ก็แค่เพื่อน2

ณ ห้างสรรพสินค้า

"วิวาห์ มึงว่าผู้หญิงชอบอะไรวะ"

ประโยคคำถามของไอเดนที่ ถามวิวาห์พลางมองไปโดยรอบห้างเพื่อหาของที่คิดว่าแฟนสาวจะชอบ 

"มึงก็เคยซื้อให้คนเก่าๆนิ จะถามทำไม มึงอยากซื้ออะไรให้เขามึงก็ซื้อเถอะ" 

น้ำเสียงอ่อนเบา นอยส์ กับการกระทำของชายหนุ่มที่คบกันมาตั้งแต่เด็ก แต่วันเกิดตัวเองจนป่านนี้ ของขวัญสักชิ้นยังไม่ได้ มิหนำซ้ำไอเดนยังลากออกมาเป็นเพื่อนซื้อของให้แฟนอีก

"โทรศัพท์ดีไหม" ไอเดนหันมาถาม

"มึงโง่หรือเปล่า เขาพึ่งซื้อโทรศัพท์มากูเห็นเขาลงสตอรี่ มึงจะซื้อไปทำไมอีก" ประโยคคัดค้านของวิวาห์ทำเอาไอเดนชะงัก มันก็จริงอย่างที่ วิวาห์บอกกอบัวพึ่งจะซื้อมือถือใหม่ ดังนั้นเรื่องมือถือก็ถูกตัดทิ้ง

"กูรู้แล้ว เขาบ่นว่าอยากได้กระเป๋า!"

เสียงเข้มเอ่ยบอกอย่างกระตือรือร้น พลางหันมองไปที่ร้านขายกระเป๋าแบรนด์เนมยี่ห้อดัง ก่อนจะสาวเท้ายาวๆตรงไปที่ร้าน โดยไม่รอวิวาห์สักนิด ทำเอาคนที่มาด้วยถึงกับมองตาม ก่อนที่ วิวาห์จะเดินตามมาทีหลัง

"ไอเดน มึงอย่าบอกนะว่า มึงจะซื้อกระเป๋า ไอ้บ้าใบละเป็นแสน สมองมึงยังดีอยู่หรือเปล่า"

ไอเดนไม่ฟังเสียงทักท้วงของเพื่อน แถมยังตรงเข้าไปที่ชั้น คอลเล็กชันใหม่ ที่ต้องบอกเลยว่า ราคาก็ไม่ธรรมดา ใบนึงเป็นแสน

"สมองกูยังดีอยู่ กูบอกแล้วไงว่าคนนี้ไม่เหมือนคนอื่น มึงไม่ต้องห่วงหรอก"

พูดพลางยิ้มพลาง ไม่รู้จะดีใจอะไรนักหนา ทั้งๆที่ตัวเองกำลังจะเสียเงินแสน

"ไอ้โง่!!"

พอตวัดน้ำเสียงที่ไม่พอใจใส่เพื่อน วิวาห์ก็เดินออกไปยืนห่างๆโดยไม่สนใจกับการกระทำของไอเดนสักนิด ส่วนคนที่ยืนมองสิ่งที่อยากได้อยู่นั้น พนักงานของทางร้านก็เดินเข้าไปให้บริการ วิวาห์มองชายหนุ่มตัวสูงแล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกับความคิดในหัว

จะซื้อใบละแสนให้แฟนที่เขาคบซ้อน มึงน่าจะซื้อให้กูที่เป็นเพื่อนมึงมาตลอด

สิ่งที่คิดก็หลุดหายไปเพราะมีชายรูปหล่อดูดีอีกคนเดินเข้ามายืนข้างๆ

"สนใจตัวไหนเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ!"

วิวาห์แอบสะดุ้งไปเล็กน้อยกับเสียงทุ้มที่มายืนข้างๆ หญิงสาวค่อยๆหันไปมองพร้อมรอยยิ้มไมตรี

"อ๋อ..พอดีพาเพื่อนมาค่ะ"

เธอพูดแล้วก็หันหน้าไปทางไอเดน ส่วนผู้ชายคนนั้นก็พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะพูดอีกประโยค

"ถ้าสนใจตัวไหนเป็นพิเศษ แจ้งพนักงานทางร้านได้นะครับ"

ชายหนุ่มมาดดี ดูดีราวกับไฮโซ พูดแล้วก็เดินไปทางพนักงานที่เค้าน์เตอร์ วิวาห์มองตามร่างสูงนั้น เธอขมวดคิ้วพร้อมตั้งคำถามกับตัวเองในใจ

ทำไมพนักงานที่นี่ หล่อขนาดนี้เลยหรือเนี่ย

ความคิดในหัวพร้อมกับมองร่างชายหนุ่มรูปหล่อคนนั้นก็ดับวูบลงเพราะเสียงเรียก

"วิวาห์ มาทางนี้หน่อย"

ไอเดนกวักมือเรียก พร้อมทั้งมืออีกข้างถือกระเป๋าใบเล็ก วิวาห์ที่ได้ยินเสียงเพื่อนเรียกก็รีบเดินเข้าไปหา พร้อมสายตาที่จับจ้องที่มือไอเดน

"มึงว่าใบนี้สวยไหม?"

ไอเดนถามแล้วก็โชว์กระเป๋าให้วิวาห์ดูทันที แต่สายตาก็ยังจับจ้องมองหน้าเพื่อนพร้อมรอคำตอบ

"สวยมั้ง!!"

ประโยคที่แสนสั้น แถมยังไม่มีความคิดเห็นต่อท้ายใดๆทั้งสิ้น ดูเหมือนวิวาห์จะไม่ได้ใส่ใจที่จะมาช่วยเลือกเท่าไหร่นัก

"อะไรวะ มึงช่วยเต็มใจกว่านี้หน่อย"

"ใบนี้เท่าไหร่ละ"

"แสนสาม!!"

"แสนสาม!! ไอ้....มันแพงไป"

คนที่อ้าปากเตรียมด่าไอเดน แต่ด้วยคนทั้งร้านรวมทั้งพ่อหนุ่มรูปหล่อคนนั้นก็หันมามองทำเอา วิวาห์ต้องสงบปากลง พร้อมกับกระซิบเพื่อนเบาๆ

"มันแพงไป....พี่ค่ะมีราคาหลักพันไหม?"

พอบอกเพื่อนแล้วเธอก็หันไปถามพนักงาน แต่รอยยิ้มของพนักงานร้านก็พอบงบอกได้ว่ามันไม่มี

"วาห์ มึงบ้าหรือเปล่าหลักพันในร้านนี้มีที่ไหน อย่างต่ำก็หลักหมื่นแล้ว"

เสียงกระซิบกระซาบกันทำเอา ชายหนุ่มหน้าหล่อคนนั้นต้องเดินมาถาม

"ติดตรงไหนหรือเปล่าครับ"

"คือมันแพงไปค่ะ เราเลยตกลงกันไม่ได้"

วิวาห์หันไปตอบพร้อมรอยยิ้ม แต่คนที่ขัดจังหวะเบรกวิวาห์จนหัวถิ่มนะสิคือไอเดน

"ไม่แพงครับ ผมตกลงเอาใบนี้ คือ เพื่อนผมมันงกครับ เลยไม่รู้จักของดี"

วิวาห์ที่เห็นว่าเพื่อนรักหักหน้ากับพนักงาน ถึงขั้นโพล่งเสียงใส่

"ไอ้..เดนน"

ในเมื่อห้ามแล้ว ทักท้วงไปแล้ว ไอเดนไม่สนใจ วิวาห์เลยทำได้เพียงออกมายืนรอข้างนอกเพราะไม่รู้ว่า จะพูดอะไรต่อดี ทั้งๆที่ไอเดน ลากมาเพื่อช่วยเลือกของแต่กับเป็นว่าตัวเองตกลงพูดเองเออเอง ไม่รู้ว่า ตัววิวาห์นั้นสำคัญอยู่หรือเปล่า

** อย่าลืมส่งคอมเม้นมาเป็นกำลังใจไรท์บ้างนะคะ