Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
รักแรกและแอบรักเขารักเพื่อนตัวเองที่เป็นทั้งเลขาและเป็นผู้กุมหัวใจ เธอหญิงสาวเย็นชาที่พยายามหยุดหัวใจตัวเองไม่ให้รู้สึกกับเขาเกินคำว่าเพื่อนและเจ้านาย ความรัก ความวุ่นวาย ความเจ้าเล่ห์และเย็นชาใครจะชน เธอ... เลขาสาวสวยผู้เย็นชา เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่สามารถควบคุมเขาได้ เธอเป็นคนเดียวที่เขายอม และเธอเป็นคนเดียวที่เขารัก แต่ด้วยความผูกพันระหว่างเธอและเขามันใกล้ชิดกันจนกลายเป็นความเคยชิน ทำให้เธอไม่เคยมองเขาในฐานะของผู้ชายคนหนึ่ง แต่มองเขาเป็นเพียงแค่เจ้านายและเพื่อนเท่านั้น "คุณธาดาไม่ตายเพราะแผลแค่นี้หรอกค่ะ แต่จะตายด้วยเอดส์ก่อน แล้วก็ไม่ต้องห่วงนะงานของคุณคงมีสาวๆ มาร้องไห้กันเยอะน่าดู" เขา...เจ้านายผู้สร้างปัญหา เขาตั้งใจทำทุกอย่างที่ให้เธอยังคงอยู่กับตลอดไป เขายอมเพียงแค่เธอคนเดียว แต่เธอกลับไม่รู้ตัวเองเลยว่ามีผลกับใจเขาแค่ไหน เจ้านายผู้ทำทุกวิถีทางให้เธอสนใจ แต่ความเย็นชาสุดแสนจะซื่อบื้อของเธอกำลังทำให้เขาคลั่ง "เธอจะมาใส่ชุดแบบนี้ต่อหน้าฉันไม่ได้นะ ระวังตัวเอาไว้หน่อยอย่าคิดกับฉันแค่เจ้านายหรือเพื่อน...ระวังฉันในฐานะผู้ชายความอดทนต่ำคนหนึ่งไว้ด้วย" ในทุกๆ วันของพวกเขาคือการอยู่ด้วยกันตลอด24ชั่วโมง จนทำให้ความเคยชินกำลังจะเปลี่ยนเป็นความรัก จากเพื่อนเลื่อนมาเป็นเลขา และเขากำลังจะทำให้เธอเลื่อนมาเป็นของของ เขา แต่งานนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะความเย็นชาของเธอที่ไม่เคยเปลี่ยนไป ?นิยายเรื่องนี้จัดเต็มNC + สาดกระจายความฟิน บางบท บางเหตุการณ์อาจมีการกระทำที่ไม่เหมาะสม?
พิชิตใจ ตำราที่ 1 : เจ้านาย&เลขา
ณ ประเทศอังกฤษ
ก๊อก ๆ
“ขออนุญาตค่ะ”
สิ้นเสียงคำพูดร่างบางก็เปิดประตูเข้ามาในห้องทันทีโดยที่ไม่ต้องรอคำตอบ ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ เสื้อผ้าถูกถอดกระจัดกระจายไว้ตามพื้น เธอเอาเท้าเขี่ยแพนตี้ลายลูกไม้ให้พ้นทาง แล้วเดินไปหยุดลงปลายเตียงที่มีผู้ชายและผู้หญิงคนหนึ่งนอนหลับอยู่
“คุณธาดาคะ”
“....”
“คุณธาดาคะ”
“....” ไร้ซึ่งการตอบรับ
“เฮ้อ ~” เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเบื่อหน่าย และเดินไปยังลำโพงบลูทูธก่อนจะเปิด และเชื่อมมันกับโทรศัพท์ของเธอ
“คุณ ธา ดา”
“....” ไม่ตื่นใช่ไหม นิ้วเรียวเลื่อนหาเสียงปลุกประจำตัวเจ้านายของเธอ เอาละ เริ่ม!
(กรี๊ด!! อ๊าก!!)
พึ่บ!
ด้วยพลังเสียงสุดยอดของลำโพงแบรนด์ชั้นนำระดับโลกบวกกับเสียงร้องอันเร้าใจจากฉากหนังสยองขวัญ ทำให้เจ้านายของเธอและผู้หญิงข้างกายตื่นทันที
“อะไรกันเนี่ย!” เธอตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์เสีย
“ปลุกแบบขวัญกระเจิงเหมือนเดิม” เขาบ่นพึมพำพร้อมกับจ้องมองไปยังเลขาส่วนตัว
“เธอเข้ามาทำไม ไม่มีมารยาท”
“ออกไปได้ละ” เขายีหัวตัวเองด้วยความเคยชิน กับวิธีการปลุกของเลขาประจำตัวเขาตลอด 10 ปีที่ผ่านมา
“....” ฉันยืนมองภาพตรงหน้า มันคือเรื่องปกติที่เห็นมันแทบจะทุกวันและชิน แต่สิ่งที่ไม่ชินคือผู้หญิงที่ไม่ซ้ำหน้ากันเลย
“ออกไปสิ จะยืนมองอะไร”
“ไม่ใช่ เธอนั่นแหละออกไป” เธอหันไปมองด้วยความตกใจ แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไรมากกว่านี้ฉันก็เป็นฝ่ายจบสถานการณ์ตรงหน้าเอง
“เชิญค่ะ เดี๋ยวจะมีคนพาคุณไปส่งที่บ้านเองไม่ต้องถามอะไร”
“แต่!”
“พาเธอไป” สิ้นเสียงคำสั่งของฉันการ์ดชุดดำหน้าห้องนอนต่างตรงเข้ามาพาร่างเปลือยเปล่าพร้อมสิ่งของของเธอออกไป
ปึง! เสียงประตูปิดลงในห้อง ตอนนี้เหลือแค่ฉันและธาดาเท่านั้น สายตางัวเงียของเขาจ้องมาที่ฉัน
“อีก 1 ชั่วโมงคุณป้าจะมาถึงที่นี่แล้วค่ะ” คุณป้าที่ฉันหมายถึงก็คือคุณแม่ของเขานั่นแหละ
“ขอนอนต่ออีกสิบนาทีค่อยมาปลุก” แล้วเขาก็ล้มตัวลงนอนต่อ
“ตอนนี้มีเวลาอีก 58.23 วินาทีค่ะ” งานที่ยากที่สุดคือการปลุกเขาให้ลุกจากที่นอน
“....”
“เหลืออีกแปดนาทีค่ะ”
“....”
“57.46 วินาทีค่ะ”
“....” เหนื่อยใจจัง ถ้าไม่ติดว่าบ้านเขามีพระคุณกับครอบครัวฉัน คงหนีเขาไปตั้งแต่ปีแรกละ
“คุณธาดา”
“....” ไม่ขยับ ตายซะไอ้บ้าธาดา
“คุณ...ธาดา...คะ เหลือ 55 นาทีแล้วค่ะ”
“อื้อ ~” เสียงพึมพำดังออกจากใต้ผ้าห่ม
“ธาดาจะลุกดีๆหรือจะให้ใช้กำลัง”
พรึ่บ! เขาเปิดผ้าห่มออก และจ้องหน้าฉัน
“เชิญ ฉันจะเตรียมชุดไว้ให้”
“แรงของเธอชนะฉันได้เหรอ” ฉันจ้องมองเจ้านายตัวเองอย่างเบื่อหน่าย
“จะลองหรือเปล่าล่ะคะ” หลักสูตรศิลปะการต่อสู้ของฉันมีไว้จัดการเขานั่นแหละ ไม่ได้ฝึกมาเพื่อปกป้องเขาหรอก
“เทียนไขจะใจร้ายเกินไปแล้ว” ฉันไม่ชอบให้เขาเรียกชื่อเลย มันน่าขนลุก
“ให้เวลาอาบน้ำสิบนาที อย่าต้องให้มาตามซ้ำ”
“ครับๆ” สุดท้ายก็เป็นเขาอีกตามเคยที่ยอมเธอ สายตาคมจ้องมองร่างบางเดินเข้าไปยังห้องแต่งตัวเพื่อจัดเตรียมเสื้อผ้า 10 ปีได้แล้วมั้งที่มียายนั่นดูแลมาตลอด จะเรียกว่ารักแรกด้วยเลยก็ได้ แต่เพราะความเคยชินและอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก เลยเปลี่ยนไปเป็นความผูกพัน แต่ตอนนี้กำลังกลับมาเป็นความรักแบบผู้ใหญ่
10 ปีก่อน ณ โรงเรียนมัธยมนานาชาติ
“เทียนไขกลับบ้าน” หนุ่มหล่ออันดับ 1 ของโรงเรียนกำลังได้รับความสนใจจากเพื่อนร่วมชั้นในห้องเรียนของผู้หญิงที่เขามาตาม
“....” ผู้หญิงที่ถูกจัดว่าสวยอันดับ 1 ของโรงเรียนหันไปตามเสียงเรียก เธอเก็บของในทันทีก่อนจะลุก และเดินออกจากห้องตามหลังของเขาไป
ภาพเหตุการณ์ซ้ำๆ ตลอด 6 ปี ที่ทุกคนในโรงเรียนยังไม่ชินกันสักที สายตาที่จ้องมองมาไม่เคยลดลงเลยสักวัน รถเมอร์เซเดส-เบนซ์คันหรูจอดรอรับพวกเขาอยู่หน้าตึกโรงเรียน ธาดานั่งเบาะด้านหลัง และฉันนั่งข้างคนขับ จริงๆแล้วฉันไม่ใช่พวกลูกคุณหนูหรอก
แต่เพียงเพราะพ่อของฉันเป็นคนสนิทที่ทำงานกับพ่อของเขามา 10 กว่าปี ทำให้เราทั้งคู่ถูกเลี้ยงดูมาพร้อมกัน แม่ฉันเป็นหัวหน้าแม่บ้านของบ้านเขา แล้วยังเป็นเหมือนแม่นมของเขาไปด้วย แม่ของธาดาเลยเอ็นดูฉันเสมอมา
ถึงจะเป็นลูกสาวคนงานในบ้าน แต่ฉันก็ถูกวางตัวให้เป็นผู้ดูแลส่วนตัวของเขามาตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว ธาดาไม่มีเพื่อนสนิทคนอื่นนอกจากฉัน ถ้าเห็นเขาที่ไหน ที่นั่นก็จะมีฉันอยู่ด้วยเสมอ อย่างเช่น การได้เข้าเรียนในโรงเรียนนานาชาติพร้อมกับเขา
ทางบ้านฉันไม่มีปัญญามาจ่ายค่าเรียนแสนแพงขนาดนี้หรอก แต่เป็นเพราะบ้านเขาดูแลค่าเล่าเรียนตั้งแต่เด็กจนปัจจุบันของฉันมาตลอด ฉันต้องอยู่ดูแลเขาในทุกๆที่ และเราตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา
“ทำการบ้านให้ด้วยนะเทียนไข”
“ไม่”
“ฉันจ้าง” ฉันหันไปมองธาดาที่นั่งอยู่เบาะหลัง
“ไม่”
“งั้นก็มาสอนด้วย”
“รู้แล้ว” ก็เป็นแบบนี้มาตลอดอยู่แล้ว
“ตัดสินใจเรื่องที่แม่บอกหรือยัง” จู่ๆเขาก็ถามเรื่องนั้นขึ้นมา เรื่องสำคัญที่มีผลกับอนาคตของฉันเอง
“ตัดสินใจแล้ว”
“หวังว่าจะเป็นคำตอบที่ดีนะ” ฉันหันไปมองคนที่นั่งอยู่เบาะหลัง ซึ่งเขาก็มองมาเช่นกัน เรื่องที่เขาพูดถึงคือการไปเรียนต่อที่เดียวกับเขา ณ ประเทศอังกฤษ ฉันต้องการเลือกทางเดินของตัวเองบ้าง
“คงงั้น” รถวิ่งเข้าสู่ตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ ภาพเบื้องหน้าของฉันคือความวุ่นวาย มีทั้งรถพยาบาล และคนมากมายกำลังดูอะไรอยู่สักอย่าง ภาพผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนรถเข็นแล้วถูกนำขึ้นรถพยาบาลผ่านหน้าฉันไปก่อนที่รถจะจอดลง
“แม่...”