ร้ายพ่ายรัก 11

ร้ายพ่ายรัก

11

 

"แต่ในรูปนี่...ตรงนั้นของเธอเกือบฉีกเลยนะ" เจเลอร์ไม่พูดปากเปล่า แต่มันหันหน้าจอโทรศัพท์ที่กำลังเปิดรูปทุเรศ ๆ นั่น มาทางฉันอีกครั้ง

ฟุ่บ! ฉันหันกลับไปกระชากคอเสื้อของเขาอย่างเอาเรื่อง

"นายต้องการอะไรเจเลอร์ คิดจะเอารูปมาแบล็กเมลฉันงั้นเหรอ" ฉันแบะปากใส่คนขี้แพ้ตรงหน้าอย่างรู้ทัน

"นายเนี่ยก็ยังเป็นไอ้ขี้แพ้ไม่ต่างจากเดิมเลยจริง ๆ นะ" ฉันกระชากรั้งคอเสื้อของเขาจนรัดลำคอของร่างสูงแน่น แต่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีสะทกสะท้านอะไรเลย

"หึ...แล้วนี่เธอกำลังชนะฉันอยู่เหรอ" เจเลอร์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย แน่นอนว่าคนอย่างมันไม่เคยเป็นคนดีอะไรอยู่แล้ว

"ไอ้หน้าตัวเมีย! ถ้าเมื่อคืนนายไม่วางยาใส่แก้วฉัน ฉันไม่มีวันลดตัวไปเอากับ...คนชั้นต่ำอย่างนายแน่ ๆ " ฉันพยายามนั่งนึกถึงภาพเหตุการณ์สุดท้าย ซึ่งคนที่เดินเข้ามาทักฉันว่า คอแข็งเหมือนเดิมก็คือ...เขา

แน่นอนว่าเหตุการณ์ที่มันหายไปจากสมองของฉัน มันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเหล้า แต่เป็นเพราะยาบางอย่างที่ทำให้ฉันไม่รู้สึกตัว และจำอะไรไม่ได้เลย

"ฉันไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาด่าแล้ว สันดานต่ำเหมือนแม่นายเลยจริง ๆ" ฉันระบายความโกรธและด่าทอใส่หน้าของเขา เหมือนกับที่ฉันเคยทำตอนยังเป็นเด็ก ๆ

"พูดจบแล้วใช่ไหม" เขายืนกอดอกฟังคำด่าของฉันด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

"ก่อนอื่น...ฉันไม่ได้วางยาอะไรเธอเลย" เจเลอร์ยักไหล่ตอบกลับมาอย่างไม่ยอมรับว่าเขาเป็นคนทำ

"และคนที่ทำน่าจะเป็นโจทก์เก่าเธอมากกว่า...ไม่ใช่ฉัน"

"แต่ฉันดันซวย ที่เดินไปทักเธอตอนที่ยามันออกฤทธิ์พอดี" ร่างสูงโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้จนลมหายใจร้อน ๆ ของเขารดอยู่บริเวณปลายจมูกของฉัน

"เธอก็เลยคว้าฉันเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม...บดขยี้ทั้งปากแถมยังคุกเข่าลงไปอมให้ ทั้งที่อยู่กลางผับอีกด้วยนะ" เจเลอร์ยกมือปาดที่ริมฝีปากเรียวของเขา ก่อนจะเลื่อนปลายนิ้วชี้ลงไปที่เป้ากางเกงตุง ๆ นั่น

"ไอ้... (แพทริเซีย) / เมื่อคืนนั่นครั้งแรกใช่ไหม (เจเลอร์) " ฉันกำลังจะอ้าปากด่า แต่พอเขาถามสวนมาแบบนั้นมันก็จุกอกจนพูดอะไรไม่ออกเลย

"ถ้าเธอตอบตามความจริง ฉันจะเมตตาลบคลิปและรูปทั้งหมดให้" เจเลอร์เอ่ยถาม และจ้องเข้ามาในตาของฉันอย่างเฝ้ารอในคำตอบ

(เชื่อก็โง่แล้ว คนเจ้าเล่ห์อย่างหมอนี่น่ะหรือจะลบรูปให้จริง ๆ)

"ไม่ใช่" ฉันกระแทกตอบกลับไปด้วยเสียงแข็ง ๆ

"ฉันน่ะผ่านมาผู้ชายมานับไม่ถ้วนแล้ว แต่ขอบอกเลยว่า นายน่ะห่วยแตกที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลย" ฉันเหยียดยิ้มพูดเย้ยเขากลับไปเพื่อกดข่มเขา เหมือนที่ฉันเคยทำกับเขาตอนเด็ก ๆ

"หลายคนนี่...กี่คนเหรอ" เจเลอร์เลิกคิ้วถามสวนกลับมาทันควัน

"เยอะ...จนจำไม่ได้เลยแหละ" ฉันแบะปากตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ

"อ๋อ" เจเลอร์พยักหน้ารับแบบหน้านิ่ง ๆ

"เพราะฉะนั้นแล้ว ไอ้เรื่องทุเรศ ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน"

"ฉันไม่ได้รู้สึกเสียดายเลยสักนิด ฉันจะถือซะว่าให้ทานหมาจรจัดตัวหนึ่งก็แล้วกัน" ฉันปล่อยเสื้อเชิ้ตของเขา ก่อนจะผลักอกเจเลอร์อย่างแรงจนเขาเซถอยหลังไป

ฟุ่บ! ท่อนแขนแกร่งของเขาโอบรอบตัวของฉัน และดึงฉันเข้าไปหาจนหน้าแทบจะชนกัน

"ก็ดี...เพราะหมาตัวนี้มันกำลังติดสัดเลย" เขาไม่พูดเปล่า แต่พยายามบดเบียดท่อนล่างของตัวเองเขามาเสียดสีกับตัวของฉัน

ฉันพยายามจะดันตัวของเจเลอร์ออกไปให้พ้น แต่ยิ่งผลักเท่าไรเขาก็ยิ่งโน้มตัวเข้ามามากขึ้น และกระชับอ้อมแขนจนฉันแทบไม่สามารถจะขยับตัวได้อีก

"เจเลอร์หยุดนะ...ไอ้คนชั้นต่ำ!" ฉันด่ากราดใส่เขาไม่มียั้ง แต่ยังไม่ทันที่จะแผดเสียงด่าไปเต็มเสียงดี เจเลอร์ก็โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ ในระยะที่ปลายจมูกโด่ง ๆ ของเขากดทับลงที่ปลายจมูกของฉันพอดี

"ไอ้ลูกเมีย (แพทริเซีย) อะโอ๊ย" จุ๊บ! ยังไม่ทันที่ฉันจะด่าจบ ริมฝีปากของฉันก็ถูกกระแทกปิดอย่างรุนแรง จนแผลที่มุมปากของฉันมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย

เจเลอร์บดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรงจนบวมเจ่อ แต่ฉันก็ไม่สามารถจะขัดขืนได้เลย เพราะเขาโอบรัดตัวของฉันแน่นมาก ๆ จนตอนนี้แทบหายใจไม่ออกแล้ว

"อื้อ...อื้อ" ฉันพยายามขยับตัวและต่อสู้กับพลังมหาศาลของเขา ขณะที่เขากลืนกิน


ริมฝีปากและบดขยี้จูบซ้ำ ๆ จนแทบไม่มีจังหวะให้ฉันได้พักหายใจเลย

แรงบดขยี้ของริมฝีปากร้อนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ เขายังคงบดเบียดจูบขยี้ปากของฉันแล้วส่งลิ้นเข้ามาสัมผัสภายใน

รสจูบของเขา สัมผัสของเขา ไม่รู้เพราะว่าฉันนอนน้อยเกินไป หรือว่ายังไม่หายแฮ้งดี 


จู่ ๆ ภาพเดจาวูบางอย่างมันก็ปรากฏขึ้นมาราวกับหนังที่ฉายรีรันอีกครั้ง กลิ่นชาเนล อลัวร์ ออม สปอร์ตของเขา ผสมกับกลิ่นบุหรี่จาง ๆ จากริมฝีปาก แรงโอบกอดที่รัดตัวของฉันแน่นจนรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก

จ๊วบ แจ๊บ...

ริมฝีปากของเขายังคงบดขยี้จูบอย่างดูดดื่ม ฝ่ามือหนาสอดล้วงเข้าไปใต้กระโปรงสั้น ๆ ของฉัน และบีบขยำแก้มก้นของฉันอย่างแรง ก่อนจะกดมันกระแทกเข้าปะทะกับช่วงล่างของเขาจนเสียดสีแทบจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว

สติของฉันมันติด ๆ ดับ ๆ ราวกับแสงไฟในไนต์คลับเมื่อคืน

จังหวะหนักหน่วงของเพลง We found love ของ Rihanna ในช่วงบีตสุดท้ายค่อย ๆ ดังก้องกังวาลอยู่ในโสตประสาทของฉัน แรงดูดดึงริมฝีปากบนสลับล่าง นัยน์ตาสีเทาควันบุหรี่ของชายตรงหน้า ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนมันค่อย ๆ ย้อนกลับมาอย่างช้า ๆ

(END : แพทริเซีย)

____________________

(เหตุการณ์ในคืนวันนั้น)

ณ X69 Club Bangkok

"อึก อึก " ร่างบางกระดกวอดก้าเพียวร์ ๆ ลงคอ ก่อนจะกระแทกแก้วลงกับเคาน์เตอร์บาร์ตรงหน้า เธอรู้สึกว่าเหล้าแก้วนี้มันร้อนมากเป็นพิเศษ หลังจากกลืนลงไปแล้วทั้งภายในและภายนอกร่างกายของเธอมันก็ร้อนวูบวาบ ๆ ในแบบที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก

ในตอนนี้ร่างกายของเธอมันร้อนเหมือนจะลุกเป็นไฟอยู่แล้ว ไม่รู้ในผับแห่งนี้ไม่มีแอร์เลยหรืออย่างไรกัน บนใบหน้าสวยของเธอเริ่มมีเหงื่อออกเล็กน้อย แต่สิ่งที่น่าพิศวงไปมากกว่านั้นคือ เธอรู้สึกร้อน ๆ ที่บริเวณกลางกาย ตรงส่วนนั้นมันร้อนมากจนเต้นตุบ ๆ แทบยืนไม่อยู่เลย

"ยังคอแข็งเหมือนเดิมเลยนะ" เสียงพูดของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ

และตอนที่สติของเธอมันกำลังจะวูบหายอยู่นั้น ก็มีเสียงเอ่ยทักของชายคนหนึ่งดังขึ้นมาทำให้เธอต้องหันกลับไปทางเขา และชายคนนั้นก็คือ…

"เจ...เลอร์" แพทริเซียเอ่ยเรียกชื่อของเพื่อนเก่าสมัยเรียนด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ถึงแม้ว่าภายในไนต์คลับแห่งนี้จะมืดและมีเพียงแสงไฟสลัว ๆ เธอก็จดจำได้ดีว่าคนตรงหน้าคือใคร

"เธอเมา?" ร่างสูงขมวดคิ้วอย่างประหลาดใจ เพราะคนหยิ่งยโสและนิสัยแย่อย่าง


แพทริเซีย ไม่เคยใช้สายตาแบบนี้กับเขา

"เฮ่อ ๆ ๆ" จังหวะการหายใจของเธอดูผิดปกติไป

หมับ! ทันใดนั้นร่างบางก็เขย่งปลายเท้ารั้งลำคอชายตรงหน้าที่สูงเกือบ ๆ หนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรลงมา เพื่อประกบปากจูบเขาทันที

เจเลอร์กระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าเธอเมาหรือบ้ากันแน่ที่ดึงเขาเข้าไปจูบแบบนี้ แต่แน่นอนว่าคืนนี้เสือผู้หญิงอย่างเขาไม่มีทางปล่อยเหยื่ออันโอชะตรงหน้าหลุดมือไปแน่ ๆ

ฝ่ามือหนาโอบเอวของเธอกระชับเข้ามาหาตัวพร้อมกับตอบรับจูบของหญิงสาวกลับไปฉับพลัน บางอย่างใต้กางเกงของเขามันนูนขึ้นมา และเสียดสีไปกับเรียวขาสวยของเธออย่างไม่ได้ตั้งตัว

เขาขบเม้มและส่งลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาว เธอยังคงรั้งลำคอของเขาเอาไว้ ลมหายใจถูกพ่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับเสียงบดขยี้จูบแลกเปลี่ยนรสชาติของเหล้าที่ทั้งคู่ดื่มเข้าไปตลอดทั้งคืน

แพทริเซียจูบเขาอย่างบ้าคลั่ง เลือดในกายของเธอพลุ่งพล่าน ความรุ่มร้อนแผ่ซ่านไปทั่วกาย เจเลอร์เกร็งเรียวลิ้นค้างเอาไว้อีกฝ่ายก็ทั้งดูดทั้งดึง ทั้งคู่แบ่งปันลมหายใจที่ร้อนระอุซึ่งกันและกัน

"ไม่ไหวแล้ว...โอ้ว...อือ" ร่างบางครางตอบ พร้อมกับแนบชิดร่างกายของเธอเข้ากับตัวของเขา

" เ_ยนมาก ขนาดเอาไม่เลือกเลยเหรอ" เขาเอ่ยถามคนตัวเล็กไปตรง ๆ เพราะปกติที่เจอกันเธอเกลียดชังเขายิ่งกว่าอะไร

"อะ...อื้อ...ไม่ไหวแล้ว...ไม่..." แพทริเซียซบใบหน้าของเธอลงกับแผ่นอกของเขา ก่อนจะใช้มือลูบที่แผงอกแกร่งของเจเลอร์ และกุมที่เป้าตุงแน่นของเขาและออกแรงบีบย้ำ ๆ

"หึ" เจเลอร์ไม่ขัดขืนใด ๆ เขาโอบตัวของเธอเอาไว้แน่น ลมหายใจร้อนผ่าวของ


แพทริเซียรดอยู่บริเวณหน้าอกของเขา

"เธอสวยนะ...แต่ได้ง่ายไปหน่อย" เขาจับใบหน้าสวยของเธอเชิดขึ้นมองสบสายตาอีกฝ่าย แววตาของแพทริเซียมันหยาดเยิ้ม และมองเขาอย่างยั่วยวน

"ร้อน...ร้อนโคตร" คนตัวเล็กพึมพำออกมาเบา ๆ เงยหน้าขึ้นพูดและมองเขา

เจเลอร์โน้มตัวลงประกบปากจูบเธอนัวเนียซ้ำอีกครั้ง

"เธอ...มีถุงไหม" ร่างสูงผละจูบออกและไล่ไซ้ไปตามซอกคอของเธอ ก่อนจะกระซิบถามไป โดยไม่วายจะเคล้นคลึงสะโพกและเปิดกระโปรงสั้น ๆ ของเธอขึ้นมา