บทที่4 - รอยยิ้มหวานจางหายไป

ตอนที่ 4

"หนาว" ศิลาโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงคลอเคลียพวงแก้มนวลของแฟนสาวที่ยังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนโดยที่คราบน้ำตาจากการร้องไห้เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนยังคงติดอยู่บนแก้มนวลศิลาชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นคราบน้ำตาบนพวงแก้มของแฟนสาว

"หนาว" ศิลาเรียกชื่อแฟนสาวเสียงเบา "ไม่หิวข้าวเหรอ"

"อื้อ~" น้ำหนาวพลิกตัวไปมาก่อนจะตื่นลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย

"ตื่นได้แล้วเดี๋ยวอาหารเย็นหมดนะ" ศิลาโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นของแฟนสาวพลางเหลือบตามองใบหน้าสวยหวานของแฟนสาวเป็นระยะ

"ลินคือใครเหรอคะ" น้ำหนาวเอ่ยถามแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "หนาวเห็นข้อความที่ไม่ระบุชื่อทักเข้ามาในไลน์ของเฮียเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน" ศิลาผละใบหน้าหล่อเหลาออกจากซอกคอหอมกรุ่นของแฟนสาวก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงขึ้นมาเปิดดูข้อความด้วยใบหน้าเรียบเฉยเขาทำราวกับไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

"หุ้นส่วนน่ะ..หิวรึยัง" ศิลากดดูข้อความบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือเพียงนิดก่อนจะหันใบหน้าหล่อเหลากลับมาตอบแฟนสาวด้วยสีหน้าที่ดูปกติ

"หุ้นส่วนคนไหนเหรอคะหนาวไม่เห็นเคยคุ้นชื่อนี้เลย" น้ำหนาวเอ่ยถามแฟนหนุ่มพลางจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของแฟนหนุ่มผ่านม่านน้ำตาพร่ามัว

"หุ้นส่วนคนใหม่..หนาวไม่รู้จักหรอกเราเพิ่งทำธุรกิจด้วยกันได้ไม่กี่เดือนเอง..ไม่ร้องนะคนดี" ศิลาใช้มือหนาเช็ดคราบน้ำตาออกจากดวงหน้าให้แฟนสาวอย่างเบามือก่อนจะซุกใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียหน้าอกใหญ่ของแฟนสาวพลางบีบเคล้นหน้าอกใหญ่อย่างเบามือน้ำหนาวจ้องมองการกระทำของแฟนหนุ่มด้วยแววตาที่ยากเกินจะคาดเดาก่อนจะปรับแววตาให้ดูเศร้าหมองเหมือนเดิม

"หุ้นส่วนแบบไหนเหรอคะ" น้ำหนาวเอ่ยถามคำถามที่แฝงไปนัยยะก่อนจะขยับตัวขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงนอนพลางจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของแฟนหนุ่มที่เอาแต่ซุกไซ้เข้าหาหน้าอกใหญ่ของเธอเพื่อกลบเกลื่อนความผิด

"หนาวไม่เชื่อใจเฮียเหรอ" ศิลาแสร้งทำหน้าน้อยใจ

"หนาวหมายถึงหุ้นส่วนธุรกิจสีขาวหรือสีเทาค่ะ..เฮียคิดอะไรอยู่คะ" น้ำหนาวเอ่ยถามพลางหรี่ตามองแฟนหนุ่มอย่างจับผิด

"เปล่า"

"หนาวไว้ใจเฮียเชื่อใจเฮียขนาดนี้..หนาวเชื่อค่ะว่าเฮียคงจะไม่ทำให้หนาวผิดหวังอยู่แล้วค่ะเพราะว่าถ้าเฮียนอกใจหรือนอกกายหนาวจริงๆเฮียก็คงจะเป็นผู้ชายที่เลวมากๆในสายตาของหนาว..หนาวเชื่อเฮียค่ะว่าเฮียซื่อสัตย์กับหนาวจริงๆหนาวขอโทษนะคะที่คิดไปเองโดยที่ไม่ได้ถามเฮียก่อน"

"เฮียรักหนาวนะ..แต่ตอนนี้เราออกไปกินข้าวกันเถอะ..มีแต่อาหารทะเลที่หนาวชอบทั้งนั้นเลยนะ"

"ค่ะ..แฟนหนาวน่ารักที่สุดเลยค่ะ" น้ำหนาวส่งยิ้มหวานให้แฟนหนุ่มพลางสวมกอดแฟนหนุ่มเต็มรักรอยยิ้มหวานจางหายไปจากใบหน้าสวยหวานครู่หนึ่งดวงตากลมโตฉายรังสีดุร้ายก่อนจะปรับสีหน้ากลับมาสดใสร่าเริงดังเดิม

@สามวันต่อมา

@โรงเรียนนานาชาติชื่อดัง

"ฉันสงสัยว่าเฮียศิจะมีกิ๊ก" น้ำหนาวพูดขึ้นระหว่างที่นั่งทานมื้อเที่ยงกันอยู่ที่ห้องพักสำหรับประธานนักเรียนโดยที่มีเพื่อนสนิทของเธอนั่งฟังที่เธอพูดอย่างเงียบๆหลังจากที่น้ำหนาวกลับมาจากทริปเที่ยวทะเลกับแฟนหนุ่มเมื่อวานนี้เธอก็ได้แต่นั่งคิดนอนคิดผู้หญิงที่ชื่อลินเป็นใครและมีความสัมพันธ์อะไรกับแฟนหนุ่มของเธอกันแน่

"แก..คิดว่าคุณศิลาจะมีกิ๊กเหรอ..คงไม่ใช่หรอกมั้งดูคุณศิลาก็ดูรักแกออกขนาดนั้น" พรีมลูกไล่ที่คอยเป็นคนถือของทำตามคำสั่งของน้ำหนาวทุกอย่างแสดงความคิดเห็นขึ้นมาด้วยไม่คิดว่าศิลาจะกล้าแอบมีบ้านเล็กบ้านน้อย

ในตอนที่เธอเห็นศิลาอยู่กับน้ำหนาวศิลาดูเป็นผู้ชายที่เทคแคร์แฟนสาวดีทุกอย่างทั้งให้บัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินไว้ใช้ทั้งซื้อรถสปอร์ตคันหรูให้ขับมาโรงเรียนและดูแลน้ำหนาวในหลายๆเรื่องราวกับเขาเป็นผู้ปกครองคนหนึ่งของน้ำหนาวเลยก็ว่าได้

"วันก่อนที่ฉันไปเที่ยวกับเฮียศิมีผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ส่งข้อความมาหาเฮียศิแถมยังส่งข้อความมาบอกอีกว่าคิดถึง..ฉันถามเฮียศิแล้วแต่เฮียศิบอกว่าเป็นแค่หุ้นส่วนคนใหม่..แต่ถ้าเป็นหุ้นส่วนกันจริงๆยังไงฉันก็ต้องรู้จักสิ..คนพวกนี้รู้ว่าฉันเป็นแฟนของเฮียศิมีเหรอที่คนพวกนี้จะไม่ส่งของมาสมนาคุณเพื่อที่จะประจบประแจงฉัน..ปกติหุ้นส่วนคนใหม่ต้องส่งของสมนาคุณมาให้ฉันแล้วนะแต่นี่คนนี้เงียบมาก..ไม่มีอะไรส่งมาให้ฉันเลย"

"ก็อาจจะเป็นไปได้" โกวิทเพื่อนผู้ชายคนสนิทอีกคนของน้ำหนาวที่มีดีกรีเป็นถึงประธานนักเรียนเอ่ยขึ้น

"ใช่ไหมล่ะ..แต่เฮียศิบอกว่าไม่มีอะไรแต่ฉันไม่เชื่อหรอกนะ"

"คุณศิลาดูรักแกมากเลยนะ..คุณศิลาคงไม่ใช่พวกเอาไม่เลือกหรอก..แกไม่ต้องคิดมาก" วาวาเพื่อนสนิทผู้หญิงอีกคนในกลุ่มพูดแทรกขึ้นมา

"แต่ฉันต้องเจอกับยัยหุ้นส่วนนั่นก่อน..ฉันถึงจะฟันธงได้" น้ำหนาวพูดขึ้นพลางหันหน้าไปมองใบหน้าหล่อเหลาของการันต์ลูกพี่ลูกน้องมาเฟียหนุ่มในคราบของดาราหนุ่มดาวรุ่งที่นั่งฟังเพลงใส่หูฟังเฮดโพนไร้สายนอนเอาขายาวแกร่งพาดขึ้นบนโต๊ะทานอาหารอยู่

"อย่ามามองกู" การันต์เร่งเสียงเพลงให้ดังขึ้นเพื่อกลบเสียงใสๆของลูกพี่ลูกน้องอย่างน้ำหนาว

"ไปสืบให้หน่อยสิ..นะนะ" น้ำหนาวซบใบหน้าสวยหวานแนบชิดกับท่อนแขนแกร่งของลูกพี่ลูกน้องอย่างออดอ้อนการันต์กดปิดเพลงพลางพ่นลมหายใจออกออกมาหนักๆ อย่างนึกรำคาญ

"รอบที่แล้วก็ทีหนึ่งแล้วนะ" การันต์ดันใบหน้าสวยหวานของน้ำหนาวให้ออกห่างอย่างเบื่อหน่าย

"น๊าาาพี่การันต์~สุดหล่อของหนาว~" น้ำหนาวส่งสายตาออดอ้อนพลางกระพริบตาปริบๆจ้องมองลูกพี่ลูกน้องอย่างอ้อนวอน

"มีน้องสาวแบบมึงกูเบื่อจริงๆ" การันต์ส่ายหน้าน้อยๆให้กับลูกพี่ลูกน้องก่อนจะกดโทรศัพท์ต่อสายหาภูผามือขวาคนสนิทของตัวเองให้ตามสืบผู้หญิงที่น้ำหนาวเอ่ยถึง

@วันต่อมา

@ห้างสรรพสินค้า

"ออกไป" น้ำหนาวเดินจ้ำอ้าวพรวดพราดเข้ามาภายในห้องน้ำหญิงของห้างสรรพสินค้าชื่อดังพร้อมกับพรีมและวาวาเพื่อนสาวของเธอ

"ออกไปสิ" วาวาหันไปตวัดตามองหญิงสาวแปลกหน้าสองคนที่ยืนล้างมือกันอยู่หน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างมือทำให้หญิงสาวทั้งสองคนเดินออกไปจากห้องน้ำอย่างมึนงง

ปึง! ปึง!

"ออกมาคุยกันหน่อยสิ" น้ำหนาวกระหน่ำทุบประตูห้องน้ำที่มีไพลินดาราสาวทำธุระส่วนตัวอยู่ด้านในของห้องน้ำไพลินยืนนิ่งอยู่ภายในห้องน้ำด้วยไม่กล้าเปิดประตูออกไปเพราะเธอเองก็มีศัตรูอยู่เยอะจึงไม่รู้ว่าใครที่ยืนทุบประตูเรียกเธออยู่

"ฉันจะนับหนึ่งถึงสามถ้าแกยังไม่ออกมาฉันจะเอาน้ำสาดเข้าไป" คำขู่ของน้ำหนาวทำให้ไพลินที่กลัวว่าตัวเองจะเปียกเนื่องจากเธอเองมีงานอีเว้นท์เปิดตัวพรีเซ็นเตอร์ครีมทาผิวแบรนด์ดังอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจึงจำใจยอมเปิดประตูออกไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

แกร๊ก!

"น้องน้ำหนาว..มีอะไรรึเปล่าคะ" ไพลินที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาสะดุ้งตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าคนที่ทุบประตูห้องน้ำของเธอคือน้ำหนาวแฟนสาวของคนที่เธอเพิ่งมีสัมพันธ์สวาทด้วยเมื่อหลายวันก่อนน้ำหนาวยืนกอดอกจ้องมองไพลินด้วยแววตาเกรี้ยวกราดดุดัน

"แกนอนกับแฟนฉันมากี่ครั้งแล้ว?" น้ำหนาวไม่รอช้าที่จะเปิดประเด็น

"น้องหนาวพูดเรื่องอะไรคะพี่ไม่เห็นรู้เรื่องเลย" ไพลินแสร้งปฏิเสธด้วยศิลาเป็นคนกำชับเธอไม่ให้บอกเรื่องของเธอและเขากับใครโดยเฉพาะน้ำหนาวแฟนสาวของเขา

"อย่ามาตอแหล!" น้ำหนาวตวาดเสียงดังลั่น "แกไปแอบนอนกับแฟนฉันมานานรึยัง"

"พี่เพิ่งรู้จักคุณศิลาก็ตอนที่เราเจอกันที่โรงจอดรถของโรงแรมไงคะ..ดาราอย่างพี่จะไปรู้จักกับนักธุรกิจใหญ่โตแบบคุณศิลาได้ยังไงล่ะคะ"

"อ๋อ..เหรอ" น้ำหนาวบิดยิ้มร้ายกาจพลางจ้องมองไพลินตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอย่างเหยียดหยาม

"ค่ะ..ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ขอตัวนะคะ"

"จะไปไหน" น้ำหนาวยืนใช้เรียวแขนค้ำกรอบประตูห้องน้ำเอาไว้กังขังไพลินไว้ในเรียวแขนพลางจ้องมองใบหน้าสวยของไพลินด้วยแววตาที่ดุดัน