เพื่อนรัก
ฮ่องกง ปี ค.ศ. 2023 เช้าวันเสาร์ วันที่ 23 ธันวาคม เวลา 6.30 น.
“อาอืม เยี่ยมมาก อา ดีจริง อา พี่ไป่อี้แรงอีกนิดสิคะ อ๊า แบบนั้นแหละ อ่ะ อ๊า”
หญิงสาวร้องลั่นเมื่อโดนชายหนุ่มกระแทกอัดเข้าประตูหน้าจากด้านหลังขณะยืนบิดกายอยู่ริมระเบียงคอนโดสูงอย่างไม่อายฟ้าอายดิน
“ถิงถิง ธะ เธอช่างเยี่ยมจริงหุ่นเธอมันยั่วอารมณ์พี่มากอา ซี๊ด เนื้อนมไข่อวบอัดเต็มไม้เต็มมือช่างต่างจากผู้หญิงคนนั้นลิบลับ ยัยนั่นหุ่นอย่างกับกุ้งแห้งแถมยังสะดีดสะดิ้งทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว โอ อ๊ะ อา สุดยอด” เฉินไป่อี้กล่าวชมหญิงสาวที่เขากำลังยืนโยกเบียดอัดบั้นท้ายเข้าระหว่างขาของเธอเร่งเร่ารัว
“พะ พี่ อ๊า ทำไมต้องไปพูดถึงหล่อนด้วยเรากำลังมีความสุขกันอยู่นะฉันงอนแล้ว อ๊า” ซู่ถิงถิงร้องดังขึ้นเมื่อถูกเฉินไป่อี้ อัดใส่เพราะได้ยินคำว่างอนเขากระแทกเข้าแรงสองครั้งเน้นๆ
“เธอกล้างอนพี่เหรอห๊ะ เธอกล้าเหรอ อึๆ แฮ่ก แฮ่ก”
“อ๊าๆ อ๊ะๆ”
ร่างกายหญิงสาวสั่นระริกเมื่อถึงจุดสุดยอดเสียงของเขาและเธอร้องประสานกันระงม เฉินไป่อี้บดเบียดบั้นท้ายเร่งอัดเข้าส่งผลให้ซู่ถิงถิงร้องลั่นแข่งกับเสียงเนื้ออัดกระทบกันดังตับๆ เธอออดอ้อนขอให้เขาทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลงมัวเมาในคาวโลกีย์จากระเบียงย้ายเข้าที่นอน สองคนกอดก่ายกันอย่างหลงใหลในรูปกายและรสกามารมณ์ของอีกฝ่ายโดยไม่สนถูกผิดแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ
“ฮัลโหล” ซู่ถิงถิงกดรับสายหลังรู้แน่ชัดว่าใครโทรหา
“ว่าไงเพื่อนรัก โทรหาฉันแต่เช้าเชียวมีอะไรเหรอ”
“อื้อ ถิงถิง ฉันว่าจะชวนเธอไปกินข้าวกับคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านท่านน่ะ เธอจะไปกับฉันหรือเปล่า” เสียงต้นสายถามมา
“วันไหนเหรอ” ซู่ถิงถิงถาม
“เย็นวันพรุ่งนี้” ต้นสายตอบ
“วันคริสต์มาสอีฟน่ะเหรอ อืม..ฉันไม่ว่างเลยเพื่อนรักฉันมีนัดกับ..แฟนฉันน่ะ” ซู่ถิงถิงบอกและต่อด้วยคำถามที่เธอรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
“ทำไมเธอไม่โทรชวนแฟนเธอไปด้วยล่ะมาชวนเพื่อนทำไมยะ หรือพี่เฉินเขาไม่ว่าง” หญิงสาวยิ้มเบ้ปาก
“ก็ว่าจะชวนหลังจากคุยกับเธอนี่ล่ะ ถ้างั้นฉันโทรหาเขาก่อนนะ ไว้เจอกันหลังปีใหม่ อ่อ เอ่อ...เมอรี่คริสต์มาสนะถิงถิงผู้น่ารัก”
“จ้าเมอรี่คริสต์มาสเพื่อนรัก” เธอเบ้ปากใส่โทรศัพท์อีกครั้งพลางยิ้มเยาะ
“ใครโทรมาเหรอถิงถิง”
“ก็นังโง่นั่นน่ะสิ อีกหน่อยหล่อนก็โทรมาหาพี่แล้วล่ะ” ซู่ถิงถิงบอกพลางเอนตัวลงซบแนบใบหน้าลงบนแผ่นอกของเฉินไป่อี้
“ทำไมไปว่าเธอโง่แบบนั้นล่ะ อย่างน้อยหลี่หลิงหลงก็เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของเธอนะ” เฉินไป่อี้ถามพลางหันไปมองหน้าหญิงสาวที่นอนข้างกาย
“จะไม่ให้ว่าโง่ได้ยังไงล่ะ พี่น่ากินขนาดนี้แถมเอามันอีกต่างหากหล่อนไม่ยอมกินเอาแต่หวงพรหมจรรย์ไว้หลังแต่งงาน เลยไม่รู้ว่าพี่เด็ดแค่ไหนไม่เรียกโง่จะให้เรียกอะไรเหรอ” เธอพูดเอาอกเอาใจอีกคนแต่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันคนที่เธอเพิ่งจะเรียกว่าเพื่อนรัก ทั้งสองจูบกันหัวร่อต่อกระซิกจนเมื่อมีสายโทรศัพท์ดังแทรกเข้ามา ซู่ถิงถิงหันไปหยิบโทรศัพท์ของฝ่ายชายที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียง
“นั่นไงหล่อนโทรมาหาแล้ว คิก” เธอยื่นโทรศัพท์ให้เฉินไป่อี้ทั้งยังส่งเสียงหัวเราะคิกคักอยู่ข้างหูเขา
“ฮัลโหล ว่าไงครับที่รัก” เฉินไปอี้ตอบรับต้นสาย
“พี่ไป่อี้ พี่อยู่ไหนคะยุ่งอยู่หรือเปล่า”
“นิดหน่อยน่ะว่าไงจ๊ะหลิงหลงคนดีของพี่”
“คิก” ซู่ถิงถิงแอบหัวเราะให้กับการแสดงของฝ่ายชาย
“อะอา” เฉินไป่อี้เผลอครางเมื่อซู่ถิงถิงซุกซนเคลื่อนมือไปจับส่วนนั้นของเขาแล้วแกล้งทำให้มันแข็งทื่อ
“พี่เป็นอะไรเหรอคะพี่อยู่กับใครเหรอหรือว่าพี่ไม่สบายให้ฉันไปหาไหม” หลี่หลิงหลงถามเมื่อเธอได้ยินเสียงแปลกๆ ดังแทรกขึ้น
“อา อะเอ่อไม่ต้อง น้องมีเรื่องด่วนอะไรก็รีบพูดมาเลยพี่กำลังยุ่งนะหลิงหลง”