ตอนที่ 15 ฉันไม่อยากท้อง

ตอนที่ 15 ฉันไม่อยากท้อง

ริชชี่เปิดประตูออกจากห้องน้ำมาในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว หลังจากที่ใช้เวลาในการอาบน้ำและคิดอะไรฟุ้งซ่านอยู่นาน เธอหยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นเขา ผู้ชายที่อาศัยความมึนเมาพรากพรหมจรรย์ไปจากเธอเมื่อคืนนี้ ยังนั่งรอเธออยู่ที่ปลายเตียง

“ทำไมคุณยังไม่กลับ”

“ผมบอกแล้วไง ว่าจะอยู่ที่นี่สามวัน”

พูดจบก็เดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบโตที่คนขับรถเอามาทิ้งไว้ให้เมื่อเช้านี้ แล้วเปิดเอาผ้าเช็ดตัวและของใช้ส่วนตัวเดินเข้าห้องน้ำของเธอไป โดยที่เธอได้แต่มองตามเพราะยังพูดอะไรไม่ออก

เขาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำไม่นาน เสร็จแล้วก็เดินออกมาหาเธอที่นั่งรอเขาอยู่ที่โซฟาตัวโตในห้องนั่งเล่น

“เรามีเรื่องต้องคุยกันค่ะ”

คนหล่อพยักหน้าเล็กน้อย แล้วนั่งลงข้างๆกับเธอจนต้นขาเบียดชิดกัน ทั้งๆที่มีที่ว่างอีกตั้งเยอะแยะ

เธอขยับตัวหนีเขาจนชิดที่วางเท้าแขนอีกด้าน โดยที่เขาเองก็ขยับตามเธอมาติดๆ ตอนนี้จึงกลายเป็นว่า เธอไม่เหลือพื้นที่ให้ขยับหนีเขาอีก จึงยอมนั่งอยู่เฉยๆ

“มีอะไรก็ว่ามาสิริช”

เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาเองก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าเธอมีเรื่องอะไรที่จำเป็นต้องพูดกับเขา แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ไม่มีท่าทีเป็นเดือดเป็นร้อนกับเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืน เขาเพิ่งนอนกับเธอ เธอที่เป็นเพื่อนรักของผู้หญิงที่เขาคบเป็นแฟน

“นี่คุณไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือไง ริชาร์ด”

เขาเลิกคิ้วสูงขึ้น เขาน่ะหรือที่ไม่รู้สึกอะไร เมื่อคืนก็เห็นๆ กันอยู่ ว่าเขาคลั่งไคล้เธอและมีความสุขสุดขีดขนาดไหน

“รู้สึกสิ รู้สึกดีมากๆ ผมชอบมากนะ”

“ไม่ใช่แบบนั้นนะ คิดเป็นอยู่เรื่องเดียวหรือไง”

“อ้าว แล้วเรื่องอะไรล่ะ คุณพูดมาตรงๆ เลยดีกว่า”

เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้ง แล้วกลั้นใจพูดความรู้สึกจริงๆ ออกไป แม้จะรู้สึกอับอายและรู้สึกผิดต่อเพื่อนรักขนาดไหนก็ตาม เรื่องเมื่อคืนเธอโทษความเมาและความหวั่นไหว ที่ทำให้เกิดเรื่องอะไรแบบนี้ขึ้น

“ฉันหมายถึงเรื่องเมื่อคืน คุณไม่รู้สึกผิดต่อยัยพลอยบ้างเลยหรือไง พวกคุณเพิ่งคบกันนะ แต่ฉันรู้สึกผิดต่อเพื่อนมากๆ เมื่อคืนฉันไม่น่าเมาแล้วปล่อยให้อารมณ์พาไปขนาดนี้เลย และฉันขอร้อง คุณกลับไปซะเถอะ เรื่องเมื่อคืนก็ขอให้เป็นความลับระหว่างเรา อย่าทำให้พลอยเสียใจ”

“เดี๋ยวริช ทำไมผมต้องรู้สึกผิดกับพลอย คนที่ผมควรรู้สึกผิดด้วยคือคุณ เพราะผมได้เวอร์จิ้นคุณมานะ”

“มันก็แค่อารมณ์พาไป แล้วมี One Night Stand กัน เวอร์จิ้นไม่เกี่ยว คุณควรนึกถึงพลอยก่อนอันดับแรก”

“ผมจะนึกถึงพลอยทำไม ในเมื่อพลอยไม่ได้เป็นอะไรกับผม แต่คุณคือเมียผม”

คนตัวเล็กเบิกตากว้าง เมื่อคืนเห็นซาร่าแซวว่าพวกเขาตกลงปลงใจคบกันแล้ว ก็ไม่เห็นมีใครปฏิเสธหนักแน่น ก็คิดว่าคบกันแล้วจริงๆ นี่เธอกำลังเข้าใจผิดอยู่หรอกหรือ

แต่ถึงจะเป็นการเข้าใจผิดในเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเพื่อนรักของเธอ แต่ในเรื่องที่เขาเห็นเรื่องการนอนกับผู้หญิงเป็นเรื่องปกติ มันคือเรื่องจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้

“ถ้าการที่เรานอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวคือการที่ฉันเป็นเมียคุณ อยากจะรู้จริงๆ ว่าตอนนี้ฉันคือเมียลำดับที่เท่าไหร่ ป่านนี้เมียคุณคงเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด”

“ริช”

คนหล่อขมวดคิ้ว รู้สึกไม่พอใจที่เธอเอ่ยออกมาแบบนั้น ทำตัวเหมือนผู้หญิงกร้านโลก ที่ไม่ได้แคร์เยื่อบางๆ ที่เขาเป็นคนทำลายมันลงไปกับมือเลย

“ทำไมคะ หรือสิ่งที่ฉันพูด มันไม่ได้เป็นเรื่องจริง”

“มันคือเรื่องจริงทั้งหมด ใช่ ผมนอนกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา แต่ผมไม่เคยได้เวอร์จิ้นใคร”

“หึหึ ริชาร์ด แค่เวอร์จิ้นเอง ไม่โดนคุณทำลายวันนี้ อีกไม่นานก็ต้องมีคนมาทำลายมันลงไปอยู่ดี ไม่เห็นมีอะไรน่าคิดมากเลยสักนิด”

“ไอ้เรื่องเวอร์จิ้นน่ะ มันไม่ได้สำคัญอะไรเลยสำหรับผม แต่ที่สำคัญคือ ผมไม่เคยไม่ป้องกันกับใคร มีคุณเป็นคนแรกที่ผมไม่ได้ป้องกัน”

“อะไรนะ คุณหมายความว่ายังไง”

“ก็เมื่อคืนผมไม่ได้ใส่ถุงยางน่ะสิ แล้วผมก็ดันแตกในกับคุณจนลึกสุดโคนอีกต่างหาก นี่เมื่อคืนคุณไม่รู้สึกอุ่นๆ ในท้องบ้างเลยหรอ ริช”

รู้สึกอุ่นหรอ รู้สึกสิ ถึงแม้จะเมามากและรู้สึกถึงมันอย่างเลือนรางก็ตามที ก็เธอไม่เคยนี่นา เลยไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนั้นมันคืออะไร แต่ก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เจนจัดในสนามและดูแลตัวเองให้ปลอดภัยจากสาวๆ มาตลอดอย่างเขา จะมาพลาดอะไรแบบนี้

“ไม่จริง คุณไม่ทำแบบนั้นหรอก ใช่ไหม ริชาร์ด”

“หึ อะไรทำให้คุณคิดว่าผมจะไม่ทำอย่างนั้นล่ะริช”

“ก็คุณนอนกับผู้หญิงไปทั่วแบบนั้น จะเป็นไปได้อย่างไรที่คุณจะลืมป้องกันตัวเอง ฉันไม่มีทางเชื่อคุณแน่ๆ”

ริชชี่ปฏิเสธเสียงแข็ง เป็นตายอย่างไรก็ไม่มีทางเชื่อในสิ่งที่เขาพูดแน่ๆ คนที่เป็นเสือผู้หญิงแบบเขา ไม่มีทางเลยที่จะลืมเรื่องการป้องกัน แบบนี้มันดูง่ายเกินไป จะมาตกม้าตายแค่เรื่องง่ายๆ แค่นี้นี่นะ ไม่มีทาง

“ผมลืมจริงๆ รู้ตัวอีกทีก็เข้าไปในตัวคุณแล้ว”

คำพูดหนักแน่น แววตาจริงจังของเขาทำให้เธอยกมือขึ้นมากุมขมับ นี่มันผ่านมากี่ชั่วโมงแล้ว ถ้าจะไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากินจะทันไหมนะ

“คุณกลับไปได้แล้ว ฉันจะออกไปข้างนอก”

ตอนนี้เรื่องอะไรก็ไม่สำคัญเท่าเรื่องที่เขากระทำอุกอาจ เสร็จสมในกายเธอจนลึกสุดใจอีกแล้วแหละ เพราะฉะนั้น เธอควรออกไปซื้อยาคุมฉุกเฉินเดี๋ยวนี้

“คุณจะไปไหน เดี๋ยวผมพาไป”

“ไม่ต้องค่ะ ฉันไปเองได้ ส่วนคุณ กลับไปได้แล้ว”

นี่เธอไม่ได้นับเลย ว่าเธอไล่เขากลับไปเป็นครั้งที่เท่าไรแล้ว แต่เขาก็ไม่เห็นจะสนใจเลยสักนิด

“ผมถามว่าคุณจะไปไหน”

“จะยุ่งอะไรกับฉันล่ะ”

เธอลุกขึ้นยืน เตรียมจะเดินหนีเขาออกจากห้อง ไม่กลับก็ไม่ต้องกลับ เธอจะออกไปซื้อยา แล้วจะหนีไปหลบภัยที่ห้องของซาร่าสักหนึ่งวัน ยังไงเขาก็ต้องหนีกลับบ้านอย่างแน่นอน

“ริช จะไปไหน”

เขาดึงมือเธอเอาไว้ แล้วใช้ดวงตาสีฟ้าสะกดจิตเธอ ในที่สุดแม่สาวผมบรอนด์นัยย์ตาสีฟ้า ก็ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของเขาอีกแล้ว

“ไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน”

ดวงคมกริบตาสีฟ้าวาววับขึ้น นี่เธอรังเกียจเขาถึงขนาดที่จะไม่ให้ลูกของเขาได้มาเกิดกับเธอเลยหรือ ถ้าเมื่อคืนลูกของเขากำลังฝังตัวอยู่ที่ผนังบอบบางของเธอล่ะ ถ้าเธอกินยานรกนั่นเข้าไป จะเกิดอะไรขึ้น

ความหงุดหงิดทำให้เขาดึงแขนเธอจนคนตัวบางล้มลงมานั่งบนตักของเขา และไม่ทันที่เธอจะได้ตั้งตัว เขาก็พลิกกายให้เธอนอนลงบนโซฟาตัวยาว โดยมีเขาทาบทับอยู่ด้านบน

“อุ๊ย คุณ”

“ผมไม่ให้คุณกินยานั่น”

“จะบ้าหรือไง ถ้าฉันท้องล่ะ ทำอะไรหัดมีความรับผิดชอบบ้าง คุณคิดแต่จะสนุกกับฉัน แต่ไม่ป้องกันให้ฉันตกอยู่ในภาวะเสี่ยงแบบนี้”

“หึ คุณก็ลองท้องดูสิ จะได้รู้ว่าผมมีความรับผิดชอบไหม”

“ฉันไม่อยากท้องไง ถึงจะไปซื้อยา ปล่อยฉันนะ”

“ฝันไปเถอะริช ว่าคุณจะได้กินยานรกนั่น”

พูดจบก็ประกบปากบดจูบเธอด้วยความหิวกระหาย ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปกวาดต้อนความหวานในโพรงปากเธอ จนคนตัวบางที่ตอนแรกใช้มือทุบตีและผลักไสเขา กลับกลายเป็นโอบแขนรอบลำคอหน้าด้วยความเคลิบเคลิ้มจากการปลุกเร้าของชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์

“อืมมม ริช”

ไม่นาน คนทั้งคู่ก็ปราศจากอาภรณ์ห่อหุ้มกายเสมอเหมือนกัน เขาจับขาเธอให้อ้ากว้างแล้วลดตัวลงทาบทับกอดรัดร่างเธอเอาไว้ ก่อนจะสอดแทรกท่อนร้อนที่แข็งเขม็งเข้าสู่ช่องทางฉ่ำน้ำของเธอทีเดียวจนลึกสุดโคน

“อ่าห์ ริช”

“อือออออ คุณใส่ถุงยางไหม”

แม้จะเคลิบเคลิ้มล่องลอยไปกับเขา แต่ในใจก็ยังอดที่จะกังวลกับเรื่องนี้ไม่ได้

“ไม่ และจะไม่ใช้มันกับคุณเด็ดขาด”

“ริชาร์ด..”

“ชวู่ เบ๊บ อย่ากังวล เดี๋ยวผมเอามาหลั่งข้างนอกให้”

พูดจบก็บรรเลงเพลงรักอย่างเร่าร้อนกับเธอ จนเวลาล่วงเลยไปร่วมชั่วโมง คนตัวโตผู้แสนเอาแต่ใจถึงยอมดึงท่อนร้อนออกมาแตกกระจายที่หน้าท้องของเธอ หลังจากที่ส่งเธอขึ้นสวรรค์ไปนับครั้งไม่ถ้วน

“โอวววววว เบ๊บบบบ”

คนตัวโตทรุดฮวบลงทับเธอทั้งตัวอย่างหมดเรี่ยวแรง กายใหญ่หอบกระชั้น หัวใจเต้นแรงจนคนตัวบางใต้ร่างรับรู้ได้ จึงกอดเขาเอาไว้ แล้วลูบแผ่นหลังกว้างเบาๆ อย่างปลอบโยน

ในขณะที่หนุ่มสาวปรับลมหายใจจนเป็นปกติ โทรศัพท์มือถือของเธอก็มีสายเรียกเข้ามา

“ว่าไง พลอย”

เธอกดรับสายอย่างรวดเร็วด้วยความเคยชิน จนลืมไปว่าผู้ชายที่นอนทับอยู่บนตัวเธอ กำลังตามจีบผู้หญิงในสายอยู่แม้จะยังไม่ทันได้จีบติดก็ตาม

“ริช คืนนี้ ห้องฉันเหมือนเดิม ปาร์ตี้บิกินีนะ ที่สระว่ายน้ำ”

“อ่ะ เอ่อ คือ”

“ไม่ว่างหรอ”

“เปล่า”

“งั้นแปลว่ามาได้”

“อืม ไปได้ เจอกันนะ”