EP04 เกินต้าน! (2)

EP04 เกินต้าน! (2)

Georgia’ s Part

@คอนโดฮอต

ฉันก้าวเท้าเข้ามาในคอนโดของฮอตอย่างเกร็งๆ ไม่รู้ว่าตื่นเต้นอะไรไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่ได้เข้าห้องผู้ชายน่ะ กวาดสายตามองสำรวจห้องเขาด้วยความตื่นตาตื่นใจ ห้องของฮอตตกแต่งดูดีมากโทนขาวเทาแบบผู้ชายไม่ได้ dark จนเกินไป สะอาดสบายตาสมกับเป็นห้องของว่าที่คุณหมอบวกกับกลิ่นหอมๆ ของห้องเขายิ่งทำให้น่าห้องนี้อยู่ขึ้นไปอีก

แปลกใจที่ห้องของเขาไม่ได้เนิร์ดเหมือนบุคลิกสักนิดแต่จะว่าไปเอาจริงๆ ฮอตก็ไม่ได้นิสัยเนิร์ดขนาดนั้นนะแค่ใส่แว่นพูดน้อยแต่งตัวเรียบร้อยเวลาอยู่มอแล้วก็ที่ได้ยินมาคือเขาไม่ยุ่งไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลยเอาแต่เรียน คนที่เข้าไปจีบเขาแล้วนกกลับมาพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า

‘ฮอตน่ะโคตรเนิร์ด’

แต่ฉันไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่หรอกนะว่าเขาจะไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงเลยน่ะเพราะฮอตจูบเก่ง (มากๆ) ถ้าไม่เคยจูบเลยคงไม่เก่งจนทำฉันเคลิ้มได้ขนาดนี้หรอก

แต่ช่างเถอะ สนใจตอนนี้ดีกว่าได้ขึ้นคอนโดฮอตครั้งแรกเลยนะ!

“จะสำรวจอีกนานมั้ย ไม่กินเหรอข้าว”

“อ้าว แล้วแกไม่กินเหรอ” ฉันละสายตาจากการมองสำรวจห้องของเขากลับไปมองเจ้าของห้องที่ตอนนี้นั่งอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือและเขากำลังเปิดชีทอ่าน

“ไม่หิว จะอ่านหนังสือต่อ” ขอถอนคำพูดที่บอกว่าเขาไม่เนิร์ดนะ เขาน่ะโคตรจะเนิร์ดเลยกินหนังสือแทนข้าวได้คงทำแล้วมั้ง

“ไม่ได้ดิ ไม่หิวก็ต้องกินเดี๋ยวปวดท้อง”

“ค่อยกิน พี่กินเถอะกินเสร็จก็กลับไปเลย” ฉันย่นจมูกใส่หนอนหนังสือยังไม่ทันกินกัน เอ๊ย! กินข้าวกันเลยก็ไล่ซะแล้ว

ฉันเดินไปแกะข้าวใส่จานแล้วเดินมานั่งลงข้างๆ ร่างสูง ฮอตเหลือบมามองฉันนิดหน่อยแล้วก้มลงไปสนใจชีทเรียนตรงหน้าต่อ

“อะ...”

“อะไร?” คนตัวสูงขมวดคิ้วมองเมื่อฉันตักข้าวไปจ่อที่ปากเขา

“จะอ่านก็อ่านไปดิเดี๋ยวป้อนเอง”

“ไม่กิน”

“เร็วๆ กินหน่อยจะได้มีแรงอ่านหนังสือไง”

ฮอตส่ายหัวใส่ฉันอย่างเอือมๆ แต่ก็ยอมกินข้าวที่ฉันป้อนให้ทำเอาฉันยิ้มออก แบบนี้ถือว่าเข้าใกล้เขาได้อีกระดับหนึ่งแล้วหรือเปล่านะ

นั่งป้อนข้าวเขาไปสลับกับตักทานเองจนข้าวที่ซื้อมาสองกล่องหมดไปในเวลาไม่นาน

ฟอดด

“เก่งมาก”

ฉันหอมหัวไอ้เด็กเร็วๆ เพื่อให้รางวัลที่เขาทานข้าวจนหมดแล้วรีบเดินไปเก็บจานก่อนที่จะโดนเขาว่าให้ที่แอบแต๊ะอั๋งเขาแบบนั้น จัดการล้างจานเสร็จก็ถือวิสาสะหาผลไม้ในตู้เย็นของฮอตมาทานแล้วกลับไปนั่งข้างเขาเหมือนเดิม

“กินเสร็จแล้วก็กลับไปดิ”

“ไม่เอาเพิ่งมาเอง ขออยู่ต่ออีกนิดนะๆ”

ฮอตไม่ตอบแต่ก็ไม่ได้ไล่ฉันจึงนั่งเล่นมือถือเฝ้าเขาอ่านหนังสืออยู่แบบนั้น

เล่นโทรศัพท์จนไม่มีอะไรให้เล่นแล้วฮอตก็ยังไม่เลิกอ่านหนังสือสักทีฉันจึงจับมือข้างที่ว่างอยู่ของเขามาเขี่ยเล่น เขาไม่ได้ว่าอะไรปล่อยให้ฉันเล่นมืออยู่แบบนั้น เวลาตั้งใจทำอะไรแบบนี้เขามีเสน่ห์ชะมัดเลยไม่คิดมาก่อนเลยว่าการได้นั่งมองคนคนหนึ่งอ่านหนังสือจะทำให้ใจสงบและมีความสุขได้มากขนาดนี้

แย่แล้วล่ะวันนี้ฉันก็ชอบฮอตมากขึ้นอีกแล้ว

นั่งมองดูเขาอ่านหนังสือไปเพลินๆ พอกินอิ่มหนังตาก็เริ่มหย่อนจนฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้...

ฮอตมองรุ่นพี่ตัวร้ายที่ฟุ่บหลับไปแล้วเรียบร้อยด้วยความเอ็นดู จอร์เจียนั่งเฝ้าเขาอ่านหนังสือได้เป็นชั่วโมงเลยนะอดทนเก่งกว่าที่เขาคิดซะอีก คนตัวสูงวางชีทในมือลงแล้วอุ้มร่างบางเข้าไปนอนในห้องนอนดีๆ

นั่งมองร่างบางที่หลับสนิทเกลี่ยผมออกจากใบหน้าให้เธอเบาๆ ด้วยความเอ็นดูก่อนจะก้มลงไปกดจูบลงบนหน้าผากใส

เขาอยากจะใจอ่อนเร็วๆ เหมือนกันแต่กลัวว่าการที่จอร์เจียตามตื๊อเขาอยู่แบบนี้จะเป็นแค่อาการหลงเขาแค่ชั่วคราว เขาไม่อยากเป็นหนึ่งในผู้ชายในสต๊อกของเธอหรอกนะ

ถ้าเป็นผู้ชายคนเดียวในชีวิตของเธอไม่ได้เขาไม่เอาด้วยหรอก รู้ว่าเสี่ยงเพราะไม่รู้เลยว่าในใจของจอร์เจียมีเขาอยู่มากแค่ไหนและไม่รู้เลยว่าเธอจะเลิกจีบเขาวันไหน แต่ถ้าเสี่ยงแล้วได้เธอมาเป็นของตัวเอง ‘แค่คนเดียว’ เขาว่ามันก็คุ้มที่จะลองเสี่ยงดูสักครั้ง

2 ชั่วโมงต่อมา

จอร์เจียตื่นมาในช่วงเย็นหลังจากหลับไปสองชั่วโมงได้ มองดูรอบๆ ห้องก็นึกได้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่คอนโดของฮอตจำได้ว่าเธอนั่งมองเขาอ่านหนังสืออยู่นี่ อ่า เผลอหลับไปจนได้สินะ แล้วตอนนี้เธออยู่บนเตียงของเขาเหรอเนี่ยจะดูโรคจิตมั้ยถ้าจะบอกว่าเธอแอบดมผ้าห่มเขาน่ะ หอมชะมัดแต่กลิ่นคุ้นๆ เหมือนเคยได้กลิ่นแบบนี้มาก่อนเลยแฮะ

นั่งคิดอะไรคนเดียวไปสักพักเจ้าของห้องก็เดินออกมาจากห้องน้ำจอร์เจียรีบหลับตาแกล้งหลับต่อเพราะอยากรู้ว่าฮอตจะทำอะไร

“ตื่นแล้วก็กลับไปได้แล้วมั้ง”

แต่คนฉลาดดันรู้ทันเธอไปหมด

“ไล่เก่งจังนะ” ลุกขึ้นจากเตียงมองแรงใส่เขาแต่ก็ต้องตาโตเพราะตอนนี้ฮอตอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอวตามตัวมีหยดน้ำเกาะอยู่กลิ่นครีมอาบน้ำหอมๆ ของเขากำลังทำเธอตาพร่ายิ่งตอนที่เขาหันมาแล้วเห็นกล้ามหน้าท้องเป็นลอนๆ เธอยิ่งอยากจะบ้าตายจนเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่

เขามันฮอตเนิร์ดจริงๆ ด้วย!

เด็กแพทย์เรียนหนักขนาดนี้เขาเวลาไหนไปฟิตหุ่นฟิตกล้ามกันทำไมถึงได้ดูดีไปหมดแบบนี้นะ จะทำให้อยากได้ไปถึงไหนกัน

‘งื้อ’ อีกแล้ว ฮอตทำเธอ ‘งื้อ’ ในใจอีกแล้ว

หมับ!

“ทำอะไร?”

“หอมจัง” จอร์เจียที่เพิ่งลุกจากเตียงมาสวมกอดฮอตจากทางด้านหลังไม่สนใจท่าทีตกใจของเขาแถมยังกดจูบลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของฮอตอย่างถือวิสาสะทำเอาคนตัวสูงขนลุกไปทั้งร่าง

“ปล่อยนะพี่เจีย” พยายามแกะมือปลาหมึกของคนพี่ออกแต่จอร์เจียกลับกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม

“พี่จริงจังจริงๆ นะฮอต”

แถมยังเริ่มพูดจาไม่รู้เรื่อง สรุปเธอตื่นยังวะเนี่ย

“เรื่องของแกน่ะ...พี่จริงจังจริงๆ”

คนที่กำลังแกะมือจอร์เจียออกชะงักไปเมื่อเธอบอกแบบนั้น ร่างบางจับตัวฮอตให้พลิกหมุนตัวกลับมาหาเธอก่อนยกแขนขึ้นคล้องคอเขาไว้หลวมๆ ขยับร่างกายเข้าไปชิดจนหยดน้ำจากผมเขาหยดโดนตัวเธอ

สภาพตอนนี้อันตรายเกินไปแล้วตอนนี้ฮอตมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนะอย่าลืม

“ฮอต...” มือเรียวลูบหน้าเขาเบาๆ ส่งสายตาอย่างสื่อความหมายทำเขาใจสั่นเคลิ้มเผลอไปกับการกระทำของเธอจนลืมว่าตอนนี้ต้องผลักเธอออกก่อน

“ยังไม่ต้องเชื่อก็ได้แต่พี่ขอได้มั้ย”

“ขออะไร?”

“ขอให้แกเปิดใจให้พี่” จอร์เจียซบหน้าลงกับแผงอกเปลือยเปล่าของฮอต อุณหภูมิในร่างกายที่จากเย็นๆ เพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จร้อนขึ้นทันทีเมื่อคนตัวเล็กกดจูบลงบนแผงอกเขาซ้ำๆ

“แค่หนึ่งเดือนก็ได้ ถ้าในหนึ่งเดือนพี่ทำให้แกเปิดใจให้ชอบพี่ไม่ได้พี่จะหยุดเอง”

ฮอตกัดปากอย่างคิดไม่ตกเพราะนี่อยู่เหนือสิ่งที่เขาคิดไว้มากไม่คิดว่าเธอจะจริงจังกับการจีบเขาขนาดนี้

“ตกลงมั้ย?” เธอถามย้ำเมื่อเขาเอาแต่เงียบจนใจเสียเพราะกลัวโดนปฏิเสธ

ก็ชอบไปแล้วถึงจะไม่เคยจีบใครแต่ขอให้ได้ลองพยายามหน่อยได้มั้ย เพราะตอนนี้น่ะนอกจากฮอตเธอก็ไม่สนใจใครแล้วจริงๆ

“ถ้าผมไม่ตกลง?”

จอร์เจียหน้าเสียไปเล็กน้อยเมื่อเขาพูดแบบนั้นแต่ก็ยังสู้ต่อ

“ก็...ก็จะทำให้ตกลงไง”

“พี่จะทำยังไง?”

ผลัก!

“จะทำอะไรจอร์เจีย!”

“ทำแบบนี้ไง”