EPISODE – 01 / 6

หลังจากที่ฉันจัดการทุกอย่างเสร็จ ยัยเพื่อนตัวดีทั้งสองก็พาฉันมาร้าน แต่สงสัยวันนี้คงปิดเร็วหน่อย เห็นเดียร์บอกว่าวันนี้เธอจองโต๊ะไว้ตอนสามทุ่ม ร้านฉันที่ปกติจะปิดเกือบห้าทุ่มเลยต้องปิดเร็วกว่าเดิม

TS – Club @21.00 น.

ภายในคลับที่คลาคล่ำไปด้วยฝูงผีเสื้อราตรี ไม่ว่าจะเป็นสาวน้อยสาวใหญ่หรือแม้แต่ผู้ชาย ที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกภายใต้แสงสีเสียงที่กำลังดังกระหึ่มในตอนนี้ ไม่ได้อยู่ในสายตาเจ้าของแววตาเยือกเย็นแสนเย็นชาสีน้ำตาลอ่อน ที่กำลังนั่งดื่มวิสกี้คนเดียวที่โซฟาโซนวีไอพีชั้นสองที่ประจำของเขาเลย

“นั่งคนเดียวไม่เหงาเหรอคะ ขอนั่งด้วยคนนะ” อยู่ๆ ก็มีเสียงหญิงสาวเจ้าเนื้อนมโค ในเสื้อเกาะอกที่ชุดตรงกลางมีสายเล็กๆ ถักไขว้ไปมาเป็นเหมือนตัวเอ็กซ์ เผยให้เห็นถึงผิวเนื้อขาวนวลที่อวดเต้างาม ถามชายหนุ่มผู้นั่งดื่มเพียงลำพังดังขึ้น

“...” ชายหนุ่มผู้ถูกถามไม่แม้แต่จะตอบ เพียงแค่ปรายหางตามองสาวเจ้าโคนมเท่านั้น

“ไม่ตอบ งั้นลิลลี่ขอเดาว่า ไม่ปฎิเสธแล้วกันนะคะ” ว่าจบหล่อนก็นั่งลงบนตักชายหนุ่มผู้มีแววตาเย็นชาตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ

“...”

และเป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มผู้กลายเป็นเบาะรองนั่งชั้นดีของสาวสวยไม่ยอมเอื้อนเอ่ยคำพูดใดๆ ออกมา ทำเหมือนเธอเป็นเพียงแค่อากาศธาตุหรือฝุ่นผงที่ล่องลอยวนเวียนให้รำคาญใจ

แต่มีหรือผู้ชายที่แสนจะหล่อเหลา ผู้เป็นเบาะรองนั่งให้ก้นงอนงามของเธอ จะทำให้เธอถอดใจแล้วลุกหนีไป และไม่รอช้าสาวเจ้าเนื้อผู้มากประสบการณ์ก็อดใจที่จะก้มจุมพิตชายหนุ่มตรงหน้าไม่ได้

“อื้อ” หากแต่นี่ไม่ใช่เสียงของชายหนุ่มแต่อย่างใด แต่เป็นเสียงของแม่สาวคนนั้น ที่แลดูเหมือนเธอจะมีอารมณ์ไปแค่คนเดียวเท่านั้น เพราะชายหนุ่มผู้ถูกจูบอยู่ ไม่แม้แต่จะตอบรับจูบที่แสนเร่าร้อนนั่นเลย

พลั่ก!!

เมื่อหล่อนรู้สึกแล้วว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่ยอมเล่นด้วยเลยอารมณ์เสีย ผละจูบที่ไม่ว่าชายใดได้ลิ้มลองต้องมีอารมณ์ร่วมตามออกมาอย่างหงุดหงิดใจ

“เย็นชาจริงๆ เลยนะ โซล”

อา ไม่ผิดหรอก ที่สาวเจ้าเนื้อคนนี้จะรู้จักผู้ชายใต้ร่าง เพราะว่าเขามีดีกรีเป็นถึงหุ้นส่วนของทีเอสคลับแห่งนี้ และยังเป็นคู่ขาของหล่อนอีกด้วย

“วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์” นั่นคือประโยคแรกที่เขาเอื้อนเอ่ย

“ใครทำให้พ่อหนุ่มผู้แสนเย็นชาของลิลลี่ เย็นชากว่าเดิมแบบนี้”

“ยุ่ง!!!” เขาตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงมาคุแบบสุดๆ

[Seoul’s part]

แม่งเอ้ย!! ผมไม่ชอบเลยว่ะ อารมณ์ตอนนี้แม่งหงุดหงิดฉิบหาย

ไม่รู้ผมเป็นอะไร ตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาที่คลับแห่งนี้ ผมก็รู้สึกว่าตัวเองเอาแต่นั่งเหม่อลอยจิตใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัวเลย

อา~ เอาอีกแล้ว...

จู่ๆ ผมเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้ ไปนึกถึงสัมผัสหอมหวน ชวนคิดถึงของคืนนั้น คิดถึงจูบที่แสนหวานที่ผมไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน มันเป็นรสชาติที่เหมือนจะทำให้ผมเสพติดไปแล้ว เพราะแม้แต่ตอนนี้ที่ผ่านมาแล้วเกือบวันเต็มๆ ผมยังลืมรสชาติของมันไม่ลง

ขนาดเมื่อกี้คู่ขาผู้เร่าร้อนที่ผมมักใช้ควงบ่อยๆ อย่างลิลลี่ ยังทำให้ผมลืมรสชาติหวานหอมของจูบที่แสนไม่เอาไหนของยัยเฉิ่มนั่นไม่ลงเลย

“นี่บอกได้ไหมคะ ว่าใครทำให้คู่ขาลิลลี่ปฎิเสธลิลลี่แบบนี้” ผมไม่ตอบอะไรลิลลี่ ได้แต่ใช้แววตาเฉยชา และดุดันมองกลับไป

อ้อ ลืมบอกไปใช่ไหม ‘โซล’ ที่ลิลลี่เรียกน่ะ ชื่อผมเอง ผมมีชื่อเต็มๆ ว่า

‘กรุงโซล การณ์พิพัฒนะ’ เป็นผู้ชายเย็นชาอย่างที่ลิลลี่บอกนั่นล่ะ แต่ใช่ว่าผมจะไม่มีความอบอุ่นหรือรักใครไม่เป็นนะครับ

ผมแอบรักผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นคนที่มีดวงตาเย่อหยิ่ง และน่าค้นหา ภายนอกอาจจะดูแรงๆ แต่พอผมได้ใกล้ชิด เธอเป็นผู้หญิงที่อบอุ่นมาก ทำให้หัวใจที่เยือกเย็นดุจน้ำแข็งของผมสั่นไหว พูดให้ฟังดูง่ายๆ ก็ รักครั้งแรก นั่นล่ะ

แต่เคยได้ยินมั้ย คนแอบรัก ก็ได้แค่ แอบรัก ไม่มีทางได้มาครอบครอง เพราะคนๆ นั้น เขามีเจ้าของแล้วไง แถมเป็นคนที่ผมไม่กล้าแม้แต่จะแย่งมา

“วี้ดวิ้ว! นึกว่ากรุงโซลควงสาวที่ไหน ที่แท้ก็ลิลลี่คนสวยนั่นเอง”

มาได้จังหวะจังนะ ไอ้เพื่อนเวร ไหนๆ ตัวประกอบก็โผล่มาแล้ว ผมขอแนะนำมันเลยแล้วกัน

ไอ้เจ้าของเสียงตะกี้น่ะ ชื่อ ‘เอฟวัน’ กะล่อนตัวพ่อ เฟรนลี่ได้ทุกเพศ ด้วยหุ่นที่สูงเกือบ 182 เซนฯ ผิวขาวอมชมพูเหมือนผิวผู้หญิง คิ้วดกดำหนา จมูกโด่งรั้น เลยทำให้มันหล่อสุดๆ แต่น้อยกว่าผมหน่อยนึง

“สวัสดีจ้ะ เฮียเอฟวัน วันนี้ว่างไหมล่ะ ลิลลี่เหงา”

เหอะ!! ผมได้แต่เหยียดยิ้มมุมมาก นี่แหละคู่ขาผม แต่แล้วยังไงผู้หญิงก็เหมือนสิ่งของ แชร์ได้ก็แชร์ไป กลุ่มเราก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ เบื่อก็โยนให้เพื่อนในกลุ่มกินต่อ

แฟร์ๆ กันดี เลวไหมล่ะ

“ถ้าเป็นลิลลี่ เฮียวันคนนี้ว่างส่ำเหมอ” ไอ้นี่ก็ม่อได้ทุกที่อ่ะ มันล่อได้ทุกคนด้วยนะครับขอบอก

“อ้าวแล้วนั่นเป็นอะไร ทำหน้าบอกบุญไม่รับ หรือว่า ‘มัน’ อาการทรุด”

สีหน้าไอ้เอฟวันดูวิตกหน่อยๆ หลังจากเอ่ยจบประโยค อยากถามมันมาก นั่งตั้งนานเพิ่งสังเกตหน้ากูเหรอครับ แหม่!! ก็ตาแม่งเล่นจ้องแต่นมสาว

“เปล่า” ผมตอบสั้นๆ

“ตั้งแต่ลิลลี่มาถึง โซลก็เป็นแบบนี้แล้วล่ะเฮียวัน” ลิลลี่รีบฟ้องไอ้วัน

“สงสัยเหยื่อไม่ตกถึงท้องหรือว่ามึงทำใครท้องไว้เลยมานั่งเครียด”

ผลั้วะ!! “ปากหมา” ผมตบหัวไอ้เอฟวันไปหนึ่งทีพร้อมกับสบถด่าออกไป

ไอ้นี่วอนซะแล้ว ใครจะไปพลาดทำผู้หญิงท้อง ระดับกรุงโซลไม่มีพลาด

ถ้าไม่ตั้งใจ…

“อ้าวไอ้นี่” ไอ้วันของขึ้นครับ แต่มันไม่กล้าหือกับผมหรอก เพราะแค่ผมปลายหางตามอง มันก็กลัวผมหัวหดแล้ว

“กัดกันอีกแล้วนะมึงสองตัว” ถ้าไอ้เอฟวันมา มีเหรอเฮียไททันจะไม่มา ก็นี่มันคลับแกด้วยนี่หว่า

ผมบอกไปหรือยังว่าทีเอสคลับที่ผมกำลังสิงสถิตอยู่เนี่ย มีเจ้าของถึงสองคน นั่นคือเฮียไททันที่ถือหุ้นใหญ่ถึง 60% ส่วนผมแค่ 40% เท่านั้น

เฮียไททันแกเคยเป็นอดีตพี่รหัสผมตั้งแต่มหา’ลัย แบบว่าเราถูกชะตากันหรืออาจจะเพราะนิสัยค่อนข้างเลวเหมือนกันเลยคบกันมายาวนานจนถึงตอนนี้

“เฮียไท” ไอ้เอฟวันพูดเสียงอ่อนเสียงหวานอ้อนเฮียไททัน พร้อมกับลุกพรวดเข้าไปเกาะแขนแล้วเอาหน้าซุกไซร้ ถูไถไปมา เหมือนแมวกำลังอ้อนเจ้าของ

น่ารักตาย ปัญญาอ่อนสิไม่ว่า…

“ว่าไงครับ เมียวันของเฮีย” นี่ล่ะกลุ่มผม ไม่มีคนเต็มสักคน

“ปรั๋วขราของเมีย ต้องจัดการมันนะ ไอ้โซลตบหัวเมีย” ไอ้นี่ก็เล่นไม่เลิก นอกจากจะอ้อนเหมือนแมวแล้ว มันยังทำท่าทางสะดีดสะดิ้ง จิกตาใส่ผมอีก

เพลียจริงๆ มีเพื่อนปัญญาอ่อน

“เฮ้ย ไอ้ยูกิ จัดการเด็กมึงสิ” เฮียไททันเรียกกำลังเสริม

เวรล่ะ! เรียกใครไม่เรียกดันไปเรียกไอ้ยูกิ ไอ้นี่น่ะมันเป็นคนเดียวที่ผมจะไม่เสวนาด้วยเด็ดขาด เพราะมันกับผมนิสัยเหมือนกันไม่ว่าจะเป็น...

สายตาเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง กลิ่นอายเย็นชา ออร่าน่าเกรงขาม แต่ต่างตรงที่ไอ้ยูกิมันโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ยิ่งขับลุคให้ดูนิ่งสงบแต่เยือกเย็น

“...” ไอ้ยูกิทำแค่เหล่ตามองผมแล้วเดินมานั่งที่โซฟาฝั่งขวามือผมแทน

จากนั้นมันก็ก้มเล่นมือถือเครื่องโปรดของมันไปเงียบๆ คนเดียว

ผมชักอยากจะรู้แล้วสิ ว่าในนั้นมันมีอะไรนักหนา ทุกครั้งที่มันไม่มีอะไรทำมันมักจะหยิบมือถือเครื่องนี้ออกมานั่งเล่น นั่งมอง ไม่สนใจสิ่งรอบตัว

“ปรั๋วขรา ไอ้ยูกิไม่เล่นกับเราอ่า” ไอ้เอฟวันมันหันไปฟ้องเฮียไททัน

“เฮียว่า สงสัยวันนี้ เราจะแป๊กว่ะ” เฮียไททันกับไอ้เอฟวันพยักหน้าให้กัน

เฮ้อ! ปวดหัวจริงๆ มาครบกลุ่มแบบนี้

“แล้วนี่ มันอาการดีขึ้นยังวะไอ้โซล” เสียงเฮียไททันถามขึ้นหลังจากที่เลิกเล่นพิเรนทร์กับไอ้เอฟวันเรียบร้อยแล้ว

‘มัน’ ที่เฮียไททันถามน่ะ เป็นแฟนของผู้หญิงที่ผมแอบรัก และเป็นคนที่ผมรักอีกคนหนึ่ง ซึ่งเพิ่งประสบอุบัติเหตุทำให้ต้องพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลมาสองวันแล้ว

“อาการคงที่” ผมตอบเฮียแกออกไป

อาการของมันก็ค่อนข้างหนักเอาเรื่อง หัวสมองได้รับความกระทบ กระเทือนขั้นรุนแรง หมอบอกว่าโชคดีที่รอดมาได้ อาจจะเพราะคนไข้ร่างกายแข็งแรง แต่ตอนนี้มันก็ยังไม่ยอมฟื้นสักที

ผมสงสารแฟนมันมากกว่าใครในตอนนี้…

คุณลองคิดดูนะ ผู้หญิงที่กำลังวางแผนจะหมั้นหมายกับคนรักในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า แต่ต้องมาเจอกับเรื่องเลวร้ายเมื่อว่าที่คู่หมั้นนอนไม่ได้สติอยู่ที่โรงพยาบาล