บทที่ 1 ตรวจสุขภาพ

ก็อกๆ ๆ

เสียงเคาะผนังกั้นโต๊ะทำงานดังขึ้นเบาๆ ฉันหันไปมองพี่เมย์ เพื่อนร่วมงานที่นั่งข้างกัน

“คนสวย วันนี้ลางานครึ่งบ่ายหรอ”

“ค่ะ ไปตรวจสุขภาพประจำปีของบริษัท” ฉันตอบ

“อ่อ…”

“พี่เมย์ได้คิวตรวจเมื่อไรคะ”

“ของพี่อาทิตย์หน้าโน่น พร้อมพวกฝ่ายการตลาด”

“อ่อ ยังดีนะคะมีเพื่อนไป ของเขมต้องไปคนเดียวเพราะเป็นคิวเสริม”

“ดีแล้วแหละ จะได้หมดห่วง ช่วงนี้ฝ่ายบุคคลมาตามผลยิกๆ ซะด้วย”

“แหะๆ ก็เป็นนโยบายบริษัทที่บังคับตรวจสุขภาพประจำปีนี่นาา”

“ปีนี้พี่ลงตรวจมะเร็งเต้านมกับภายในไปด้วย เขมล่ะ”

“เหมือนกันค่ะ .. ตรวจไว้ทุกปีสบายใจกว่า สมัยนี้คนเป็นมะเร็งกันง่ายด้วย”

“นั่นสินะ …ป่ะๆ มัวคุยเพลิน เดี๋ยวเรทคิวพยาบาลจะบ่น”

“แหะๆ ค่ะพี่ เขมขอตัวก่อนนะคะ”

พี่เมย์ยกมือโบกบ๊ายบายให้ฉัน ก่อนจะแยกตัวกันไปทำหน้าที่ ฉันเรียกแท็คซี่หน้าบริษัทมุ่งไปยังโรงพยาบาลทันที

ฉัน ‘เขม’ สาวสวย (ไม่ซิงแต่โสด) ประจำออฟฟิศ แผนกบัญชี ของบริษัทเอกชนแห่งในกรุงเทพฯ ชีวิตฉันก็แค่คนธรรมดาไม่หวือหวา มีอะไรน่าตื่นเต้น ทำงาน กลับห้องนอน เหงาๆ ก็นัดเพื่อนสมัยมหา‘ลัย ไปปาร์ตี้

ปีนี้ฉันอายุ 28 ปี แล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ‘อดีตดาวคณะบัญชี’ ที่ผู้ชายเคยแย่งกันต่อยฉัน เอ้ย! ต่อยกันแย่งฉัน ..จะยังขายไม่ออก ขณะที่เพื่อนแก๊งแยกย้ายกันไปมีครอบครัว แต่งงาน หอบลูก หอบเต้ากันหมดไปแล้ว

.. ไม่สิ ไม่ใช่ขายไม่ออก แต่เป็นเพราะฉันยังไม่ต้องตาถูกใจผู้ชายคนไหนเองต่างหาก พวกมาขายขนมจีบทั้งในบริษัทและในโซเชี่ยว ถ้าไม่เฒ่าหัวงู หาสาวเลี้ยง ก็เป็นพวกปลิ้นปล้อนรักสนุก สนแค่หน้าตาและร่างกายของฉันเท่านั้น หรือเป็นเพราะฉันเบื่อผู้ชายไปแล้วนะ ..

แหม่ จะพูดไปแล้ว สมัยมหา’ลัยฉันฮอตและร้ายใช่ย่อย ..ฉันทำผู้ชายน้ำตาตกมานับไม่ถ้วน ก็นะ คนสวย ฝูงผึ้งก็จ้องจะแย่งกันเชยชมเป็นธรรมด๊าาาา

ตึ่ง ตึง ตึ้งงงงงง

“ขอเชิญหมายเลข 789 ที่ช่องซักประวัติ A ค่ะ”

ฉันดึงตัวเองออกจากความคิดที่ฟุ้งซ่าน หันมองตามเสียงแจ้งหมายเลขคิวบนจอทีวี แล้วรีบเดินเข้าช่องซักประวัติตามที่ถูกเรียก

“สวัสดีค่ะ .. คนไข้ชื่ออะไรคะ” สาวพยาบาลถาม

“เขมิกา วกุลทิพย์ค่ะ”

“ค่ะ วันนี้คนไข้นัดตรวจสุขภาพประจำปีกับหมอจรัณพรนะคะ”

“ใช่ค่ะ”

“ทางผู้ช่วยพยาบาลโทรแจ้งคนไข้แล้วใช่ไหมคะ ว่าหมอจรัณพรประสบอุบัติเหตุ เลยเปลี่ยนหมอกะทันหัน”

“คะ? เอ่อ ไม่ได้แจ้งนะคะ”

เธอเบี่ยงหน้าจากจอคอม กดแว่นลงเล็กน้อย มองฉันผ่านเลนส์บน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาโทรหาใครสักคน

“อ่าา พอดีคนไข้บอกว่าไม่ทราบว่าเปลี่ยนหมอ … ใช่ … คุณเขมิกา… อ่อหรอ .. โอเคจ้ะ” เธอตอบรับกับปลายสาย ก่อนจะหันมาหาฉัน

“เมื่อวันอาทิตย์น้องโทรแจ้งแล้วค่ะ แต่คนไข้ไม่รับสาย”

… วันอาทิตย์หรอ อ่าาา วันหยุดฉันนี่นาา สงสัยจะเป็นเบอร์ที่โทรมาแต่เช้า แล้วฉันยังไม่ตื่นแน่ๆ ดันไม่ได้โทรกลับเพราะคิดว่าเป็นพวกคอลเซ็นเตอร์ซะด้วย

“เอ่อ….”

“คุณหมอที่มาแทนเป็นผู้ชาย คนไข้จะสะดวกใจไหมคะ หากไม่สะดวกทาง โรงพยาบาลจะทำหนังสือขอเลื่อนการตรวจส่งบริษัทให้ค่ะ”

อ่าา เรื่องเยอะชะมัด ฉันไม่อยากมีปัญหากับฝ่ายบุคคลด้วยสิ หมอผู้ชายงั้นหรอ… ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เขาคงตรวจของผู้หญิงมาเป็นพันเป็นหมื่นคนแล้วนิ เผลอๆ หมออาจจะเป็นเพื่อนสาวกับฉันก็ได้

“อ่าา แหะๆ มะ ไม่เป็นไรค่ะ ไหนๆ ก็มาแล้ว ตรวจเลยก็ได้”

“ค่ะ งั้นเชิญเข้าห้องตรวจได้เลยค่ะ”

“ขอบคุณค่ะ”

ฉันยิ้มหวานให้พี่สาวพยาบาล ก่อนจะเดินไปหน้าห้องตรวจตามที่เธอผายมือบอก