MY KiNG_1 : เพื่อน

2Q PUb

?~?~?~?~

“มึงคิดว่าไอ้คิงส์มันไม่อยากล่อไอ้ปั่นหรือไง แม่ง.. สวยหล่อแบบนั้น คุณภาพชีวิตแม่งก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ จะเอากันสนุกๆไอ้คิงส์ไม่มันถืออยู่แล้ว” เสียงสนทนาของ เหนือ กำลังนั่งวิจารณ์เพื่อนตัวเอง ขณะที่สายตามองตรงลงไปยังชั้นล่างของผับ มองดูการเคลียร์ปัญหาของคนเป็นเพื่อนที่จัดการคนเมาแล้วกร่างแบบทุกทีเหมือนทุกวัน ทั้งที่คิงส์ไม่ใช่เจ้าของที่นี่ แต่เป็นหญิงสาวคนที่ยืนอยู่ข้างๆต่างหากที่เป็นเจ้าของสถานที่อโคจรระดับต้นของประเทศแห่งนี้ ที่เป็นเพื่อนของคิงส์รวมถึงเป็นเพื่อนของเหนือกับเสือ ที่กำลังสนทนาและจับจ้องสถานการณ์อยู่ชั้นบน

“แล้วมันจะลีลาเพื่อ? มึงอย่าบอกนะ ว่าอย่างมันต้องรอให้ผู้หญิงสมยอม?” เสือที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่กี่ชั่วโมงเอ่ยถาม การที่ต้องไปๆมาๆระหว่างประเทศทำให้เขาตกข่าวอะไรหลายๆอย่างไปเยอะพอตัว

“เพราะไอ้ปั่นมันมีปมต่างหาก!”

“ปม? …ปมเหี้ยไรวะ?”

“รู้แล้วอย่าบอกใครนะมึง”

“เออ”

“ปมของไอ้น้ำปั่น… มัน!”

“อ้าว! มานานหรือยังเนี่ย! อ้าวเสือ!” เสียงหวานเอ่ยทักขัดจังหวะ เหนือรีบหุบปากทันทีที่น้ำปั่นกับคิงส์มาที่โต๊ะ

“กลับมาไทยตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่ทักบอกกันอะ!”

“ก็เพิ่งถึงนี่แหละ ไอ้เหนือมันก็ลากมาที่นี่ก่อนบ้าน” น้ำปั่นคลายกอดเสือแล้วยิ้มหวานให้กับเพื่อนชายทุกคนที่ได้อยู่กันพร้อมหน้า

“คิงส์ เราไม่กลับห้องละ^^”

“ไหนบอกปวดหัว?” เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนจะวางมือที่หน้าผากมน น้ำปั่นไม่ได้ถือตัวเท่าไหร่หากคนที่สัมผัสร่างกายจะเป็นผู้ชายสามคนนี้ เพื่อนที่เธอไว้ใจมากที่สุดเท่าที่เธอมี

“แต่วันนี้แก็งค์เราอยู่กันครบเลยนะ เสือกลับมาทั้งที เราสั่งตัวเองแล้วแหละว่าให้ปวดหัววันอื่น^^”

“เอางี้จริงดิ?” เหนือถามแค่นขำเบาๆ

“เอางี้แหละ มาๆคิงส์ มานั่ง^^” ร่างสูงของคิงส์ถูกดันให้นั่งข้างเหนือ ส่วนน้ำปั่นทิ้งตัวลงนั่งข้างเสือ พ่อหนุ่มนอกแสนเจ้าเล่ห์

“ไงมึง ดูจะไร้วี่แววที่จะเป็นผัวเจ้าของผับนะมึงอะ ดูแลก็แล้ว เป็นห่วงก็แล้ว รับส่งถี่ๆก็แล้ว แม้แต่จะแอบกินกันก็ไม่มีแวววะ^^”

“หุบปากไปเลยมึงอะ”

“ก็กูพูดจริงนิหว่า.. มึงเอาเวลาที่มาม้อไอ้ปั่นไปหลีหญิงแบบเดิมดีกว่าเยอะหน้าตามึงจะได้สดใส …หมองไปเยอะมึงช่วงนี้อะ” สายตาคมมองเพื่อนตัวเองพูดคุยสนุกสนานก่อนจะนิ่งอย่างไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากครู่ใหญ่

น้ำปั่น หญิงสาวคนเดียวในกลุ่มเพื่อนสี่คน เธอสวยและมีเสน่ห์มาก เป็นเจ้าของผับแต่กลับแต่งตัวมิดชิดเรียบร้อย ไม่ว่าจะใครก็ตามที่รู้จักน้ำปั่น สิ่งเดียวที่พูดเป็นเสียงเดียวกันคือน้ำปั่นเป็นคนแต่งตัวเรียบร้อยซะจนคิดไม่ถึงว่าเธอเป็นเจ้าของกิจการกลางคืน แถมยังเก่งชนิดที่ใครๆก็อยากได้เธอเป็นแฟน

เธอจึงมีผู้ชายเข้ามาพัวพันเรื่อยๆ จนเพื่อนทั้งสามต้องคอยแสกนให้ แต่ไม่ว่าจะคบกับใครก็คบกันได้ไม่นาน เธอมักจะเป็นคนบอกเลิกฝ่ายชายทันทีที่ชีวิตรักของเธอ เริ่มมีเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวข้อง และเธอสามารถบอกเลิกแฟนที่คบกันมาหลายเดือนเพียงเพราะเขาพูดกับเธอว่า ‘คืนนี้พี่ขอค้างห้องปั่นนะ’

ผลัก!

“อุ้ย! ขอโทษค่ะ!” แรงชนกระแทกจากด้านหลังทำให้คิงส์หันกลับไปมอง หญิงสาวทรงโตในชุดเดรสสีแดงสดส่งยิ้มขอโทษอย่างเชิญชวน

“เลอะหมดเลย~” ก่อนจะยื่นมือเรียวดึงทิชชู่กลางโต๊ะ ชุดเดรสคว้านลึกทำให้มองเห็นไปถึงไหนต่อไหน

“ยั่วสัส! ไม่เอาคือควายนะมึง”

“….”

“ไอ้คิงส์..”

ครืด~ ร่างสูงยืนขึ้นเต็มความสูง185เซนติเมตร ก่อนจะสบตาใบหน้าเย้ายวนของหญิงสาวชุดแดงที่ยังยืนอยู่ตรงหน้า

“ขอเช็ด… ได้ไหมคะ~”

“…เช็ดจนแห้ง ทำได้ไหมละ?”

“อันนี้ก็ต้องลองดู~” ร่างสูงเดินจากไปพร้อมกับมีหญิงสาวเดินตาม เป็นจังหวะที่น้ำปั่นกำลังหัวเราะแล้วหันไปเห็นคิงส์เดินหายไปตรงทางลับพร้อมกับมีหญิงสาวชุดแดงเดินตาม รอยยิ้มหดหายก่อนชะโงกมองหาคนเป็นเพื่อน

“เหนือ… อีกแล้วเหรอ?” น้ำปั่นเพยิดหน้าไปทางที่คิงส์เดินไป คิงส์เป็นเสือ มาที่ผับฉันทีไรก็ได้เหยื่อกลับไปกินทุกที

“อืม ก็มึงอะ.. ไม่ใจอ่อนยอมมันสักที”

“เกี่ยวอะไรอะ คิงส์ก็เป็นของคิงส์แบบนี้มานานละ เหมือนแก ..กับแกแหละเสือ”

“อ้าว! กูเกี่ยวไรวะ?” เสือดูเดือดร้อนกับคำโบ้ยของน้ำปั่น

ไม่ใช่ไม่รู้หรอกนะว่าคิงส์ชอบฉัน การกระทำของคิงส์ที่มีให้ฉันเนี่ยฉันดูออก แต่ด้วยเหตุผลส่วนตัวแล้ว จากที่ผ่านๆมา …ตอนนี้ฉันไม่พร้อมที่จะคบกับใคร เพราะฉันรู้ว่าการมีแฟนมันมากกว่าการจับมือหรือนั่งหอมแก้มแบบเด็กน้อย.. ซึ่งกับเรื่องแบบนั้น.. ฉัน… ยิ่งกับคิงส์แล้ว ยิ่งเป็นไปไม่ได้ คิงส์ขาดเรื่อง เซ็กส์ ไม่ได้ ซึ่ง ในขณะที่ฉัน…ทำเรื่องแบบนั้น ไม่ได้

แบบนี้แล้ว.. ฉันจะคบกับคิงส์ได้ยังไง ไม่ใช่ตรรกะที่ว่าเป็นเพื่อนกันแล้วเป็นเเฟนไม่ได้หรอกนะ แต่เหตุผลเดียวของฉัน คือฉันไม่สามารถมีเซ็กส์กับใครได้เลย ด้วยเหตุผลส่วนตัว.. เป็นเหตุผลที่ฉันยังไม่สามารถก้าวข้ามไปได้ และหวังว่าสักวัน ฉันจะมีชีวิตรักที่ปกติเหมือนกับคนอื่นเขาสักที

“หวั่นไหวกับมันในวันที่ช้าไปมันจะไม่ทันเอานะ~”

“ทำไมเราต้องหวั่นไหวละ เราให้คำว่าเพื่อนกับพวกแกทุกคนเท่ากัน”

“ก็เมื่อไหร่ที่มันมีตัวจริงให้ดูแล มึงจะไม่ได้อะไรแบบที่มึงเคยได้จากมัน”

“….”

“แม้กระทั่งความห่วงใย”

“เหนือ แกไม่ต้องมาชงคิงส์ให้เรา คิงส์ให้เท่าไหร่? เราให้เท่านึงเลยเอ้า!”

“พวกคนรวยนี่เขาใช้เงินแก้ปัญหาแบบนี้เหรอวะ~”

“เรามีมากพอที่จะทำให้เหนือหยุดพูดเรื่องนี้ได้ละกัน” ให้คิงส์ใช้ชีวิตแบบที่คิงส์เป็นต่อไปแบบนั้นแหละดีที่สุดแล้ว.. หญิงสาวยกแก้วเหล้ากระดก แล้วกระชับปกคอเสื้อที่ติดกระดุมยันคอ ถึงจะอึดอัด แต่ก็ไม่คิดที่จะปลดมัน…