[3] How much baby?

'เหตุการณ์ที่ฉันนอนกลิ้งเป็นลูกขนุนไง สรุปฉันจำได้คนเดียว แต่ไม่เป็นไรคนหล่อฉันให้อภัย'

@กลับมาที่ปัจจุบัน

"เท่าไหร่?" พอร์ชเอ่ยถามชายร่างบึกบึนตรงหน้าไปด้วยความเสน่หาเต็มทน

"How much?" 

"How much baby?" ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่พุ่งกระฉูดทำให้สาวมั่นยิ่งมีแรงกล้าแกร่งเพิ่มขึ้นหนักกว่าเดิม ดวงตาแพรวพราวราวกับน้ำลายแทบหก เหมือนนางเสือสาวจะเขมือบไก่

"ก็เผื่อว่าเป็นลูกครึ่งแล้วจะฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง?" เอียงคอถามอย่างเอาเรื่อง 

"ไม่บอกก็รู้ว่า...สำส่อนแค่ไหน?" เสียงทุ้มทำเอาหญิงสาวเจ็บแสบเหมือนโดนตบเข้าที่หน้าเข้าจังๆแบบเน้นๆ 'เจ็บจี๊ด! แต่เธอจะสู้'

"หู้ย!แรงเกิน" ใบหน้าสวยเฉี่ยวเหยเกแบบแกล้งๆ 

"เหอะ!" สบถแล้วปั้นหน้ายักษ์ไม่พอใจส่งสายตาดุดันอย่างรำคาญหูมาที่เธอไม่หยุด

"หรือว่าชอบผู้ชายด้วยกันเองเหรอ?" ในเมื่อปากแซ่บขนาดนี้พอร์ชก็อยากจะรู้นัก คนสวยๆมาหยุดอยู่ตรงหน้าให้กินง่ายๆเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก แต่กลับไม่สนใจก็บอกมาเลยสิว่าชอบแบบไหน

"หรือว่า...ได้ทั้งสอง?" อันที่จริงพอร์ชรู้ว่าปากแซ่บกับเสียมารยาทมันมีเส้นบางๆกั้นอยู่ แต่ขอเปิดด้วยความไม่น่ารักแล้วกัน เพราะเรายังต้องเจอกันอีกนานหากชายตรงหน้าชอบผู้หญิง 'เธอจะเอาชายหนุ่มตรงหน้ามาเป็นของเธอให้ได้'

 ร่างเล็กเอื้อมไปกรีดนิ้วเรียวลูบอกกว้างอย่างอ่อยๆ จ้องตาคมเข้มไม่วางตากลิ่นกายหนุ่มหอมหวนจนอยากกดจมูกลงบนหน้าหล่อสักฟอด เลือดในกายพุ่งกระฉูด เอาช้าง1โขลงมาฉุดก็ไม่อยู่

ดวงตาคมดุลอบมองอกอวบเท่าก้นเด็ก กลมกลึงเบียดเสียดกันจนน่าอึดอัดแล้วลอบกลืนน้ำลาย เมื่อเธอจับได้ว่าเขามอง มาเฟียหนุ่มจึงเปลี่ยนเป็นเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

ถึงแม้ว่ามาเฟียหนุ่มจะไม่ชอบใจผู้หญิงใจกล้าหน้าด้านแบบคนตรงหน้า ทว่าคืนนี้ตั้งใจออกมาปลดปล่อยมีหรือจะทนไหว 

'เสนอมา มีหรือจะไม่สนองกลับ หากต้องการโดนกระแทกขนาดนี้ เขาจะอุดปากเธอให้มิดคอหอยเลยคอยดู'

ในขณะเดียวกันพนักงานนั่งดริ้งค์ของผับที่มาเฟียหนุ่มให้นั่งเป็นเพื่อนก็เดินเข้ามาพร้อมกับน้ำอมฤต หญิงสาวเห็นสายตาหวงก้างของเด็กดริ้งค์ก็พอจะเดาออกจึงคว้าเอาแก้วเหล้ายกขึ้นดื่มจนหมด 

"อึก! อึก! อึก!!" พนักงานตรงหน้าถลึงตาอย่างแทบจะกระทืบเท้าไม่พอใจ ถึงอย่างนั้นก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

"จะเอาไหมคะ?" 

เป้าตุงถูกมือเล็กลูบเบาๆ มาเฟียหนุ่มกัดกรามแน่นให้กับคนยั่วอารมณ์ ไม่คิดว่าจะรีบถึงขนาดนี้

กลับกันด้วยฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์ทำให้เจ้าหล่อนควบคุมตนเองไม่ได้ เกิดอาการร้อนรุ่มร่างกายไม่สามารถทนต่อความร้อนได้จึงทำทีจะปลดสายเดี่ยวของตนเองลง

"นี่จะทำอะไร?" 

"คุณ ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ค่ะ ฉันอยากมากๆเลยช่วยฉันหน่อยได้ไหมคะ?"

"ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะร่านได้ขนาดนี้!!!"

"โอ้ว โอ้ย!"

"ไม่ไหวเลยค่ะ อ๊า!!" มือเล็กเอามือของเขาเข้ามาจกหน้าอกของตนเองจนได้ มาเฟียหนุ่มเห็นท่าไม่ดีจึงลากเธอขึ้นไปชั้นบนของผับหรูทันที

ร่างเล็กไม่ประสีประสาง้วนอยู่กับใบหน้าหล่อเหลาตั้งแต่ยังไม่ถึงประตูห้องลับของผับ สถานที่แห่งนี้เป็นผับของเสือ น้องชายฝาแฝดสร้างห้องลับขึ้นเพื่อผู้เป็นพี่อย่างแสน แพททริค เรเนสัน โดยเฉพาะ

ปั๊ง!!!!

มาเฟียหนุ่มแทบตบะแตก ปิดประตูเสียงดังแล้วโยนปลิงดูดเลือดลงนอนกับเตียงนุ่มเต็มแรง

"โอ้ย!!! ชอบค่ะ พอร์ชชอบคนโหดร้าย!"

"...."

"ขึ้นมามะ!!! มาเป็นของพอร์ชสะดีๆ เดี๋ยวตกรางวัลให้อย่างงามเลย" มือกวักเรียกชายหนุ่มที่กำลังปลดเข็มขัดกางเกง ยืนจ้องหน้าเธอ พอกางเกงหลุดลงพื้นทั้งสองชิ้นก็เผยให้เห็นแก่นกายมหึมาชูชี้หน้าหญิงสาว

คนเมาพุ่งทะยานคว้าหมับ!!เข้าให้ สิ่งนี้ไม่เคยได้เห็นมาก่อนแต่ร่างกายของเธอมันควบคุมไม่ได้เลยสักนิดเดียว

"ใหญ่จัง!"

_______