EP 1 : อลิส

“อลิส~”

“ขา~”

“โต๊ะ VIP 5 คุณแท็คสุดหล่อมาแล้วจ้า~”

“ได้ค่ะ” ^^

ฉันยิ้มรับด้วยน้ำเสียงสดใสร่าเริง ก็จะไม่ร่าเริงได้ยังไงในเมื่อพี่แท็คสุดหล่อพ่อรวยแจกดื่มทีละเป็นร้อย~ นึกว่าลูกค้าประจำจะไม่มาซะแล้วเพราะนี่ดึกมาก อุตส่าห์ขอพี่บี๋ว่าคืนวันศุกร์สนุกสนานที่ลูกค้าแน่นร้านขอไม่ออกไปให้ใครเห็นเพราะอยากรอลูกค้าประจำของตัวเอง ฉันก็รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอจนกระทั่งตอนนี้อีกแค่ห้านาทีก็จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว ถอดใจว่าจะออกไปเทคแคร์ลูกค้าคนอื่นแล้วเชียวแต่สุดท้ายเธอก็มาได้ทันเวลาพอดี

ไปค่ะหญิง ไปหาเงินหาทองกัน!!!

^o^

-เวลาต่อมา-

“เมื่อคืนเมาเหรอ?”

“เมาสิ ไม่เมาได้ไงแจกช็อตละสองพันขนาดนั้น” เหล้าช็อตวางตรงหน้ายี่สิบช็อตใต้แก้วเล็ก ๆ มีแบงค์เทาสองใบวางอยู่ทุกแก้วใครจะไม่ยอมเมา เป็นแกแกยอมไหมล่ะแต่สำหรับฉัน ฉันยอมนะ มาเลยแม่พร้อมยกกระดกรัว ๆ อิอิ

“ฮ่า ๆๆ ทีหลังให้พี่เป๊กช่วยสิมันจะได้ใส่เหล้าอีกแบบให้”

“โห~ ต้องหารพี่เป๊กครึ่งนึงเขาไม่เรียกช่วยเขาเรียกจ้าง ไม่เอาอ่ะยอมเมาดีกว่า เมาแป๊บเดียวตื่นเช้ามาก็หายแต่เงินที่แบ่งพี่เป๊กแบ่งแล้วแบ่งเลย ไม่เอาไม่คุ้ม” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ กินไปยี่สิบช็อตแสบคอแสบท้องแทบตายแต่ไม่ตาย ถ้าขอเหล้าปลอมแต่ต้องแบ่งให้บาร์เทนเดอร์ตั้งสองหมื่น ไม่เอาหรอกค่ะ ไม่เด็ดขาด

“ฮ่า ๆๆ แล้ววันนี้จะดูแลลูกค้าไหวไหมเนี่ยกลิ่นละมุดหึ่งเลย”

“ได้ดิ ลูกค้าไม่ถือหรอก ลูกค้าก็เมา”

“ฮ่า ๆๆ เออ ๆ หาอะไรดื่มแก้แฮงค์ก่อนก็ดีนะอลิสคืนนี้ถ้าดื่มหนักอีกพรุ่งนี้จะได้ไม่แย่”

“จ้า~ ขอบคุณน้า~” ฉันยิ้มขอบคุณเพื่อนร่วมงานอย่างแองจี้แล้วก็แต่งหน้าต่อ วันนี้ลูกค้าประจำอย่างพี่แท็คจะไม่มาเพราะปกติจะมาแค่วันศุกร์เท่านั้นจิตใจฉันเลยห่อเหี่ยวนิดหน่อย

อ้อ! ไม่ใช่ว่าแอบชอบคุณลูกค้านะคะแต่ที่จิตใจห่อเหี่ยวเพราะต้องมาลุ้นดื่มจากลูกค้าที่ไม่ใช่ขาประจำของตัวเองต่างหาก เจอคนสปอร์ตก็ดีไปแต่ถ้าเจอคนงกนี่ไม่อยากจะคิดเลย บูดมาก เสียเวลานั่งมาก บางคืนนั่งจนปวดก้นแจกดื่มมาแค่นิดเดียว

แต่ช่างเถอะจะมากจะน้อยสุดท้ายก็เงินเนอะ แค่มีเงินเข้ากระเป๋าทุกวันที่ออกมาทำงานก็พอแล้ว~ ^0^

ฉันเดินออกมาข้างหน้าร้านแป๊บเดียวลูกค้าก็เรียกไปเทคแคร์แล้วค่ะ เป็นกลุ่มผู้ชายที่ดูด้วยเสี้ยวของหางตาที่มีขี้ตาเกาะอยู่ก็ยังรู้ว่าทั้งกลุ่มคือแบดบอยที่กลับชาติมาเกิดเป็นแบดบอยเหมือนเดิม ^^! บอกตรง ๆ นะว่าจากการดูด้วยตาเนื้อที่นั่งกันอยู่สี่คนไม่มีคนไหนที่หล่อแบบคนดีสักคนเลยค่ะ ^_^!

“น้องอลิสใช่ไหมคะ” ฉันเดินมาเทคแคร์พวกพี่ ๆ เขา มาถึงพี่สุดหล่อคนนึงก็ถามขึ้น

“ค่ะ” ^^ ฉันยิ้มรับพี่สุดหล่อแต่...เฮ้อ~ สุดหล่อทุกคนเลยอ่ะ ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ แต่ที่งงมากกว่าความหล่อของผู้ชายกลุ่มนี้คือ...ใครจะแซนวิช?

เอ่อ...อย่าว่าฉันทะลึ่งนะคะ ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องบนเตียงนะแต่บนโต๊ะของพี่เขาทุกคนมีเพื่อนร่วมงานของฉันนั่งเทคแคร์อยู่ครบแล้วเลยอยากรู้ว่าคุณพี่สุดหล่อท่านใดอยากจะได้น้องคนสวยคนนี้ไปดูแลเทคแคร์ร่วมกับเพื่อนอีกคน ^^

“เชิญนั่งก่อนค่ะ เพื่อนพี่ยังมาไม่ถึง”

“คะ? อ๋อ ได้เลยค่ะ” ^^ โล่งอกไปทีนึกว่าจะให้บริการควบสุดท้ายเพื่อนอีกคนยังมาไม่ถึงนี่เอง ความจริงก็ทำได้นะคะเทคแคร์ขนาบข้างเลยเนี่ยแต่ถ้าเลือกได้ก็ขอไม่ดีกว่า...กลัวเขาแจกดื่มให้น้อยค่ะ แหะ ๆๆ

ฉันนั่งลงตรงที่นั่งที่ยังว่างแต่ไม่ได้นั่งเฉย ๆ หรอกนะคะเพราะฉันก็มืออาชีพคนหนึ่ง พี่เขาเรียกมาเทคแคร์ฉันก็ทำหน้าที่ของฉันไป นั่งคุยเล่นกับพี่ ๆ เขาแล้วก็เพื่อนร่วมงานไปด้วย นั่งด้วยเกือบยี่สิบนาทีก็รู้สึกว่าพวกพี่เขาก็น่ารักเป็นกันเองดีนะคะ ที่สำคัญต้องรวยมากทุกคนแน่ ๆ เพราะแค่ที่มานั่งด้วยยี่สิบนาทีเพื่อน ๆ และฉันได้ทิปกันจะแตะหมื่นอยู่แล้ว ^o^

เอาล่ะ พี่คนนั้น คุณพี่ลูกค้าที่ฉันต้องเทคแคร์ในวันนี้ช่วยรีบมาสักทีฉันอยากจะเทคแคร์พี่เขาสุด ๆ แล้ว ว่าแต่เพื่อนคนสุดท้ายที่ยังไม่มานี่จะหล่อไหมนะ แต่ต้องหล่อสิเนอะ เพื่อนหล่อกันทั้งสี่คนแล้วคนที่ห้าก็จำเป็นต้องหล่อเหมือนคนอื่นอยู่แล้วล่ะ หล่อเถอะอย่าให้ดาวของร้านอย่างฉันคนนี้เป็นคนเดียวบนโต๊ะที่ลูกค้าไม่หล่อเลย ไม่อยากน้อยใจในวาสนา ^_^!

“เหงาไหมคะ”

“คะ? อ๋อ ไม่เหงาเลยค่ะ” ^^ ฉันตอบพี่คนที่นั่งถัดออกไป ตอบแล้วยิ้มจนตาหยีเพราะนี่ก็นั่งแกร่วคนเดียวมาครึ่งชั่วโมงแล้วมั้ง

“เดี๋ยวเพื่อนพี่ก็มาถึงแล้ว อ้าวโน่นไงมันมาละ” พี่เขามองผ่านฉันไปข้างหลังฉันก็เลยหันไปมองตามเพื่อดูว่าคุณลูกค้าที่ฉันจะเทคแคร์วันนี้จะหน้าตาดีหล่อเหลาเอาการประหนึ่งตัวร้ายที่นางเอกอยากได้มาเป็นผัวเหมือนเพื่อนในกลุ่มทุกคนรึเปล่า

“...”

โอะ...โอ้...โอ้โห~

O///O

เขา...เขาหล่อมาก หล่อแบบ...หล่อม๊าก~

คุณพ่อคุณแม่ คุณพระคุณเจ้า คนอะไรทำไมถึงได้หล่อได้มากขนาดนี้ เพื่อนว่าหล่อมากแล้วนะแต่ผู้ชายที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ดูเหมือนจะหล่อยิ่งกว่า

มัน...มันอาจจะเป็นเพราะเขาคือผู้ชายคนแรกในชีวิตที่ตรงตามสเปคที่วางไว้ก็ได้เขาถึงได้ดูหล่อเกินคนในสายตาฉัน พี่เขาตรงสเปคไปหมดเลยค่ะ สาบานได้ว่าตรงทุกจุดไม่มีสะดุดเลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งดูเลยยิ่งหล่อ หล่อแบบแปดมิติไปเลย

“ไงมึง กว่าจะเสด็จ”

“รถติด” เสียงหล่อมาก~

“...” ตึก ๆๆๆๆๆ

เสียงหัวใจฉันเต้นแรงมากยิ่งเขาเดินเข้ามาใกล้ยิ่งเต้นแรงก่อนที่เขาจะมาหยุดตรงช่องหว่างระหว่างที่นั่งซึ่งมีฉันกับเพื่อนเขาอยู่คนละฝั่งจากนั้นเขาก็กวาดตามองช้า ๆ ไปทั่วโต๊ะแต่ไม่ได้มองสบตากับฉันนะ

เขายืนนิ่งมองเพื่อนที่มองเขาอยู่เช่นกัน และไม่ใช่แค่เพื่อนเขาที่มองเขาหรอกนะแต่ฉันที่นั่งอยู่ตรงหน้าห่างจากเขาที่ยืนค้ำหัว เอ้ย! ยืนอยู่ข้าง ๆ นิดเดียวก็มองเช่นกัน

...ทำงานมาปีกว่า เทคแคร์ลูกค้ามาเป็นร้อยคนวันนี้จะทำผิดจรรยาบรรณไม่ได้นะยัยบ้า~

“...”

ตึก ๆๆๆ

แก...เขามองมาที่ฉันแล้ว เขาก้มลงมามองฉันและฉันอยากจะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของการทำงานมาตลอดระยะเวลาเกือบสองปีว่ามันเป็นครั้งแรกที่ฉันสบตากับลูกค้าได้แป๊บเดียว

>///<

แค่ได้พบสบตากันนิดเดียวก็เขินจนไส้บิดถ้าเขานั่งลงให้ฉันได้เอนเตอร์เทนไส้ฉันไม่ขาดออกจากกันเลยเหรอแก~ >o<

“นี่คือ?” เขามองฉันที่นั่งเงยหน้าพยายามสบตาเขาจนแก้มร้อนผ่าวก่อนจะเอ่ยคำนี้ออกมา พูดเหมือนถามใครสักคนว่าอะไรก็ไม่รู้แต่ที่รู้ ๆ คือเขากำลังมองฉันอยู่

เขามองฉันแบบจ้องเลยค่ะ จ้องไม่ละสายตาเลย ไม่เอานะคะขอร้องล่ะ อย่านะ...อย่าชอบหนูนะ หนูไม่อยากผิดจรรยาบรรณในวิชาชีพของหนู~ >///<

“น้องอลิส กูเรียกมาให้น้องมาดูแลมึงไงครับไอ้เซตัส”

ซะ...เซตัส หูย~ ชื่อแปลกแต่ฟังดูดีมากจริง เกิดมาจากที่ไหนทำไมดูเพอร์เฟ็คแปลกบ้านแปลกเมืองได้ขนาดนี้พี่เซตัสขา~

“เหรอ” เขารับคำตอบด้วยคำที่ง่าย ๆ สั้น ๆ เอาล่ะ ถึงเวลาที่ฉันจะได้เทคแคร์ดูแลพี่เขาแล้วสินะ >///< ขยับค่ะยัยคนสวย ขยับก้นบึ๊ม ๆ ที่บึ๊มอย่างกับคลอดปุ๊บแม่ก็จับสควอชวันละสองร้อยรอบปั๊บไปอีกฝั่งพี่เซตัสสุดหล่อจะได้นั่งลงข้าง ๆ แก~ >///<

“เชิญนั่งคะหนู... / กูไม่เอา ไล่ไปนั่งที่อื่น“

กึก!

“...”

OoO

วะ...ว่ายังไงนะ???