิ้วมาจากข้างนอกหรือเปล่า ตอนแรกมันไม่ได้อยู่ที่ในห้องนี้นี่

"อยากเปลี่ยนใจมั้ยครับ"

เขาหันมาถาม.....พอหันมาเต็มตัวก็.....

เอาจริงๆ ฉันเจอนักแสดงมาตลอด ทั้งสมัยที่เคยถ่ายทำ หรือปัจจุบัน ก็เราเป็นผู้ผลิตภาพยนตร์ บรรดาพระเอก พระรองหรือตัวประกอบ ส่วนใหญ่ก็หล่อบาดตาออร่าพุ่งกันทั้งนั้น ฉันก็เฉยๆนะ

แต่พี่ภริศ

กับชุดคลุมอาบน้ำ

ที่เผยให้เห็นอกกว้างของเขา

ทำฉันใจเต้นตึกตัก

"10, 9, 8..."

"แอร้ยยย อะไรคะ"

"ที่รักเอาไงครับ ผมจะได้ทำตัวถูก"

.

.

.

.

.

.

ฉันเดินเข้าไปหาเขาในสภาพเดียวกัน

เพียงปลายเท้าตรงหน้าอยู่ในระยะใกล้ชิด

ใบหน้าพ่อพระใจดีของพี่ภริศ ก็โน้มลงมาจูบฉันอีกครั้งหนึ่ง

ฟิ้วว!

เขาโยนกล่องถุงยางไปที่เตียงนอน สายตาฉันก็เผลอมองตาม

มือหนาล็อคใบหน้า ให้ฉันหันมาหาเขา

"สนใจผมสิ"

.

.

.

.

รสจูบที่เริ่มจากเบาๆ ค่อยๆ ป้อนความรุนแรงเพิ่มเข้ามาทีละนิดจนขาที่ยืนเขย่งอยู่นี้ เผลออ่อนยวบลง

ร่างหนารับตัวเธอไว้อีกครั้งด้วยกล้ามหน้าอกและท่อนแขนแข็งแรง ดวงหน้าหวานเขินที่เขาช่วยประคับประคองความอ่อนด้อยในชีวิตจริงที่ขาดสคริปต์การแสดง สองคนสลับบทบาทจากเวทีด้านนอกที่อดีตนักแสดงเป็นคนนำ แต่ในห้องนี้เขาคือผู้นำอย่างเป็นธรรมชาติ รสจูบรุกเร้าให้วาบหวามจนละลาย

ลิ้นสากสอดเข้าขอดูดชิมความหวานอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

เธอคือคนแรกที่พูดกับเขาแบบนี้ และเป็นสิ่งแรกในชีวิตที่ยอมเป็นของเขาโดยที่ไม่ต้องบุกป่าฝ่าดงเพื่อให้ได้มา

จังหวะลิ้นขยับดุนดันในโพรงปากเล็ก สอดรับกับเอวสอบที่เริ่มขยับให้เธอสัมผัสถูกสิ่งที่แข็งด้านหน้าผ่านชุดคลุมอาบน้ำ

ผิวคุณหนูเฌอเปลี่ยนเป็นสีเลือดฝาดอมชมพู ใบหน้ามั่นใจกลายเป็นเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆในอ้อมกอดแข็งแกร่ง ร่างเล็กพยายามเบี่ยงหลบส่วนนั้นไม่ให้มาสัมผัสตัวเธอ

"......"

ภริศหยุดป้อนจูบ แต่ผละหน้า มองดูคนสวย แล้วยกยิ้มมุมปาก จับแผ่นหลังบางนั้น ให้เข้ามาเบียดชิดส่วนนั้นของเขา

"ครั้งแรกมั้ย"

คนหายใจแรงจนแทบนึกว่าโพรงจมูกรวมกันเป็นท่อเดียวนั้นได้แค่พยักหน้ารับ

"ดีนะที่เรามากันที่นี่...ครั้งแรกของเฌอ...ในที่พิเศษสำหรับพวกเรา ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะค่อยๆทำ"

เธอซบหน้าลงกับอกเพราะอายเกินกว่าจะสบตา ฟังคำพูดผู้บริหารคนนี้พูดสิ เหมือนเรื่องราวก่อนหน้านี้มันถูกถ่ายทอดผ่านผู้ชายอีกคน

ใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตาใจดีของเขามองดูอาการหญิงสาวแล้ว ก็ได้แต่อดทนไว้ ไม่ผลีผลามเกินไป ปลายจมูกซุกไซ้ลงซอกคอจนเธอต้องเงยหน้ารับไว้

ภริศค่อยๆ ไล้ปลายจมูกเพื่อสูดดมร่างกายหอม ทำเอาเธอรู้สึกแปลกๆ ทุกจุด....และทุกอย่างเหมือนพุ่งลงไปที่จุดศูนย์กลางของร่างกายเธอ

ร่างสูงกดดันให้เธอค่อยๆ ถอยหลังเดินไป แล้วนอนลงบนเตียง

มือใหญ่ดึงเชือกที่มัดชุดแน่นหนานั้นให้คลายลงนิดหน่อย เขามอบจูบให้เธอตลอดเวลา แม้จะอยากไปจุดอื่น แต่ก็ไม่อยากทิ้งกลีบปากนุ่มนี้ไว้ให้เปล่าเปลี่ยว ยามลูบไล้ร่างกายเธอผ่านชุดคลุมอาบน้ำ เหมือนจะทิ้งความร้อนดั่งไฟไว้ให้เธอเสียวไปทั่ว ต้องมาเดาใจว่าเขาจะไปจับโดนตรงไหนอีก มือขยับสาบผ้าคลี่ออก สอดเข้าไปลูบไล้เรียวขาสวย ก่อนจะแวะเข้าที่โคนขาด้านใน

เฌอตัวสั่นเพราะกลัวและตื่นเต้น ทำเขาหยุดขยับให้เข้าใกล้ แต่ย้ายมือขึ้นมาหาใบหน้าหวานนี้

"กลัวใช่มั้ย อยากให้หยุดมั้ย" น้ำเสียงใจดี เหมือนปลอบใจเธอไม่ให้ฝืนตัวเอง

หญิงสาวได้แต่มองหน้าเขา มือเล็กๆ สั่นนิดหน่อยก่อนจะเอื้อมมาแตะแก้มเขา "เฌออยากเป็นของพี่ภริศ อยากให้ครั้งแรกเป็นพี่"

เธอรู้สึกว่า ต่อให้ไม่ใช่ความรัก แต่ครั้งแรกกับคนที่ใจดีขนาดนี้ คงทำให้เธอไม่กลัว เขาคงมอบบทรักที่หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งให้ และมันคงดี...สำหรับเรา

"ผม..." ชายหนุ่มกลืนน้ำลาย รู้สึกเสียงมันขาดหายไปจากลำคอ

"หยุดไม่ได้แล้วนะ"

เขาก้มลงจูบที่ซอกคอ ก่อนขยับใบหน้าให้ลงต่ำ สาบชุดคลุมถูกเปิดออกกว้างขึ้น อกอวบเกินหุ่นภายนอก เธอซ่อนรูปอย่างเห็นได้ชัด

"อาา"

เขาครางออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ปลายจมูกซุกลงที่กลางอกนั้น ก่อนจะเริ่มดูดชิม ร่างบางสั่นไหวเพราะความหวั่นกลัว เขาจับมือเธอตรึงไว้กับเตียงทั้งสองข้าง แล้วโลมเลียเต้านุ่มอย่างเพลิดเพลิน

ครืดดดด ครืดดดดด

เสียงมือถือสั่นขัดจังหวะ แต่ไม่มีใครได้ยิน

เขาลากมือตัวเองลงไปที่หว่างขาหญิงสาวอีกครั้ง

แล้วส่งนิ้วไปทักทายกลีบกายสาว ระหว่างที่เขากำลังปรนเปรอยอดอกสีชมพูนี้

"อ๊ะ"

เธอเผลอร้องออกมาเมื่อเขาสัมผัสส่วนนั้น

"เป็นของพี่นะเฌอ..." เขายิ้มแล้วมองใบหน้าที่ตื่นตกใจ

ก่อนจะเริ่มจริงจังขึ้น...