MY IDOL EP : 5

5

         บนเตียงกว้างขนาดคิงไซต์ ขุนเขากำลังจดจ่ออยู่กับบทละครเล่มหนา ชายหนุ่มค่อย ๆ ไล่สายตาอ่านเนื้อหาข้างในอย่างละเอียดถีถ้วนเพื่อต้องการทำความเข้าใจให้ได้มากที่สุด เพราะเมื่อถึงเวลาที่ต้องถ่ายทำจริงเขาจะสามารถเข้าถึงอารมณ์ของตัวละคร และทำให้แสดงออกมาได้สมจริงที่สุด

         เวลาผ่านไปสักพักเขาจึงละสายตาจากบทละครที่กำลังอ่าน ก่อนจะวางลงไว้ที่โต๊ะข้าง ๆ เตียงเพราะนึกขึ้นได้ว่าป่านนี้ผู้จัดการส่วนตัวจริง ๆ ของเขาคงถึงจุดหมายปลายทางเรียบร้อยแล้ว

         พอคิดได้ดังนั้นชายหนุ่มจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก่อนจะเดินตรงไปยังริมระเบียงพร้อมกับกดเข้าไปในแอปพลิเคชันไลน์ ก่อนวิดีโอคอลหาผู้จัดการส่วนตัวของตนเอง

       น้าดาว

         "ว่าไงขุนเขา" เพียงไม่นานปลายสายก็ตอบรับกลับมา

         "ครับน้าดาว ถึงรึยังครับ" ชายหนุ่มถามออกไปด้วยความนอบน้อม

         "จ้า น้าถึงแล้ว แล้วขุนเขาล่ะวันนี้เป็นยังไงบ้าง" พอได้ยินดังนั้นร่างสูงก็เงียบไป เขาจะพูดยังไงดีล่ะ หลังจากที่เจอหน้าผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ก็ดันไปแก้ผ้าต่อหน้าเธอ มิหนำซ้ำยังโดนปิดประตูใส่หน้าอีก ผู้หญิงคนนี้ช่างไม่ธรรมดาจริง ๆ

         "ก็ดีครับ"

         "หืม? ดียังไงเหรอ" ดาวิกาถามกลับมาด้วยความอยากรู้ เธอรู้ดีว่าลูกสาวเพื่อนสนิทที่เธอขอร้องให้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของขุนเขาแทนเธอนั้น ยังไง ๆ ก็เเสบไม่ใช่เล่น

         "ก็... ยัยนั่นก็ทำงานดีครับ ฝีมือการทำอาหารก็พอใช้ได้ แต่ก็ไม่สู้ฝีมือน้าดาวหรอกครับ" เสียงเข้มพูดออกไปด้วยความเลิ่กลัก

         "งั้นเหรอ แล้วขนมอยู่ไหนล่ะ"

         "คงนอนแล้วล่ะครับ" หลังจากกินข้าวเสร็จเขาก็ทิ้งจานไว้ให้เธอกลับไปล้าง ปกติแล้วดาวิกาจะเป็นคนทำอาหาร ส่วนหน้าที่ล้างจานชายหนุ่มจะทำเอง  แต่เป็นเพราะขนมนอนหลับจนทำให้เขาไม่ได้กินข้าวเที่ยง อีกทั้งยังกล้าปิดประตูใส่หน้าเขาอีก มันก็สมควรแล้วที่เธอต้องกลับไปล้างจานเพียงแค่ใบเดียว 

         "โอเคจ้ะ ว่าแต่อย่าใช้งานน้องหนักนักนะเรา" ปลายสายพูดห้ามเอาไว้เพราะกลัวว่าความแสบของหญิงสาวจะทำให้ชายหนุ่มอยากจะเอาคืน เนื่องจากนิสัยของทั้งสองนั้นไม่ได้แตกต่างกันมากนัก คนหนึ่งก็แสบพอตัว ส่วนอีกคนก็ชอบเเกล้ง และเรื่องที่เธอเขียนใส่ในสมุดที่ให้หญิงสาวไปว่าต้องทำงานบ้านทุกอย่างด้วย อันที่จริงแล้วมันก็เป็นฝีมือของขุนเขานั่นเอง

         ถ้าเป็นตอนที่เขาอยู่กับเธอ ขุนเขาจะทำเองหมดทุกอย่าง ยกเว้นแค่เรื่องทำอาหาร แต่พอมาถึงปีนี้ตารางงานของเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่มีเวลามากนัก เมื่อเจ้าตัวรู้ว่าจะมีผู้จัดการคนใหม่ที่อายุน้อยกว่าสองปีมาทำหน้าที่แทนเธอ ชายหนุ่มจึงอยากให้ขนมทำงานทุกอย่างให้ด้วย

         "ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยครับ" ร่างสูงรีบปฎิเสธกลับไปเพราะกลัวว่าดาวิกาจะเข้าใจผิด วันนี้เขาแค่ให้เธอทำกับข้าวกับล้างจานแค่นั้นเอง ยังไม่ได้ใช้ให้เธอทำอะไรหนัก ๆ เลย อย่างอื่นก็ค่อยว่ากันอีกที เพราะดูยังไงก็รู้ว่าเธอไม่ค่อยชอบขี้หน้าเขาสักเท่าไหร่

         "จ้า ไม่ได้ทำก็ไม่ได้ทำ ถ้าน้องทำอะไรที่ไม่ถูกใจเราก็บอกน้องนะ ตอนนี้ที่ไทยคงดึกแล้วใช่ไหม งั้นเราก็พักผ่อนเถอะนะ พรุ่งนี้มีงานเช้าไม่ใช่เหรอ"

         "ใช่ครับ"

         "โอเคจ้ะ ฝันดีนะขุนเขา"

         "ฝันดีครับน้าดาว"

         หลังจากวางสายไปแล้วร่างสูงก็กลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า

         แต่พอหลับตาลงเรื่องราวในวันนี้ก็วนเวียนเข้ามาในหัวของเขาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

         แววตาของหญิงสาวที่บ่งบอกว่าเธอไม่ชอบเขา น้ำเสียงที่ฟังดูประชดประชัน ไหนจะกิริยาท่าทางต่าง ๆ ที่ดูแสบ ๆ กวน ๆ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะพ่ายแพ้ให้กับร่างกายของเขานะ เพราะเธอมองปานจะกลืนกินเขาลงท้องไปเลยล่ะ

         ตอนนั้นชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะแกล้งเธอด้วยการมองสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเปรียบ แต่ผ้าขนหนูเจ้ากรรมก็ดันหลุดซะงั้น อายก็อาย แต่ก็ต้องคีพลุคทำเป็นนิ่งเข้าไว้ ส่วนเธอจะคิดยังไงมันก็เรื่องของเธอ แต่ยังถือว่าเป็นเรื่องดีที่เธอยังเรียกเขาว่าคุณ ถึงแม้จะฟังดูขัดกับท่าทางของเธอมากก็เถอะ

         แต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้ว่าเธอจะเรียกเขาแบบนี้ไปได้ถึงเมื่อไหร่ เริ่มงานวันแรกเธอก็ทำได้ดีพอสมควร แต่ก็นอนหลับจนทำให้เขาได้กินข้าวเย็นแทนข้าวเที่ยง ดีนะที่ยังมีผลไม้ในตู้เย็นให้เขาได้กินแก้หิวไปก่อน

         ส่วนพรุ่งนี้จะเป็นยังไงต่อไปขุนเขาเองก็ไม่รู้ ในเมื่อน้าดาวไว้ใจให้เธอมาทำหน้าที่นี้แทนแล้วเขาก็ต้องไว้ใจเธอด้วยเหมือนกัน แต่ยังไงซะก็ต้องดูกันต่อไป