ร้ายพ่ายรัก 10

ร้ายพ่ายรัก

10

ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของเจเลอร์ ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในตัวอาคารพอสมควร ห้องทำงานของเขาไม่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่ได้เล็กเหมือนพวกผู้จัดการทั่ว ๆ ไป

"ฉันบอกให้หยุดเดินไง..ไอ้ลูกเมียน้อยไม่ได้ยินรึไง!" ฉันเดินตรงไปหยุดตรงหน้าเขาและกระชากคอเสื้อร่างสูงเข้ามาหาตัวอย่างเอาเรื่อง และเรียกเขาด้วยสรรพนามคุ้นเคยที่เคยเรียกมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะเท่าที่จำได้ โจชัวเองก็เรียกเขาแบบนี้

ความจริงแล้ว พ่อแม่ของฉันกับโจชัวรู้จักกันเป็นอย่างดี แม้แต่ตอนงานศพของแม่ ก็ได้ครอบครัวของโจชัวเนี่ยแหละที่ช่วยจัดการให้ เพราะแม่เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน

"คำก็ลูกเมียน้อย..สองคำก็ลูกเมียน้อย" เขาจับมือของฉันที่กระชากคอเสื้อของเขาอยู่และออกแรงบีบข้อมืออย่างแรงจนฉันต้องปล่อยมือออกเพราะว่าเจ็บ

"ทีเมื่อคืนครางเรียกชื่อฉันไม่หยุดเลยนะ" คำพูดของเจเลอร์ทำให้ฉันนิ่งไปด้วยความงง

"พูดเรื่องบ้าอะไรวะ" ฉันรู้สึกหวิว ๆ ในใจอย่างไรก็ไม่รู้กับคำพูดของคนตรงหน้า

"นี่เมาจนจำเรื่องเมื่อคืนของเราไม่ได้เลยเหรอ.." เจ้าของใบหน้าเจ้าเล่ห์เลิกคิ้วขึ้นและเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

"เธอล่อถุงยางฉันหมดกล่องเลยนะ" เขาเลียริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหน้าจอไปคุยไป

"ไม่จริง!" ฉันยืนกรานไปเสียงแข็ง

อื้อ อื้อ (เสียงข้อความโทรศัพท์ของฉัน)

"ฉันเพิ่งแอดไลน์เธอไว้เมื่อคืน..เปิดดูสิ" เจเลอร์มองไปที่กระเป๋าของฉัน ซึ่งมีโทรศัพท์สั่นเตือนอยู่ในนั้น

"ฉันไม่มีทางลดตัวไปเอากับคนชั้นต่ำอย่างนายแน่" ฉันส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อและก้าวถอยหลังอย่างเซ ๆ ภาพคราบเลือดที่กางเกงในเมื่อคืน สภาพร่างกายของฉันที่มันรู้สึก ๆ แปลก ๆ ไป มันเริ่มทำให้ฉันวิตกขึ้นมาเช่นกัน

"ดูก่อน..มันเป็นรูปคู่รูปแรกของเราเลยนะ" เขาพูดย้ำอีกครั้งจนฉันต้องรีบหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูเพื่อคลายความสงสัย

ทันทีที่หน้าจอเปิดภาพถ่ายที่เจเลอร์ส่งมาฉันก็แทบจะล้มทั้งยืน แต่ก็ต้องดึงหน้านิ่ง ๆ เหมือนไม่ได้กลัว และวิตกใด ๆ

ข้อความ : เจเลอร์

(รูปภาพ)

"…แล้ว..ตรงนั้นเธอเป็นไงบ้างอะ" เจเลอร์เลื่อนสายตามองต่ำลงไปที่ใต้กระโปรงสั้น ๆ ของฉัน

"เมื่อคืนเลือดออกเยอะเลยนะ น่าจะอักเสบ (เจเลอร์) / ไม่รู้สึกอะไรเลย

(แพทริเซีย) " ฉันตอบสวนกลับไปทันที

"หึ..นายคิดว่านายได้เปิดซิงฉันงั้นสิ" ฉันทำท่าจะหัวเราะใส่หน้าของเขา

"โทษนะ ฉันก็แค่เป็นเมนอะ" ฉันกัดฟันและเอ่ยตอบไปพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นด้วยความมั่นอกมั่นใจ แม้ว่าภายในใจอยากจะกรีดร้องออกมาให้ลั่น

"อ๋อ" เจเลอร์พยักหน้ารับเหมือนกวน ๆ

"อีกอย่างของนายมันก็..ละ.." ฉันเหยียดยิ้มพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบที่เป้ากางเกงของเขาและบีบขยำอย่างเต็มแรง

"เล็กจนไม่รู้สึกอะไร" ฉันรีบดึงมือคืนทันทีเพราะนอกจากสิ่งนั้นของเขาจะแข็งสู้มือแล้ว มันยังใหญ่มาก ใหญ่กว่ามือของฉันทั้งมืออีก

ฟุ่บ! คนตัวสูงโน้มใบหน้าลงต่ำมาใกล้ ๆ ฉันอีกครั้ง

"เล็กเหรอ?" เจเลอร์หัวเราะในลำคอก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา