ตอนที่ 3 รักครั้งแรก

ชุดซับในกระโปรงบางถูกเวย์ดึงเพียงนิดเดียวก็หล่นไปกองที่พื้นพร้อมกับชุดที่เธอถอดโยนไปก่อนหน้านั้น นิ้วมือของเขาสอดไปทางด้านหลังและดึงเพียงนิดเดียวตะขอบราของเธอก็ถูกปลดและดึงออกอย่างรวดเร็ว พอ ๆ กับลิ้นที่ค่อย ๆ ซุกไปที่ซอกคอและมือหนาที่กอบกุมหน้าอกที่ใหญ่เกินตัวอย่างไม่น่าเชื่อนั้นเอาไว้

“อ๊าา พี่เวย์”

“เสียงครางเพราะมาก ครางอีกนะฟาง”

“อ๊าา…อื้อ…”

เขาค่อย ๆ เล้าโลมเพราะรู้ว่านี่คือครั้งแรกของเธอ แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้เพราะเขาไม่เคยนอนกับสาวเวอร์จิ้นมาก่อน เธอเป็นคนแรก หน้าอกและปลายยอดที่สีชมพูจัดจนทำให้เขารู้สึกคอแห้งผาก รูปร่างของเธอดีมากจนเขาไม่อาจละสายตาไปได้ เวย์รู้สึกหิวทั้ง ๆ ที่พึ่งกินอาหารมื้อใหญ่มาพร้อม ๆ กับเธอ แต่สิ่งที่เขาหิวไม่ใช่อาหารแต่เป็นเธอ

“อ๊าา พี่เวย์ มัน…สะ เสียว อ๊าา”

“เดี๋ยวจะเสียวกว่านี้ พร้อมหรือยังพี่จะใช้นิ้วแหย่เข้าไปก่อนนะ”

“อ๊าา”

ฟางกอดคอเขาเอาไว้แน่น ตอนนี้ชุดคลุมถูกสลัดทิ้งจนเผยให้เห็นกล้ามแน่น ๆ ที่ไหล่ หน้าอกและกล้ามหน้าท้อง ฟางไม่เคยเห็นรูปร่างของผู้ชายแบบเต็ม ๆ ตาแบบนี้มาก่อนแต่เธอรู้แน่ ๆ ว่าคนตรงหน้านี้รูปร่างดีมากขนาดไหน อีกอย่างเวย์น้อยของเขานั่น มันขนาดใหญ่จนเธอนึกกลัว

“ไม่ต้องกลัว มันไม่เจ็บหรอกพี่จะค่อย ๆ ทำ”

“ไม่กลัว ถ้าเป็นพี่เวย์ฟางไม่กลัว อ๊าา เสียว ทำอีกสิ อ๊าา”

ฟางแทบจะไม่เหลือความเป็นตัวเองเมื่ออยู่ตรงหน้าเขาแบบนี้ ความหล่อและความอ่อนโยนของเวย์ทำให้เธอยินยอมนอนกับเขาโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน เธอแค่อยากลบความทรงจำแย่ ๆ ที่เจอเมื่อตอนบ่าย เปลี่ยนให้มันเป็นวันที่ดีสำหรับเธอเท่านั้น

“อ๊าา พี่เวย์ มันเสียว…”

"อย่าเกร็ง ค่อย ๆ ผ่อนลงมาแค่นิ้วเองนะ เดี๋ยวพี่จะใช้ลิ้น…"

“อย่านะคะ! มัน…ไม่สะอาด อ๊าา!!"

แม้ว่าเธอจะพูดแบบนั้นแต่เขากลับรู้สึกว่ากลิ่นของเธอช่างยั่วยวนใจเขามากกว่าผู้หญิงที่เคยนอนด้วยก่อนหน้านี้หลายคน ขนาดเธอไม่ได้อาบน้ำแต่กลิ่นของเธอกลับยั่วยวนลิ้นของเขาให้เข้าไปสัมผัสได้อย่างน่าประหลาด

เพียงแค่ปลายลิ้นที่แตะไปสัมผัสขอบกลีบดอกไม้ก็ทำเอาฟางแอ่นขึ้นเพราะความเสียว ไฟปรารถนาลุกโชนขึ้นจนห้ามไม่ได้ ตอนนี้เวย์น้อยของเขาก็กลายร่างเป็นมังกรยักษ์พร้อมสู้ศึกแล้ว เขาคิดว่าคงรอได้อีกไม่นานเพราะหากมันใหญ่มากกว่านี้เธอจะรับไม่ได้กับความคับแน่น

“อ๊าา กรี๊ด!!!”

น้ำอุ่นใสที่ค่อย ๆ ไหลทะลักออกมาทำให้เขารู้ว่าเธอพร้อมแล้วสำหรับเขา เวย์หันไปคว้ากล่องป้องกันออกมาฉีกและค่อย ๆ สวมเข้าไป ฟางที่นอนหอบอยู่หันมามองภาพที่เซ็กซี่นี้

เธอทั้งตื่นเต้น กลัวและอยากลองแต่ตอนนี้คงจะเร็วเกินไป เพราะเขาเริ่มสวมเครื่องป้องกันแล้วถึงได้รู้ว่าขนาดที่เต็มตัวมันใหญ่ได้ขนาดนี้

“ว้าว ใหญ่มากเลยค่ะ”

“ฟาง นี่จะยั่วพี่เหรอ”

“เปล่านะคะแค่…. อื้อ อือ…”

เขาจูบเธออีกครั้งก่อนจะค่อย ๆ รูดเวย์น้อยกับเครื่องป้องกันให้เข้ากันและเริ่มใช้ขาค่อย ๆ กางขาของเธอออกทีละนิด ช่วงเวลานั้นเวย์อดตื่นเต้นไม่ได้ เขาไม่เคยสอดใส่ใครที่คับแน่นเท่าเธอมาก่อน มันทั้งแน่นทั้งเสียวจนแทบจะถูกละลายเข้าด้วยกัน

“อ๊ะ!! โอ๊ย! เจ็บค่ะ”

“อีกนิดนะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น”

“อื้อ พี่เวย์ มันใหญ่…อ๊าา ฟางแย่แน่ ๆ อ๊าา”

เวย์หันไปจูบหน้าอกและค่อย ๆ ดูดดึงเพื่อให้เธอค่อย ๆ ผ่อนคลาย

“ฟาง…อย่าเกร็ง ยิ่งเกร็งมันจะยิ่งเจ็บ ค่อย ๆ ผ่อนคลายเชื่อพี่นะ อาา…พี่เสียวมาก มันแน่นพี่เอาออกไม่ได้แล้ว”

“อื้อ ค่ะ เข้ามาได้เลย อ๊าา!!”

แค่พรวดเดียวเขาก็สอดเข้าไปจนสุด ฟางกอดเขาเอาไว้แน่นพร้อมกับตัวที่สั่น เหงื่อเริ่มผุดออกตามตัวของทั้งคู่เมื่อเขารอให้เธอปรับตัวเข้ากับเขาได้

“พี่จะเริ่ม ขยับแล้วนะไหวหรือเปล่า”

“อือ ไหวค่ะ ไหว อ๊ะ อ๊าา พี่เวย์ฟางรู้สึก …อ๊าา”

หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ถามเธออีกเลยแต่ก็จำได้ว่าใช้เครื่องป้องกันไปจนหมดเกือบสองกล่องเพราะเธอ ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาพึ่งลงเครื่องที่กลับมาเมืองไทยมาได้ไม่กี่ชั่วโมงที่จริงต้องอ่อนเพลียและหลับสนิทไปแล้ว แต่นี่กลับมีแรงจะทำเรื่องแบบนี้จนถึงตอนนี้

“อ๊าา พี่เวย์ แรงอีกค่ะ แบบนั้นอ๊าา…. เสียวมาก”

“แน่นมาก อาา ฟางเกาะแน่น ๆ พี่จะแตกแล้ว”

“อาา พี่เวย์ฟางก็ร้อน อ๊าา!!”

ฟางจำได้ลาง ๆ ว่าได้ไปแช่ในอ่างน้ำอุ่นกับเวย์โดยมีเขาอาบและเช็ดตัวให้จนสวมชุดคลุมพามานอนที่เตียง หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้เลยจนถึงเช้าที่ได้ยินเสียงคนคุยมือถืออยู่ข้าง ๆ

“อือ…”

“ตื่นแล้วเหรอครับ”

ฟางตกใจเมื่อหันไปมองและเห็นเวย์ที่สวมแค่เสื้อคลุมเอาไว้ หน้าอกที่เปิดเกือบจะถึงสะดือทำให้เธอรีบหันหน้าหนี เวย์ที่หันไปบอกปลายสายและวางไปก็ค่อย ๆ มุดผ้าห่มมากอดเธอจากด้านหลังอีกที

“เห็นหลับสนิทไม่คิดว่าจะตื่นเร็วแบบนี้ หิวหรือยัง”

ฟางหลับตาสนิทและคิดถึงเรื่องเมื่อคืน “เธอเมา!” และคงเผลอพูดอะไรออกไปจนลงเอยที่เตียงกับเขาสินะ ตอนนี้ยังมีเวย์ซึ่งเป็นคนที่เธอแอบชอบมานานกอดอยู่และเขาก็เริ่มจะซุกไปเรื่อยเมื่อเธอไม่ตอบเขาเสียที

“เอ่อ...เดี๋ยวก่อนค่ะพี่…”

เวย์หันมายิ้มให้เธอ เป็นรอยยิ้มขี้โกงที่เธอต้องยอมรับเลยว่าเขาทำให้เธอหวั่นไหวได้อีกครั้ง

“หายเหนื่อยหรือยัง”

“หายเหนื่อยเหรอคะ”

“ใช่ เมื่อคืนเราใช้พลังไปเยอะเลยนะ พี่สั่งอาหารเช้ามาให้ไม่รู้ว่าจะถูกปากหรือเปล่า”

“ไม่ต้องก็ได้ค่ะฟางยังไม่หิว ฟางจะกลับบ้านเลย…”

“โครก…คราก”

เสียงท้องเธอร้องประท้วงขึ้นจนเวย์ต้องหันไปอมยิ้มและขำให้กับความน่ารักนี้ แต่เธอเองกลับอายจนอยากจะมุดผ้าห่มหนีแต่เขาไม่มีทางยอมให้ทำแบบนั้น

“ไม่ต้องมุดหนี ในเมื่อตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมากินข้าวก่อนเถอะจะได้คุยกัน”

“คุยเหรอคะ”

“ใช่สิ คุยกันว่าจะเอายังไงดีหลังจากนี้”

“คะ? ทำอะไรยังไงนะคะ”

“เฮ้อ เหมือนเดิมเลยสิน่าหน้าตาแบ๊วหวานแบบนี้ไงคนถึงได้หลงกันเยอะ”

“พูดอะไรไม่เห็นเข้าใจเลย”

“หรือจะไม่กินข้าว จะกินพี่อีกสักรอบดีไหม”

“มะ ไม่เอา”

“งั้นก็ค่อย ๆ ลุกนะ เดินไหวหรือเปล่าให้พี่อุ้มไหม”

“ไหวค่ะ”

“แน่ใจนะเมื่อคืนนี้ยังร่อแร่อยู่เลย พี่ต้องอุ้มอาบน้ำแล้วพามานอน”

ฟางไม่เคยรู้เลยว่าเวย์จะเป็นคนที่พูดมากแบบนี้ อีกอย่างเรื่องนี้ก็ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดออกมา เธอค่อย ๆ ลงจากเตียงและหายใจลึก ๆ เพื่อจะเรียกแรงแต่แค่เดินลงไปสองก้าวเธอก็เกือบล้ม

โชคดีที่เวย์คว้าเอาไว้ได้ทันจึงค่อย ๆ นั่งลงข้าง ๆ และยิ้มให้เธออีกครั้ง เมื่อไหร่เขาจะหยุดยิ้มเสียทีนะ ไม่รู้เหรอว่ามันทำให้ใจสั่นจนหมดแรง

“เชื่อหรือยังว่าเดินไม่ไหว ให้พี่อุ้มไปก็จบแล้ว ไปอาบน้ำก่อนออกมาจะได้กินข้าว”

“แต่ว่า…”

"เมื่อคืนพี่ก็อาบให้ ไม่ต้องอายหรอกน่าพี่เห็นหมดแล้ว"

“ไม่นะ ไม่เอาให้ฟางอาบเองเถอะนะคะ”

“ยืนไหวแน่เหรอ”

“ไหวค่ะ เมื่อกี้นี้พื้นมันลื่น…”

เธอหันไปมองที่ถังขยะปลายเตียงซึ่งมันใส่เครื่องป้องกันที่ใช้เมื่อคืนก็ต้องตกใจ มิน่าล่ะเธอถึงลุกไม่ไหวขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกของเธอแต่เขากลับ… ไม่อ่อนโยนเอาเสียเลย

“ก็ได้ แต่ถ้าออกมาพี่ตรวจดูแล้วไม่สะอาดจะจับไปอาบใหม่อีกรอบนะ”