EP.4 แทนที่กู

แน่นอนว่าถ้าไนท์คือคนที่เสียชีวิตไปแล้ว งั้นเด็กสาวที่ยืนข้าง ๆ ก็คงไม่ใช่คนด้วยเหมือนกันสินะ ปลายฝนรีบมองไปรอบ ๆ และพยายามทำเหมือนว่าเธอไม่ได้เห็นพวกเขาจริง ๆ

"อื้อ ๆ ๆ " แม่รีบปล่อยมือออกจากผ้าดิบและหันกลับมากระโดดกอดปลายฝนด้วยความตกใจกับสภาพศพของเพื่อนลูกชาย ที่นอนตายตาไม่หลับ

ขณะที่พ่อของเธอที่กำลังยืนคุยกับตำรวจรีบเดินกลับเข้ามาหาแม่กับปลายฝนทันทีด้วยใบหน้าที่แตกตื่นไม่แพ้กัน

"กู้ภัยพาต้นหนาวไปส่งโรงพยาบาลแล้ว ลูกเราบาดเจ็บสาหัสและหยุดหายใจไปพักหนึ่งเลย"

"แต่โชคยังดีที่ทางกู้ภัยช่วยปั๊มขึ้นมาได้ทัน"

"แต่เจ้าเด็กอ้วนเพื่อนมัน...ตายคาที่" พ่อเดินมาอธิบายให้ทั้งแม่และปลายฝนฟัง ก่อนที่ทั้งสามคนจะเดินกลับไปขึ้นรถ

ปลายฝนพยายามจะไม่หันกลับไปมองทางด้านหลัง แต่สายตาของเธอมันดันเหลือบไปเห็นกระจกมองหลัง ซึ่งภาพที่เห็นทำเอาปลายฝนใจหายวูบไปในทันที

เธอเห็นได้ชัดเลยว่า ไนท์กับผู้หญิงคนนั้นกำลังเริ่มเดินตามรถของพ่อมาติด ๆ และในตอนที่พ่อเหยียบคันเร่งแรงมากขึ้น เพื่อรีบขับรถตรงไปยังโรงพยาบาลนั้น ผีสองตนนั้นก็วิ่งไล่ตามมาด้วยสภาพที่ไม่น่าดูเอาเสียเลยจริง ๆ แขนของไนท์หลุดแกว่งไปมาผิดรูป ส่วนผู้หญิงคนนั้นวิ่งเร็วกว่าไนท์ เธอวิ่งเร็วแทบจะเหมือนก้าวกระโดด มาจนใกล้เข้ามาถึงด้านหลังรถกระบะของพ่อเธอ

"…." ปลายฝนรีบหลับตาลงทันที เพื่อที่จะไม่ให้เห็นวิญญาณสองตนนั้น เสียงรถเคลื่อนที่ไปเรื่อย ๆ แต่ทำไมเหมือนเสียงฝีเท้าของใครบางคนไล่ตาม

ฟุ่บ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงฝีเท้าวิ่งใกล้เข้ามา ๆ ๆ ปลายฝนยังคงหลับตา จนเธอรู้สึกถึงเงาดำ ๆ ที่ตะคุ่มอยู่ข้างกระจก

ขณะที่พ่อตั้งใจขับรถไปมองทางไป และแม่เองก็เอาแต่นั่งร้องไห้ไปก็ไหว้พระขอพรให้น้องชายปลอดภัย

"พ่อระวังหมาดำ!" เสียงของแม่ตะโกนลั่น

เอี๊ยดดด!!

พ่อเหยียบเบรกตัวโกง ปลายฝนเผลอลืมตาขึ้นมองตรงหน้าด้วยความตกใจกลัว และในจังหวะที่รถเสียหลักหมุนเป็นวงกลม แสงไฟสาดส่องไปทั่วทุกทิศ

มีเพียงปลายฝนที่มองเห็นว่า มันไม่ใช่หมาที่ตัดหน้ารถของเธอ แต่มันคือร่างของเด็กสาววัยรุ่นคนนั้นและมันหันมาแลบลิ้นใส่หน้ารถ ก่อนจะคลานตัดหน้ารถไปอย่างเร็วจนแทบมองไม่ทัน

"พะพ่อ...รีบขับต่อไปสิ" ปลายฝนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ

"พ่อ! น้องรอเราอยู่นะ" ปลายฝนเอื้อมมือไปสะกิดไหล่พ่อของเธอให้มีสติมากขึ้น

"พ่อรู้แล้ว ๆ แกอยู่เฉย ๆ ก่อนเถอะน่า" พ่อหยิบสร้อยพระที่ห้อยคอออกมา ยกมือไหว้ก่อนจะแขวนไว้ที่กระจกมองหลัง ส่วนแม่ก็เอาแต่นั่งเงียบตลอดทาง แต่ยังไม่ทันที่รถจะเคลื่อนที่ไปข้างหน้า

"กูรู้มึงเห็นพวกกูแล้ว!" เสียงของเด็กวัยรุ่นคนนั้นดังก้องอยู่รอบ ๆ รถ

แผล็บ ๆ ๆ เสียงเลียดังไล่มาจากหลังคารถ

"พ่อรีบขับไปดูต้นหนาวสักทีสิ" ปลายฝนพูดขึ้นราวกับว่าเธอไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น พ่อหักพวงมาลัยรถตั้งหลักก่อนจะขับรถต่อไปทันทีซึ่ง

"หึหึ...แต่กูจะเอาน้องมึงมาแทนกูให้ได้!" เสียงดังก้องขึ้นอีกครั้งก่อนที่ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นจะมาเกาะอยู่ข้างกระจกรถฝั่งของปลายฝน แต่พอรถเริ่มเคลื่อนตัวทั้งเสียงและตัวตนที่น่ากลัวของมันก็กระเด็นหายไป