EP : 3

“ไงมึงนั่งเหม่อทำส้นตีนห่าเหวอะไรครับ”

“ไม่เสือก”

“หึๆ อยากเสือกว่ะเพราะกูเห็นพี่มิกซ์ประธานสโมสรนักศึกษาที่เป็นโคตรคนดี...แต่เปลือก มองบั้นท้ายน้องผมยาวคนนั้นจนแทบจะลับตาแล้วครับ”

“แต่เปลือกพ่อง!” ผมพูดเบาๆ ด่าไอ้ชัตเตอร์ที่เพิ่งคุยโทรศัพท์กับเมียเสร็จก็หันมาระรานผมต่อทันที

“เปลือกของจริงเลยมึงน่ะไอ้มิกซ์ไม่ต้องมาเถียงกู ว่าแต่สนใจเหรอใครวะกูเห็นมึงมองนานแล้ว” ไอ้ชัตเตอร์พยักพเยิดหน้าไปที่ริมฟุตบาตของถนนในมหาลัยฯ ที่มีผู้หญิงผมตรงยาวใส่ชุดนักศึกษาขนาดพอดีตัวเดินห่างออกไปไกลแล้ว

“เปล่า กูแค่คุ้นๆ หน้า”

“อ้อ เด็กมึงเปล่าวะ ไปเล่นจ้ำจี้แล้วจำเขาไม่ได้มั้งไอ้มิกซ์ ดูข้างหลังยังรู้เลยว่าสเปคมึง”

“เมื่อไหร่พวกมึงจะยอมรับว่ากูไม่ได้สนใจผู้หญิงแบบนั้นแล้ววะ” ผมเสียงแข็งใส่ไอ้ชัตเตอร์ เกลียดพวกมันแม่งทุกคนที่พอเจอหญิงบุคลิกเรียบร้อยหวานๆ จะต้องคิดว่าผมจะชอบทั้งที่ตอนนี้ผมโคตรไม่ชอบผู้หญิงแบบนั้นเลย

“มันก็ไม่เหมือนกันทุกคนไหมวะ แค่แซวเล่นมึงจะซีเรียสทำไมไอ้คนดี”

“กูไม่ชอบ”

“เออๆ แล้วตอนนี้มึงชอบแบบไหนเจอเมื่อไหร่กูจะได้ชงถูกไง” มันถามแต่สายตาผมดันมองไปเห็นผู้หญิงสวยจัดคนหนึ่งที่เดินมาพร้อมกับการที่ความสวยของเธอสามารถเรียกสายตาของคนในบริเวณนั้นให้ไปสนใจเธอได้

“แบบ...น้องที่เดินมาข้างหลังมึงไง โคตรชอบเลยว่ะชงให้หน่อย” ผมยิ้มตอบมันแล้วก็มองเธอตลอดเวลา ส่วนไอ้ชัตเตอร์พอผมบอกมันก็หันไปมองแต่มองได้ 3 วินาทีมันก็หันมาหาผม

“ไอ้สัส! นั่นเมียกู!”

“หึๆๆ เออรู้ แต่ชอบว่ะ”

“ไอ้มิกซ์!”ไอ้ชัตเตอร์ลุกขึ้นพร้อมกับตะคอกผมจนผู้หญิงคนที่กำลังตกอยู่ในบทสนทนาอย่างพัดลมต้องรีบเดินกึ่งวิ่งเข้ามาหา

“เป็นอะไรกันคะ พี่เตอร์ตะคอกพี่มิกซ์ทำไมคนมองเต็มเลย” พัดลมเข้ามาจับแขนไอ้ชัตเตอร์ที่มองหน้าผมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

“ก็ไอ้เหี้ยนี่...แม่ง!” หึๆๆ มันไม่ค่อยพูดหรอกครับเรื่องนี้ มันจี๊ดที่พัดลมเคยชอบผมก่อนที่จะมาคบกับมัน มันก็เลยเลือกที่จะเงียบไม่บอกเธอว่าโมโหเพราะอะไร

“อะไรคะเป็นอะไรกัน”

“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ แค่มันถามพี่ว่าพี่ชอบผู้หญิงแบบไหน พอพี่ตอบความจริงว่าชอบผู้หญิงแบบพัดลมมันก็โมโห ไม่รู้ว่าเป็น...ส้นตีนอะไรครับ” ผมนั่งตอบพร้อมกับยิ้มหน้าระรื่นให้พัดลมแต่ไอ้ชัตเตอร์ทำท่าจะกระโจนมาซัดปากผม

“ไอ้เหี้ยมิกซ์! / พอๆ ไม่ต้องทะเลาะกันเลยค่ะ พี่เตอร์ใจเย็นๆ ก่อน” มันง้างหมัดแต่พัดลมเอื้อมมือไปตีแขนข้างที่ยกขึ้นจะต่อยผมแล้วก็พูดห้ามด้วยความรำคาญ

“ใจเย็น? เราจะให้พี่ใจเย็นทั้งที่มันเพิ่งบอกว่ามันชอบเมียพี่เนี่ยนะ!”

“ค่ะ พี่เตอร์นั่งลงอย่าขี้หึงจนหน้ามืดตาลายสิคะพี่เตอร์ก็รู้ว่าพี่มิกซ์แค่แกล้งพี่เล่น คิด วิเคราะห์ แยกแยะบ้างค่ะอย่าให้ห้ามเรื่องนี้บ่อยๆ ได้ไหม พัดลมก็เห็นพี่มิกซ์ชอบยั่วพี่แบบนี้ประจำเมื่อไหร่พี่จะตามพี่มิกซ์ทัน นั่งเลยพี่เตอร์” พัดลมดุไอ้เตอร์จนมันยอมนั่งแต่มันก็ยังฟึดฟัดใส่

“หึๆๆ”

“ไม่ต้องหัวเราะปั่นกันเลยค่ะ พี่มิกซ์น่ะเลิกกวนตีนแฟนพัดลมสักที คอยดูพี่มีแฟนเมื่อไหร่พัดลมจะช่วยพี่เตอร์ปั่นหัวพี่มิกซ์ให้หึงจนขาดสติแบบพี่เตอร์บ้าง” พัดลมหันมาดุผมบ้าง ผมก็เลยแค่ยิ้มอ่อนใส่

“พี่ไม่มีแฟนง่ายๆ หรอกครับพัดลม เนื้อคู่พี่อาจจะยังไม่เกิดหรืออาจจะเกิดเลยก็ได้” ผมยิ้มตอบเธอ เรื่องมีแฟนสำหรับผมในตอนนี้คงห่างไกลแล้วล่ะครับ ทุ่มเทใจให้ใครสุดท้ายก็โดนเทหมด พักใจไปยาวๆ เลย ถ้าดีแล้วโดนหักหลังผมขอเป็นคนเลวที่ไม่โดนใครทำร้ายดีกว่า

“ก็ไม่แน่หรอกค่ะ อาจจะเคยเดินสวนกันมาแล้วก็ได้”

“ฮ่าๆๆ ถ้างั้นพี่ก็ภาวนาให้เป็นคนที่พี่เดินสวนที่สนามเมื่อ 3 วันก่อนก็แล้วกันครับ” ผมหัวเราะแล้วก็นึกถึงหน้าของใครบางคนที่ผมเจอที่สนามของไอ้ชัตเตอร์ครั้งล่าสุด

“ใครคะบอกพัดลมหน่อยสิ ถึงขึ้นพูดว่าภาวนาขนาดนี้แสดงว่าพี่มิกซ์สนใจผู้หญิงคนนั้นแน่เลย” พัดลมรีบทำหน้าอยากรู้อยากเห็น น่ารักเป็นบ้าเลยครับแต่เสียดายผมดันไม่ได้หัวใจของพัดลม ถ้าผมรู้จักเธอก่อนไอ้ชัตเตอร์บางทีผมอาจจะมีแฟนที่โคตรน่ารักทั้งหน้าตาแล้วก็นิสัยอย่างพัดลมไปแล้วก็ได้ แต่ก็นั่นแหละครับตอนนี้ผมคิดกับพัดลมแค่น้องสาวเท่านั้นจริงๆ เมียเพื่อนก็คือเมียเพื่อน

“เออใครวะ มึงเดินสวนกับผู้หญิงเป็นร้อย”

“...ไม่ต้องอยากรู้หรอก” ผมยิ้มให้ทั้งสองคนที่ทำหน้าอยากรู้ก่อนจะบอกไปทำให้คู่รักแห่งปีอย่างไอ้ชัตเตอร์กับพัดลมทำหน้าเซ็ง

“เหอะ! กวนตีนสัส!”

“พี่มิกซ์อ่ะบอกหน่อยก็ไม่ได้ มาทำให้อยากรู้แล้วก็ไม่ยอมบอก” พัดลมย่นจมูกใส่ด้วยท่าทางน่ารักแล้วก็ทำเสียงงอนใส่ผมจนไอ้ชัตเตอร์เอานิ้วดีดที่แขนของเธอ

แป๊ะ!

“อุ้ย! พี่เตอร์ดีดแขนพัดลมทำไม”

“เราทำหน้าทำเสียงงอนใส่มันทำไมล่ะ อาการแบบเมื่อกี้เก็บไว้ทำกับพี่คนเดียวเหอะพัดลม”

“เฮ้อ! พี่เตอร์ขี้หึงแบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะ พัดลมไม่คุยด้วยแล้วไปหาขนมกินดีกว่า นั่งดีๆ อย่าตีกันนะคะไม่งั้นจะจัดการทั้งสองคนเลย พี่เตอร์อย่าหัวร้อน ส่วนพี่มิกซ์ห้ามปั่นพี่เตอร์เด็ดขาด” พัดลมสั่งพวกผมสองคนเหมือนเป็นเด็กสองขวบแล้วก็เดินไปหาซื้อขนมในโรงอาหาร

“มึงขี้หึงได้โคตรงี่เง่าเลยว่ะ” ผมส่ายหน้าใส่มันด้วยความเอือมระอา แค่แฟนมันทำหน้าเซ็งแบบน่ารักใส่ผมแม่งก็หึง

“กูหวงเมียกูมันงี่เง่าตรงไหนวะ เมื่อไหร่ที่มึงมีเมียเดี๋ยวมึงก็เข้าใจความรู้สึกของกูเองไอ้มิกซ์”

“หึๆๆ คงอีกนานว่ะ” ผมไม่มีเมียในเร็วๆ นี้แน่นอนครับผมมั่นใจ แต่ถ้าเป็นคู่นอนก็ไม่แน่

“กูจะรอดูว่าจะนานจริงไหม กูเห็นมาเยอะแล้วไอ้พวกมั่นหน้าว่าไม่มีเมียง่ายๆ เนี่ย สุดท้ายอุ้มลูกเอาผ้าอ้อมพาดบ่าเดินตามหลังเมียต้อยๆ ระวังพลาดล่ะเพราะกูจะเป็นคนแรกที่สมน้ำหน้าพ่อลูกอ่อนอย่างมึง หมั่นไส้สัสๆ หมั่นหน้าฉิบหาย” มันมองหน้าผมด้วยความหมั่นไส้ผมก็เลยยิ้มใส่มัน

“มึงไม่รู้จักถุงยางเหรอวะ? อีกอย่างคนอย่างกูไม่สดกับใครหรอกว่ะต่อให้กูติดใจแค่ไหนก็ตาม”

“กูจะบอกให้นะไอ้มิกซ์ ต่อให้กู มึง หรือไอ้หน้าหมาที่ไหนที่ชอบฟันผู้หญิงไปทั่วโดยที่ไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นแค่เอามันๆ น้ำแตกแล้วแยกทาง แต่สุดท้ายมึงจะเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำให้มึงไม่อยากแม้แต่จะมองกล่องถุงยาง” ไอ้ชัตเตอร์พูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่โคตรจริงจัง

“หึๆๆ กูรู้ว่ามันมีส่วนมึงก็เจอแล้ว แต่สำหรับกูถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่กูแต่งงานด้วยกูคงไม่สดว่ะ ไม่อยากมีปัญหาทีหลัง”

“หึ! กูจะรอดูว่าถึงเวลาจริงๆ มึงจะทนได้ไหม” มันกระตุกยิ้มมุมปากใส่ผมด้วยท่าทางโคตรมั่นใจ แต่เป็นอะไรทำไมผมกับมันถึงได้มาคุยเรื่องนี้ในโรงอาหารมหาลัยฯ

“อีกนาน เพราะช่วงนี้กูกำลังสนุกกับการใช้ถุงยาง”

“เหอะ! ตามสบายเหอะ” ผมโคตรหมั่นไส้ท่าทางของมันเลยครับ ทำเป็นทำหน้าเอือมระอารำคาญผมทั้งที่เมื่อก่อนก็มันนั่นแหละที่แบดบอยที่สุดในกลุ่ม สับรางฟันผู้หญิงวันละ 3 คนไอ้ชัตเตอร์ก็เคยทำมาแล้วครับ

“แล้วว่าแต่มึงไปถูกใจใครที่สนามของกู” มันถามผมอีกครั้ง ผมนึกว่ามันลืมไปแล้วซะอีก

“กูไม่รู้จักเหมือนกันว่ะแค่ถูกใจ”

“แสดงว่าถูกใจมาก”

“เออถูกใจมาก โคตรถูกใจเลย” ผมตอบไอ้ชัตเตอร์แล้วกระตุกยิ้มมุมปากให้มัน ก่อนที่จะคิดถึงหน้าของใครบางคน

...ผู้หญิงที่เดินสวนกับผมที่สนามของมัน ผู้หญิงคนนั้นที่ทำให้อารมณ์ผมดีขึ้นหลังจากที่หงุดหงิดเพราะเห็นพนักงานเสิร์ฟของมันแล้วรู้สึกว่ายัยนั่นโคตรรกหูรกตา