แค้นนี้ต้องชำระ
ตอนที่ 6 แค้นนี้ต้องชำระ
หลินอี้เฟยเข้าห้องผ่าตัด นอนอยู่บนเตียงผ่าตัดอยู่เงียบ ๆ หลังจากที่ปลงตกแล้ว มันก็ทำให้รู้สึกสงบมากขึ้น พยาบาลเข็นเตียงของเฟยถิงอันเข้ามาในห้องผ่าตัด สวี่เหิงเยว่ยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าดูไม่ออกว่ามีความรู้สึกอย่างไร
พยาบาลคนที่เดินอยู่ท้ายแถว ยื่นหนังสือข้อตกลงความเสี่ยงจากการผ่าตัดให้กับเขาและเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “สภาพร่างกายของคุณหลินไม่ค่อยดีนัก การผ่าตัดมีความเสี่ยงมาก ให้คุณคิดใคร่ครวญให้ดีก่อนอีกครั้ง แล้วค่อยเซ็น"
หลินอี้เฟยอยู่ในห้องผ่าตัด ได้ยินบทสนทนาทุกประโยค เธอกํามือแน่นอย่างไม่รู้ตัว คำตอบของสวี่เหิงเยว่ยังคงเยือกเย็นเหมือนเดิม "ผมบอกแล้วไง ว่าผมไม่สนใจว่าเธอจะเป็นหรือจะตาย แต่ถิงอันต้องไม่เป็นอะไร แค่นั้นพอ"
ความหวังลึก ๆ ในใจครั้งสุดท้ายของเธอ ได้แตกสลายแล้ว เธอหลับตาลงรอรับการผ่าตัดอย่างสงบ
หลังจากฉีดยาสลบแล้ว จะต้องรอประมาณหนึ่งนาทียาจึงจะออกฤทธิ์ เธอที่หลับตาลงรออย่างสงบ แต่เฟยถิงอันกลับลุกขึ้นนั่ง เอ่ยขึ้นเสียงต่ำที่ข้างหูเธอ
"หลินอี้เฟย การตายของน้องชายเธอมันแค่เริ่มต้น หลังจากนี้ฉันยังต้องการแม่ของเธอ พ่อของเธอ และก็เธอ ทุกคนต้องตายต่อหน้าฉันและจากไปทีละคนทีละคน!"
หลินอี้เฟย ลืมตาขึ้นอย่างตกตะลึง รีบคว้าข้อมือของเฟยถิงอันไว้ "เธอกล้า!"
เฟยถิงอันยิ้มอย่างมีเลศนัย "นี่คือสิ่งที่เธอต้องชดใช้จากการคิดแย่งผู้ชายของฉันไป! หลินอี้เฟย ฉันต้องการให้ทุกคนในบ้านเธอตายให้หมดเพื่อเป็นการไถ่โทษ ให้เธอต้องชดใช้อย่างสาสม วันเวลานับจากนี้เป็นต้นไปเธอจะต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็น"
"ฉันจะฆ่าแก..." หลินอี้เฟยอยากจะพยุงตัวขึ้น แต่จังหวะนั้นยาสลบออกฤทธิ์พอดี ทั้งตัวของเธอนั้นไร้เรี่ยวแรง และสลบไปในวินาทีต่อมา
หลินอี้เฟยฟื้นขึ้นมาในตอนเช้าของวันถัดไป วินาทีที่เธอลืมตาขึ้น ก็นึกถึงคำพูดอันโหดร้ายของเฟยถิงอัน เธอลุกขึ้นนั่งอย่างร้อนรน รู้สึกเจ็บตรงช่องท้องส่วนบน ปากแผลจากการผ่าตัดทําให้เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวตามอําเภอใจได้
เธอนอนลงเหมือนเดิม ในใจรู้สึกไม่สงบ รีบโทรศัพท์หาแม่อย่างเร็ว เพื่อยืนยันว่าคนที่บ้านยังปลอดภัยดีเสียงแหบ ๆ ของแม่เอ่ย "ที่บ้านไม่มีเรื่องอะไร มีแต่พ่อแกที่โดนฝนเมื่อวาน แล้วเป็นไข้ไป ตอนนี้ให้น้ำเกลืออยู่" พูดจบก็ร้องไห้ออกมา "อี้เฟยลูกขายไตแล้วจริง ๆ เหรอ"
เธอไม่รู้ว่าจะตอบผู้เป็นแม่อย่างไร เพียงแค่เอ่ยประโยคนี้ออกมา "หนูสบายดีแม่ หนูไม่เป็นไร"
แม่สะอื้นไห้ เอ่ยขึ้น "นายสวี่เหิงเยว่คนนั้นมันไม่ใช่คน! แม่บอกแกตั้งแต่แรกแล้วพวกคนมีเงินพวกนั้น คนตัวเล็ก ๆ อย่างเราไม่ควรที่จะไปยุ่ง แกก็ไม่ฟังแม่! เสียอกเสียใจมาหลายปี สุดท้ายแล้วได้อะไรกลับมา"
หลินอี้เฟยเป็นใบ้ชั่วขณะ ครู่ต่อมาจึงยอมรับอย่างกล้ำกลืน "หนูกับเขา....เราเลิกกันแล้ว" หลังจากที่พ่อไข้ลดแล้ว แม่ก็รีบมาดูแลหลินอี้เฟย
แผลจากการผ่าตัด ต้องพักฟื้นหนึ่งสัปดาห์ จึงจะสามารถลงจากเตียงเดินได้ แม่จึงทําการย้ายโรงพยาบาลให้กับเธอ ไม่อยากให้เธออยู่ร่วมกันกับคนที่น่ากลัวอย่างเฟยถิงอัน
วันที่ออกจากโรงพยาบาล หลินอี้เฟยเห็นสวี่เหิงเยว่ เขาเข็นรถเข็นที่มีเฟยถิงอันนั่งอยู่เดินเล่นอยู่สวนสาธารณะของโรงพยาบาล เธอมองแค่แวบเดียว ขอบตาก็เริ่มแดง
แม่สะกิดเธอ เอ่ยขึ้น "อย่าไปดูให้สกปรกลูกตาเลยลูก ลูกก็ถือซะว่าช่วงเวลาสองปีที่ผ่านมา ทําทานให้หมามันกินไป! เดี๋ยวหลังจากนี้ แม่จะหาผู้ชายดี ๆ ให้ลูกเอง เรากลับไปใช้ชีวิตตามปกติของเรากันเถอะ"
หลินอี้เฟยหลับตาลง ไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอไม่อาจจะใช้ชีวิตปกติธรรมดาได้อย่างแน่นอน รอให้แผลของเธอหายก่อน เธอจะตามไปล้างแค้นเฟยถิงอันให้กับน้องชายของเธอ เขาจะต้องไม่ตายเปล่าอย่างแน่นอน
หนึ่งเดือนต่อมา หลินอี้เฟยออกจากโรงพยาบาลกลับไปบ้าน แผลเกือบหายดีเป็นปกติแล้ว แค่ต้องหลีกเลี่ยงการเคลื่อนไหวที่รุนแรงเกินไป เมื่อแผลหายแล้ว เธอรีบเปิดคลิปในมือถือ จากนั้นปริ้นออกมาเป็นภาพสี อาศัยจังหวะที่สวี่เหิงเยว่ไม่อยู่นั้น ส่งเป็นพัสดุไปให้กับเฟยถิงอัน
เธอรู้ว่าเฟยถิงอันนั้นมีโรคแทรกซ้อน ก็คือความดันโลหิตสูง แล้วไตก็ยังทำงานผิดปกติอีก หากได้รับเรื่องที่ไม่สบายใจหรือได้รับผลกระทบอะไรต่อจิตใจ จนทำให้โกรธหรือเครียด ความดันก็จะสูงขึ้นและอาจทำให้มีความดันในเลือดและส่งผลกระทบถึงไตที่พึ่งเปลี่ยนไปด้วย แม้ว่าจะได้รับการเปลี่ยนไตของเธอไป แต่ก็ยังต้องฟื้นฟูร่างกายอยู่ดี
หลังจากที่เธอส่งพัสดุออกไป ที่หน้าห้องฉุกเฉินมีบอดี้การ์ดสองคนเฝ้าอยู่หน้าห้องตลอด ตอนแรกหลินอี้เฟยยังกังวลว่าจะไม่สามารถนําพัสดุเข้าห้องผู้ป่วยได้ แต่คิดไม่ถึงว่าเป็นเฟยถิงอันที่ออกมารับด้วยตัวเธอเอง
เธอหยิบไปแล้วก็ปิดประตู หลินอี้เฟยมองไม่เห็นสถานการณ์ข้างใน ได้แค่หลบอยู่มุมมุมหนึ่งของโรงพยาบาล เพื่อรอดูผลงาน
ในห้องผู้ป่วย เฟยถิงอันเปิดพัสดุอย่างช้า ๆ เธอคิดว่าเป็นของที่ถูกส่งมาจากจีน กลัวว่าเรื่องที่เคยทําไม่ดีตอนอยู่ที่จีนจะมีคนรู้ ดังนั้นจึงระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่คิดไม่ถึงว่า พอเปิดออกกลับเป็นภาพของสวี่เหิงเยว่กับหลินอี้เฟยมีอะไรกันอยู่ในห้องน้ำ
ภาพเหล่านี้สามารถทําให้ความดันโลหิตของเธอพุ่งขึ้นสูงอย่างรวดเร็วในวินาทีต่อมา เธอพยายามหายใจเข้าลึก ๆ ระงับอารมณ์ของตัวเองไว้ เล็บมือจิกลงไปที่เอกสารนั้นแน่น สีหน้าไม่พอใจอย่างหนัก เธอรู้ดีว่าเอกสารนี้ใครเป็นคนส่งมา
หลินอี้เฟยนางคนสารเลว! เธออุตส่าห์ใจดียังไม่ได้ลงมือ แต่เธอกลับกล้าเป็นฝ่ายมาหาเรื่องก่อน หาที่ตายจริงๆ! สุดท้ายแกก็จะต้องตายเหมือนกับน้องเลว ๆ ของแก
สี่ปีก่อน เฟยถิงอันต้องการทำให้หลินอี้เฟยเจ็บปวดรวมถึงครอบครัวของเธอด้วย เฟยถิงอันไม่พอใจที่รู้ว่าหลินอี้เฟยแอบรักสวี่เหิงเยว่ เธอเลยหันไปเล่นงานหลินเป่ยซานน้องชายของเธอก่อน หลินเป่ยซานตกหลุมรักเฟยถิงอันอย่างไม่ลืมหูลืมตา เมื่อเจอเธอยั่วยวนเข้าก็อดใจไม่ไหวและเกิดความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง