HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย

TEMP \[เทมป์\]

สมาคม GRAY ZONE

อาชีพ นักศึกษา / ตากล้องอิสระ

*"I can not love anyone." ฉันรักใครไม่ได้หรอก*

*"If you not okay, I'll stop."*

FAH \[ฟ้า\]

อาชีพ นักศึกษา / บาริสต้า

*"We will not meet again. So Let me have a moment to remember you forever"*

*"Please do not stop it" ได้โปรด..อย่าหยุดมันเลยคะ*

​---------------

เรียวลิ้นของร่างสูงค่อยๆสอดแทรกเจ้ามาพร้อมรสชาติของไวน์ที่เพิ่งดื่มไป รุ่นพี่มอบจูบที่แสนมึนเมาให้ฉัน ฉันปล่อยให้รุ่นพี่จูบอยู่อย่างนั้นเพราะตัวฉันเองช่างไร้ประสาเรื่องนี้เหลือเกิน ฉันขยำปกเสื้อรุ่นพี่ด้วยความเกรง ยังคงปล่อยให้เขาได้ชิมรสจากริมฝีปากฉันอย่างละเมียดละไม ก่อนที่รุ่นพี่จะยันตัวขึ้นแล้วถอดเสื้อไปกองที่พื้น แสงไฟหลากสีในปาร์ตี้รอบบ้านส่องแสงวับๆแวบๆเข้ามาในห้องกระทบกับร่างกายที่ไร้เสื้อปกคลุมมีนมีเสน่ห์จนน่าเหลือเชื่อ กล้ามหน้าท้องที่เป็นลอนกำลังดีทำเอาฉันหายใจไม่เป็นจังหวะ..

"ฉันชอบรุ่นพี่นะ~" ฉันเอ่ยเมื่อร่างสูงก้มลงสำรวจต้นคอฉันอย่างเบามือ กลิ่นแอลกฮอล์จางๆยิ่งทำให้ฉันเริ่มสั่นสะท้าน

"ยังไม่ได้รักใช่ไหม~"

"..อ๊ะ~ ตอนนี้ ไม่แน่ใจ~" ฉันตอบรุ่นพี่ที่ถามทั้งๆยังคงสลับฝั่งสำรวจต้นคอฉัน มืออุ่นเขาเริ่มอยู่ไม่สุก เริ่มชอนไชไปใต้ร่มผ้าอย่างเพลิดเพลินแล้วหยุดนิ่งอยู่ที่เนินอกของฉันแล้วละหน้าจากสิ่งที่ทำอยู่ ลมหายใจหอบๆกำลังส่งมาที่ฉัน

"I can not love anyone~ but if you not okay l'll stop it~" ฉันรักใครไม่ได้หรอก แต่ถ้าเธอไม่โอเค..ฉันจะหยุด

"Why?"

"...ฉันตอบไม่ได้~" รุ่นพี่หยุดนิ่งโดยการคร่อมร่างฉันอยู่แบบนี้ เสื้อผ้าที่หลุดหลุ่ยของฉันกับร่างกายที่ไร้เสื้อปกคลุมของรุ่นพี่มันยิ่งย้ำว่า ทุกอย่างมันจะมากขึ้นไปอีกถ้าฉันไม่หยุดความรู้สึกบ้าๆนี่... แต่ในเมื่อฉันชอบเขามานานเหลือเกิน แล้วตอนนี้มันก็เป็นโอกาสเดียวของฉัน เพราะถ้าคืนนี้ผ่านพ้นไป.. เราอาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลย

"We will not meet again. So let me have a moment to remember you forever."

"...."

"Please do not stop it." ได้โปรด..อย่าหยุดมันเลยคะ

รุ่นพี่ยิ้มมุมปากบางๆแล้วก้มลงประทับริมฝีปากฉัน จูบที่แสนหวานของรุ่นพี่ช่างอ่อนโยนจนฉันเริ่มทนอยู่นิ่งไม่ไหว เลยเลือกที่จะพยายามโต้ตอบเขาไปถึงมันจะเก้งๆกังๆไปบ้าง แต่ฉันอยากจะจดจำคำคืนนี้ไว้.. ค่ำคืนของเรา

"อ๊าา~" ความเจ็บที่ก่อตัวได้พักใหญ่พังทลายลงเมื่อร่างกายเราเชื่อมติดกันทุกส่วน เสียงหอบของลมหายใจ สีหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกประหลาดนี่ จังหวะที่รุ่นพี่ส่งต่อมาทำให้ฉันต้องบิดตัวงอด้วยความเสียวที่ไม่เคยได้สัมผัส เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามใบหน้าของร่างสูง เสียงครางของฉันที่เล็ดลอดออกมาคนเดียว ทุกอย่างมัน... เกินบรรยายจริงๆ ฉันกับรุ่นพี่... เรากำลัง..

"อ๊าาาา~ ระ..รุ่นพี่~"

"ซี๊ดดด~ ปล่อยมันออกมา~" จังหวะสุดท้ายรุ่นพี่กลับตาปี๋แล้วเลียริมฝีปากตัวเองอย่างเซ็กซี่ เสียงเนื้อกระทบกันดังกว่าทุกที เเรงสะเทือนที่ฉันได้รับมันแรงจนหน้าอกกระเพื่อมซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วในที่สุด..

"อ๊าาาา~ อ๊ะ อ๊าา~"

"...ฟู้ว์~" ทุกอย่างหยุดลง รุ่นพี่ยังคงมองฉันไม่ละสายตาก่อนทิ้งตัวลงข้างๆ ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมาบดบังร่างกายและหอบเหนื่อยกับกิจกรรมเมื่อครู่นี้

"หวังว่า..รุ่นพี่ จะไม่ลืมคืนนี้ของเรานะคะ" ฉันกระซิบที่ข้างหูของรุ่นพี่ที่นอนนิ่งราวกับหลับ ความรู้สึกเจ็บตรงส่วนนั้นเป็นเครื่องยืนยันว่า.. เขาเป็นความทรงจำแรกของฉัน ก่อนจะค่อยๆลุกจากเตียงแม้ความเจ็บจะแผ่ซ่านก็ตามที ถ้าให้ฉันรอจนรุ่นพี่ตื่นฉันคงต้องอ่อนแอให้รุ่นพี่เห็นแน่ๆ ถึงเราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน ถึงแม้ว่าเรื่องที่ฉันตัดสินใจทำมันจะดูใจง่ายเกินไป.. แต่อย่างที่บอกฉันชอบเขา แล้วคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่จะได้เจอเขา เพราะรุ่นพี่ต้องกลับประเทศไทยแล้ว แล้วเราอาจไม่มีทางได้พบกันอีกเลย....

**::TEMP::**

หลังปาร์ตี้เมื่อคืนที่จัดขึ้นเพื่อเลี้ยงส่งผมกลับไทยจบลงพร้อมกับเรื่องเมื่อคืนที่ได้เผลอทำกับรุ่นน้องคนนั้น ผมลืมตาตื่นในสภาพเดียวกันกับเมื่อคืน เธอหายไป.. แต่สิ่งที่เธอฝากเอาไว้ กลับสร้างความรู้สึกมากมายพร้อมความรู้สึกผิดต่อเธอ...