สาเหตุ 2/4

"พี่เรย์ นี่เพื่อนเฌอรีนเอง ชื่อไลลา ไลลานี่พี่เรย์พี่ชายสุดหล่อที่ฉันเล่าให้ฟังอ่ะ" ฉันยกมือไหว้พี่เรย์ พี่เรย์พยักหน้าให้ผ่านกระจกมองหลัง สายตาของฉันสบเข้ากับสายตาของพี่เรย์พอดี ตาคมจ้องฉันอย่างกะจะกินฉันเข้าไปทั้งตัวงั้นแหละ ฉันแทบจะสำลักน้ำลายตัวเองเมื่อพี่เรย์พูดประโยคถัดมา

"คนนี้หรอที่จะติดต่อให้พี่"พี่เรย์พูดพร้อมกับจ้องฉันไม่วางตา

"แล้วพี่เรย์...ชอบรึเปล่าล่ะ" ยิ่งได้ยินเฌอรีนพูด ฉันยิ่งอึ้งเข้าไปอีก

"ยัยเฌอรีน..."ฉันท่วงเพื่อนด้วยเสียงดุ

"น่ารักดี...พี่ชอบ" พี่เรย์พูดพร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ผ่านกระจกมองหลัง

"งั้นก็จีบเลยสิค่ะ"เสียงเฌอรีนยุยงส่งเสริมไม่หยุด

"ถ้าแกยังไม่เลิกเล่น...ฉันจะไม่ไปกับแกแล้วนะ" ฉันบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"โธ่...ฉันล้อเล่นน่าไลลา ไม่เห็นจะต้องทำเสียงดุขนาดนั้นเลย"เฌอรีนพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"สงสัยเพื่อนเฌอรีน...หัวใจไม่ว่างแน่ๆ เลย ไม่งั้นคงไม่ทำท่าทางเหมือนไม่พอใจแบบนั้นหรอก" คำพูดของพี่เรย์ทำให้เฌอรีนหันขวับมามองหน้าฉันทันที

"นี่แกมีแฟนแล้วหรอไลลา"เฌอรีนถามขึ้น เธอใช้ตากลมโตจ้องมองฉันอย่างคาดคั้น ทำให้ฉันพึงนึกขึ้นได้ว่าเฌอรีนยังไม่รู้เรื่องฉันกับมิโน่

"แล้วแกเห็นฉันคุยกับใครไหมล่ะ" ฉันเลี่ยงไม่ตอบแต่ถามกลับไปแทน เพื่อไม่ให้เฌอรีนจับพิรุธได้

"ก็ไม่นิ"เฌอรีนพูดพร้อมกับทำท่าคุนคิด

"จะไปกันได้รึยังค่ะ..."ฉันหันไปถามพี่เรย์ที่ตอนนี้เขาเอาแต่จ้องจับผิดฉันอยู่ นิ่งไว้ไลลาอย่าร้อนตัวเกินเหตุฉันบอกเตือนตัวเองในใจ

ห้างสรรพสินค้า

เฌอรีนลากฉันเข้าร้านนั้นออกร้านนี้จนฉันเริ่มรู้สึกเวียนหัวนิดๆ แต่ล่ะร้านก็มีเสื้อผ้าสวยๆ ทั้งนั้น แต่ก็ยังไม่ถูกใจคุณหนูเฌอรีนสักร้าน จนมาถึงร้านหนึ่งตั้งอยู่สุดทางเดินชั้นสองของห้าง สไตล์เสื้อผ้าร้านนี้ค่อนข้างเซ็กซี่มาก ฉันขึงตัวยืนนิ่งอยู่หน้าร้านเพราะเฌอรีนทำท่าจะลากฉันเข้าร้านนี้นะสิ

"อะไรของแก..ไลลา"เฌอรีนหันมาถามเมื่อฉันไม่ยอมเดินตามแรงดึงของเธอ ฉันส่ายหน้าจนผมที่ยาวถึงกลางหลังสะบัดไปมา

"เถอะน่า...แป๊บเดียว" แต่เฌอรีนก็ไม่ยอม