Ep.3 I’m a lucky girl

เปิดเทอมวันแรก ด้วยสีผมสีเลิศ... ไอ แอม จี้จี้ ฮาดิด บลอนด์ทองฝรั่งมาเลยสิค่ะ

ส่วนคุณฮิปโปก็ไม่แพ้หน้าสีผมใหม่เจิดจรัสไม่แพ้กัน

" ผีเข้าสิงพวกมึงเหรอ ? ย้อมสีผมเหี้ยไรกันเนี้ย " เสียงหมาร้องทักทันที ปากแบบนี้จะเป็นใครไปได้ มาโครนั่นเอง

อุตส่าห์เดินมาอย่างมั่นอกมั่นใจกับ ยัยฮิปโป โดนไอ้เพื่อนเลวมาโครทักที นี้แบบ เบรกหัวแทบทิ่ม

" มึงเรียนวิศวะไม่ใช่เหรอ มานั่งทำไมใต้ตึกบริหาร ? "ยัยฮิปโปตวาดกลับอย่างเหวี่ยงๆ

​ไอ้มาโครกับเรนเดล เรียนวิศวะการบิน ตึกสุดหรูที่สุดของมหาลัย ที่ค่าเทอมเฉียดล้าน

ส่วนพวกเราเรียนบริหาร BBA นั่นแหละ

" ก็สาวบริหารแม่งแจ่มทุกคนนี่หว่า  ไม่เชื่อถามไอ้สายฟ้าๆ " เสียงไอ้เรนเดลพูดก่อนจะส่งซิกให้สายฟ้า

" ไรมึง " สายฟ้าส่ายหน้ายิ้มๆ

" ไม่รวมพวกมึงสองคนนะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด " มาโครพูดกวนตีนๆ ก่อนจะหยิบปากกาด้ามเดียวของมันใส่ในเสื้อช็อปวิศวะของมัน

" ไปเลย มึงรีบกลับตึกคณะมึงไปเลย ไอ้พวกเวร " ฉันเดินไปไล่เตะพวกมัน  จนมันลุกหนีกันไปหมด

" เปลี่ยนลุคเหรอว่ะ  ก็สวยดีนะ " สายฟ้าเอามือมาจับผมฉันเล่นๆ

" ชอบปะละ " ฉันหลุดถามมันไป

" อืม..... ก็ชอบนะ " มันก็ตอบแบบนิ่งๆ

อยากจะลงไปนอนดิ้นตรงนี้

ชอบลุคนี้ หรือชอบกูวะ อยากจะกรี้ด พูดให้เคลียร์ที!!!

แม้ว่าข้างในมันจะแทบคลั่ง แต่ฉันก็ต้องฝืนทำหน้าเป็นปกติ ....

" ลาเต้ มึงกลับมานั่งนี้เลยนะ  จะโดดเรียนตั้งแต่วันแรกไม่ได้ " เสียงยัยฮิปโปเรียกลาเต้ที่กำลังเนียนๆ ลุกจากโต๊ะ

" ไอ้เชี้ยเต้ !!! " ทุกคนด่ามันพร้อมกัน

" เออๆ เข้าก็ได้เว้ย " มันถึงยอมกลับมานั่งที่โต๊ะ รอเวลาเรียน

ชีวิตปีหนึ่งเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นไปหมด ทั้งที่เรียนใหม่ วิชาใหม่ๆ เพื่อนใหม่ และกิจกรรมสนุกๆมากมาย

สายฟ้าถูกคัดเลือกให้ไปเป็นเดือนคณะ โดยรุ่นพี่เลือกมันไป ซึ่งมันก็ขัดอะไรไม่ได้

สายฟ้าเป็นเดือนคณะเรา แต่ต้องรอแข่งเดือนมหาลัยอีกที ว่าจะได้ไหม

ฉันขอแช่งให้ไม่ได้เป็น เพราะแค่นี้ ผู้หญิงคนอื่นก็จ้องมันตาวาวไปหมดแล้ว

ทุกเย็นก็ต้องมีซ้อมกิจกรรมโน้นนี่นั้น และพวกมันก็ลากให้ฉันกับยัยฮิป อยู่เชียร์ตลอด  ไม่ยอมให้กลับบ้านก่อน

" สายฟ้าของฉันมันหล่อ ต้องเข้าใจ " ฉันพูดอย่างเพ้อๆ ขณะที่อยู่ลำพังกับยัยฮิปโป

" ของแก หรือของผู้หญิงทั้งคณะกันแน่วะ " ยัยฮิปพูด ขึ้นขณะที่เรามานั่งรอพวกผู้ชายซ้อมบอล ที่แข่งระหว่างคณะ

ฉันกับฮิปโปกำลังนั่งเชียร์การซ้อมฟุตบอล ระหว่าง คณะ วิศวะ กับ ฟู้ดซาย อยู่นั้น

ถึงกับกลื่นน้ำลายไม่ลง พอมองลงไปในสนามบอล

" อุ้ย....  อุ้ย...... " ฉันร้องเบาๆ

" แม่เจ้าโว้ย  เลือดกําเดาจะไหล " และอิฮิปโปก็ร้องกรี๊ดกร๊าดขึ้นมา เพราะว่าเดือนคณะ ฟู้ดซาย ถอดเสื้อโชว์กล้ามหน้าท้องแน่นๆ เน้นๆ

" ฟู้ดซาย ๆ  อร๊าย....ถอดอีกๆ  " ยัยฮิปร้องเชียร์อีกทีมทันทีที่ เดือนคณะถอดเสื้อ

ฟุบบบ ก่อนที่เสื้อนักบอลรายนึงจะโยนเข้ากระแทกหน้าของยัยฮิปโป  เสื้อที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อจางๆ ช่วยให้ฟินเบาๆ

" ฟู้ดซาย บ้านมึงดิ อ้วน " มาโครจอมกรี๊ดกร๊าดหน้าเคร่งขรึมโวยวายขึ้น

" ไอ้เวรมาโคร " ยัยฮิปตวาดกลับ แต่ไม่เท่ากับเสียง..

" มาโคร  มาโครขา  กรี้ด......  "

" วิศวะคะ  วิศวะสุดใจ "

" มาโคร  ของฉัน "

" ยอมแล้วทูนหัว เป็นผัวฉันเถอะ "

เสียงกรีดร้องของสาวๆรอบๆสนาม ที่เห็นมาโครถอดเสื้อ

ตอนแรกรุ่นพี่จะให้มันเป็นเดือนวิศวะ แต่มันไม่เป็น และแน่นอน ไม่มีใครกล้าบังคับมัน

มาโครเดินหน้านิ่งเข้าสนามบอลไป  เขาเป็นนักบอลตัวเต็งของคณะวิศวะเลย

" เฮ้อ.... เหนื่อยฉิบหาย " และสายฟ้าที่เพิ่งแข่งจบไปก่อนหน้าก็เดินขึ้นแสตนเชียร์มา ก่อนจะ ทิ้งตัวลงนอนบนตักของฉัน และหลับตาลงทันที

ลืมบอกว่า คณะเรานะ  แพ้จ้า... แพ้แบบราบคาบ... เพราะแข่งกับ คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา..

สายฟ้านอนหนุนตักฉัน ก่อนจะผล็อยหลับไป

ฉันเอาแต่นั่งมองสายฟ้า ใบหน้าที่ขาวเนียน ปกคลุมไปด้วยเหงื่อจางๆ ลมหายใจที่เข้าออก อย่างเหนื่อยๆ เขากำลังหลับสนิทบนตักของฉัน...ฉันชนะผู้หญิงทั้งโลก.....

" อ้าว เฮ้ ๆ  " ไอ้ลาเต้ที่ขึ้นมาพร้อมสายฟ้า มันกำลังนั่งเชียร์ บอลทีมวิศวะอยู่อย่างเมามัน

" ไอ้เดล ๆ ๆ เร็วดิว่ะ วิ่งๆ  ยิง เลย ยิงดิ  ไอ้โง่ๆ เร็วๆ " มันนั่งลุ้นบอลเสียงดังอย่างกับ แมนยู แข่งกับ  ลิเวอร์พลู

ฉันนั่งนิ่งไม่กล้าขยับขาเลย เพราะกลัวสายฟ้าจะตื่น ทั้งที่ ไอ้เชี้ย เหน็บแดรกกก

ปี๊ด.........  เสียงกรรมการเป่านกหวีดดังมาก

" เชี้ยมันตีกัน  " เสียงลาเต้ตะโกนลั่น ก่อนจะวิ่งลงแสตนเชียร์ไปทันที

" มาโคร  มาโคร " ตามไปด้วยยัยฮิปโป ที่รีบวิ่งลงไป เพราะเจ้าตัวปัญหากำลังก่อเรื่องเลยล่ะ

" สายฟ้า ลุกๆ  มาโครมีเรื่อง !!!  " ฉันสะกิดสายฟ้าทันที  ก่อนที่สายฟ้าจะลุกขึ้นและยืดเส้นยืดสาย ก่อนจะมองลงไปที่สนาม

"อีกแล้วเหรอว่ะ " และบ่นอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเดินลงสแตนเชียร์ไปอีกคน

ไม่ต้องแปลกใจ ที่ไหนมีมาโคร ที่นั่นมีตีกัน  เฮ้อ.......

ลุกแทบไม่ขึ้นเลยฉัน เหน็บกิน  อิสายฟ้า ไม่คิดจะรอฉันเลยนะ ไอ้เพื่อนบ้า

ในสนาม

ปี้ด  ๆ ๆ ๆ  กรรมการพยายามจะแยก มาโครที่กำลัง ต่อยกับกัปตันทีม ฟู้ดซาย

และในสนามกำลังตะลุมบอลกันอย่างวุ่นวายและสนุกสนาน  (เหรอ)

ก่อนที่เพื่อนของแต่ละฝ่ายจะเข้ามาแยก

" เกมส์นี้เป็นโมฆะ ผมหวังว่า ในวันแข่งจริงจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีกนะ " เสียงกรรมการพูดใส่โทรโข่ง

" แยกให้หมดๆ  " ก่อนจะพูดย้ำอีกครั้ง

สายฟ้าไปช่วยจับมาโคร ส่วนลาเต้ไปล็อคไอ้เรนเดล เพราะไม่มีใครกล้ายุ่งกับพวกมันหรอก  พวกมันนะบ้าและพลังเยอะ

" อย่าให้กูเจอมึงข้างนอกนะ ไอ้สัส " มาโครตะโกนใส่อีกฝ่ายอย่างน่ากลัว ก่อนจะพยายามพุ่งตัวไปหา

" มาโคร พอแล้วๆ " ยัยฮิปโป ช่วยดึงเสื้อมาโครไว้อีกแรง  เพราะอีกฝ่ายเลือดเต็มหน้าไปหมด ส่วนมาโครเอง ก็คิ้วแตก

" อย่าเสือก " มาโครพูดเสียงดัง ต่อหน้าคนมากมายในสนาม ฮิปโปนิ่งไป  คือเวลามันโกรธมันชอบพลั้งปากพูดแบบนี้แหละ

ฮิปโปปล่อยชายเสื้อมาโครทันที และเดินออกไปจากสนาม โดยไม่หันกลับมามอง...

" มาโคร มึงพูดแรงไปนะ " ฉันกระแทกเสียงใส่ ก่อนจะเดินตามฮิปโปไป