บทที่5 - สัตว์สงวนสองตัวมันเอากันยังไง

ตอนที่ 5

"มีอะไรอีก" ไพลินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวพลางจ้องมองใบหน้าสวยหวานของรุ่นน้องอย่างเอาเรื่อง

"มีแน่..มานี่" น้ำหนาวกระชากผมของไพลินอย่างแรงก่อนจะกดศีรษะของไพลินลงเคาน์เตอร์อ่างล้างมือมือบางกดเปิดน้ำจนล้นทะลักออกมาจากอ่างล้างมือทำเอาไพลินสำลักน้ำหน้าดำหน้าแดง

"กล้ามากนะที่มายุ่งกับแฟนฉัน" น้ำหนาวกระชากผมของไพลินขึ้นมาจากเคาน์เตอร์อ่างล้างมืออย่างแรงก่อนจะสาดฝ่ามือเรียวตบเข้าที่ใบหน้าของไพลินไม่ยั้งโดยที่มีพรีมลูกไล่ของน้ำหนาวเดินไปล็อคประตูหน้าห้องน้ำเอาไว้อย่างรู้งาน

เพียะ! เพียะ! เพียะ! เพียะ! เพียะ! เพียะ!

"กรี๊ดดด!อีเด็กบ้า!แกมาตบฉันทำไม!" ไพลินกรี๊ดร้องเสียงดังลั่นห้องน้ำเมื่อโดนน้ำหนาวสาดฝ่ามือหนักๆกระแทกเข้าที่ใบหน้าของเธอรัวๆ เป็นจังหวะคอมโบ

"กรี๊ดดด!อีน้ำหนาว..มึงมันก็แค่ลูกคุณหนูเอาแต่ใจถ้าชีวิตมึงไม่มีคุณศิลาคอยคุ้มกะลาหัวป่านนี้มึงคงตายด้วยน้ำมือของกูไปนานแล้ว!" ไพลินผลักน้ำหนาวติดกับกำแพงห้องน้ำก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นมาหมายจะฟาดลงใบหน้าของน้ำหนาวแต่ทว่าน้ำหนาวใช้เท้าถีบเข้าที่หน้าท้องของไพลินก่อนทำให้ไพลินล้มลงกองกับพื้นอย่างไม่เป็นท่า

"แกกล้าดียังไงมายุ่งกับแฟนฉัน!"

"คิดว่าเป็นแฟนคุณศิลาแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ"

"ได้ไม่ได้..ก็ทำแล้ว" ผัวะ! ผัวะ! น้ำหนาวใช้กระเป๋าแบรนด์เนมหรูของตัวเองฟาดเข้าที่ใบหน้าของไพลินอย่างแรง

"กรี๊ดดด!อีน้ำหนาว!" ไพลินพยายามลุกขึ้นมาจะตอบโต้น้ำหนาวกลับแต่ทว่าน้ำหนาวกลับถอดส้นเข็มสูงสี่นิ้วของตัวเองขึ้นมาฟาดเข้าที่ใบหน้าของไพลินเต็มแรง

ผัวะ! ผัวะ!

"โอ๊ย!!กรี๊ดดดอีเด็กบ้า!" ไพลินกรีดร้องดังลั่นเมื่อมือบางของเธอสัมผัสได้ถึงถึงหยาดเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาจากสองแก้มนวลของเธอเป็นทางยาว

"ยืนโง่อยู่ทำไม..มาช่วยฉันตบมันสิ" น้ำหนาวหันมาออกคำสั่งกับเพื่อนสาวทั้งสองคนที่ยืนมองดูเหตุการณ์อยู่เงียบๆพรีมลูกไล่ของน้ำหนาวเดินเข้ามาล็อคแขนของไพลินเอาไว้

"โอ๊ย!ปล่อยฉันนะอีเด็กบ้า!"

"จับหน้ามันซุกลงโถส้วม" น้ำหนาวหันมาออกคำสั่งกับวาวาเสียงเข้มวาวายืนนิ่งไม่ยอมทำตามที่น้ำหนาวสั่งจนน้ำหนาวต้องตวาดเสียงใส่อีกครั้ง

"ทำ!" น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของน้ำหนาวทำให้วาวาเดินเข้ามากระชากผมของไพลินซุกลงโถชักโครกตามคำสั่ง

ปึง! ปึง!

เสียงถีบประตูห้องน้ำดังขึ้นจากด้านนอกด้วยฝีเท้าของโกวิทและการันต์ที่ถีบประตูห้องน้ำพรวดพราดเข้ามาทำให้น้ำหนาวทีียืนกอดอกมองดูเพื่อนสาวทั้งสองคนของเธอกดศีรษะของไพลินอยู่ต้องหันมาตวัดตามองเพื่อนชายทั้งสองคนของเธอ

"จะหมาหมู่เหรอ" การันต์เอ่ยถาม

"เชี้ย!พวกมึงตบมันเป็นคอมโบเลยเหรอ..จะตายไหมวะ" โกวิทเอ่ยถามรู้สึกตกใจกับสภาพยับเยินของไพลินไม่น้อย

"ลากมันออกมา" น้ำหนาวออกคำสั่งกับเพื่อนสาวทั้งสองคนเสียงเรียบทำให้พรีมลากคอเสื้อของไพลินออกมาประชันหน้ากับน้ำหนาว

"ขอโทษฉัน" น้ำหนาวออกคำสั่งกับไพลินเสียงเข้ม

"ฉันไม่ขอโทษ!" ไพลินตวาดเสียงใส่ใบหน้าของน้ำหนาวดังลั่นด้วยความโกรธแค้น

"ฉันบอกให้ขอโทษฉัน" น้ำหนาวกดเสียงต่ำอย่างไม่สบอารมณ์

"ไม่!"

"ขอโทษผู้หญิงของฉันซะ" น้ำเสียงทรงอำนาจของศิลาดังขึ้นจากด้านนอกของห้องน้ำก่อนจะปรากฎร่างสูงใหญ่ของศิลาเดินพรวดพราดเข้ามาภายในห้องน้ำ

"คะ..คุณ..ศิลา" ไพลินเรียกชื่อผู้ชายที่เคยมีสัมพันธ์สวาทด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักอย่างเห็นได้ชัด

"ขอโทษแฟนฉัน" ศิลาออกคำสั่งกับไพลินเสียงเรียบ

"ขอโทษ" ไพลินเอ่ยขอโทษน้ำหนาวเสียงแข็งอย่างไม่เต็มใจที่จะขอโทษแต่ด้วยคำสั่งของศิลาทำให้เธอต้องจำใจยอมขอโทษ

"ดูไม่จริงใจ" น้ำหนาวตอบกลับด้วยท่าทางที่เหนือกว่า

"ขอโทษค่ะ" ไพลินขบกรามแน่นก่อนจะเอ่ยขอโทษน้ำหนาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง

"ก็แค่นั้น" น้ำหนาวกระแทกเสียงใส่ก่อนจะเดินพรวดพราดออกไปจากห้องน้ำโดยที่มีศิลาและเพื่อนๆของเธอเดินตามออกไปไม่ห่าง

"หนาว" ศิลารั้งเรียวแขนของแฟนสาวเอาไว้แต่ก็ถูกน้ำหนาวสะบัดมือของเขาออกจากเรียวแขนของเธออย่างแรง

"ร้อนแรงกับคนอื่นยังไม่พอเหรอคะ" น้ำหนาวผลักไหล่แกร่งของแฟนหนุ่มอย่างแรงต่อหน้าเพื่อนๆของเธอและเหล่าผู้คนที่เดินผ่านไปมา

"หมายความว่าไง" ศิลาเอ่ยถาม

"คุณก็ฉลาดหนิคะน่าจะคิดเองได้ว่าที่หนูพูดหมายถึงอะไร"

"คุณ?" สรรพนามที่เปลี่ยนไปของแฟนสาวทำเอาหัวใจแกร่งของศิลากระตุกวูบไหวศิลาได้แต่ยืนนิ่งเงียบไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไปด้วยไม่รู้ว่าแฟนสาวของตนจะรู้เรื่องของเขากับไพลินมากน้อยแค่ไหน

"ถึงกับพูดไม่ออกเลยเหรอคะ"

"ไปรู้อะไรมา" ศิลาเอ่ยถามพลางจ้องมองใบหน้าสวยหวานของแฟนสาวไม่วางตา

"รู้ในสิ่งที่ควรจะรู้ตั้งนานแล้วไงคะ"

"หนาว..เฮียอธิบายได้"

"อธิบายยังไงเหรอคะ..จะอธิบายท่วงท่าลีลาบนเตียงกับยัยดารานั้นให้หนาวฟังเหรอ..เอาสิ..อธิบายมาเลยหนาวรอฟังอยู่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าสัตว์สงวนสองตัวมันเอากันยังไง" น้ำหนาวยืนกอดอกจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของแฟนหนุ่มอย่างเอาเรื่องเสียงทะเลาะของเธอ

และแฟนหนุ่มทำให้เหล่าผู้คนที่เดินสวนกันไปมาภายในห้างสรรพสินค้าดังต่างก็หันมามองบางคนที่จำทั้งคู่ได้ก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปถ่ายวีดีโอของทั้งคู่อย่างถือวิสาสะด้วยน้ำหนาวเป็นนางแบบดังบวกกับศิลาที่เป็นที่รู้จักในฐานะนักธุรกิจชื่อดังคนใหญ่คนโตจึงทำให้ผู้คนจำพวกเขาได้

"หนาว" ศิลาเรียกแฟนสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงพลางตวัดตามองผู้คนที่ไร้มารยาทถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปของเขาและเธอ

"เหอะ..อยากมากจนถึงขั้นไปแอบเล่นเสียวกับแฟนคนอื่นเลยเหรอคะ..เหี้ยดีนะ..จิตสำนึกมีกันบ้างไหมคะ..หรือว่ามันด้านเกินกว่าจะรู้สึกผิดชอบชั่วดี"

"จะมากไปแล้วนะน้ำหนาว" ศิลาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะคว้าเอวบางของแฟนสาวแนบชิดกับลำตัวหนาของตัวเอง

"ทำไมคะ..หนาวพูดอะไรผิดเหรอ..หรือที่หนาวพูดมามันไม่จริง?"

"กลับไปคุยกันที่บ้าน" ศิลาโอบกระชับเอวบางของแฟนสาวแน่นขึ้นบ่งบอกว่าตอนนี้อารมณ์ของเขาเองก็ฉุนเฉียวเหมือนกัน

"ทำไมคะ..อายเหรอ?ทีตอนเอากับแฟนคนอื่นลับหลังแฟนตัวเองทำไมไม่เห็นอายบ้าง"

"หนาวกลับไปเคลียร์กันที่บ้านเถอะ" เป็นการันต์ที่พูดแทรกขึ้นมาด้วยกลัวว่าลูกพี่ลูกน้องของตนจะมีข่าวไม่ดีออกไป "อยากเป็นข่าวดังเหรอ"