EP : 3

แอด~

“ทำไมไม่เคาะประตูครับ”

“เคาะพ่อง! แล้วก็ไม่ต้องมากวนตีนทำเป็นพูดเพราะกับกูไอ้เหี้ยซี” ผมชี้หน้าไอ้หน้าแหลมเพื่อนรักที่มันนอนกระดิกเท้ายิ้มให้ผมแบบกวนส้นตีน

“หึๆๆ หัวร้อนอะไรมาวะ คาสิโนพ่อมึงเจ๊งเหรอ?”

“ไอ้ซี...อย่ากวนตีนกู” ผมมองมันนิ่งๆ เพื่อให้มันรู้ว่าผมไม่ได้มีอารมณ์จะเล่นสนุกอะไรกับมันทั้งนั้น

“เออๆๆ กดไลค์ยังล่ะ” พอมันถามแบบนี้ผมก็รู้ได้ทันทีว่ามันคงนอนรอเวลาให้ผมหัวร้อนเข้ามาหามันอยู่ก่อนแล้ว

“ใครให้มึงเสนอหน้าไปถ่ายรูปให้คะนิ้ง”

“กูชอบถ่ายรูปเดินไปเจอนางแบบสวยๆ กูจะอดใจได้ไงวะ หึๆๆ”

“ทีหลังมึงอย่าเสือกอีกไอ้ซี”

“ก็ใครใช้ให้มึงอยู่ในห้องวะ ถ้ามึงลงไปก็จบ กูเชื่อว่าที่มึงหลงตอนนี้จะเทียบไม่ได้กับความหลงหลังจากที่มึงได้เห็นน้องเขาใส่บิกินี่ชัดๆ หุ่นน้องนิ้งแม่ง...อืม~”

“ไอ้เหี้ยซี!” ผมอยากจะต่อยไอ้เพื่อนเหี้ยที่กำลังยั่วผมอยู่ตอนนี้ หน้าตามันเหมือนอยากจะกินคะนิ้งให้รู้แล้วรู้รอดทั้งที่มันก็รู้ว่าคนนี้ผมจองเอาไว้แล้ว

“ฮ่าๆๆ ใจเย็นสิวะ กูไม่แย่งหรอกน่ามึงก็รู้ว่ากูแค่ปั่นหัวมึง ลงไปดิน้องเขากำลังว่ายน้ำอยู่คนเดียว ทีแรกกูว่าจะนั่งดูเหมือนกันแต่เด็กกูโทรมาก่อนก็เลยหลบมาคุยโทรศัพท์”

“ไม่ต้องลงไปอย่าให้กูเห็นมึงลงไปเด็ดขาดไอ้ซีเจย์” ผมชี้หน้ามันอีกครั้งแล้วก็เดินออกมาจากห้อง แต่ผมก็ทำใจไว้แล้วล่ะครับ สำหรับไอ้เหี้ยซีเจย์ คำว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุใช้กับมันไม่ได้หรอก ต้องเป็นยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งโคตรของโคตรยุเลยต่างหาก

ผมเดินมาที่สระว่ายน้ำส่วนตัวที่หันหน้าเข้าหาชายหาดและทะเล เวลานี้มันเป็นช่วงเย็นพระอาทิตย์เริ่มเป็นสีส้ม สีของมันส่องเป็นประกายกับผืนน้ำยิ่งมีผู้หญิงสวยๆ แบบคะนิ้งอยู่ในนั้นมันยิ่งสวย สวยจนผมไม่กล้าเดินออกไปให้เธอเห็นในเวลานี้

“แอบดูเหมือนผีเจ้าที่เลยนะมึงไอ้ห่า” ผมยืนอยู่ที่หน้าต่างกระจกที่มองเห็นสระว่ายน้ำชัดเจน ยืนดูคะนิ้งเล่นน้ำได้พักใหญ่ๆ ไอ้ซีเจย์ก็เดินตามลงมาแล้วก็ทักผมด้วยคำพูดกวนส้นตีนผมบอกแล้วใช่ไหมครับว่าคนอย่างมันยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งโคตรของโคตรยุ

“เสือก” ผมด่ามันสั้นๆ แต่สายตาก็ยังมองไปที่เดิม

“ปกติไม่เห็นมึงหงิมแบบนี้”

“ไม่ได้หงิม แต่ปกติกูนั่งอยู่เฉยๆ ก็เดินเข้ามาให้กูกิน” ผมตอบตามความจริง ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยสนใจผู้หญิงก่อน ผมก็ผู้ชายครับ เจ้าชู้ตัวพ่อด้วย ต่อให้หล่อรวยแค่ไหนก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่มองใครก่อน แต่ทุกครั้งที่ผมมองใครผู้หญิงพวกนั้นก็พร้อมที่จะเข้าหาผมด้วยตัวเองเสมอ แตกต่างจากคะนิ้งที่ไม่ได้ดูสนใจผมเท่าไหร่ ผมที่ไม่เคยเข้าหาใครก่อนก็เลยวางฟอร์มกลับบ้างเหมือนกัน

“แต่ท่าทางคนนี้คงไม่เดินมาให้มึงกินเองหรอกว่ะ”

“อืม กูก็ว่างั้นแหละ”

“หึๆๆ ถ้างั้นเดี๋ยวกูสาธิตให้ดูว่าทำยังไงถึงจะได้กิน” เสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ของไอ้ซีเจย์ตามมาด้วยคำพูดที่ผมอยากจะต่อยปากสักหมัด

“อย่ากวนตีนกูไอ้ซี”

“หึๆๆ แค่แอบมองน้องเขาว่ายน้ำไข่มึงยังฟูเลยไอ้เหี้ยกัส เป็นขนาดนี้แล้วมึงจะมาซุ่มทำไม ไม่เคยเข้าหาผู้หญิงก่อนก็เข้าสิวะจะวางฟอร์มทำไม ไปสร้างความสงบสุขให้ตัวเองแล้วก็รีบไปพุ่งชนน้องเขาดีกว่ามั้ง” มันพูดไปก็หลบตามองเป้าผมแล้วทำหน้าเยาะเย้ยใส่

นี่ล่ะครับสาเหตุที่ผมยืนมองคะนิ้งจากตรงนี้ตั้งแต่แรก ตอนที่ลงมาผมเห็นเธอว่ายน้ำอยู่แต่เป็นว่ายขึ้นฝั่งพอดี ผมกำลังจะเดินออกไปหาเรื่องคุยด้วยแต่คะนิ้งดันขึ้นมาเดินอ่อยผมอยู่ขอบสระมันเลยทำให้ผมเกิดอารมณ์จนเดินออกไปไม่ได้ มังกรเวลามันผงาดมันไม่ใช่เล่นๆ นะครับ

“เดี๋ยวค่อยไป” ผมอยากไปจัดการตัวเองอยู่เหมือนกันแต่ผมไม่ไว้ใจไอ้ซีเจย์ ถ้าผมไปมันเข้าไปเจ๊าะแจ๊ะคะนิ้งให้ผมหัวร้อนเล่นแน่นอน

“ทำไมวะ กลัวกูแอบไปยุ่งกับคะนิ้งตอนที่มึงไปชักว่าว?” ผมโคตรเกลียดความรู้ทันของไอ้เหี้ยนี่เลยครับ ไอ้ซีเจย์มันเป็นคนเหี้ยครับ เหี้ยแบบเปิดเผยเหมือนไอ้ชัตเตอร์ แตกต่างจากผมกับไอ้มิกซ์ที่เหี้ยหลบใน

“อืม” ผมยอมรับตรงๆ

“ถ้างั้นมึงก็สบายใจได้เลยเพื่อน เพราะกูไม่แอบแน่นอน” มันยิ้มมุมปากให้ผมก่อนที่จะเดินไปทันที

“ไอ้ซี!”

“โวยวายทำห่าไร รีบไปชักว่าวแล้วค่อยตามมาแล้วกัน หึๆๆ” มันพูดพร้อมกับเดินออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจอะไรผมอีก ไม่ต้องบอกก็คงรู้ใช่ไหมครับว่ามันไปที่ไหน ไอ้เหี้ยซีเจย์คือบุคคลที่เหี้ยใส่เพื่อนแห่งปี!

-เวลาต่อมา-

ผมขึ้นห้องมาจัดการธุระส่วนตัว ที่จริงก็แทบไม่ได้ทำอะไรเพราะหงุดหงิดไอ้ซีเจย์จนหมดอารมณ์ พอเดินถึงห้องพักมันก็เริ่มสงบผมก็เลยรีบทำให้มันสงบเร็วที่สุดด้วยการอาบน้ำเย็นๆ แล้วก็รีบลงมาข้างล่าง แต่พอลงมาก็ไม่เจอคะนิ้งแล้วล่ะครับ เจอแค่ไอ้ห่าซีเจย์ที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ริมสระ

“ไปไหนแล้ว”

“ขึ้นห้องไปอาบน้ำแล้ว” ไอ้ซีเจย์ตอบผมแล้วก็ลดระดับของโทรศัพท์ที่ปิดบังหน้ามันอยู่ลงก่อนท่ะส่งยิ้มกวนตีนมาให้ผม เหมือนมันต้องการจะสื่อว่าผมนกและอดดูคะนิ้งใส่บิกินี่ใกล้ๆ

“นานรึยัง”

“น้องเขาขึ้นมึงก็ลงมาพอดี”

“ทำไมกูไม่เห็น” อย่างน้อยก็น่าจะสวนกันเพราะห้องผมกับคะนิ้งอยู่ข้างกัน

“น่าจะสวนกันตอนบิดลูกบิดประตูมั้ง ถามเหี้ยไรนักหนาไอ้ห่า” มันทำเสียงเหมือนเริ่มรำคาญผม แต่ผมไม่ได้สนใจเก็บมาเป็นอารมณ์หรอกครับเพราะตั้งแต่คบกันมามันทำผมรำคาญมากกว่าผมทำมันรำคาญด้วยซ้ำ

“อยากรู้ก็ถามสิวะ แต่เมื่อกี้มึงไม่ได้ทำอะไรไม่ดีใช่ไหมไอ้ซี” ผมตอบมันแล้วก็จ้องหน้าไอ้ซีเจย์เพื่อเอาคำตอบที่เป็นความจริงไม่เล่นๆ

“จะให้กูทำไรวะโล่งขนาดนี้”

“ไอ้ซีเจย์” ขนาดผมจ้องหน้ามันให้รู้ว่าผมซีเรียสมันยังกล้ามากวนตีนผมต่อ

“หึๆๆ ไม่ทำหรอกน่า กูรู้อยู่ว่ากินไม่ได้เพราะมีไอ้เสือบางตัวหิวใจจะขาดอยู่แล้ว”

“กูไม่ได้หิวขนาดนั้น” ผมบ่ายเบี่ยงแล้วก็นั่งลงที่เตียงริมสระว่ายน้ำข้างๆ มัน รอเวลาให้คนอื่นๆ ลมาดีกว่าเพราะนี่ก็ใกล้เวลานัดปาร์ตี้ริมหาดตอนเย็นแล้ว

“หึๆๆ มึงไม่หิวแต่มึงเริ่มอาการหนักแล้วนะไอ้กัส เก็บอาการหน่อยเดี๋ยวไก่ตื่น” ถึงบ่ายเบี่ยงแต่คนอย่างไอ้ซีเจย์ที่รู้ทันผมแทบทุกอย่างก็ไม่เชื่อคำพูดของผมอยู่ดี

“ถ้ากูหิวแล้วกูผิดเหรอวะ?”

“ไม่ผิด สวยแซบขนาดนั้นใครจะไม่หิว แต่จะผิดก็แค่คะนิ้งเป็นเพื่อนสนิทเจ้าขาและมึง...แค่อยากกินไม่ได้อยากจริงจังไอ้กัส”