6.เปลี่ยนแปลง

Chapter06.เปลี่ยนแปลง

“หึ นึกว่าใคร พี่เคย์สุดหล่อนี่เอง” นาวาเอ่ยทักคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้ขั้นสุด

ก่อนที่ดวงตาของเธอจะเหลือบไปมองพิมพ์ หัวหน้าห้องของเธอด้วยแววตาที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ เพราะในความเป็นจริง นาวากับพิมพ์ไม่ค่อยถูกจริตกันมาตั้งแต่ช่วงอยู่ปีหนึ่งแล้ว

“ไอ้วินรู้ไหมว่าเราเมา” แม้บทสนทนาจะคุยกับคนตรงหน้า แต่ดวงตาคมของหนุ่มลูกเสี้ยวไทยกลับโฟกัสไปที่อีกคนแทน

ยู่ยี่ได้แต่ยืนตัวเเข็งไม่พูดอะไรออกมา ไม่คิดด้วยซ้ำว่าเคย์เดนจะเดินมาทักแบบนี้

“โอ้ย ช่างพี่วินเถอะ ว่าแต่พี่….แน่ใจแล้วเหรอว่าจะเอาคนนี้” นาวาถามออกมาอย่างไม่สนใจว่าพิมพ์ที่ยืนฟังอยู่จะรู้สึกยังไง

แน่นอนว่ายัยนั่นชักสีหน้าใส่เธอให้กับคำพูดที่แสนกำกวม ส่วนยู่ยี่ก็พยายามที่จะดึงเสื้อเรียกสติให้เพื่อนรัก นาวาในตอนนี้ดูพร้อมจะสู้รบกับทุกคนเลยจริงๆ

“…..” เคย์เดนก็เงียบอย่างไม่รู้จะตอบว่าอะไร เขาไม่รู้ว่านาวากับพิมพ์มีปัญหาอะไรกัน

“ไปกันเถอะค่ะพี่เคย์” พิมพ์เห็นท่าไม่ดี กลัวเคย์เดนจะเปลี่ยนใจเพราะคำพูดของนาวาจึงรีบก้าวมาคว้าแขนแกร่งเอาไว้

เคย์เดนหันไปมองหน้าพิมพ์แวบนึงก่อนที่เขาจะหันมาพูดกับนาวาต่อ

“ไว้เจอกัน ดูแลตัวเองดีๆ” พูดจบร่างสูงก็เหลือบตาไปมองเจ้าของใบหน้าใสที่วันนี้แต่งหน้าสวยผิดหูผิดตาเขาไปมากด้วยความสนอกสนใจ

แววตาของทั้งสองประสานกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เคย์เดนจะเป็นคนผละหน้าออกไป บรรยากาศความตึงเครียดจึงดูลดลง

“ชิ! เดี๋ยวฉันพาไปหาผู้ใหม่” นาวามองตามไปอย่าคาดโทษ หวังว่าสักวันเคย์เดนจะเลิกทำตัวเป็นเสือร้ายแบบนี้สักที

บนรถ….

“อื้ออ พะพี่เคย์ ไม่กลับห้องก่อนเหรอคะ” น้ำเสียงกระท่อนกระแท่นของพิมพ์เอ่ยถามขึ้น เพราะพอมาถึงในรถเคย์เดนก็เริ่มจู่โจมเธอทันทีแบบไม่รอให้ไปถึงที่ห้องก่อน

“ไม่อยากรอ…” คนตัวสูงตอบกลับอย่างไม่สนใจอะไรนัก จมูกโด่งพรหมจูบไปทั่วซอกคอขาว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น พิมพ์ก็ไม่คิดที่จะติดอะไร เพราะตอนนี้เธอเองก็เริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาด้วยเหมือนกัน ในขณะที่กำลังเกิดการนัวเนียกันนั้น ดวงตาเฉี่ยวของสาววัยยี่สิบเอ็ดปีก็หงุดชะงักไปกับซองถุงยางอนามัยที่อีกคนกำลังใช้ฟันในการฉีกไปชั่วขณะ

ห้าสิบแปด…..

“อึก…” สาวนิเทศน์เผลอกลืนน้ำลายลงคอ เพียงแค่จิตนาการถึงความดุของมัน เธอก็เตรียมตัวจุกท้องน้อยรอแล้ว ไม่คิดเลยว่า….คำล่ำลือที่ได้ยินมานาน วันนี้เธอจะได้เจอกับตัวเอง

“ขึ้นมาขย่มฉัน”

สิ้นเสียงทุ้ม บทรักอันแสนเร่าร้อนก็ดำเนินการขึ้นภายในรถซุปเปอร์คาร์คันหรูของเคย์เดนด้วยเสียงกรีดร้องที่ดังไปทั่วคันรถ

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา…..

ติ๊งต่อง ติ๊งต่องง

เสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น ร่างสวยที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่กจึงรีบลุกขึ้นไปเปิดดูว่าใครมาหาเธอในวันหยุดแบบนี้ เมื่อส่องตาแมวแล้วพบว่านาวายืนรออยู่หน้าห้อง ยู่ยี่จึงไม่รอช้าที่จะเปิดประตูออกไป

“วา? ทำไมไม่บอกว่าจะมา”

“เซอร์ไพรส์ไงยะ อิอิ” นาวาตอบกลับอย่างอารมณ์ดีก่อนจะถือถุงอาหารที่ตัวเองซื้อติดมือเดินเข้ามาในห้อง

“แกยังไม่ได้กินข้าวใช่ปะ”

“อืม” ยู่ยี่ตอบรับ วันนี้เธอตื่นสาย ยังไม่รู้สึกหิวก็เลยยังไม่ได้กินอะไร

“ดีมาก ฉันซื้อไก่ทอดเกาหลีมาอะ มากินด้วยกัน”

สองสาวจัดแจงนั่งทานช้างเที่ยงบริเวณโซฟาหน้าทีวี แม้ห้องของยู่ยี่จะไม่ใหญ่เท่าคอนโดแพงๆ แต่ทว่าก็มีทุกอย่างครบครันคล้ายกับคอนโดแพงไม่มีผิดเพี้ยน เพียงแต่มีขนาดน้อยลงมาเท่านั้นเอง

“นี่ยี่ คืนนี้เธอไม่ได้ไปไหนใช่ปะ” นั่นคือจุดประสงค์ที่นาวามาหายู่ยี่ในวันนี้

เนื่องจากเธอเป็นคนค่อนข้างขี้เบื่อและไม่ชอบที่จะอยู่เฉย วันหยุดอันแสนธรรมดาแบบนี้ นาวาจึงรผุ้สีกไม่ชอบใจเอาเสียเลย การอยู่เฉยๆเป็นอะไรที่เธอไม่ค่อยถนัดสักเท่าไหร่

“ปกติเธอเห็นฉันไปไหนไหมล่ะ” เจ้าของห้องตอบกลับ ช่วงนี้มีหลายอย่างที่ยู่ยี่อยากลองทำเพื่อพัฒนาตัวเองให้เป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น

“ก็จริง หื้ม? นั่นหนังสืออะไรอะ” นาวาหยิบหนังสือเล่มหนึ่งที่วางอยู่บนโซฟาขึ้นมาอ่านอย่างสนใจ

“เคล็ดลับการเข้าสังคมและเพิ่มความมั่นใจในตัวเอง?”

“แกอ่านอะไรแบบนี้ด้วยเหรอยี่?” นาวาหันมาถามเพื่อนด้วยแววตาสงสัย ไม่คิดว่าอีกคนจะจริงจังกับการเปลี่ยนแปลงตัวเองจนถึงขนาดอ่านอะไรแบบนี้

“อื้ม คือฉันอยากเปลี่ยนตัวเองอะ อยากเป็นคนที่มั่นใจกล้าทำกล้าพูดอะไรมากกว่านี้”

ยู่ยี่ตอบเพื่อนไปตามความเป็นจริง ตอนนี้รูปลักษณ์ของเธอเปลี่ยนไปมาก ดูดีขึ้นเยอะแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่ยังไม่จางหายนั่นคือนิสัยไม่ค่อยชอบพูดของตัวเอง ซึ่งต่อจากนี้ยู่ยี่ตั้งใจจะทำให้ตัวเองกล้าแสดงออกมากว่าเดิม

“เลิศ งั้นคืนนี้ไปเที่ยวกับฉันนะ” นาวาได้ทีก็รีบเอ่ยปากชวน เพราะวันนี้ที่มาหาเพื่อนรักก็เพราะเรื่องนี้นี่แหละ

“หะ….ทำไมอยู่ๆถึง”

“คือวันนี้ฉันเบื่ออะ อยากไปเปิดหูเปิดตา มีผับเปิดใหม่เปิดแถวๆมอเรา ฉันยังไม่เคยไปเลย ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะยี่ เธออยากกล้าแสดงออกไม่ใช่เหรอ สถานที่บันเทิงเนี้ยแหละ เป็นเเหล่งเพิ่มความมั่นใจชั้นดีเลย”

นาวาออดอ้อนเพื่อนสาวสุดฤทธิ์ ซึ่งยู่ยี่ก็ได้แต่มองเพื่อนรักนิ่ง เพราะนึกรู้ในนิสัยของเพื่อนดี หญิงสาวไม่ได้ตอบกลับอะไร นั่นหมายความว่าเธอตกลงและโอเคที่จะออกไปดื่มไปสังสรรค์กับนาวาในค่ำคืนนี้

@Red21Pub

21.00 น.

“เอา Sex On The Beach แก้วนึงค่ะ”

“แกจะเอาอะไรยี่” นาวาหันมาถามยู่ยี่หลังจากที่ทั้งสองเดินทางใสถึงผับเปิดใหม่ ที่มีเหล่าผู้คนครึกครื้น ไม่ต่างจากผับสุดหรูของพี่ชายเธอเลย

“เอ่อ….” ยู่ยี่อึกอักตอบไม่ถูก เธอไม่รู้จักเครื่องดื่มอะไรแบบนี้เท่าไหร่

“อีกแก้วเอาเป็น มาการิต้าค่ะ” นาวาส่งยิ้มหวานไปให้บาร์เทนเดอร์หนุ่ม

“ครับ”

“วันนี้เราจิบค็อกเทลเบาๆละกันเนาะ มาสองคนเมามากไม่ได้ แถมไม่ใช่ผับพี่ชายฉันอีก”

“อืม”

ยู่ยี่ตอบกลับเพื่อนก่อนจะนั่งสังเกตุรอบตัวไป นี่เป็นครั้งแรกที่เธอและนาวาลองมาร้านอื่นที่ไม่ใช่ผับของนาวิน ซึ่งมันก็ไม่ได้แย่เลย ออกจะดีกว่าที่เคยคิดเอาไว้ด้วยซ้ำ

“เพลงดีอะยี่ ฉันชอบนะ”

ยู่ยี่ได้แต่นั่งยิ้มมองเพื่อนรักนั่งโยกไปตามเสียงดนตรี ก่อนที่ไม่กี่นาทีถัดมาจะมีชายคนหนึ่งเดินมานั่งเก้าอี้ตัวข้างๆของหญิงสาว

“ขอโทษนะครับ มากันสองคนเหรอครับ” น้ำเสียงนุ่มสุภาพทำให้ยู่ยี่จำต้องหันไปมอง

และเธอก็พบเข้ากับผู้ขายหน้าตาดีคนหนึ่งที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าสนใจเธอ

“เอ่อ ค่ะ”

ในขณะที่ยู่ยี่กำลังหันไปคุยกับผู้ชายคนนนั้น นาวาก็ได้แต่ลอบยิ้มมุมปาก รู้สึกชอบใจที่เพื่อนของตัวเองสวยขึ้นมาก จนเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆหลายๆคน

“ผมชื่อกายนะครับ ไม่ทราบว่าคุณ”

“ฉันชื่อยู่ยี่ค่ะ ส่วนนี่เพื่อนฉันนาวา” หญิงสาวพยายามควบคุมความประหม่าของตัวเองเองเอาไว้ พยายามพูดออกไปด้วยความมั่นใจ

รู้สึกเหมือนตัวเองได้ก้าวขึ้นมาอีกขั้น จากการเปิดใจพูดคุยกับคนแปลกหน้า เพราะเมื่อก่อนเธอไม่ชอบที่จะทำอะไรแบบนี้เลยและไม่เคยติดที่จะอยากทำ

“สวัสดีค่ะ” นาวาส่งยิ้มทักทายตามมารยาท

“ครับ คุณยู่ยี่ ชื่อเพราะดีนะครับ” กายส่งยิ้มตอบกลับอย่างแพรวพราว ตามประสาคนเจ้าชู้

“ขอบคุณค่ะ”

“คืนนี้มีที่ไปต่อหรือยังครับ ถ้าไม่มีไปกับผมได้นะ” ร่างสูงพูดออกมาอย่างชัดเจนถึงความประสงค์ของตัวเอง

ทำเอาสองสาวชะงักหันไปมองหน้ากัน เพราะพวกเธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะไปกับผู้ชายง่ายๆ แบบพวกวันไนท์สแตน พวกเธอไม่ใช่แบบนั้น

“ไม่เป็นไรค่ะ” ยู่ยี่ฝืนยิ้มตอบกลับ หัวใจเต้นแรงขึ้นมาเพราะตกใจ ที่กายเริ่มขยับตัวเข้ามาใกล้เธอจนเกินไป

“อย่าหยิ่งสิครับ ผมน่ะ ถูกใจคุณยี่ตั้งแต่แวบแรกที่เห็นเลยนะ” อีกคนเสียมารยาทโดยการใช้นิ้วมาปัดปรอยผมของร่างสวย ยู่ยี่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่พยายามนิ่ง

เช่นเดียวกับนาวาที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างและกำลังจะเอ่ยปากด่าถึงความไร้มารยาทถึงเนื้อถึงตัวผู้หญิงของผู้ชายคนนี้

“กรุณาขยับไปด้วยค่ะ คุณไม่ควรทำแบบนี้กับคนที่ไม่เล่นด้วยนะ ฉันบอกไปชัดเจนแล้วนะคะ ว่าฉันไม่สะดวกใจที่จะไปกับคุณ”

นาวาได้แต่นั่งอ้าปากค้าง เพราะคนที่สวนกลับผู้ชายคนนั้นออกไปคือยู่ยี่ที่มีสกิลปากมากกว่าที่เคย ทำเอานาวางุนงงอยู่ไม่น้อย เพราะปกติยู่ยี่เป็นคนที่มักจะหลีกเลี่ยงการพูดอะไรแบบนี้เสมอ

“แต่ผมชอบคุณจริงๆนะ ไปกับผมรับรองว่า….”

“ฉันไม่ได้ชอบคุณค่ะ ไม่รู้เหรอคะว่าการตื๊อแบบนี้มันน่ารำคาญ”

“อู้วว…” นาวาซู๊ดปากอย่างแรงกับคำพูดตรงๆของเพื่อนสาว เช่นเดียวกับกายที่หน้าเสีย รีบเดินลุกออกไปจากเก้าอี้ทันที เมื่อโดนปฎิเสธอย่างไม่ไว้หน้า

“ไม่อยากจะเชื่ออะยี่ แกไปกินรังแตนจากไหนมา!” นาวาไม่รอช้าที่จะถามเพื่อน

“ก็….แค่อยากลองพูดสิ่งที่คิดออกมาบ้าง มันดูแรงมากเลยเหรอ?”

“ไม่จ้ะ เขาไม่มีมารยาทก่อน ถูกแล้วที่จะทำแบบนั้น มาๆชนแก้วให้กับเธอเวอร์ชั่นใหม่” นาวายิ้มกริ่ม รีบยื่นแก้วค็อกเทลให้เพื่อน

ก่อนที่ทั้งสองจะนั่งจิบค็อกเทล โยกย้ายกันไปตามประสา